[Books] Soulless (Parasol Protectorate I) : Gail Carriger

มีเพื่อนแนะนำให้อ่านเรื่องนี้มาพักนึงแล้วค่ะ แต่เราติดขัดอยู่สองเรื่อง เรื่องแรก มันมีแวมไพร์และมนุษย์หมาป่า ซึ่งไม่ใช่สไตล์ของเรา และปัญหาอีกอย่างคือ ซื้ออีบุ๊ค จากเมืองไทยไม่ได้ เพราะคนเขียนไม่ได้ทำสัญญาขายอีบุ๊คให้ประเทศในเขต Asia Pacific อิดออดไปมา สุดท้ายเพื่อนตกลงส่งไฟล์เล่มแรกมาให้ยืม โดยกำชับว่า ถ้าสนุก เธอจงไปซื้อฉบับหนังสือเล่มมาซะ

เราอ่านรวดเดียวจบภายในไม่กี่ชั่วโมง แล้วเสาร์นั้นก็วิ่งไปคิโนะ ซื้อเล่ม 1-3 มาทันที

ฉากของเรื่อง : ลอนดอน ยุควิคตอเรีย
อเล็กเซีย ทาราบ็อตติ สาวน้อยวัย 26 ต้องเผชิญกับภาระหนักใจอยู่หลายเรื่อง ประการแรก เธอไม่มีวิญญาณ ประการที่สอง เธอเป็นสาวทึนทึกที่มีพ่อเป็นชาวอิตาเลียน ทำให้ผิวพรรณหน้าตาของเธอไม่สวยคลาสสิกตามสมัยนิยม (ตัวโย่ง ผิวคล้ำ จมูกใหญ่ ทรงสะบึม) ประการที่สาม เธอถูกแวมไพร์เข้าจู่โจมอย่างไร้มารยาท ผลที่เกิดขึ้นเหมือนฟ้าชังสวรรค์แกล้ง อเล็กเซียฆ่าแวมไพร์ตนนั้นโดยบังเอิญ ซึ่งทำให้สมเด็จพระราชินีวิคตอเรียส่งหัวหน้าองค์กรผู้มีพลังเหนือธรรมชาติเข้ามาสืบสวนเรื่องนี้ และคน(?)ผู้นั้นก็คือ ลอร์ดแม็คคอน มนุษย์หมาป่าจอมโผงผาง ไร้ระเบียบ หลังจากนั้น เมื่อแวมไพร์จำนวนหนึ่งค่อยๆหายสาบสูญไปอย่างหาสาเหตุไม่ได้ และหลายฝ่ายพากันโทษภาวะไร้วิญญาณของอเล็กเซีย อเล็กเซียจึงต้องออกสืบเสาะว่าศัตรูที่แท้จริงคือใครกันแน่

หมวดหนังสืออย่างเป็นทางการของชุด Parasol Protectorate คือแฟนตาซี แต่เราคิดว่ามันเป็นหนังสือที่มีหลากหลายแนวผสมกันในตัว ตั้งแต่ Victorian Steam Punk, Urban fantasy, Comedy, Paranormal Romance, Mystery เราคิดว่าเล่มแรกนี้คนเขียนยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเขียนอิงไปทางไหนดี เลยออกจะก้ำกึ่งอยู่พอสมควร ถ้าจะมองในแง่ดีก็คือสามารถดึงคนอ่านได้จากหลาย genre แต่แง่ไม่ดีก็คือ จะโดนแฟนตาซีฮาร์ดคอร์สับเละหน่อย

สำหรับเราแล้วคิดว่ามันเป็น Comedy ค่ะ และคิดว่าสำหรับเล่มแรกนี้ เป็น Paranormal Romance ในขณะที่เล่มสองและสามเป็น Fantasy มากกว่า ขอแนะนำว่าสำหรับหนังสือในชุดนี้ขอให้อ่านแบบทำใจสบายๆ อย่าไปนั่งจับผิดอะไรกับมันให้มากนัก แล้วจะรู้สึกว่ามันเวิร์คไม่เลว

จะขออธิบายกลไกในโลกของอเล็กเซียสักเล็กน้อย ในโลกนี้ประกอบไปด้วยเผ่าพันธุ์หลักๆ 4 จำพวกคือ มนุษย์ แวมไพร์ มนุษย์หมาป่า และผี ซึ่งเป็นศัตรูซึ่งกันและกันมาจนกระทั่งยุคเรเนสซองส์ ประเทศอังกฤษก็ออกประกาศยินยอมรับรองสถานภาพของเผ่าพันธุ์ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติอีกสามเหล่านั้นอย่างเป็นทางการ ให้มาอยู่ร่วมกันอย่างเปิดเผยกับมนุษย์โดยสันติได้ แต่ต้องคอยช่วยเหลืองานของทางการ และนั่นคือสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ประเทศอังกฤษกลายเป็นมหาอำนาจมาจนถึงยุควิคตอเรียตามเวลาในท้องเรื่อง



