Photobucket
Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
18 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
ด.ญ. อมทุกข์ กลับมาอีกแล้ว...เหรอ??


พักนี้ อารมณ์แปรปรวน ขึ้น ๆ ลง ๆ เหลือเกิน
สมองมีเรื่องให้คิดมากมาย
จริงๆ ก็ปล่อยวางไปบ้างแล้ว แต่พอมีอะไรกระทบ
มันก็......เครียด ...ได้อีก...

จนพี่ที่ออฟฟิศ ที่เคยทำงานด้วยกันตั้งแต่อยู่ที่เก่า บอกว่า
"รู้ไหมโย โยเปลี่ยนไปมากเลย
ไม่รู้มีใครบอกโยไหม...แต่พี่มองแล้วรู้สึกถึ่งการเปลี่ยนแปลง
โยที่เคย สนุกสนาน ลั่นล้า ติดเพื่อน ติดแฟน
กลับเป็นคนที่เก็บตัว เงียบ เฉย นิ่ง
เหมือนคนที่มีเรื่องในใจตลอด
มีเรื่องให้คิด อมทุกข์"

ถึงคำว่าอมทุกข์....แล้วนึกถึงตอนม.ต้น
พึ่งเข้าเรียนใหม่ๆ ไม่กล้าคุยกับใคร เขินซะเหลือเกิน
จนเพื่อนคนนึงแซว เป็นไรรึป่าว นั่งอมทุกข์อยู่ได้
แล้วหลังจากนั้น เวลาก็เป็นตัวเชื่อมให้เราหายอมทุกข์
กลายเป็นเด็กพูดมากซะงั้น....

แล้วคำนี้...กลับมาอีกแล้ว...กลับมาพร้อมกับภาวะจิตใจที่ค่อนข้างแย่
ถึงแม้ว่ามีอะไรดีๆ พยายามมองทุกอย่างในแง่ดี
แต่ดูเหมือนว่า...เราขจัดมันไม่ออกเลย

ทั้ง ๆ ที่เรา พยายามปล่อยวาง
ทั้ง ๆ ที่มันก็เนิ่นนาน

แต่โยก็กลับรู้สึกว่า....โยสงบซิดี
บางทีสนุกเกินไป...มันก็เป็นเหมือนสุขจอมปลอม
ที่เราสร้างมันขึ้นมา....เดี๋ยวมันก็หายไป
การที่เรานิ่ง...เราเฉย ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่สุขไปซะทีเดียว
แค่กลับมาอยู่ในมุมของตัวเองบ้าง
เวลาอยู่กับเพื่อน โยก็ยังเฮฮาปาร์ตี้เหมือนเดิม....

แต่ก็รู้ตัวเอง ว่าเหมือนพวกติสแตกยังไงก็ไม่รู้
บางทีก็อยากอยู่คนเดียวซะงั้น....
กลับไปอยู่บ้านเดิมที่ย้ายของออกมาจนหมด
ไม่มีอะไรเลย มีแค่หมอนใบนึง กับหนังสือ
ก็สุข สงบ ดี

บางทีเราเป็นแบบนี้ ทำให้คนข้าง ๆ เรา ก็มองว่า
เป็นอะไรรึป่าว บางครั้งเราแค่อยากทำไรอย่างที่เราต้องการบ้าง
แบบไม่ต้องติดตลอดเวลา เราผิดรึป่าวนะ...

