ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เออ จริง บ้าจริงๆ ล่วย

แดดร่มลมตกแล้วงานยังไม่เสร็จนี่มันไม่มีแก่ใจทำงานเลยเน้อ ฮึก ฮึก

ข้อ 13 (เลขอาถรรพณ์)
คุณไม่เคยต้องรับรู้ว่าการดองนั้นเป็นอย่างไร
คุณหลงเริงร่าอยู่ในยุคที่การ์ตูนสารพัดเล่มแข่งกันออกไวราวลิงกัง
เผลอรู้ตัวอีกทีมันก็แข่งกันออกช้าราวลิง (หลับ)....ฮือๆๆๆๆ

กร๊กกกกก กกกก
ด้วยๆๆ ค่า

14. คุณเคยไม่แน่ใจว่าสมัยที่คุณซื้อการ์ตูนได้ในราคาเล่มละ 7 บาทนั้นเป็นความจริงหรือคุณแค่นึกฝันไปเอง

15. คุณเคยเสีย self เมื่อเอ่ยถึงนักเขียนซึ่งคุณมั่นใจว่าไม่มีนักอ่านการ์ตูนผู้หญิงคนไหนไม่รู้จัก แต่อีกฝ่าย(ซึ่งแน่นอนว่าอายุน้อยกว่าคุณ)ถามออกมาด้วยความงงงวย "นาริตะ มินาโกะ นี่ใครเหรอคะ?"

อ่านข้อ 2. แล้วอดไม่ได้วิ่งจู๊ดดดดไปเปิดตู้ดูไอ้นี้เลยอ้ะกบ


เหลือติดบ้านอยู่ด้วยเล่มหนึ่ง แล้วก็มีอัลบั้มภาพคำสาปฟาโรห์ของยอดธิดาอะไรเทือกนั้น

เพิ่มอีกข้อ

16. อะซางิริ ยู สำหรับคุณคือนักเขียนการ์ตูนผู้หญิงหวานแหวว สดใสกุ๊กกิ๊ก มือฉมัง

พี่ปุ๋ย > เดี๋ยวนี้ข้าวยากการ์ตูนแพง เขาเลยต้องดองไงพี่ T_T

วี่ > 55555555555555 ใช่เล้ยยยย ไม่รู้จัก อ.นาริตะได้งายยยยยย

ส่วนข้อ 16.... ปริบๆๆ กาลเวลาช่างโหดร้ายจริงๆนั่นแหละ ^^;

17. คุณเคยรู้สึกว่า ฉากจูบของพระเอกและนางเอก เป็นฉากโรแมนติกสุดและต้องแอบๆ แง้มดู (ก็มันเขินแทนอ่ะ) แต่ปัจจุบันพบว่าได้เห็นไปถึงตับไตไส้พุงโดยไม่ต้องเสียค่าหน่วยกิตวิชา anatomy แต่อย่างใด

ตายแล้วน้อยนับได้เกือบทุกข้อเลย 5555

1-12 มีโดนบางข้อเองค่ะ ว่าไปแล้ว มุ๋มซื้อการ์ตุนผู้หญิงแบบนับเรื่องได้จริงๆ ถ้าจะอ่านการ์ตุนผู้หญิงก็ต้องแนวลึกลับ ฆาตกรรม รึสยองขวัญไปเลย
ทาเลนท์กับซีโร่ เลือกไม่ถูกซื้อสองเล่มเหมือนกัน สมัยก่อนคงเพราะ ทาเลนท์ออกก่อนซีโร่ แต่ซีโร่แปลดี ปกดีกว่าก็เลยซื้อด้วยค่ะ
อ่านการ์ตูนผู้หญิงแล้วไม่ค่อยชอบมุดฟูกเหมือนกัน แต่การ์ตูนY อ่านแล้วมุ๋มรีบเชียร์ให้มุดกันเร็วๆ 55555 อย่างนี้
เอ๊ะ นี่เราเป็นอะไรของเราเนี่ย

13.เมื่อรู้จักpantipกับ bloggangแล้วโดนกล่าวหาว่าเป็น"ป้า" บ้าง "พังผืด"บ้าง

17. จริงด้วยน้อย เมื่อก่อนละคิดว่า เรื่องพวกรักข้ามรุ่นนี่แสนจะทะลึ่งแล้วนะ เทียบกะการ์ตูนเดี๋ยวนี้ ชิดซ้ายยยย

คุณมุ๋ม > แนวลึกลับฆาตกรรม สยองขวัญนี่ ผ่านมาหลายปี ก็ยังไม่เปลี่ยนใช่ไหมคะ กบไม่ค่อยได้ติดตาม ไม่เหมือนการ์ตูนโชโจ เปลี่ยนไปแบบคนอ่านปรับตัวไม่ถูกเลย ^^;

คุณ kae_kool > เอ้อ อ่า... 555555555555555 โอย อันนี้โดนค่ะ โดน

เอ๊ะ รักข้ามรุ่น นี่ใช่เรื่อง pumpkin pie อะไรทำนองนี้รึเปล่าคะ (ชื่อการ์ตุนสมัยก่อนมันคล้ายๆกันไปหมดเลยนะ มุ๋มว่า) ที่ผู้หญิงชื่อ L ที่ตัวใหญ่ๆอ่ะคะ ดีแสนดี แต่พ่อพระเอกทำตัวน่าหมั่นไส้ เตี้ยแล้วยังไม่เจียม ตอนนั้นดูตอนน้าต๋อยพากย์กับคนที่พากย์เป็นนางเอกคือคนที่พากย์เป็น อ.มิโดริ ในเรื่องดร. สลัมป์น่ะค่ะ มุ๋มก็จำชื่อคนพากย์ไม่ได้ค่ะ
พุดถึงการ์ตูนผู้หญิงมุดฟูก เดี๋ยวนี้แล้ว เห็นบงกช (ค่ายอื่นไม่ยู้) เค้าก็เอาหน้าออกไปเลยนะ แบบตัดออกยกหน้า อย่างดอกไม้ในสายธาร Hot gimmick อ่ะค่ะ เอาออกเนียนๆเหมือนกัน

