https://www.facebook.com/aDiaryofaMomofThreeGirls/

เรามาคุยกันต่อเกี่ยวกับการเรียนการสอนในโรงเรียนอนุบาลของประเทศเยอรมนีด้วยกันนะคะ

จากที่เกริ่นไปในบทความเรื่องนี้ ตอนที่1 ว่า โรงเรียนอนุบาลที่นี่ไม่เน้นเรื่องวิชาการมากเท่ากับการสนับสนุนให้เด็กๆ เรียนรู้ผ่านการเล่น และการทำกิจกรรมต่างๆ และที่สำคัญคือ ไม่มีการสอบวัดผล อย่างไรก็ตาม การกล่าวเช่นนี้นั้นก็มิได้หมายความว่า พวกเขาไม่คำนึงถึงการเตรียมความพร้อมด้านวิชาการต่างๆ เลย ทั้งนี้เพราะเท่าที่เราเห็นคือ คุณครูของโรงเรียนอนุบาลที่นี่เตรียมการสอนกันอย่างจริงจังเสมอ โดยเฉพาะการออกแบบกิจกรรมให้เหมาะสมกับพัฒนาการของเด็กๆ 

โดยพวกเขาจะแบ่งเด็กๆ ในโรงเรียนอนุบาลเป็น 3 ระดับ คือ เด็กเล็ก (อายุ 3 ขวบ), เด็กกลาง (อายุ 4-5 ขวบ) และเด็กโต (อายุ 5-6 ขวบ) ซึ่งเด็กๆ ในแต่ละกลุ่มนี้จะมีกิจกรรมที่เป็นจุดเน้นไม่เหมือนกัน ตัวอย่างเช่น กิจกรรมสำหรับเด็กโตนั้น ส่วนใหญ่จะเน้นด้านวิชาการที่มากขึ้น แต่ก็ไม่ใช่ลักษณะการสอนแบบที่เด็กๆ ต้องมานั่งเรียนในห้องเรียนกันแบบจริงจังอีกนั่นแหละ เท่าที่เราเห็นจะเป็นการออกแบบกิจกรรมสนุกๆ ที่สอดแทรกเนื้อหาวิชาการเสียมากกว่า อย่างเช่น กิจกรรมที่เรียกว่า "อาณาจักรการนับเลข" ที่เด็กๆ ต้องกระโดดไปมาเหนือตัวเลขให้ถูกต้อง หรือ การแข่งขันการนับเลข หรือ การร้องเพลงที่เกี่ยวกับตัวเลข ใครที่ทำได้ดีก็จะได้เป็นเจ้าชายหรือเจ้าหญิงเหนืออาณาจักรแห่งการนับเลขนี้ 

นอกจากนี้กิจกรรมของกลุ่มเด็กโตนั้น ยังเน้นการไปเยี่ยมเยียนสถานที่สำคัญต่างๆ ของเมือง เช่น สถานีรถดับเพลิง โรงพยาบาล สถานพักฟื้นคนชรา รวมถึง การหัดพวกเขาให้เดินข้ามถนนอย่างถูกต้อง การพาพวกเขาไปเยี่ยมชมประสาทราชวัง และกิจกรรมที่ขาดไม่ได้เลยที่โรงเรียนอนุบาลของอันนา เลาร่า และโซเฟีย มักจะทำเป็นประจำทุกสัปดาห์ คือ การเดินป่า ซึ่งตามหลักแล้วนั้นกิจกรรมการเดินป่าเป็นอะไรที่เป็นประโยชน์ต่อเด็กๆ ที่ไม่ใช่ส่งผลดีต่อร่างกายจากการที่ได้สูดอากาศบริสุทธิ์เท่านั้น แต่การที่เด็กๆ ได้ผูกพันกับธรรมชาติ รวมถึงโอกาสที่สมองของเด็กๆ จะได้รับอ๊อกซิเจนอย่างเพียงพอ ยังทำให้พวกเขาได้รับการเสริมสร้างความสามารถในการเรียนรู้ได้มากขึ้นอีกด้วย 

สิ่งที่เราชอบมากและมีความประทับใจกับระบบของโรงเรียนอนุบาลในประเทศเยอรมนีก็คือ เด็กๆ ทุกคน เมื่ออายุประมาณได้ 4 ขวบ พวกเขาจะได้รับจดหมายจากรัฐบาลในเมืองนั้นๆ ให้ไปรับการตรวจสุขภาพและความพร้อมเกี่ยวกับการเรียนรู้และด้านภาษา ก่อนที่พวกเขาจะเข้าโรงเรียนที่เมื่อเปรียบเทียบกับระบบการศึกษาบ้านเราก็คือ ป.1 นั่นเอง ทั้้งนี้เพื่อช่วยเหลือเด็กบางคนที่อาจตรวจพบเจอว่ามีปัญหาได้ทันเวลา รวมถึงการแยกเด็กพิเศษเหล่านี้้เพื่อส่งไปยังโรงเรียนเฉพาะทางสำหรับพวกเขา เช่น การตรวจพบว่าเด็กคนหนึ่งมีปัญหาเรื่องพัฒนาการด้านสมอง ซึ่งมีผลให้เด็กคนนี้ไม่สามารถเรียนรู้ได้อย่างปรกติและเท่าทันกับเด็กคนอื่นๆ ในวัยเดียวกัน ทางรัฐก็จะดำเนินการให้พ่อแม่ของเด็กคนนี้ส่งเขาไปยังโรงเรียนพิเศษที่มีครูที่มีความรู้ความสามารถเฉพาะทางมาช่วยสอนเขาบนความเข้าใจในปัญหานั้นๆ หรือ การส่งเด็กบางคนที่อาจจะมีปัญหาเฉพาะด้านไปฝึกทักษะบางอย่างกับผู้เชี่ยวชาญจนกว่าปัญหาเรื่องทักษะนั้นๆ จะได้รับการแก้ไขให้ดีขึ้น เช่น เด็กบางคนมีปัญหาเรื่องการออกเสียงภาษาเยอรมัน พวกเขาก็จะถูกส่งไปหาคุณหมอที่เชี่ยวชาญเรื่องทักษะการออกเสียง เป็นต้น 

เห็นแล้วใช่ไหมว่า เพราะการวางรากฐานระบบการศึกษาบนความเข้าใจเรื่องพัฒนาการของเด็ก รวมถึงการออกแบบระบบป้องกันและช่วยเหลือเด็กๆ ที่มีปัญหาเฉพาะด้านอย่างแท้จริง ด้วยการมีโรงเรียนพิเศษเฉพาะทางมากมาย รวมถึงการมีเครือข่ายที่ใกล้ชิดระหว่างสถานศึกษาและสถานพยาบาลเพื่อตรวจเช็คสภาพที่แท้จริงของเด็กนั้น ทำให้ประเทศเยอรมนีนั้นไม่เคยที่จะเป็นประเทศที่ธรรมดาด้วยว่าหลักการของพวกเขาคือ คนต้องมีคุณภาพอย่างเท่าเทียมกันนั้น เป็น หัวใจของการพัฒนาประเทศ 

รวมถึงสิ่งที่น่าสนใจอีกประการก็คือ คุณครูอนุบาลของที่นี่ทุกคนต้องจบการศึกษาและการอบรมการเป็นคุณครูอนุบาลมาอย่างโดยตรงด้วยนะ นั่นหมายความว่า ไม่ใช่ทุกคนที่อยากจะเป็นคุณครูอนุบาลหรือแม้กระทั่งคุณครูเนิร์สเซอรี่จะลุกขึ้นมาทำอาชีพนี้ได้ พวกเขาทุกคนต้องมีใบประกอบอาชีพที่ผ่านการฝึกงานมาอย่างน้อย 2 ปีมายืนยันความรู้ความสามารถในการทำงานด้วย และทุกอาชีพในประเทศเยอรมนี้ก็ต้องเป็นเช่นนี้ แม้กระทั่งช่างแรงงานหรือช่างฝีมือทุกประเภทก็ตาม