|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
พี่หมีและน้องลิง บุกตะลุย ณ เมืองปาย
เช้าวันนี้พี่หมีและน้องลิงตื่นสายๆ เพื่อเตรียมตัวพร้อมเดินทางขึ้นเขามุ่งหน้าไป ปาย อย่างที่ตั้งใจไว้ทีแรกๆ หลังจากที่พี่หมีซัดกาแฟโฮกใหญ่ ก็สอบถามกะทางคุณอ๊อฟ แห่งบ้านอ้ายหล้า ว่าเราควรแวะกินข้าวเที่ยงกันที่ไหนดี
คุณอ๊อฟเลยรีบคว้าแผนที่แล้วไฮไลท์เส้นทางไว้ให้เรียบร้อย บอกว่าต้องไปให้ได้เลยสวยมากๆ (ระหว่างนี้น้องลิงแอบเขิน) จนพี่หมีบอกว่า เค้าหมายถึงที่ที่จะไปกินข้าวเนี่ยสวย ไม่ใช่น้องลิง โถ่ ปล่อยให้น้องลิงแอบเขินอยู่ได้
หุหุ คุณอ๊อฟบอกว่า มันเป็นทางที่จะไปปายแหล่ะ แต่ต้องเลี้ยวขึ้นเขาไปอีกสักหน่อย บรรยากาศดีเชียว แล้วจะติดใจต้องกลับมาขอบคุณด้วย หุหุ บรรยายซะขนาดนี้ เราเลยรีบออกเดินทางกันต่อ
พี่หมีกางแผนที่เรียบร้อย พร้อมตะลุยงับ
พี่หมีหัวหน้าทัวร์ทำเป็นเท่ห์ไปยืนเก๊กท่าอยู่หน้ารถ ถามลูกทัวร์ว่าพร้อมยางงงง ได้ยินเสียงตอบกลับมาอย่างแซ่ซ้องว่า "พร้อมแล้วจ้าาา จ้าาา จ้าาา" ใส่เอคโคให้อีกจะได้ดูว่ามีหลายเสียง เอิ๊ก
พอเริ่มเดินทางมาได้สักพัก น้องลิงก็ถ่ายรูปถนนให้เวียนหัวเล่นไปก่อน พลางบอกกับพี่หมีว่า "นี่คงเป็นแค่การเริ่มต้น ทางวกวนขนาดนี้ขึ้นไปถึงปายซะสักแค่ไหนกันหนอ"
ขึ้นมานานพอสมควรจนพี่หมีชักคิดว่า เราเลยรึป่าว หรือมาถูกทางรึป่าวเนี่ย เพราะท้องมันเริ่มจะร้องแล้วล่ะซิ ฮึ่มๆ แต่ในที่สุด พี่หมีและน้องลิงก็มาถึงที่
พี่หมีรีบลงจากรถด้วยความหิวโหย ส่วนน้องลิงหิวเหมือนกัน รีบลงจนเกือบจะหน้าคว่ำ พี่หมีรีบคว้ากล้องไปถ่ายรูปก่อนทันใด "โถ่ นึกว่าห่วงน้องลิง ชิ๊ชะ" เสียงตอบกลับมาว่า "ห่วงกล้องมากกว่า ก็น้องลิงซุ่มซ่ามประจำ ชินแล้วนี่นา" เง้อ
พี่หมีรีบเดินดุ่ยๆ ไม่รอน้องลิงเล๊ยยย จนพี่หมีมาหยุดนั่งพักตรงนี้ น้องลิงเลยถามว่า "เหนื่อยล่ะซิพี่หมี แก่แล้ว อ้วนด้วยเนี่ยนะ ยังจะรีบเดินอีก หอบเลยมั้ยล่ะ"
พี่หมีไม่พูดอะไรได้แต่นั่งหายใจถึ่ๆหอบๆ (อย่าคิดเป็นอื่นไกล) น้องลิงเลยถ่ายรูปซะเลย
เมื่อหายเหนื่อย ก็พร้อมเดินต่อและเก็บภาพรอบๆ ไปก่อน
เก้าอื้หวาย หวายยย ดูน่านั่งสบายดีจัง น้องลิงรีบกระโดดลงไปนั่งรอเมนูมาทันที
ระหว่างนี้พี่หมีก็ถ่ายรูปไปเรื่อย บรรยากาศดีจริงๆนะเนี่ย
อ้อ ลืมบอกไปว่าร้านอาหารที่เราแวะกันมานี่ชื่อ "พราวภูฟ้า" ค่ะ มีทั้งร้านอาหาร และบ้านพักด้วยนะคะ