18.คุณเคยอยู่ในอารมณ์ลุ้นฉากจบของคำสาปฟาโรห์ว่าจะเป็นเช่นไร
แต่ปัจจุบันทำใจ...........ปล่อยมันไปเถอะ

ปล.จะว่าไปแล้วคิดถึงทาเล้นกะซีโร่นะเนี่ย

ยุคกลางเก่ากลางใหม่ก็ต้อง... คุณเคยรู้จักหมึกจีนในฐานะสนพ.ผู้นำการ์ตูนโชโจน้ำดี แต่เผลอแป๊บเดียวกลายเป็นแหล่งรวมตูนอีโรติก และเผลออีกแป๊บนึงหมึกจีนปิดร้านไปแหล่ววว ((0___o))

คิดถึงทาเล้น ซีโร่ มิมิ ลาล่า เหมือนกัน

^
คูจัง หมึกจีนปิดร้านแล้วเรอะ ไม่ได้เข้ากรุงนานจัด ว่าแต่ร้านมดดำมันอยู่ตรงไหนคะ ถ้าเข้าเมื่อไรจะได้ไปหาซื้อ Silver Daimond 6 ยังหาไม่ได้เลย ฮือๆๆๆ

ส่วน "รักข้ามรุ่น" ที่คุณมุ๋มถามมันมีสองอันน่ะค่ะ ถ้าเป็นอนิเมฉายออกทีวีก็เป็น "พัมคิน ไวน์" ที่คุณมุ๋มเล่า ไม่ชอบเรื่องนี้เพราะไม่ชอบพระเอกแหละ พอโตมันก็ได้รู้ว่านั่นน่ะธาตุแท้ผู้ชายจริงๆ นะเออ

ถ้าเป็นแบบการ์ตูนเล่มๆ ก็ของ มิวะ ซาไก ที่พระเอกเป็นนักเขียนหนุ่มใหญ่แต่งงานกับนางเอกที่เด็กกว่า 16 ปีอ้ะ มุขในเรื่องจัดว่าทะลึ่งมาก (สำหรับสมัยนั้นอ่ะนะคะ)

ขอเพิ่ม... คุณเคยอ่านการ์ตูนสมัยที่ตาของนางเอกจะกินไปประมาณครึ่งหน้าของหน้าทั้งหมดของเธอ
(ดูตัวอย่างจากแมรี่ เบลล์)

กร๊ากกกกก

โดนหลายข้อ แต่ไม่ใช่ทั้งหมดจ้า อิอิ อย่างน้อยหนูก็ไม่เคยซื้อการ์ตูนเล่มละ 7 บาท

พูดแล้วคิดถึงยุคที่การ์ตูนแข่งกันออกจริงๆ เด๋วนี้ดองซะ

เหอ ๆ (พูดทั้งน้ำตา) แค่อยากบอกว่า ทาเล้นท์ กะ ซีโร่ เรายังเก็บไว้อยู่เลย รวมทั้งการ์ตูนเก่าในยุคนั้นเท่าที่เราพอจะมีตังค์ซื้อน่ะค่ะ เราเข้าสู่ยุคคลาสสิคแล้วเหรอเนี่ย? ที่บอกมาเราก็เกือบตรงหมดทุกข้อค่ะ ยกเว้นการ์ตูน 7 บาทที่ไม่เคยซื้อ....แต่...ถึงไม่เคยซื้อแต่ก็ทันเห็นการ์ตูน 7 บาทนะคะ แค่ไม่ได้ซื้อ เพราะตอนนั้นเด็กมากไม่มีตังค์ค่ะ

T_T ปฏิเสธความชราของตัวเองไม่ได้อยู่ดี ฮือ...

คิดถึงการ์ตูนสมัยเก่าจริง ๆ เลย

ตรงหลายข้อเลยค่ะ และการ์ตูนเก่า ๆ บางเรื่อง ตลาดนัดก็เอามาเลลังขายเล่มละ 7 สามเล่ม 20 ด้วย

เราว่าฉากเข้าพระเข้านางของ Saito Chiho เรทแล้วนะ ต้องค่อย ๆ แง้มอ่าน และไม่กล้าอ่านบนรถเมล์ อายเขา แต่พอเจอการ์ตูนสมัยนี้ที ของ Saito เด็ก ๆ ไปเลย แต่เดี๋ยวนี้ก็เลิกอ่านของ Saito Chiho ไปเลย ตั้งแต่เจอเรื่อง คานน ได้กะพ่อตัวเองโดยไม่รู้


ว่าแต่ .... ร้านหมึกจีนปิดไปแล้วเหรอคะ ไม่ได้ไปสยามซะนาน เพราะเลยวัยที่จะไปเดินแถวนั้น

ชอบหัวขโมยแห่งบารามอสมากคะ เมื่อไรจะสร้างเป็นหนัง

555 แต่ละท่านข้างบน โดนใจทั้งน้านเลย

ปล. ที่หาดใหญ่ ร้าน future book เค้าเอา บารามอส มาโชว์ที่ตู้ สวยมากกกก เห็นแล้วอยากถ่ายรูปมาให้กบเห็น
แต่ไม่กล้า กลัวเจ้าของร้านเค้าหาว่าเรามาทำลับๆ ล่อๆ ถือกล้องถ่ายรูปกระจกโชว์ของเค้า เดี๋ยวเค้าเรียก รปภ.มาจับ น้อยแย่เลย