ไม่ได้บอกว่าจะต้องห่างเค้าไปมากมายนี่นา
ก็แค่ห่างบ้าง ให้เวลากับตัวเองบ้าง
ไม่อยากทำตัวให้ชินกับการที่มีใครมาก ๆ
มันจะคาดหวัง...
เลยปล่อยให้อารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่
อยากอยู่ก็อยู่
ไม่อยากอยู่ก็ไป...
อยากมีโลกส่วนตัว อยากคิด อยากฟังเพลงที่เธอไม่ชอบฟัง

หรือเราจะเป็นผู้ชายไปแล้วนะ...หุหุ

ปล. ไม่ได้ทุกข์มากมาย และไม่ได้สุขเกินเหตุนะเพื่อนๆ
โยว่าตอนนี้โยนิ่งๆ กลางๆ สบายๆ มีสุขให้หัวเราะและทุกข์ให้ร้องไห้ได้เนืองๆ
ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ ยังยิ้มได้อยู่ :)






Create Date : 18 กันยายน 2553
Last Update : 18 กันยายน 2553 0:26:40 น. 5 comments
Counter : 805 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะคุณโย ...

เมื่อคืนนี้แวะไป เลยไม่รู้ว่าทำให้เครียดเพิ่มเติม
ด้วยเรื่องอาหารการกินด้วยหรือเปล่าค่ะ หรือว่าจัดการ
กับมาม่ามื้อดึกไปเรียบร้อยแล้ว ... เราน่ะเมื่อคืน
หิวต่อเนื่อง เพราะว่าหัวค่ำไปกินหมู/เนื้อ กะทะมาอ่ะค่ะ
ตอนกินก็อิ่มจัด แต่กลับบ้านมาย่อยแล้วนิดหน่อย
ก็ดันหิวอีกเหมือนเคย แถมไปบล็อกเพื่อนก็ดันเจออาหาร
อร่อยอีก เอ๊า ไปกันใหญ่ คือ อยากจะบอกว่า
ไม่ใช่คุณโยคนเดียวนะ ที่ไปเจอบล็อกเราดึกๆ แล้วหิว
เราเหมือนกันค่ะ ... แต่ก็ยังทุรังเปิดเวปอาหารนะ
เพราะว่ามันสาหัสตัวเองดีค่ะ .. ทรมานแบบนี้ชอบนักแล

ดญ.อมทุกข์ อาจจะแวะมาเยือนคุณโยแป็ปๆ ค่ะ
เดี๋ยวก็อาจจะกลับไป .. เพราะพ่อแม่เค้าคงจะคิดถึงและก็
ไม่ปล่อยออกมาทักทายชาวบ้านนานๆ ค่ะ

เราว่า .. ช่วงเวลาที่เราสับสน คิดมาก มันก็มาทักทายกัน
เป็นพักๆ ค่ะ ... อารมณ์แบบนี้เราว่าเราก็คงอยากอยู่เงียบๆ นิ่งๆ
สักพักเหมือนกัน เพราะคงไม่อยากลั๊ลลา ... เพราะว่าเวลานิ่งๆ
มันทำให้เรารู้สึกสงบดี เป็นตัวเองดี เราเข้าใจคุณโยนะค่ะ
แล้วคาดว่าอารมณ์แบบนี้มันอยู่สักพัก พอเดี๋ยวอะไรดีขึ้นมันก็
จะมีอารมณ์อื่นๆ มาแทนที่ แล้วก็อาจจะวนเวียนกันมาอีกเป็นวัฏจักร
เป็นกำลังใจให้คุณโยเน้อ รับมือกับมันให้ได้ค่ะ ...

สุขสันต์วันหยุดแล้วกันนะค่ะ ไม่รู้ว่าจะทำงานหรือเปล่าน๊า
แต่ก็ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีจ้ะ .. รักษาสุขภาพด้วย


โดย: JewNid วันที่: 18 กันยายน 2553 เวลา:8:58:55 น.  

 
โตแล้วไงคะ
ใครจะมานั่งย้ิมและหัวเราะได้ตลอดเนอะ


โดย: ปันฝัน วันที่: 18 กันยายน 2553 เวลา:15:31:56 น.  

