" I tried my hardest just to forget everything -- Because of you ... "
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
1 ธันวาคม 2551
 
All Blogs
 
วิปัสสนา....ที่พึ่งสุดท้าย

หลายต่อหลายครั้ง ที่เห็นสภาพของลูกน้องบางคนสร้างปัญหา เกิดข้อขัดแย้งกับคนอื่น ๆ อย่างไม่รู้จบสิ้น
โดยตัวของเขาเอง..สภาพขณะนั้นก็ถูกบีบคั้น และต่อต้านจากทุก ๆ คนให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว กลายเป็นคนมีปัญหาที่ใครต่างก็เบือนหน้าหนี..
ยิ่งซ้ำหนักให้เป็นคนเก็บกด อยู่กับโลกส่วนตัว...

เมื่อไม่มีใครใยดี รับรู้...ก็จะไม่ใยดีและรับรู้ใครบ้างเหมือนกัน...
สภาพที่เห็นจึงยิ่งเลวร้ายซ้ำหนักเข้าไปอีก..
กลายเป็นปัญหาขององค์กร..ที่ผู้บริหารอยากให้ไปอยู่ที่อื่น หรือให้ออกไป!!

และหากใครอื่น หน่วยงานอื่นที่รับรู้เรื่องของเขา...ใครล่ะ อยากจะรับเข้าร่วมทีม??
คนมีปัญหา อยู่ที่ไหนก็คงมีปัญหาเช่นกัน...และที่เป็นอยู่ก็หนักพอแรงอยู่แล้ว มีคนน้อยแต่ไร้ปัญหายังดีกว่า!!

สภาพของงานจึงยิ่งแย่ลง...รอยห่างระหว่างเขากับคนอื่นยิ่งมีมาก
เอาล่ะ! ...บางที บางคนอาจแย่ทั้งพฤติกรรม และแย่ทั้งเรื่องงาน
แต่บางคนไม่ใช่...
งานอาจดี...หากรู้จักใช้อย่างถูกต้อง

โดยลักษณะของคน คงไม่มีใครอยากอยู่อย่างถูกประนามไปตลอด ถูกคนนินทาลับหลังไปตลอด...ใครก็อยากได้รับคำชม คำชื่นชม
เพียงแต่...จะมีโอกาสหรือเปล่า? จะมีใครให้โอกาสแก้ตัวอย่างนั้นบ้างหรือเปล่า?
หรือ...แม้แต้ตัวเอง รู้จักคิดที่จะแก้ไข แก้ตัวไหมล่ะ?

ในประเด็นหลังนี่ล่ะ...
ที่พบว่า บางคนยังมีแววพอจะขัดเกลาได้บ้าง หากเปิดโอกาสให้เขา...
เปิดโอกาสให้เขาสัมผัสงานมากกว่าสัมผัสคน...

ให้เขาได้แสดงออกในงานที่คาดว่าเขายังมีศักยภาพที่ดีอยู่ หากเขาได้ทำในสิ่งที่ถนัด ก็จะมีความภาคภูมิใจ และเป็นความมั่นใจตามมา
ภาพที่เห็นต่องานในส่วนรวมก็น่าจะดีขึ้นเป็นลำดับ เมื่อเขามีส่วนช่วยงานให้คนอื่นเพิ่มขึ้น มากกว่าจะคอยบั่นทอน ทะเลาะเบาะแว้งกับคนอื่นอยู่ร่ำไป

งานแรกที่ให้ น่าจะไปได้ดี..หลังจากเจรจาความ ตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยว่าเพราะอะไรจึงต้องเปลี่ยนงาน และต่อจากนี้ไปจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไร..จนคิดว่า..เขาน่าจะเข้าใจดีแล้วว่าตนเองอยู่ในสถานะใด ล่อแหลมเพียงใด และต้องทำอะไรเพื่อปรับ เพื่อแก้ไขให้ดีขึ้น

เขายอมรับ...และปวารณาตัวจะตั้งใจใหม่
แต่ผ่านไปแค่ 3 วัน...เขาก็ก่อปัญหาอย่างเดิม ๆ ขึ้นมาอีก...

เราคิดผิดไป...
ไม่มีงานอะไรที่จะไม่เกี่ยวข้องกับคน...เพียงแต่จะเกี่ยวข้องมากหร้อน้อยเท่านั้น..