555555555555555555555555555555555555

ตายแล้ว อ่านแล้วขำอ้ะ ทำไมมันตรงขนาดนี้ล่ะค้า
5555555555555555555555555555555555

จริง ๆ สนับสนุนข้อ 13 ของป้าปุ๋ย
สมัยนั้นไม่รู้จักคำว่าดองการ์ตูนคืออะไร เพราะการ์ตูนมันแข่งกันออกมาไวให้เราได้เลือกซื้อแบบไม่ต้องคิดมากเลย ยังจำได้ว่าพวกบ.ก.ทั้งหลายของวิบูลย์กิจเคยอวดตอนมีลิขฯใหม่ ๆ ที่เค้าเชิญอาจารย์คนเขียนจินมี่มาเมืองไทยได้ บอกว่า "นี่แหละข้อดีของการมีลิขฯ"


แล้วไงเหรอ?????? ข้อดีมีแค่นั้นน่ะเหรอ???

ปล. ตู่จำได้ว่าในคิระเล่มที่อ่าน (มันมีสองเวอร์ชั่นใช่ม้า?) ของมิตรไมตรีเค้าไม่เรียก ABC ไม่เรียก กขค (อันนั้นสยามเรียก) แต่เค้าเรียก.... อิโรฮะ ล่ะ ฮ่าๆๆ (มีใครเข้าใจการนับตัวอักษรแบบญี่ปุ่นมั้ยเนี่ย?)

คุณมุ๋ม > ไม่ใช่ค่า ต้องเรื่องที่วีวี่บอกค่ะ ของ มิวะ ซาไค เรื่องเซ็นเซอร์นี่กบเคืองสนพ.อย่างแรง คริสตัลดรากอน เซ็นเซอร์ทำมายยยย ของมันศิลป์แท้ๆ T_T

ทริส > 18.คุณเคยอยู่ในอารมณ์ลุ้นฉากจบของคำสาปฟาโรห์ว่าจะเป็นเช่นไร
แต่ปัจจุบันทำใจ...........ปล่อยมันไปเถอะ >> สาธุ

แอน > หมึกจีนเป็นอะไรที่วิวัฒนาการแบบแปลกๆมากจริงๆ สมควรบันทึกไว้เป็นกรณีตัวอย่าง

วี่ > silver diamond เป็นไงเหรอคะ หนุกมั้ย

คุณหนิง > เป็นเอกลักษณ์ค่ะ ต้องมีดาวอยู่ในตาวิบวับๆไปหมดด้วย ถึงจะครบสูตร

โบ > พี่ก็ไม่เคยซื้อเหมือนกันนะ แต่เคยเห็น เคยไล่ซื้อตอนมีคนเอามาขายแบกะดิน

คุณ killerqueen > ถ้าถูกทุกข้อยกเว้นข้อเดียวก็ยินดีต้อนรับเข้าสู่ยุคคลาสสิกได้เลยค่ะ แหะ แหะ แวะไปดูเว็บ โอ้ วาดการ์ตูนเก่งมากๆเลยค่ะ มีเดอะซิมส์ด้วย วี้ดๆๆ เดี๋ยวไปอ่านแน่ค่ะ

คุณ Masaomi > เรื่องนั้นรู้สึกจะเป็นเรื่องพิฆาตแฟนๆของอ.ไซโต้ เลิกอ่านกันไปหลายคนเลย

คนรักบารามอส แฟนเฟริน > ไม่มีโครงการสร้างเป็นหนังค่ะ

น้อย > อ๊ะ อยากเห็นจัง หน้าปกแบบเก่าหรือแบบใหม่เนี่ย แล้วตกลงตอนนั้นกบให้น้อยเล่มไหนบ้างอ้ะ ลืมไปแล้ว

ตู่ > นั่นสิ ข้อดีคือได้เจออ.ที่ก็ไม่ได้ชอบมากมายน่ะเหรอ =_=" พี่นึกว่าข้อดีคือมีปกสองชั้นซะอีก ว่าแต่ อิโรฮะ ไม่เข้าใจง่ะ จงอธิบาย

หน้าปกแบบใหม่จ้ะ เค้าเอามาตั้งที่หน้าตู้กระจกโชว์ สวยดีจังเลย

ปล. กบผู้ใจดีให้น้อยมาครบหมดแล้วจ้า 4 เล่มเลย

ปล.2 ว่าจะพูดแล้วลืม กบพูดมาเรื่องที่มุ๋มบอกนึกได้ ตอนนี้การ์ตูนที่อ่าน โดนเซ็นเซอร์เพียบเลย อ่านแล้วมันขัดใจมากๆ แบบว่าอยากตะโกนบอก สนพ. มันไม่ส่ออ่ะ มันศิลป์อย่างที่กบว่า พอโดนเซ็นปุ๊บ จากศิลป์กลายเป็นเซ็ง
ล่าสุดที่เซ็งอย่างแรง อ่านพลิกตำนานภาคใหม่ ฉากนางเอกอาบน้ำก็เซ็นซะตัวเท่าบ้าน นี่มันการ์ตูนผู้หญิงน้า

9. คุณเคยอยู่ในยุคที่ เขายังรู้จักว่า A B C ของความรักคืออะไร (ในขณะที่เดี๋ยวนี้มันกลายเป็น x "y" z )

ที่ตู่อ่านของมิตรไมตรีเค้าไม่เรียก ABC ไม่เรียก กขค (อันนั้นสยามเรียก) แต่เค้าเรียก.... อิโรฮะ ล่ะ ฮ่าๆๆ (มีใครเข้าใจการนับตัวอักษรแบบญี่ปุ่นมั้ยเนี่ย?)

