BlogGang.com : : Froggie :

[Books] Grave Mercy (His Fair Assassin Series #1) – Robin LaFevers

"When one consorts with assassins,
one must expect to dance along the edge of a knife once or twice."
- Gavriel Duval : Grave Mercy

Grave Mercy เป็นนิยายเกี่ยวกับ นางชีนินจา เอ๊ย นางชีนักฆ่า (แต่มันให้อารมณ์นินจาจริงๆนะ) อิสเม ลูกสาวชาวนา ถูกคนรอบข้างประณามว่าเป็นธิดาเทพแห่งความตาย เพราะเธอมีพลังพิเศษ เช่น ภูมิต้านทานยาพิษ จิตสัมผัสเกี่ยวกับความตาย และมีรอยแผลเป็นขนาดใหญ่กลางหลัง เธอหนีพ้นชะตากรรมโหดร้ายจากการถูกขายไปเป็นภรรยาคนเลี้ยงหมู ด้วยการเข้าไปอยู่ในคอนแวนต์ของเซ็นต์มอร์เทน หรือเทพแห่งความตายของชาวบริตตานี และได้รับการฝึกฝนเป็นนักฆ่าฝีมือฉกาจที่คอยปลิดชีวิตผู้ทรยศต่อบ้านเมือง

แคว้นบริตตานี (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของฝรั่งเศส) ในสมัยศตวรรษที่ 15 เป็นอาณาเขตเอกราชในแบบที่เรียกว่า Duchy บริตตานีเป็นที่หมายปองของนานาประเทศ โดยเฉพาะฝรั่งเศสซึ่งกำลังแผ่แสนยานุภาพไปทั่วยุโรปในสมัยนั้น หลังจากดยุคฟรานซิสที่สอง ผู้ปกครองของบริตตานี เสียชีวิตลง ภาระหน้าที่ผู้นำประเทศชาติตกอยู่บ่าของ แอนน์ ผู้เป็นลูกสาว เธอขึ้นเป็นดัชเชสแห่งบริตตานีในวัย 12 และต้องกระโดดเข้าสู่เกมการเมืองด้วยการเฟ้นหาสามีที่มีกำลังทัพแข็งแกร่งพอจะรักษาอธิปไตยของบริตตานีไว้ได้

ภารกิจครั้งสำคัญของอิสเมพาเธอเข้าสู่วังหลวงแห่งบริตตานีและวังวนแห่งการแก่งแย่งอำนาจ การก่อกบฏ สายลับ และการลอบสังหาร การเคี่ยวกรำฝึกฝนจากสำนักชีได้หล่อหลอมอิสเมให้เป็นนักฆ่าชั้นเลิศ แต่ไม่ได้เตรียมเธอให้พร้อมกับความจริงที่อาจสั่นคลอนศรัทธาหนักแน่น และใครคนหนึ่งที่อาจช่วงชิงสมบัติที่เธอแหนหวนเหนือสิ่งใด : หัวใจของเธอ

บทแรกๆที่อ่าน สับสนมาก เพราะแยกไม่ถูกว่ามันเป็นหนังสือแนวไหน เขาว่ามันเป็น YA (เพราะนางเอกอายุ 17) หน้าปกดูเป็นแฟนตาซี พอเริ่มอ่านก็มีเทพ มีพลังพิเศษ โน่นนี่นั่น แต่ยิ่งดำเนินเรื่องไปยิ่งเข้าไปพัวพันกับประวัติศาสตร์จริง คนที่มีตัวตนในประวัติศาสตร์พาเหรดออกมาเป็นโขยง แถมเป็นตัวเด่นอีกต่างหาก

แต่ไม่นานเราก็เลิกกังวลกับการจัดประเภทหนังสือ เพราะมันสนุกเข้มข้นมากเลย! สำหรับเราแล้วไม่ว่าจะเป็นหมวดไหน ก็ถือว่าประสบความสำเร็จหมด ส่วนที่อิงประวัติศาสตร์ก็ข้อมูลเข้ม องค์ประกอบพารานอร์มอลก็อยู่ในระดับพอเหมาะ และโรแมนซ์ทำให้ใจเต้น เอ่อ แต่ YA เนี่ย ไม่เห็นอะไรที่เกี่ยวกับวัยรุ่นตรงไหน (ยกเว้นอายุนางเอก) แต่เอาเป็นว่ามีฉากคลาสสิค พระเอกแอบเข้าห้องมามองนางเอกนอนหลับ =_=; (วัยรุ่นสมัยนี้เป็นอะไรคะ หรือมันเป็นความโรแมนติกแบบที่เราไม่เข้าใจ)