สั่งอาหารเสร็จ พี่หมีและน้องลิงหันไปเห็นชิงช้าสีแดง สะท้อนกับแสงอาทิตย์ดียิ่งนัก ต่างคนต่างวิ่งไปแยกชิงที่จะนั่งชิงช้าตัวนี้ แต่เนื่องจากพี่หมีอยู่ใกล้กว่าเลยได้นั่งก่อน น้องลิงแอบงอนเล็กน้อย เลยคว้ากล้องมาถ่ายรูปด้วยความเหนื่อย
พี่หมียังไม่ยอมลุกจากชิงช้า แม่ลิงเลยเรียกพี่หมีมาต่อว่าเล็กน้อย พี่หมีแอบจ๋อย แต่น้องลิงเริงร่าา หุหุ
ระหว่างนี้ได้กลิ่นหอมโชยมาแล้ว น้องลิงรีบลุกจากชิงช้าจะวิ่งกลับไปยังที่นั่งเดิมเพื่อรออหาร จึงได้เห็นน้องหมา มานอนคอย และมองน้องลิงด้วยความสงสัย ว่าเราเป็นใครกันเนี่ย
แต่น้องลิงไม่สนใจเพราะอาหารยกมาแล้ว ท้องมานร้องอะนะ เดี๋ยวค่อยคุยกันนะจ๊ะน้องหมา ของน้องลิงเป็นผัดไทเส้นจันทร์ ค่ะ กุ้งตัวเบ้อเร่อเลย อร่อยเหาะจริงๆ
ส่วนของพี่หมีเป็นข้าวผัดอะไร น้องลิงความจำเสื่อมตามเคย จำไม่ได้ทั้งปี ชะเอิงเงย
เครื่องดิ่มแก้วนี้ก็เป็นของพี่หมี น้องลิงก็จำไม่ได้อีกเช่นกันว่ามันคืออะไรผสมกับอะไร แต่แอบชิมไปแล้ว อร่อยๆ
ส่วนของน้องลิงพร่ามมาเยอะหิวน้ำจังเล๊ยย อยากกินน้ำแดง เพราะจริงๆแล้วน้องลิงเป็นกุมารแปลงร่างมาเป็นลิง เอิ๊กๆ แต่น้ำแดงไม่มี น้ำเขียวก้อได้ งิ๊งิ๊
และนี่ "ก๋วยเตี๋ยวลุยสวน" อาหารอีกจานที่ดูแล้วก็ธรรมดา แต่พอกินเข้าไปแล้ว เผ็ดเนียนได้ใจจริงๆ พี่หมีกินได้แค่ชิ้นเดียวเองมั้ง ที่เหลือน้องลิงฟาดเรียบ ฮ่าๆๆๆ
กินเสร็จแล้วน้องหมาแวะมาทักทาย เหมือนรู้หน้าที่ น้องหมาตัวนี้ชื่อ "น้องน้ำเย็น" น่ารักเชียว ถามได้ความว่าเป็นตัวผู้ แต่น้องลิงสงสัยอีกแล้ว ทำไมชื่อน้ำเย็น ออกจะสาว หรือว่า...น้องน้ำเย็นจะเป็นกระเทย กรี่๋ยยๆๆ พี่หมีเลยลองพิสูจน์
น้องน้ำเย็นรู้พี่หมีเป็นผู้ชายเลยหันหน้าจะมาหอมแก้มทันใด เอิ๊กๆ พี่หมีรีบชิ่งทันที
พี่หมีชักหวั่นใจกับน้องน้ำเย็นซะแล้ว รีบชวนน้องลิงมาถ่ายรูปริมสระกัน พลางถามน้องลิงว่า "จะเล่นน้ำไหม" น้องลิงตอบ "ไม่เอากลัว" พี่หมีรีบตอบทันควัน "น้องลิงจะกลัวอะไร ไม่มีน้ำตกซะหน่อย" เง้อออออออ เขินนะเฟ้ยย
ทางร้านมีชิงช้าอีกตัวริมสระ น่านั่งจริงๆ แต่น้องลิงกัวหล่นจังเล๊ย
ทางร้านมีบ้านพักด้วยนะคะ สอบถามราคาแล้วน่ากลัวจริงๆค่ะ ห้องพัดลมอยู่ที่ 4000 ห้องแอร์อยู่ที่ 6000 ค่ะ น้องลิงขอบายดีกว่า
พี่หมีก็ขอลาที่นี่ไปด้วยคน บรรยากาศดี อาหารอร่อยค่ะ ให้แวะมาชิมกันได้นะ ส่วนเรื่องที่พักเนี่ยแล้วแต่จะตัดสินใจกันเอาเองน้อ
หลังจากอิ่มดีแล้วเราก็พร้อมมุ่งหน้าเข้าสู่เมืองปาย ซะที เราเรื่อยเปื่อยกันพอสมควรนะเนี่ย ถึงตรงนี้ตอนเที่ยงพอดี
ดูทางข้างหน้าซิ สวยจัง
และแล้วเราก็มาถึงร้านกาแฟร้านนี้ที่ใครๆมาปาย ก็ต้องแวะที่นี่ค่ะ บรรยากาศดีจังเล๊ย