***ข้อนี้ยุ้ยอ่านเวอร์ชั่นมิตรไมตรีพอดี *0*+ อ่านฉากจีบกันละเจอ"อิโรฮะ"เข้า ก็ไปเปิดดิกฯ (อุอุ เด็กๆอยากรู้อยากเห็น) มันก็แปลว่า กอขอคออะ - -" ตรงตัว...ตายละเด็กเปรต(ตรูเอง)นึกว่ามันจะทะลึ่งก่านี้ซะอีกเค้าเลยไม่แปล 55555 (แววลามกตั้งแต่เด็กเลย เอิ๊กๆ)

10. คุณเคยอยู่ในยุคสมัยที่ถูกหลอกให้อ่านการ์ตูนวาย และยูริ โดยไม่รู้ตัว กว่าจะรู้อีกทีก็....

***โอยอันนี้โดนไปหลายเรื่องเลย สมัยนั้นหมอนี่มันสวยดีหวะ คงเป็นผู้หญิง ^^ พอโตมาอ่านอีกที เอ๊ะเจ้านี่มันผู้ชายนี่หว่า ละเฮ้ย...อีกทีตอนที่รับรู้ว่า ส่วนใหญ่การ์ตูนเก่าๆที่ซื้อมีแต่แบบนี้เพียบ<----ทั้งๆที่ไม่รู้ตัว ละจะชอบแคแร็คเตอร์ชายงามหยดย้อยเป็นพิเศษ

16. อะซางิริ ยู สำหรับคุณคือนักเขียนการ์ตูนผู้หญิงหวานแหวว สดใสกุ๊กกิ๊ก มือฉมัง

***5555555 เรื่องฮาไม่ออกจนทุกวันนี้ ^[]^ ก๊ากๆเลย โธ่อ.เขียนหมด ตั้งแต่ yaoi yuri hentai ตอนอ.เปลี่ยนสายมาช่วงแรกๆ ยังเคยคิดนะ เดี๋ยวอ.คงกลับมาแบบเดิมได้ หลังๆรับฮานาโอโตะ -__-" เอ่อ..จารย์ขา ไมเปลี่ยนสายพลังมากซะแบบนี้ เอ๊ละไมมีแต่แบบนี้หว่า อ้าวเวงเล่มที่ตรูซื้อมั่วนึกว่าหวานแหวว เพราะมันชื่ออะไรอะไร neko เลยสั่งมา อ๊ะเวงกำ นี่มัน Y yaoi หนิ หืมงั้นอีกเล่มอะ เวง 3p ฮ่วย.....ขนไปงาน meeting acho ขายเลยอะ ไม่อยากเก็บไว้ แต่ขอบอกเล่มนั้นหมดไวมาก โต๊ะขายที่งาน ทeeting ปกติขายไม่ค่อยออกนี่หว่า(โดยเฉพาะนิตยสาร) คนขนเยอะๆก็มีพี่ลัลอะเบอร์1เลย ของเราก็ใส่กระเป๋าเดินทางไป - -" หนักมากเดินเป๋เลย

ส่วย yuri ของอ.ท่าน มิดไนท์แพนเธอร์ก็ชอบนะ *-*+ เราว่าสนุกดี (อ่านมันหมดทุกแนวอะเพียงแต่แนวผีอ่านน้อยหน่อยนึง)

17. คุณเคยรู้สึกว่า ฉากจูบของพระเอกและนางเอก เป็นฉากโรแมนติกสุดและต้องแอบๆ แง้มดู (ก็มันเขินแทนอ่ะ) แต่ปัจจุบันพบว่าได้เห็นไปถึงตับไตไส้พุงโดยไม่ต้องเสียค่าหน่วยกิตวิชา anatomy แต่อย่างใด

***เป็นคนที่เปิดแอบๆมากกลัวที่บ้านเห็น ละบอกให้เลิกอ่านการ์ตูน สมัยนั้นอ่านไปหน้าแดงแป๊ดไป -__-" แต่การ์ตูนสาวน้อยสมัยนี้ พี่แกเปิดเรื่องมานางเอกเจอพระเอกก็ปิ๊ง ละชวนไปโป๊งๆชึ่งกันเลย โอ้วพระเจ้า >__< เดี๊ยนรับไม่ได้ อ่านตูน Y ดีก่า อย่างน้อยนายเอกยังหน้าบางกว่าพวกสาวๆเลย

18.คุณเคยอยู่ในอารมณ์ลุ้นฉากจบของคำสาปฟาโรห์ว่าจะเป็นเช่นไร
แต่ปัจจุบันทำใจ...........ปล่อยมันไปเถอะ

***ปล่อยให้มันจบไปเลยละฉันค่อยซื้อ รู้จักเพราะอ่านของพี่คนงานที่บ้าน เลยยึดมาด้วยความติดใจ เส้นสวยงามตาเป็นประกาย นี่มันเสป็ค กาลเวลาผ่านไปแครอลเริ่มสวยน้อยลง...น้อยลง อืมคงเพราะถ้านับอายุการ์ป้าแครอลก็หงำเหงือกแล้ว ความสวยเลยลดไปตามจำนวนเล่ม+ปีที่เพิ่มขึ้นมั้ง อืมมมมๆ ตามไปถึงภาค5เล่มหนึ่ง อืมมมม เมื่อไหร่มันจะจบซักทีวะ ลากกันไปมาอยู่ได้ - -"""" หลังจากนั้นก็กลายเป็นรอมันออกครบค่อยซื้อละกัน