เราคิดผิดไป...
ที่คิดว่าเขายังมีศักยภาพในงานดีอยู่...
งานเขาอาจยังดีอยู่...แต่หากมุมมอง ความคิด และทัศนคติยัง "ติดลบ" อย่างนี้อยู่...งานที่ว่าดี ก็กลายเป็น "แย่" ในทันที!!

เพียงแต่ยังมีความพยายามที่จะ "ช่วย" เขาให้ดีขึ้นกว่านี้..
การลงโทษ ...ออกจะเป็นเรื่องง่ายเกินไปสำหรับผู้บริหาร ที่จะ get out ใครก็ได้ที่เป็นตัวปัญหาออกไปจากองค์กร

ดังนั้น...จึงเปลี่ยนงานให้เขาใหม่อีกเป็นครั้งที่สอง...
และแล้ว...เหตุการณ์เก่า ๆ ก็วนเขามาเหมือนเดิมอีกครั้ง!!
นอกจากจะขัดแย้งกับคนอื่นเพิ่มขึ้น ยังแสดงให้เห็นถึงมุมมองเฉพาะด้านตัวเองอย่างเด่นชัด...ฉลาด แต่ในประโยชน์ส่วนตน!

งานที่สาม...บอกกล่าวกันเป็นครั้งสุดท้าย ว่าคงไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้ว หากยังไม่ดีขึ้น...การลงโทษตามกบิลเมืองก็ต้องเกิดขึ้นล่ะ
แค่การช่วยเหลือที่ผ่านมา...คนอื่นก็มองว่า "ลำเอียง" กับคนที่สร้างปัญหาอย่างนี้ไปแล้ว ทำไมต้องเสียเวลากับคนเช่นนี้??

ครั้งนี้...ผ่านไปกว่าสองเดือน ในใจก็คิดว่าน่าจะดีขึ้น...
งานน่าจะเปลี่ยนคนได้...ด้วยกรอบของงานที่ชัดเจน และเวลาที่ต้องปฏิบัติ
แต่...เราคิดผิดอีกแล้ว!

ครั้งนี้ การงอมืองอเท้าของเขามีให้เห็นมากขึ้น เรียกร้องให้คนอื่น ๆ ช่วยเหลือเขา จนวุ่นวายกันไปหมด...ทั้ง ๆ ที่งานบางอย่างสามารถเรียนรู้ และปฏิบัติได้ไม่ยากนัก
การทุ่มเท และเสียสละ ที่เคยบอกกล่าวให้เขามีให้มาก...ที่เห็นกลับกลายเป็นตรงกันข้าม!

ในใจ..ไม่เคยมีความคิดที่อยากลงโทษคนที่ยังพอมีหนทางจะแก้ไข
แต่ครั้งนี้...เกินพอแล้วล่ะ โอกาสก็ให้มากจนเกินด้วยซ้ำ!

ก่อนจะตัดสินใจลงโทษครั้งนี้...ก็อดหวนคิดไม่ได้ว่า เราได้ทำดีที่สุดแล้วหรือยัง?
มีสิ่งใดที่ยังทำไม่ถึงที่สุดอีกหรือเปล่า...
หรือเป็นเพราะเรายังไม่มีความสามารถพอจะอบรมสั่งสอน ฝึกฝนให้เขาดีขึ้นได้?
เพราะเหตุใด เขาจึงไม่คิดถึงอนาคตตนเอง ไม่คิดแก้ไขตนเอง?
เป็นเพราะเขาคิดไม่ออก หรือไม่ยอมคิด?
ถ้าอย่างนั้น...ให้เวลาเขาอีกเป็นครั้งสุดท้ายดีไหม...ให้เขาไปทบทวนด้วยตัวเขาเอง เพื่อเรียนรู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไร ที่ผ่านมาทำอะไรถูก ทำอะไรผิด?

และให้คนที่มีบุญบารมีเพียงพอ..เป็นคนอบรมสั่งสอน
สั่งสอนให้เขา "คิดได้" ด้วยตัวเอง
โดยให้เขาหาสถานที่ และคนอบรมสั่งสอนเขาด้วยตัวเขาเอง...
วิปัสสนา...คือคำตอบสุดท้าย ที่คิดได้ตอนนี้...
หากครั้งนี้ ยังไม่สามารถค้นพบอะไรขึ้นมาได้อีก...ก็คงสุดที่จะเยียวยาอะไรอีกแล้ว!!!!