อ้อ แต่ต้องบอกว่าถึงหนังสือเล่มนี้จะถูกใจเรา เพราะเราชอบหนังสือทุกประเภทที่ว่ามาข้างต้น แต่มันอาจจะแป้กสำหรับนักอ่านคอประวัติศาสตร์ที่ไม่ถูกโฉลกกับแฟนตาซี/ความรัก หรือชอบแฟนตาซีแอ็คชั่นแต่เบื่อการเมืองเชื่องช้า ส่วนของโรแมนซ์ ถ้าอยากให้ปูพื้นความรักเยอะๆ ก็คงผิดหวัง
แต่สำหรับเรามันกลมกล่อมดี

การที่นางเอกเป็นนักฆ่าทำให้มีมุกฮาๆ (ที่เราอาจจะฮาคนเดียว) อยู่หลายตอน คือรู้สึกว่าบางทีอิสเมก็กระหายเลือดชะมัด

อย่างเช่นตอนที่อิสเมหยิบกริชปลายเข็มออกมา ดูวาล (พระเอก) แซวว่า "You can leave that pretty little prince sticker of yours where it is."

อิสเมโต้กลับอัตโนมัติ "You don’t stick with it. You shove and twist."

หรือตอนที่อิสเมคิดว่า
"I comfort myself with the knowledge that if Duval ever feels smothered by me, it will be because I am holding a pillow over his face."

ซาดิสม์ดีนะนังหนู ^^

โดยรวมเราชอบอิสเมนะ เธอเป็นนางเอกที่ลงตัวดี เข้มแข็งแต่ไม่ถึงกับกระด้าง ฉลาดแต่ไม่ทะนงจนมองอะไรไม่เห็น ส่วนดูวาลมีความเก่งความแกร่งอยู่ ถึงจะต้องม่อยกระรอกให้อิสเมแสดงความห้าวบ้าง ก็ยังอยู่ในข่ายยอมรับได้ ไม่ได้ง่อยเห่ยไร้น้ำยาเป็นไม้ประดับอย่างพระเอกบางเรื่อง สองฝ่ายไม่เหลื่อมล้ำกันเกินไป เราแฮปปี้ ฉากกุ๊กกิ๊กของพระนางในเรื่องก็น่ารักกกกกก ขนาดตอนแรกแทบไม่มีอะไรเลย แค่จับมือกันเราก็กรี๊ดแล้ว บางประโยคก็ทำเอาข้าพเจ้าลงไปละลายหลอมเหลวอยู่กับพื้น โดยเฉพาะประโยคที่ดูวาลพูดตอนจบ ฟินค่ะ~

ในเรื่องดูวาลมีเพื่อนสนิทอีกสองคน ไม่รู้ทำไม บางทีอ่านๆไป อิมเมจของสามหนุ่มในหัวเราดันเป็นหมาสามพันธุ์

Duval - เยอรมันเชพเพิร์ด ซื่อสัตย์ เคร่งขรึม มีวินัย

Beast - พิทบุล

หน้าโหด แต่ใจดี

De Lornay – คาวาเลียร์ คิงชาร์ลส์ สแปเนียล เจ้าเสน่ห์ สวยสง่า น่ารัก

ในเรื่องเราสงสารแอนน์มากๆ เด็กอายุแค่สิบสองต้องมารับผิดชอบชะตากรรมของทั้งประเทศ และวิธีที่จะช่วยประเทศได้ก็คือต้องเอาตัวเข้าแลกอีกต่างหาก พอไปค้นประวัติจริงยิ่งสงสารเข้าไปใหญ่ ชีวิตแบบว่า เฮ้อ ผู้หญิงสมัยก่อนช่างลำบากจริงๆ …ว่าแต่ดันอ่านประวัติศาสตร์จริงไปแล้ว มันจะจะสปอยเนื้อเรื่องอีกสองเล่มรึเปล่านะ o_o;;

มาถึงส่วนติบ้าง ถึงคนเขียนจะภาษาดี เขียนเก่งชวนติดตาม แต่หลายอย่างเดาง่ายไปหน่อย (แต่ก็หนึบอยู่ดี) และสิ่งหนึ่งที่ยังเป็นความจริงไม่เปลี่ยนก็คือ ตัวละครคนไหนอ้วน หรือกลิ่นตัวเหม็น ฟันธงได้ มันเลว คือแบบบรรยายประโยคเดียวเราไม่ต้องลุ้นเลย เซ็ง บางทีก็อยากเห็นตัวละครที่อ้วน หรือหัวล้านมันแผล็บ หรือมีกลิ่นตัวกลิ่นปาก อยู่ฝ่ายดีบ้างเหมือนกันนะ

อีกเรื่องที่ทำให้เราผงะ และตัดทิ้งเลยครึ่งดาวคือ วิธีแก้พิษของอิสเม คือว่า... คนเขียนเค้าดูหนังจีนมาปะ ไม่รู้สิ บอกไม่ถูก ไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้แล้วเหรอ *ถอนใจยาวๆหนึ่งที* แล้วก็ช่วงหลังเรารู้สึกว่าคนเขียนพยายาม “มาก” ที่จะหาเหตุให้พระนางมีฉากหวานๆกัน ซึ่งก็ดีนะ แต่บางทีมันไม่ค่อยเนียนเท่าไหร่