ส่วนร้านหมึกจีน......ปิดร้านไปแล้วจริงๆ
น้องเราบอกว่ามันย้ายไปแถวผ่านฟ้าแทน ประมาณผันไปเปิดเป็นเฉพาะสายส่งเลย เลิกทำหน้าร้านที่สยาม

ตอนหลังๆไปสยามก็สังเกตนะ โอโซนคนเข้าเยอะกว่า (ตรูก็เข้าด้วยแหละ) ละจากนั้นร้านหมึกจีนที่ตะก่อนเปิดแอร์เย็นฉ่ำ หลังๆ ไม่เปิดเลย - -" ละคนก็เงียบลง.....ๆ ไปสยามอีกทีร้านก็ปิดไปแล้ว.....อึ้งมากๆ (แต่ปกติเข้าทั้งโอโซนกะหมึกจีนน่ะ)

ก็หมึกจีนมันมีแต่การ์ตูนะไรไม่รู้อ้ะ
เค้ากลัว ไม่กล้าซื้อ

อิโรฮะอย่างที่ยุ้ยบอกแหละค่า ที่มันเป็นกลอนสมัยเก่า ๆ แล้วมีตัวอักษรทุกต้วของญี่ปุ่นอยู่น่ะค่ะ มันเริ่มที่ อิ โร ฮะ นิ โฮะ เฮะ โต๊ะ อะไรซักอย่างนี่แหละ จำไม่ได้ละ (มีเพลงญี่ปุ่นเพลงนึงเอาไอ้หมดนี่ไปร้องแร็พ โฮ๊ย ร้องตามไม่ถูกเลย) แต่ตัวอักษรทั้งหมดเอามาเรียงกันแล้วมีความหมายด้วยน้า

อ.อาซากิริ ยู ตอนแรกก็ไม่ได้ชอบอะไรมากมายเท่าไหร่อยู่แล้ว หลังๆ ถึงอาจารย์แกจะมาเขียนวาย ตู่ก็............ รับไม่ได้อ้ะ เค้าชอบวายแบบอินโนเซนต์น้า

กบถามเรื่อง Silver Daimond
เป็นของอ.สึกิอุระ ชิโฮะ คนวาด "ตำนานภูตน้ำแข็ง" อะจ้ะ แน่นอนว่าเรื่องแนว shonen-ai ใสกิ๊ง ถ้าถามว่าสนุกมั้ยก็ขอบอกว่าสนุกมาก

ตัวเอกมีเหตุให้ต้องข้ามมิติไปอีกโลกหนึ่งซึ่งเป็นโลกที่ตกอยู่ในความมืด บรรดาต้นไม้ที่เคยมีก็ตายหมด ชอบการออกแบบของอ.ที่แกกำหนดไว้ว่าโลกนั้นไม่มีเหล็กเพราะงั้นข้าวของเครื่องใช้ก็จะทำจากไม้และวัสดุอื่นๆ น่าสนใจดี

ลองไปดูภาพกะสแกนได้ที่นี่จ้า (ชอบสีน้ำของอ.แกมากๆ เล้ย เห็นทีไรแทบกลั้นหายใจตาย งี๊บๆๆๆ)

//www.storminheaven.net/sih/mtp/silver_diamond/index.htm

เ้คยชอบอ.อาซางิริ ยูสมัยก่อนนะ
อย่างเรื่องที่นางเอกเป็นจิ้งจอก หรือเรื่องที่เกี่ยวกับหาสมบัติอ่ะ ช่วงนั้นสนุกดี ต่อมาก็ออกแนวจะค่อนข้างโป๊ และแอบวายมากไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดกู่ไม่กลับ 5555+

y ของอ.เรารับไม่ได้เลยอ่ะ ...

น้อย > นั่นสิ จะเซ็นเซอร์ทำไม ขัดอกขัดใจเหลือเกิน รูปสวยๆอ้ะ TT___TT

ยุ้ย > โห ยุ้ยกะลัลโละโดเป็นล่ำเป็นสันขนาดนั้นเลยเรอะ เอ ตอนนี้ลัลไปอยู่ไหนทำไรแล้วเนี่ย เจนก็หายจ้อยไปเลย เฮ่อ มิดไนท์แพนเธอร์นี่เรื่องที่เป็นนักฆ่าสาวสามคนละเปล่า กบเคยอ่านเรื่องนั้นทีนึง แต่จำรายละเอียดไม่ได้แล้ว รู้สึกเป็นเรื่องสั้นๆไม่ใช่เหรอ

ตู่ > ก็ยังไม่เข้าใจง่ะ

วี่ > อ๊ะ เรื่องนี้ กบเห็นเห็นตอนนึง ที่ตัวเอกมีพลังเกี่ยวกะต้นไม้ปะ ตกลงมันวายเหรอ O_O

คุณ runechan > เรื่องหาสมบัติคือ ผจญภัยในความรัก ใช่ปะคะ อันนั้นสนุกดีจริงๆนั่นแหละ แม้จะรำคาญคู่เอกไปนิด

19. เมื่อคุณเพิ่งจะสะสมเล่มสุดท้ายของ จอมคนแดนฝันได้สำเร็จหลังจากรอมันมาร่วมสิบปี ในขณะที่เด็กรุ่นใหม่คุยแล้วพูดว่า "เรื่องนี้สนุกดีซื้อยกชุดไปอ่านทีเดียวเลยสิ" ....