พี่หมีเมื่อยเล็กน้อย เลยขอซัดกาแฟซะหน่อย และยืดเส้นยืดสายคลายเมื่อยอีกสักแป๊บค่อยเดินทางต่อ
ส่วนน้องลิงเห็นเค้กแล้วอดใจไม่ไหว รีบสั่งทันที เป็นบลูเบอร์รี่ชีสเค้กค่ะ ฮั่นแน่ เค้กแอบเป็นไตตรงกลางหน่อยนึงง่ะ แต่เนื้อเค้กอร่อยดีนะ แต่ไม่ชอบครีมแหะ
ระหว่างนี้ขอพักผ่อนหย่อนใจสักพัก แดดร้อนเปรี้ยงปร้างเลยต้องมานั่งซัดกาแฟให้ฉ่ำใจ
พ่อหมีและแม่ลิงขอถ่ายรูปคู่มั่ง ปล่อยให้พี่หมีกะน้องลิงโชว์ตัวมานานละ
และต้องถ่ายกับป้ายหน้าร้านด้วยค่ะ "Coffee in love"
เสร็จสรรพพร้อมออกเดินทางต่อ อยากให้ถึงที่พักแล้วเพราะแดดแรงมากๆ หลายคนสงสัยว่าที่นั่งพิเศษของพี่หมีและน้องลิงอยู่ตรงไหน ตอนนี้เรามาดูกัน
แอบนั่งเบียดและตบตีกันเล็กน้อยระหว่างพี่หมีและน้องลิง ในที่สุดก็มาถึงที่พักสักที พี่หมีและน้องลิงเลยนั่งห่างกันชั่วคราว ไม่ใช่ไม่รัก แต่มันเมื่อยยยย
พอหายเหนื่อยดีก็ไม่ลืมที่จะถ่ายป้ายที่พักว่าเรามาพักกันที่นี่นะจ๊ะ "ริมปายคอทเทจ"
พอเช็คอินเรียบร้อย ขนของไปยังห้องพัก พี่หมีและน้องลิงเห็นเตียงนุ่มๆรออยู่แล้ว รีบกระโดดลงเตียงหมับทันใด แหม๋สบายจริงๆ
ภายในห้องไม่ได้กว้างขวางมากนัก แต่ก็ดูอบอุ่นดีจัง
มีอ่างล้างหน้าอยู่ตรงนี้จะทำเลอะเทอะไหมเนี่ยเรา กิกิ
นี่เป็นที่อาบน้ำกลางแจ้ง อยู่นอกตัวบ้านออกมาเลย ยังคิดเลยว่ากลางคืนจะกล้าอาบไหมเนี่ย หนาวจะแย่ ยังจะกลางแจ้งอีก คิดแล้วหยึ๋มกึ๋ยใช่ย่อย
เมื่อเก็บข้าวของเรียบร้อยสำรวจนั่นนี่ ก็เดินออกมาดูผู้คนเรื่อยเปื่อย จนได้เวลาเย็นๆ ชักหิวอีกแล้ว ยังไม่ทันไรเลย น้องลิงและพี่หมีเลยตัดสินใจแวะกินข้าวกันที่นี่ดีกว่า "ร้านบ้านปาย"
ถึงตอนนี้ก็ประมาณ 6 โมงเย็น พี่หมีและน้องลิงนั่งรอกับข้าว สั่งธรรมดาๆไปหวังจะได้กินเร็วๆ แต่ก็ช้าพอควร คนเริ่มเยอะขึ้นๆ แล้วด้วยซิ
บรรยากาศภายในร้าน ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีคนเลย เผลอแป๊บเดียวคนมาจากไหนไม่รู้เต็มหมดเลย
อาหารที่สั่งก็มี "กุ้งผัดผงกระหรี่" เค็มไปหน่อยอ่ะ แต่หิวกินหมดแหล่ะ
นี่ก้อ "หมูผัดพริก" นึกว่าจะเป็นอีกแบบ แต่ก็กินได้
อันนี้ "กุ้งกระดาษ หรือ กุ้งกระดาน" จำไม่ได้อีกแล้ว น้องลิงเอ๋ยยย
และสุดท้าย "ยำวุ้นเส้น" ที่กว่าจะมา ก็กินข้าวและกับทุกอย่างหมดเกลี้ยงแล้ว เหอๆๆๆ
กินเสร็จพี่หมีและน้องลิงก็ออกตระเวนเดินเที่ยวไปเรื่อยเปื่อย แวะดูร้านแกลลอรี่ร้านนี้ ทาสีขาว สวยสะอาดดีจัง
จบท้ายด้วยกาแฟเคลื่อนที่ คิคิ รถน่ารักมากๆเลยค่ะ พี่หมีซัดกาแฟเยอะเหมือนกันนะเนี่ย