ในโลกนี้เชื่อกันว่ามนุษย์เราแต่ละคนมีพลังวิญญาณ (soul) ไม่เท่ากัน คนที่ถูกกัดแล้วจะกลายเป็นแวมไพร์ มนุษย์หมาป่า หรือตายแล้วกลายเป็นผี จะต้องมีพลังวิญญาณสูงมาก โดยทั่วไปคือพวกศิลปินที่มีความคิดสร้างสรรค์เยอะๆ แต่นางเอกของเราเป็นพวกพิเศษสุดๆคือ ไม่มีวิญญาณในตัวเองเลย และผลจากสภาวะนี้ทำให้แวมไพร์หรือมนุษย์หมาป่าซึ่งเป็นอมตะหมดสิ้นพลังพิเศษและมีสภาพคล้ายมนุษย์ในขณะที่เธอแตะตัวบุคคลนั้นอยู่ (สามารถฆ่าให้ตายได้)

การเมืองของพวกเหนือมนุษย์นี่แบ่งชนชั้นกันสนุกดี พวกมนุษย์ แวมไพร์ และมนุษย์หมาป่ามีการคานอำนาจกันแบบสมดุลพอควร (ส่วนพวกผีเหมือนเป็นลูกกระจ๊อกมากกว่า) จะเป็นยังไงไปอ่านเองจะมันกว่า

พระเอกนางเอกเรื่องนี้เป็น Alpha ด้วยกันทั้งคู่ โดยเฉพาะพระเอก เป็น Alpha (จ่าฝูง) ของฝูงตัวเองด้วย พอเจอกันเลยเกิดอาการกัดกันไว้ก่อน ฉากที่สองคนนี้คุยกันจึงมีสีสันตลอด อ่านไปหัวเราะกึกกักไป

แต่ตัวละครคนโปรดของเราในเรื่องคือ ลอร์ดอะเคลดามา แวมไพร์เกย์รสนิยมวิไลที่เป็นเพื่อนของอเล็กเซีย พ่อคุณเลี้ยงเด็กหนุ่มๆไว้เป็นฝูง แถมเวลาพูดจาแต่ละที แถมเรียกใครๆด้วยคำหวานทุกครั้ง ไม่ว่าจะ My buttercup, Little tulip, Dearest Petunia Blossom, etc.

ชอบ
- โลกของซีรี่ส์นี้ ถึงจะมีบางอย่างแม่งๆอยู่บ้างแต่ก็เปิดตัวได้น่าสนใจมาก
- เวลาพระเอกนางเอกแง่งๆใส่กัน
- คนเชียนมุขเยอะมากกกกก
- บรรยากาศ Steam Punk ได้อารมณ์ประหลาดๆดี
- โปรเฟสเซอร์ไลอัลล์ ซึ่งเป็น Beta (หัวหน้าลำดับ 2) ของมนุษย์หมาป่าฝูงของลอร์ดแม็คคอน ทำให้เราเกิดอาการโอจิคอนเล็กน้อย แบบว่าเธอน่ารักมาก คงหามนุษย์หมาป่าที่มีคลาสพอจะเทียบชั้นกับแวมไพร์แบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว
- ลอร์ดอะเคลดามาชมพระอาทิตย์ตกกับอเล็กเซีย เป็นฉากที่ประทับใจที่สุดในเรื่องแล้ว

ไม่ชอบ
- POV ที่สลับไปสลับมา อ่านแล้วสะดุด
- คนเขียนมุขเยอะมากกกกกกกก ใช่แล้วค่ะ เหตุผลเดียวกับที่ชอบนั่นแหละ บางครั้งเธอทำให้เรานึกถึง Eloisa James ที่มุขเยอะมวากกเหมือนกัน ทำให้ขาดความเป็นธรรมชาติน่ะ
- ผู้หญิงในเรื่องนี้โง่กันหมดยกเว้นอเล็กเซีย
- เป็นอิตาเลียนแล้วมันเสียหายตรงไหนไม่ทราบ +_+”
- ในรถม้าตอนจบ เราว่ามันเยอะไปนะ ขนาดเราเป็นแฟนโรแมนซ์ยังคิดว่าไม่จำเป็นเลย

อ้อ ทำไมถึงมีคำว่าร่มเป็นชื่อซีรี่ส์น่ะเหรอ ก็เพราะนางเอกของเราชอบถือร่มกันแดดติดตัวอยู่ตลอดเวลา ด้วยความที่เธอเป็นลูกครึ่งอิตาเลียนเลยกลัวดำ (ไปมากกว่านี้) ในเล่มแรกความสำคัญของร่มมีอยู่แค่นี้ แต่เล่มสองสามจะขยายความกันต่อไป

หน้าปกได้ Donna Ricci นางแบบแนว Goth มาเป็นต้นแบบให้ แวะไปดูงานอื่นๆของเธอมา สวยดีเหมือนกันนะ

ของแถม : เพิ่งเจอเว็บแต่งตัวตุ๊กตาให้อเล็กเซีย น่ารักดี

Create Date : 21 มิถุนายน 2554		5 comments
Last Update : 25 ธันวาคม 2562 11:27:08 น.
Counter : 2536 Pageviews.
Share Tweet