20. คุณไม่ค่อยแน่ใจว่า นักรักโลกมายา จะเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นอะไรอีก และเนื้อเรื่องก้อจะเปลี่ยน เป็นครั้งที่ 3 อีกมั้ย หลังจากที่รอมาเกือบ 10 ปี ...


21. คุณยังคงหลงไหลได้ปลื้มกับ มนต์รักโยโกฮาม่า ในขณะที่ตามร้านขายการ์ตูน "กรงรัก" "จังหวะร๊อคดนตรีรัก" และอีกสารพัดเรื่องที่มุดฟูกกันกระจายเป็นเรื่องฮิตติดชาร์ทประจำเดือน

ขอบคุณคูจัง และ kisara มากที่เอื้อเฟื้อเบื้องหลัง หมึกจีน ... ตรูว่าแล้ว มองมันมาอยู่พักนึง มันมีแววเจ๊งแหงๆ เสียดายเหมือนกัน เคยรวมเล่มการ์ตูนดีๆไว้ก้อไม่น้อยนะ


อนิจจัง สังการ์ตูนไม่เที่ยง...

อ่า.....หมึกจีนมะเจ๊งนะ

เพียงแต่มะมีหน้าร้านที่สยามเองไง
ไปมีหน้าร้านที่ผ่านฟ้าแทน

แต่ยุ้ยไม่รู้ว่าตรงไหน...น้องบอกมาอีกที เพราะยุ้ยไม่ค่อยออกจากบ้านยิ่งแถวนั้นไม่เคยเดินเลยไม่รู้ร้านอยู่มุมไหนน่ะสิ

แต่ตอนอ่านการ์ตูนอะ...มันจะเขียนให้เราสั่งหนังสือได้อีกที่แทนตามที่อยู่นี้



(แสกนจากการ์ตูนหมึกจีนตรงโฆษณาหลังๆมาให้ดูเยย เผื่อใครไปเดินหา)

คิดๆไปก็สังหรณ์ตั้งแต่ร้านแอร์ไม่เปิดละอะว่าจะปิด ละคนร้านโอโซนเยอะกว่าจริงๆ

ปล.ฉลองแสกนเครื่องใหม่ ด้วยแสกนรายงาน เหอๆ เครื่องเก่าแสกนไปจุติที่สวรรค์แล้ว

เล่นด้วยๆ

22. เมื่อการ์ตูนที่คุณชอบอ่านจะมีพระเอก 2 คนที่ตบตีแย่งนางเอก โดยคนนึงผมสีขาว อีกคนผมสีดำ (และสุดท้าย คนผมสีดำมักจะได้นางเอกไป) .

คือเค้าว่าเค้าเป็นยุคกลางนะ คอนเฟิร์มว่ายังไม่เป็น "ป้า" หุหุหุหุ

อีกอย่างที่ไม่น่าจะเกี่ยว แต่อยากจะใส่

23. เมื่อคุณได้สนุกสนานกับเซนต์เซย่า และลุ้นระทึกว่าเซย่าจะช่วยอาเธน่าได้ไหม โดยไม่คิดถึงหลักเหตุผลใดใด ทั้งสิ้น และไม่เคยจะรู้ตัวว่า เซนต์เซย่า เป็นหนึ่งในต้นกำเนิด Y ระบือโลก ^^"

พอมาดูอีกรอบ นั่งขำว่าเมื่อก่อนทำไมเราอินนักนะ

หลายข้อเลยล่ะ

ข้อสองตกไปหน่อยค่ะ...คือพี่ POP เห็นงานเจ๊แกแล้วเคยแอบสงสัยว่าเป็นคนเดียวกับ Saito Chiho
24. ยังตามเก็บ Lemon, Scarlet, Gift และ Mimi ที่ปัจจุบันนี้โดนหม่อมแม่ฉีกไปโกย xxx ของน้องหมา
25. นับชื่อเวอร์ชั่นต่างๆ รันเซ่ลูกสาวซาตาน ได้ไม่ถ้วน ตีพิมพ์กี่ครั้ง กี่สำนักพิมพ์ กี่ชื่อแล้วนะจนกว่าจะมาถึง "ปิศาจน้อยหัวใจกุ๊กกิ๊ก" เหลืองหลั่นล้าในวันนี้
26. มิตรไมตรี (ใช่ไหมนะ...จำไม่ค่อยได้แล้ว) เป็นผู้นำในการตีพิมพ์การตูนยอดฮิตในจั๊มป์ไม่ใช่ BOOM
27. ยังหลงเชื่อว่า อ. มิยูกิ คิตากาว่า กับมาซามิ ทาเคอุจิ เป็นนักเขียนการ์ตูนหวานแหววที่มักจบเรื่องแล้วเรทแค่จูบ (อย่าช็อคนะที่มาเห็นในปัจจุบัน)
28. นางเอกมักบริสุทธิ์เสมอและมีเซ็กซ์กับพระเอกแค่คนเดียว ตอนใกล้ๆ จบ
29. การแต่งงาน หรือการสารภาพรักเป็นตอนจบไม่ใช่จุดเริ่มต้น
เอ๊ะ...แล้วทำไมหนูต่อได้เป็นวรรคเป็นเวรเนี่ย............................เค้ายังไมป้านะ...เป็นเด็กยุคกลางง่ะ (ไม่ใช่เหรอ?)