Create Date : 01 ธันวาคม 2551
Last Update : 2 ธันวาคม 2551 11:20:17 น. 1 comments
Counter : 437 Pageviews.

 
พาไปที่ "ภูท่อก" สิ :-)


โดย: Plin, :-p ไม่ได้ login IP: 202.28.179.4 วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:14:20:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

icechick
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เพลง “ Because Of You ”

นักร้อง “ Kelly Clarkson ”



เนื้อเพลง


I will not make the same mistakes that you did

will not let myself cause my heart so much misery

I will not break the way you did You fell so hard

I learned the hard way, to never let it get that far

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I lose my way

And it's not too long before you point it out

I cannot cry

Because I know that's weakness in your eyes

I'm forced to fake a smile, a laugh

Every day of my life

My heart can't possibly break

To take your heart away

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I watched you die

I heard you cry

Every night in your sleep

I was so young

You should have known better than to lean on me

You never thought of anyone else

You just saw your pain

And now I cry

In the middle of the night

Over the same damn thing

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

-------

ขอขอบคุณ:: http://www.esnips.com, Blog ป้ามด

________________

________________

________________

________________


LifE MessageS '' Zz ~~*

----

>> 1st Day : ทุกชีวิตย่อมมีปัญหา ปัญหามีมาให้แก้ ไม่ใช่มีมาให้กลัดกลุ้ม...

---

>> 2nd Day : อย่าโกรธฟุ่มเฟือย อย่าโกรธจุกจิก อย่าโกรธไม่เป็นเวลา และอย่าโกรธมาก จะเสียสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

---

>> 3rd Day : ควรหัดพูดคำว่า “ไม่เป็นไร” ให้เคยปากมากกว่าการพูดคำว่า “จะเอายังไง”

---

>> 4th Day : นึกไว้เสมอว่าการโกรธ 1 นาที จะทำให้ความทุกข์อยู่กับเธอ 3 ชั่วโมง

---

>> 5th Day : ทะเลาะกับใครๆ พร้อมรอยยิ้ม เรื่องราวจะจบง่ายกว่าที่คิดเยอะ

---

>> 6th Day : ชม เกินจริง = เป็นโทษ || ติ เกินเหตุ = เสียน้ำใจ

---

>> 7th Day : ยิ่งงานหนักเท่าไร ยิ่งเป็นกำไรของชีวิต

---

>> 8th Day : การทำงาน ย่อมต้องมี "อุปสรรค" ทุกคนจึงกลัวอุปสรรค แต่อุปสรรค... กลัว "คนทำจริง"

---

>> 9th Day : ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และ ยอมรับกับสิ่งที่เสียไป

---

>> 10th Day : อย่าทำลายความหวังของใคร เพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้

---

>> 11st Day : หัดทำสิ่งดีๆให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัย โดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้

---

>> 12nd Day : จิตใจของคุณก็เหมือนกับไข่ 1 ฟอง ที่ดูภายนอกแล้วแข็งแกร่ง. . . . . แต่เมื่อคุณลองกระเทาะ เปลือกออกมา ก็จะเห็นว่าคนๆนั้นๆ. . . . . . ไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าคุณเลย

---

>> 13rd Day : เขียนชื่อคนที่เราเกลียดใส่กระดาษแล้วฉีกทิ้งความเกลียดจะเบาบางลงเรื่อยๆ

---

>> 14th Day : พยายามอ่านหนังสือทุกชนิดในมือให้จบเล่มอาจไม่สนุกแต่มีประโยชน์แฝงอยู่

---

>> 15th Day : ในวงสนทนาถ้ายังนึกไม่ออกว่าจะคุยอะไรรอยยิ้มช่วยแก้สถานการณ์ได้

---

>> 16th Day : แค่.. "ซื่อสัตย์" และ "เก่ง" คงไม่พอ (อยู่ไม่ได้) ต้อง.. "ทันเกม" และ "มีปฏิภาณไหวพริบรอบคอบ" ด้วย

---

>> 17th Day : อย่ากลัวที่จะลงโทษคนที่ทำผิด...

---

>> 18th Day : อย่าขีดเส้นวงกลมรอบตัวเอง...

---

>> 19th Day : มันเป็นกรรม.. ที่เราต้องทำใจให้ได้ว่า.. "ไม่มีใครเข้าใจอะไรใครได้ง่ายๆ ..."

---

>> 20th Day : ความจริงย่อมคือความจริง ไม่มีวันตายจาก..

---

>> 21st Day : จะอยู่ช้าอยู่เร็วก็ยังไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้ก็ใช้เวลาทำในสิ่งที่อยาก

---

>> 22nd Day : เงินไม่มาก ...แต่บั่นทอนกำลังใจ

---

>> 23rd Day : นโยบายอยู่เหนือเหตุผล...

---

>> 24th Day : ทิฐิ..อยู่คนละฝั่งกับเหตุผล

---

>> 25th Day : จุดประสงค์จริง ๆ คือ...ความราบรื่นของการทำงานไม่ใช่หรือ?

---

>> 26th Day : ยศ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีความเพียร มีสติ มีการงานสะอาด

---

>> 27th Day : ใคร่ครวญก่อน แล้วจึงทำ!

---

>> 28th Day : ..เป็นผู้สำรวม มีชีวิตอันประกอบด้วย เมตตาธรรม คุณธรรม และ..ไม่ประมาท

---

>> 29th Day : หากคิดว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ นั่นคือต้นทุนที่เราปล่อยให้มันเกิดขึ้นเรื่อย ๆ

---

>> 30th Day : มีบางคน ยอมตายอย่างพร้อมใจ ก็ไม่ปรารถนาทำเรื่องต่ำช้าให้เป็นที่อัปยศ อดสู นั่นจึงเป็นวีระบุรุษที่ยอมตาย โดยไม่ยอมถูกเหยียดหยาม ย่ำยี

---

>> 31st Day : จงเคารพ บูชา พระเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่จงอย่า อ้อนวอน ขอร้องให้ท่านช่วย!

---

>> 32nd Day : จิตใจ มิใช่สิ่งที่ฝึกฝนได้ด้วย "ตำรา" แต่จะต้องฝึกฝนโดยผ่านการต่อสู้จริง ๆ โดยผ่านการปฏิบัติที่เป็นจริง

---

>> 33rd Day : การลำเอียง เข้าข้างตัวเอง เป็นอุปสรรคของการพัฒนาจิตใจ

---

>> 34th Day : ศัตรู มักอยู่ในพวกเดียวกัน

---

>> 35th Day : จงอย่ากลัว การมีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว

---

>> 36th Day : หัดวางตัวเอง ให้อยู่ในฐานะ "คู่ต่อสู้" และสร้างความหวั่นไหวให้กับจิตใจคู่ต่อสู้

---

>> 37th Day : ก้าวหน้าไปอีกขั้น ยิ่งทำให้ชีวิตลำบากไปกว่าเดิมหรือเปล่า? ...แต่ไม่ว่าทางข้างหน้าจะวิบากแค่ไหน ก็ต้องเดินไปอยู่ดี!!

---

>> 38th Day : ปัญหา...ที่ได้ยินมักจะบอกว่า..."ไม่รู้" ถ้าไม่รู้ แล้วจะจัดการได้อย่างไร? โดยเฉพาะ ภายใต้ทรัพยากรจำกัด และพลิกผันตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

---

>> 39th Day : แผน ไม่เคยหยุดนิ่ง กลยุทธ์ต้องเท่าทัน หรือดักหน้าด้วยซ้ำ คำว่า "พอ" เท่ากับ "ไม่มี" มีแต่ว่า "แค่นี้" จะทำให้ดีได้อย่างไร!

---

>> 40th Day : มองปัญหาต่างกัน ผูกไปถึงการมองสาเหตุ และการแก้ไขที่ต่างกัน หลักวินิจฉัยเหมือนกัน หรือต่างกันไม่มาก ผลออกมาก็จะต่างกันไม่มาก แต่ถ้าหลักวินิจฉัยต่างกัน + มีอัตตา ก็จะทำให้เกิดปัญหาและอุปสรรคได้ในองค์กร

---

>> 41st Day : ความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่การครอบครอง

---

>> 42nd Day : น้ำที่ลึกและใสจึงจะมีปลา ป่าที่รกและทึบจึงจะมีสัตว์ คนที่มีคุณธรรม ความมั่งคั่งถึงจะมาเยือน

---

~~ To Be Continue ...

From Me...

-----------

CrediT For Every Good Msg. :: Everywhere, Fw Mails & Some Person


Seconds

Friends' blogs
[Add icechick's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.