หลังจากนี้พี่หมีและน้องลิงขี้เกียจถือกล้องแล้ว เพราะมันมืดจังถ่ายอะไรก็มืดไปหมดเลยกะว่าไว้พรุ่งนี้มาถ่ายเล่นกันใหม่ดีกว่า หลังจากนี้ เราก็ไปเที่ยวที่ร้าน TingTong Bar กัน ถ้าใครไปปายก็จะเห็นป้าย are you ting tong? ไปทั่วเลย
เดี๋ยวยังไง พรุ่งนี้พี่หมีและน้องลิงจะมาตะลุยต่อคับ วันนี้ลาไปก่อน สวัสดีจ้า
| Create Date : 18 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 18 ธันวาคม 2550 13:30:09 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 2389 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ตี๋น้อย (Zantha  ) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:13:40:36 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋มะรุ IP: 124.120.14.183 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:13:47:02 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋ที วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:14:50:24 น. |
|
|
|
| โดย: Cat Slave วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:16:12:51 น. |
|
|
|
| โดย: rambujan วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:17:51:08 น. |
|
|
|
| โดย: C_J_love2007 IP: 124.157.181.222 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:21:47:47 น. |
|
|
|
| โดย: มิสเตอร์ฮอง วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:0:11:54 น. |
|
|
|
| โดย: Yasmin วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:0:47:07 น. |
|
|
|
โดย: Roundshady  วันที่: 28 สิงหาคม 2556 เวลา:16:58:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
|
FreakGirL ผู้หญิงประหลาด ๆ คนนี้ หลายคนมองว่า เซอ ซ่า บ้า เปรี้ยว(ไม่เชื่อมาดมจุ๊กกาแร้ดูดิ อิอิ)
บางครั้งก็ เงียบ ซะจนได้ฉายาว่า เด็กหญิงอมทุกข์ เป็นคนชอบฟังมากกว่าพูด รักสันโดษ แต่เที่ยวเล่นเป็นบางเวลา
ตอนนี้อยากขอบคุณท้องฟ้าที่ทำให้เราได้เจอกัน....
เกโย นั้นเกิดปีลิง หน้าตาจิ้มลิ้ม ตุ่งแช่ ตุ่งแช่
เกโย เป็นเด็กฮิพฮอพ จะจริงหรือหลอก ตุ่งแช่ ตุ่งแช่
เกโย เป็นคนบ๊องๆ ใครเชื่อก็ต๊อง ตุ่งแช่ ตุ่งแช่
ฮ่าๆๆๆ บ้าไปแล้น
ปล. กรุณาเขย่าขวดก่อนกินยา ไม่ง้านอาจบ้า ตุ่งแช่ ตุ่งแช่ เย้้ยยย
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
อยากไปปายมั้งจัง
ภาพสวย เรื่องเล่าสนุกดีคับ