ข้อสองตกไปหน่อยค่ะ...คือพี่ POP เห็นงานเจ๊แกแล้วเคยแอบสงสัยว่าเป็นคนเดียวกับ Saito Chiho
24. ยังตามเก็บ Lemon, Scarlet, Gift และ Mimi ที่ปัจจุบันนี้โดนหม่อมแม่ฉีกไปโกย xxx ของน้องหมา
25. นับชื่อเวอร์ชั่นต่างๆ รันเซ่ลูกสาวซาตาน ได้ไม่ถ้วน ตีพิมพ์กี่ครั้ง กี่สำนักพิมพ์ กี่ชื่อแล้วนะจนกว่าจะมาถึง "ปิศาจน้อยหัวใจกุ๊กกิ๊ก" เหลืองหลั่นล้าในวันนี้
26. มิตรไมตรี (ใช่ไหมนะ...จำไม่ค่อยได้แล้ว) เป็นผู้นำในการตีพิมพ์การตูนยอดฮิตในจั๊มป์ไม่ใช่ BOOM
27. ยังหลงเชื่อว่า อ. มิยูกิ คิตากาว่า กับมาซามิ ทาเคอุจิ เป็นนักเขียนการ์ตูนหวานแหววที่มักจบเรื่องแล้วเรทแค่จูบ (อย่าช็อคนะที่มาเห็นในปัจจุบัน)
28. นางเอกมักบริสุทธิ์เสมอและมีเซ็กซ์กับพระเอกแค่คนเดียว ตอนใกล้ๆ จบ
29. การแต่งงาน หรือการสารภาพรักเป็นตอนจบไม่ใช่จุดเริ่มต้น
เอ๊ะ...แล้วทำไมหนูต่อได้เป็นวรรคเป็นเวรเนี่ย............................เค้ายังไมป้านะ...เป็นเด็กยุคกลางง่ะ (ไม่ใช่เหรอ?)

มันมีเว็บที่เป็นของชินโจจริงๆอะเป็นภาษาญี่ปุ่นเลยใครรู้
mailมาบอกด้วย raven@siamza.com

ตรงหมดเลย เสียดายจังหมึกจีนปิดแล้ว จำได้ว่าเมื่อสมัยก่อนซื้อแต่การ์ตูนของหมึกจีนทั้งนั้นเลยคิดแล้วเศร้าใจจังเลย เดี่ยวนี้การ์ตูนลายไม่ค่อยสวยแล้วเลยไม่ค่อยจะซื้อ จะซื้อแต่หนังที่รอมานานประเภทดอง

อา...ทำไมมันตรงทุกข้ออย่างนี้ ยกเว้นการ์ตูนเล่มล่ะเจ็ดบาท สมัยนั้นทำได้แค่ชะเง้อมองเพราะความที่ค่าขนมที่ได้มันน้อยนิด (ก็ยังเด็กประถมต้นนี่หว่าตอนนั้น)

ทันซื้อการ์ตูนเองได้ก็สมัยมันเล่มละ 15 บาท ^^"

อ๊ะ อิโรฮะ นี่จำได้ว่าคนเขียนคุณหญิงรูรินั่นแหละค่ะ ทำให้รู้จักว่าคำนี้มีความหมายเหมือน ABC รู้สึกจะอยู่ในเรื่องที่พระเอกเป็นพระจักรพรรดิ์หรือท่านโชกุน แล้วนางเอกถูกเลี้ยงมาแบบผู้ชาย มีน้องชายฝาแฝดที่ถูกเลี้ยงมาแบบผู้หญิงน่ะนะ เรื่องนี้สนุกน่ารักใช้ได้เลย แต่เขียนก่อนหน้าเมื่อคุณหญิงจอมแก่นแต่งงาน เอ...ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะชื่อ เมื่อคุณหญิงเป็นขุนนาง หรือ เจ้าหญิงหรือขุนนางนี่ล่ะค่ะ (ยุคที่พิมพ์หนังสือไม่มีลิขสิทธิ์เล่มล่ะ 65 บาท หนาเป็นหลายร้อยหน้า นอนอ่านแล้วหล่นใส่หน้าทีงี้ดั้งแทบหัก)

กร๊ากกกก จริงด้วย เป็นสมัยที่ถูกล่อลวงให้อ่านการ์ตูน Y โดยไม่รู้ตัว สมัยนั้นยังไร้เดียงสา แค่คิดว่าชุนจังอาจเป็นเด้กผุ้หญิงปลอมตัวมาและเป็นน้องสาวคนละสายเลือดของคุณพี่อิคคิ (อา...ช่างเป็นจินตนาการของเด็กผู้หญิงใสซื่อบริสุทธิ์อะไรอย่างนั้น) มาสมัยนี้นั่งดูเซนต์เซย่า ต๊ายยย มิตรภาพลูกผู้ชายอะไร้ จ้องตากันปิ๊งปั๊งสื่อความนัยชั๊ด...ชัด.... ><

จำได้ว่าสมัยก่อนอ่านที่มันมีฉากวายแบบจะๆ นี่คงมีแต่ Touring Express กับคริสตัล ดราก้อนนี่ล่ะกระมัง

พูดแล้วก็คิดถึงพวกพาฝัน กิฟท์แมกกาซีนอะไรพวกนี้จังน้า ฮาระ จิเอโกะกับนาริตะ มินาโกะยังเป็นนักเขียนที่ดังมาก มาตอนนี้ขึ้นทำเนียบคลาสสิคไปซะแล้ว...

