BlogGang.com : : อิสรภาพของหัวใจ :

กรกฏาคม 2553

				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	31

22 กรกฏาคม 2553

บนเส้นทางรัก

บนเส้นทางรัก

บนเส้นทางรัก

"บนเส้นทางรัก"
ความอ้างว้างไม่ได้โหดร้ายอะไรนัก
มันก็แค่ช่วงเวลาที่เราควรใช้มันเรียนรู้จักใจตัวเอง
หลังจากที่วุ่นวายกับชีวิตคนอื่นมานาน
ถ้าเธอเคยหกล้ม เธอก็จะเดินอย่างระมัดระวังมากขึ้น
ไม่ใช่คิดจะไม่เดินอีกเลย

บางครั้งคนเราก็ต้องยอมรับในสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจ
และต้องยอมรับในการตัดสินใจของคนอื่น
ถึงมันจะไม่ดีกับเธอเลยก็ตาม
เพราะเราเลือกแต่สิ่งดีดีให้เกิดกับชีวิตเราไม่ได้เสมอไป
ความรักก็เหมือนดอกไม้และไม่มีแจกันใด
จะถนอมความงามของดอกไม้ไว้ได้ตลอดไปหรอก

ความเสียใจไม่ใช่เรื่องแปลก แต่หากเสียใจไม่จบสิ้น นั่นจึงแปลก !
ในขณะที่โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ มันก็ไม่ลืมที่จะหมุนรอบตัวเอง
ในขณะที่เธอรักใคร เธอก็ต้องไม่ลืมที่จะรักตัวเอง
หากคนเรามีความรักได้ครั้งเดียวในชีวิต นั่นจึงควรร่ำร้องเมื่อรักได้สูญหาย
แต่ความจริงแล้ว คนเรามีความรักได้หลายพันครั้งตลอดทั้งชีวิต

เมื่อเธอรู้สึกว่าตัวเองไม่เหลือใคร นั่นคือสัญญาณเตือนว่า
เธอควรให้ความสำคัญกับตัวเองได้แล้ว...
คนเราสามารถจำอะไรก็ได้แต่เมื่อจำแล้ว
ควรเลือกที่จะลืมหรือนึกถึงมันให้น้อยที่สุด
ไม่ว่าความรักจะทำให้วันนี้ของเธอปวดร้าวยังไง
แต่ครั้งหนึ่ง เธอเคยได้รักจากคนที่อยากรัก เธอก็โชคดีมากแล้ว
สำหรับบางคน ถ้าจะรัก...ก็ยังไม่เจ็บ ถ้าเคยรัก...ก็แค่เคยเจ็บ
แต่ถ้ายังรัก...ก็จะยังเจ็บ ขึ้นอยู่กับว่า เธออยากเป็นแค่คนที่เคยเจ็บ
หรืออยากเป็นคนที่ยังเจ็บอยู่ทุกวัน

เธอเคยฝืนใจรับใบปลิวที่แจกตามหน้าห้างสรรพสินค้า เพราะเกรงใจคนแจกไหม !
บางทีอาจมีคนรับความรักของเธอไปเพราะเหตุผลอย่างเดียวกัน
สุดท้ายเขาก็อาจทิ้งมัน เหมือนกับที่เธอทิ้งใบปลิวนั่นแหละ
คนบางคนเป็นเพื่อนที่ดีได้ เป็นพี่ที่ดีได้ เป็นน้องที่ดีได้
แต่เป็นคนรักที่ดีไม่ได้ ก็ควรให้เขาเป็นในสิ่งที่เขาเป็นได้และเป็นได้ดี
หลายๆ สิ่งในโลก ล้วนถูกสร้างมาให้มีด้านตรงข้าม
มันจึงต้องมีจุดผกผันแปรเปลี่ยน ความรักก็มีจุดเปลี่ยนของมัน
จึงเป็นเรื่องจำเป็น ที่เธอต้องยอมรับมันให้ได้
แก้วกาแฟใบโปรดแตกไปแล้ว เก็บไว้ก็บาดมือ
ความรักจากไปแล้ว...เก็บไว้ก็บาดใจ