 
เข้าใจเลยค่ะที่ร๊ากกกก
ในความนิ่ง
บางทีก็สุขกว่าอะไรๆ ที่คล้ายจะร่าเริง
แต่จริงๆ มันก็ยังไม่ใช่สุขอยู่ดี

คุณโย.. เป็นตัวเองอยากที่อยากเป็นน่ะดีแล้ว
ใครๆ ก็ไม่สุข ไม่ทุกข์ไปกว่าตัวเราเองหรอก

ลำเนาน่ะ เลิกคิดจะ "เป็น" ให้คนอื่นพอใจแล้วค่ะ
ขอแค่เป็นอย่างที่เป็น..

อ่านแล้วงงไหม..
ไม่น่า ลำเนาว่า คุณโยเข้าใจ

ส่วนเรื่องมาม่า.. ถ้าคุณโยจะพึ่งมัน เพราะเราเป็นหญิงพันธุ์เดียวกัน
ขอย้ำว่า กรุณา "เครื่องตู้ม" นะคะคุณ


โดย: ลำเนา วันที่: 19 กันยายน 2553 เวลา:8:38:27 น.  

 
ปุ๊กคงไม่บอกให้โยอย่าคิดมากนะ เพราะถ้ามันมีเหตุให้คิดมันก็ต้องคิด จะหลอกตัวเองไม่ให้คิดเนี่ยทรมานนะ แถมเราอาจจะต้องโมโหตัวเองด้วยที่ห้ามแล้วยังไม่เชื่ออีก พลอยจะทำให้เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากขึ้น

แต่อยากบอกโยว่าเวลาคิดมากขึ้นมา ร้องไห้ขึ้นมาขอให้ีมีสตินะ รู้ว่าเราเผลอไปคิดถึงอดีต รู้ว่าเราร้องไห้อยู่ บ่อยเข้ามันจะเกิดความปิ๊งขึ้นมาว่าเอ๊ะ เรากำลังจะดึงความทุกข์เข้าหาตัวอีกแล้ว ถึงตอนนั้นเราจะมีสติมากยิ่งขึ้นจ้ะว่าเราจะออกแรงดึงมากขึ้น หรือจะปล่อยดี

ความหลังยังไม่หยุดทำร้ายเราไม่เป็นไร
ขออย่างเดียว หมั่นสร้างปัจจัยแง่บวกให้ตัวเองไว้นะจ๊ะ

ไม่มีความทุกข์ไหนที่ไม่ผ่านไปหรอกเนอะ สู้ๆ จ้าาา


โดย: Hobbit วันที่: 19 กันยายน 2553 เวลา:19:00:01 น.  

 
แค่กลับมาอยู่ในมุมของตัวเองบ้าง...

โชคดีจังที่ยังมีมุมของตัวเองให้กลับมา...


โดย: ปีศาจวสันต์ วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:10:07:19 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

FreakGirL
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




FreakGirL ผู้หญิงประหลาด ๆ คนนี้ หลายคนมองว่า เซอ ซ่า บ้า เปรี้ยว(ไม่เชื่อมาดมจุ๊กกาแร้ดูดิ อิอิ)

บางครั้งก็ เงียบ ซะจนได้ฉายาว่า เด็กหญิงอมทุกข์ เป็นคนชอบฟังมากกว่าพูด รักสันโดษ แต่เที่ยวเล่นเป็นบางเวลา
ตอนนี้อยากขอบคุณท้องฟ้าที่ทำให้เราได้เจอกัน....


เกโย นั้นเกิดปีลิง หน้าตาจิ้มลิ้ม ตุ่งแช่ ตุ่งแช่
เกโย เป็นเด็กฮิพฮอพ จะจริงหรือหลอก ตุ่งแช่ ตุ่งแช่
เกโย เป็นคนบ๊องๆ ใครเชื่อก็ต๊อง ตุ่งแช่ ตุ่งแช่

ฮ่าๆๆๆ บ้าไปแล้น
ปล. กรุณาเขย่าขวดก่อนกินยา ไม่ง้านอาจบ้า ตุ่งแช่ ตุ่งแช่ เย้้ยยย
New Comments
Friends' blogs
[Add FreakGirL's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.