มองไปข้างหน้าในซีรี่ส์ ตอนท้ายที่ de Lornay ตาย รู้สึกทึ่งเล็กน้อย เดิมคิดว่าตามสูตร YA สองหนุ่มที่เหลือจะคู่กับสาวนักฆ่าอีกสองคนซะอีก ปรากฏว่าไม่ใช่ แอบดีใจ! (ขอโทษนะคาวาเลียร์) เพราะรู้สึกว่าจับสามคู่ชู้ชื่นมันตลกเกิน แค่เล่มสอง Sybella คู่ Beast ก็พอแล้ว ตอนนี้กำลังเสี้ยนเล่ม 2 สุดๆ เพราะในบรรดาสามหนุ่มเราชอบ Beast เป็นพิเศษ

ขอบคุณ Teena ที่แนะนำหนังสือหนุกๆ และขอบคุณสำนักพิมพ์ที่ลดราคา (เราช่างใจง่ายกับโปรโมชั่น)

4 ดาว

ปิดท้ายด้วยรูปป้อมและคฤหาสน์ที่ Nantes สถานที่สำคัญแห่งหนึ่งในท้องเรื่อง

เครดิตภาพ
Wikipedia
https://www.conceptart.org/forums/showthread.php/236243-The-Destroyers-UPDATED-2-22-13-%28Grave-Mercy-cover%29

Create Date : 10 ตุลาคม 2557

6 comments

Last Update : 24 ธันวาคม 2562 12:04:16 น.

Counter : 2907 Pageviews.

น่าสนนะคะ

โดย: jackfruit_k 10 ตุลาคม 2557 22:48:19 น.

เชียร์ค่า หนุกตื่นเต้นเข้มข้น

โดย: Froggie 11 ตุลาคม 2557 7:27:56 น.

หงิดกับจุดเดียวกันเลยค่ะ magic sex มันง่ายไปหน่อยไหมเธอว์ เหมือนอยากให้มีฉากนี้แต่สร้างสถานการณ์ไม่ค่อยลงตัว

ชอบตอนแรกมากที่อิสเม่เธอปรากฏตัวแบบโมโหสุดๆ เพราะพระเอกขวางการฆ่าคนของเธอ แล้วก็ชอบฉากในเรื่องที่สลับบทกันแบบนางเอกบาดเจ็บแล้วพระเอกทำแผลไรงี้ แอร๊ยมาก

ปล.สงสารแอนน์มากตอนหนุ่มดีๆ คนนั้นถูกxxx เรานี่แบบเฮ้ยยย ไม่ใช่ว่าชีวิตจะดีแล้วเรอะ
ลปล. เล่มถัดไปไม่เน้นเรื่องการเมืองนะคะ เน้นเรื่องปมของซีเบลล่าซึ่งแบบ...โฮๆๆๆๆ
ลลปล. เดอลอร์เนย์แอบชอบดูวาลป่าวอะ รู้สึกแปลกๆ
ลลลปล. (อะไรของแก) เล็งน้องชายดูวาลเป็นพระเอกคนที่สามไว้ แต่ยังไม่รู้หัวรู้ก้อยเลยค่ะ

โดย: ทินา IP: 171.7.220.83 12 ตุลาคม 2557 10:31:20 น.

เค้าต้องให้มีฉากนี้เพราะ sex sells รึเปล่า แต่เราเหวออะ

ฮาเรื่อง เดอลอร์เนย์ นึกถึงกระทู้ที่ตัดพ้อว่าเดี๋ยวนี้มิตรภาพระหว่างลูกผู้ชายมันไม่มีแล้วใช่มั้ย มันกลายเป็น Y หมดแล้วใช่มั้ย 5555

แล้วก็ เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ ดูวาลมีน้องชายด้วยเหรอ เรดาห์เราพลาดไปได้ยังไง!!

โดย: Froggie 12 ตุลาคม 2557 10:48:02 น.

แนวเรื่องมันไม่ใช่ sex sell อยู่แล้วอะ ก็ยังไม่เข้าใจ

เดอลอร์เนย์ดูเป็นห่วงดูวาลไปนิดดดดดดด

น้องชายที่เป็นลูกของท่านแม่คนนั้นน่ะค่ะ ที่จริงๆ ติดพี่ชายมากแต่เพราะพี่ชายไม่ถูกกับแม่ ก็เลยต้องห่างกันแบบหงอยๆ

โดย: ทินา IP: 171.7.77.113 12 ตุลาคม 2557 14:47:31 น.

อ๋ออออ ลืมไปเลย ฟร็องซัวคุง (อ่านงี้ปะ) คนนั้นมีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์นี่นา ไม่น่าจะเอามายำได้นะ

โดย: Froggie 13 ตุลาคม 2557 7:44:49 น.

ชื่อ :

Comment :

*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก