กลอนขำขัน 3

ฉันนอนอยู่ ข้างถนน ตัวล่อนจ้อน
ไร้เสื้อผ้า อาภรณ์ เปลือยเต็มที่
คนผ่านไป ผ่านมา เบือนหน้าหนี
ฉันคือหมา ตัวหนึ่งนี้ แค่นั้นเอย

นาฬิกา เดินไป ไปเรื่อยๆ
ฉันมองแล้ว รู้สึกเมื่อย อยากจะบ้า
รู้สึก หงุดหงิดเมื่อ มองเวลา
เพราะเฝ้ารอ เธอออกมา จากห้องน้ำ

อากาศร้อน จนเหงื่อไหล ให้หงุดหงิด
รู้สึกคิด ฟุ้งซ่าน กระสับกระส่าย
ใช้น้องไป ซื้อของเย็น แก้ร้อนกาย
ต้องร้องว้าย เพราะน้องไป ซื้อเย็นตาโฟ

ส่งคำคม คำกลอนไป ชิงเงินสด
แต่ต้องอด ทุกที และหมดหวัง
ส่งทีไร ก็ไม่เคย จะได้ตังค์
โอ๊ยโง่จัง เพราะดันส่ง ทางโทรเลข

เห็นเธอ อยู่กับเขา แล้วเศร้าจิต
ใจแอบคิด หวาดหวั่น และขวัญหาย
อยากจะรีบ หนีไป ให้ไกลๆ
เธอคือควาย กำลังไล่ ขวิดฉันเอย

เธอขยัน จนฉันนั้นอยากหนี
เธอคนดีจะหมั่น ไปถึงไหน
เธอหนอเธอ จะพากเพียร ไปทำไม
ขยันด่า ฉันนี่ไง น่าเบื่อจริง

อยู่กับเธอ แล้วมันเหงา เปล่าเปลี่ยวจิต
เหมือนชีวิต ไม่มีใคร อยู่โดดเดี่ยว
ทั้งที่มี เธอเคียงข้าง แท้แท้เชียว
แค่หมอนข้าง อันเดียว เหงาจังเลย

เธอนั้นพา ฉันมา เที่ยวภูเขา
รู้สึกเศร้า หัวใจ เป็นหนักหนา
ไม่มีแก่ง ไม่มีน้ำ ไม่มีป่า
ภูเขาขยะ นี่หน่า มาทำไม
ซื้อหนังสือ การ์ตูน นิตยสาร
คนขายนั้น ร้องโวยวาย ใส่เราเฉย
ยืนงงงัน เขาด่าเรา ทำไมเอย
รู้แล้วเหวย เดินออกมา ลืมจ่ายตังค์

ไม่ได้แกล้ง โง่เง่า เลยสักนิด
อย่าได้คิด มาด่า มาว่าฉัน
อยากจะบอก เลยว่า ความจริงนั้น
ตัวของฉัน โง่จริงจริง ไม่ได้แกล้ง

Create Date : 11 เมษายน 2554		2 comments
Last Update : 11 เมษายน 2554 15:04:54 น.
Counter : 974 Pageviews.
Share Tweet