สำหรับความรักที่ผ่านมา ควรแยกให้ได้ว่า
อะไรควรจำไว้ประทับใจ อะไรควรจำไว้เป็นบทเรียน
หนังสือเล่มไหนที่อ่านแล้วไม่ถูกใจ ก็ไม่ต้องกลับไปอ่านรอบสอง
ความทรงจำที่นึกถึงแล้วเจ็บปวด ก็อย่าไปนึกถึงมันเป็นครั้งที่สอง
เมื่อเธออยากให้หัวใจมีความรัก ก็ต้องยินยอมที่จะให้มันเจ็บปวด
ความรู้สึกสูญเสียร้ายแรงเสมอ สำหรับคนที่ไม่ยอมรับความจริง
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่า เธอจะเลิกเจ็บปวดเมื่อไหร่
แต่มันอยู่ที่ว่า เธอจะใช้ชีวิตในขณะที่ยังเจ็บปวดอย่างไรต่างหาก

คนที่ควรรักอาจไม่ใช่คนที่เธอรัก อาจไม่ใช่คนที่รักเธอ
อาจไม่ใช่คนที่รักกันมาก่อน อาจไม่ใช่คนที่กำลังรักอยู่หรือคนที่คิดจะรัก
แต่คนที่ควรรัก อาจเป็นคนที่เธอยังไม่เคยรักเลยก็ได้
ทำไมต้องเรียกร้องความรักจากคนๆ เดียว
ในเมื่อเธอก็มีความรักจากคนรอบข้างมากมาย

ไม่มีความเจ็บปวดครั้งใดไม่ให้ประโยชน์กับชีวิต
ขึ้นอยู่กับว่าเธอรู้จักที่จะใช้ความเจ็บปวดนั้นทำให้เธอเข้มแข็ง
หรือปล่อยให้มันทิ่มแทง จนเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่ถ้าเรายอมรับมันได้ มันก็จะเป็นเรื่องธรรมดาที่สุด
ความรักไม่ได้ทำร้ายใคร แต่คนเรามักใช้มันทำร้ายตัวเอง
เด็กที่เพิ่งหกล้ม อย่าไปถามเขาว่าเจ็บมากไหม หายเจ็บหรือยัง
เพราะ...นั่นจะทำให้เขายิ่งร้องไห้

หัวใจที่เจ็บปวด ก็อย่าไปถามซ้ำๆ ถึงความเจ็บนั้นเลย
ความเจ็บปวดที่ร้ายแรงที่สุด คือ ความเจ็บปวดที่เธอเฝ้าคิดถึงมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ถ้าเธอเคยล้ม เธอก็จะเดินอย่างระมัดระวังมากขึ้น
นี่คือเหตุผลว่า ทำไมคนเราจึงต้องเจ็บปวดเสียบ้าง
ถ้าความรักของเธอเหมือนดอกไม้ หัวใจเขาเหมือนทะเลทราย
คงเปล่าประโยชน์ที่เธอจะปลูกดอกไม้ให้งดงามในทะเลทราย

บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา
เพื่อให้เราเรียนรู้ มิใช่ให้เราครอบครอง

ไม่ผิดหากจะ รัก คนมีเจ้าของ
แต่จะผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน

หน้าที่ของความรัก คือการเดินไปมอบความรัก
และยืนเฉยๆ เพื่อรับมัน ไม่ใช่การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา

ในห้วงรัก การถูกรัก มันสุขใจ
การมอบความรักมันอิ่มเอม
และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน

...ความรัก...
จะเกิดขึ้นเมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของ คนสองคน

ความรัก มิใช่การเข้าไปเป็นชีวิตเขา
แต่คือการเข้าไปอยู่ข้างๆ ชีวิตเขา

คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรารัก
แต่ ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย

ครั้งหนึ่ง
"ความรัก" ทำให้ผมรู้สึกว่า...
ความตายไม่ได้น่ากลัวเท่ากับการพรัดพรากจากบุคคลผู้เป็นที่รัก

ครั้งหนึ่ง
"ความรัก" ทำให้ผมรู้สึกว่า...
ไม่มีทรัพย์ใดในโลกที่มีค่าต่อผมเท่ากับเขา ผู้ซึ่งเป็นที่รักดั่งดวงใจของผม

ครั้งหนึ่ง
"ความรัก" ทำให้ผมรู้สึกว่า...
ผมจะยอมสูญเสียทุกสิ่งในชีวิต เพื่อแลกกับการให้เขาอยู่ข้างกายผม

แต่...วันนี้
วันที่ "ความรัก" ทำให้ผมต้องเกิดความรู้สึกใหม่ว่า...
ความเป็นจริงแล้วก่อนที่เราจะรู้สึกรักใครสักคน เราจะต้อง "รักตัวเอง" ให้เป็นก่อน

หากเรารักตัวเองไม่เป็นเสียก่อน...ก็จะไม่มีใครักเราเช่นเดียวกัน

Create Date : 22 กรกฎาคม 2553

7 comments

Last Update : 24 กรกฎาคม 2553 18:48:54 น.

Counter : 1762 Pageviews.


อ่านแล้วรู้สึกเศร้าจังค่ะ อยากมีความรักบ้างจัง

โดย: *Lovely_lazzini*

วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:07:56 น.


ขอบคุณค๊า ช้อบจัง เราคนที่เขารักเราดีที่สุดค๊า

โดย: แฟนหล่อ

วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:26:27 น.


หากเราไม่รักตัวเอง แล้วใครจะมารักเราเนอะ เนอะ (เกี่ยวกันไหมอ่ะ) คนตอบอยู่ในอาการมึน ๆ 555

โดย: MBDiGiT

วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:49:12 น.


โดนใจเต็มๆ

โดย: เพียงไพร (เพียงไพร

) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:00:32 น.

ใช่เลยค่ะ บนเส้นทางรักเป็นอย่างที่คุณคิดและบอกเลยค่ะ
อ่านแล้วชอบจัง และเคยพูดกับคนบางคนเหมือนกันว่าการที่บอกว่า
รักคนอื่นมากกว่าตัวเองนั้น เป็นไปไม่ได้หรอก คนเราถ้าไม่รักตัวเอง
ก่อน จะเชื่อได้ยังงัยว่าจะรักคนอื่นเป็น ขอเป็นเพื่อนด้วยคนนะค่ะ
ในฐานะมีความคิดเห็นตรงกัน

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:07:41 น.

ที่ผ่านมา ผมก็ให้ความสำคัญกับความรักมาก

แต่ไม่เคยสนใจตัวเองซะเท่าไร

ให้ความรักเขาไปหมด แต่ไม่เคยถามว่าเขาต้องการไม

หรือเจาเคยให้เราบ้างไม

เหอๆ

โดย: ติ๊ก IP: 192.168.0.134, 117.47.134.72 วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:38:23 น.

ไม่ว่าความรักจะทำให้วันนี้ของเธอปวดร้าวยังไง
แค่ครั้งหนึ่ง เธอเคยได้รักจากคนที่อยากรัก เธอก็โชคดีมากแล้ว
สำหรับบางคน ถ้าจะรัก...ก็ยังไม่เจ็บ ถ้าเคยรัก...ก็แค่เคยเจ็บ
แต่ถ้ายังรัก...ก็จะยังเจ็บ ขึ้นอยู่กับว่า เธออยากเป็นแค่คนที่เคยเจ็บ
หรืออยากเป็นคนที่ยังเจ็บอยู่ทุกวัน
ชอบจังค่ะ จำได้ขึ้นใจเลยที่เดียว

โดย: แม่จ๋ากะฟ้าใส

วันที่: 24 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:23:51 น.

อิสรภาพของหัวใจ

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

[Add อิสรภาพของหัวใจ's blog to your web]

Bloggang.com