ขอบคุณมากค่ะสำหรับกระทู้ (เอ...บล็อกแก็งค์เขาเรียกเป็นกระทู้เปล่าหว่า) รำลึกความหลังนี้ TvT

ตอนนี้ คำสาปฟาโรห์ ออกกี่เล่มแล้ว หาซื้อจากที่ไหนได้บ้าง

ยอมรับว่าเป็นวัยรุ่นเมื่อสิบปีup
ตั้งแต่วิ่งตามซื้อไซเฟอร์แล้วก็นอนนับวันตั้งตารอว่าเมื่อไหร่เล่มต่อไปมันจะออก ถึงในเรื่องตอนหลังมันจะมีแต่แปลเนื้อเพลงที่หวานใจผิวหมึกของพระเอกร้องก็ตาม
ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดราคา 15 หรือ16 บาทนะ

อีกเรื่องก็ีคือนักรักโลกมายาที่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็นหน้ากากแก้วแล้วกาลเวลาก็หยุดอยู่ที่เล่ม 45 ตอนกำลังลุ้นกันตัวโก่งว่าแล้วจะลงเอยกันอย่างไร คาดว่าคงจะเฉลยตอนลูกเราอายุ สิบห้าแน่ๆ

หวัดดี

ยะฮู้ โฮะๆ
ไปแระ

เราไม่รู้ว่าคุณเคยอ่านมั๊ยการ์ตูนญี่ปุ่น ซิลวา กับไซเฟอร์ เป็นฝาแฝดกันทั้งคู่ทำกิจกรรมทุกอย่างโดยใช้ชื่อเดียวคือไซเฟอร์ โดยที่ทั้งคู่เปลี่ยนกันไปทำกิจกรรมต่างๆ คนละวันทั้งเป็นดารา ไปโรงเรียน ทุกอย่าง แต่มันน่านมาแล้ว

ดีใจจังที่มีคนอ่านไซเฟอร์ นึกไม่ถึงจริงๆ แต่เรามีตั้งแต่เล่ม1 ถึง 15 เลย ใช่เวลาเก็บสะสมนานม๊ากๆๆๆๆ

มาตอบช้าไปเกือบ 3 ปี คงไม่ว่ากันนะจ๊ะ

ข้อ 1) ไม่โดน

ข้อ 2) ชื่นชอบ แต่ไม่ตามเก็บอ่ะ เพราะอ่านการตูนผู้ชายมากกว่า แบบว่าพี่ชายซื้อก็อ่านด้วย

ข้อ 3) มาชอบตอนที่เขาเริ่มจะเลิกฮิตแล้ว เลยไม่รู้จะไปซื้อที่ไหน

ข้อ 4) อันนี้โดน.. คุณเคยสับสนไม่รู้ว่าจะเรียก ศิวะ ชีวา หรือ สิวะ ดี (ยังมีซิวา อีกเวอร์ชั่น)

ข้อ 5) ข้อนี้เกือบแระ.. คุณเริ่มตามดูนิวยอร์คนิคส์ กะเคเจ เพราะการ์ตูนเรื่องที่คุณชื่นชอบ (แถมยังคิดว่า ตึกแฝดมีชื่อว่า ตึก เจค แอนด์ รอย จริงๆ)

ข้อ 6) อืมม..ใช่เลย คุณเคยอยู่ในสมัยที่นักรักโลกมายาออกอย่างน้อยปีละ 2 เล่ม จนตามทันของญี่ปุ่น และวิบูลย์กิจเลยหั่นครึ่ง ประมาณว่า ออกมาได้ครึ่งเล่มก็เอามาบอกว่าเป็น 1 เล่ม (จำได้ปะ ตอนท้ายๆ มันบางจ๋อยเลย)

ข้อ 7) อันนี้ความจำเลือนลาง จำไม่ได้อ่ะ...คุณเคยอยู่ในสมัยที่การ์ตูนรายสัปดาห์ลายเส้นเป็นจุดๆ เนื่องจากอุตสาหกรรมการ์ตูนแข่งขันกันด้วยความไว และเทคโนโลยี (ออกตามแฟกซ์ที่ส่งมาจากยุ่น)

ข้อ 8) รู้ก็รู้อยู่ว่ามันก็เรื่องเดียวกัน แต่ก็อยากอ่านอ่ะ แบบว่า กลัวอีกเล่มกั๊กไว้ เลยต้องซื้ออีกเล่มมาพิสูจน์...ทาเล้นกะซีโร่ ไม่รู้จะซื้ออันไหนดี เลยซื้อมันสองเล่มเลย

ข้อ 9) อันนี้เราคงเด็กเกินไป ไม่เข้าใจ...อิอิ...A B C ของความรักคืออะไร (ในขณะที่เดี๋ยวนี้มันกลายเป็น x "y" z )

ข้อ 10) โอวว...ข้อนี้ไม่แน่ใจแฮะ..ต้องกลับไปเปิดดูก่อน ที่แน่ๆ ไซเฟอร์-อเล็กซานไดรท์ ไม่ Y นะจ๊ะ.... คุณเคยอยู่ในยุคสมัยที่ถูกหลอกให้อ่านการ์ตูนวาย และยูริ โดยไม่รู้ตัว กว่าจะรู้อีกทีก็....

ข้อ 11) แค่นี้ก็เขินจะแย่แล้ว...ยุคที่นางเอกไปขอความรักพระเอกด้วยการยืนกำผ้าเช็ดหน้ารอหน้าโรงเรียน -ไม่ใช่ไปนอนnaked มุดฟูกอยู่ในห้องนอนพระเอก



ปล. ตอบ คห.ด้านบน ...ไซเฟอร์ เวอร์ชั่นสยามสปอร์ต มีแค่ 14 เล่มเองนะ

มานั่งขำ กับข้อความด้านบน...ทำไมเราก็โดนทุกข้อเลยนะ
ยังไม่ใช่ป้า เพียงแต่เริ่มอ่านเร็วเท่านั้นเอง...งงงงง