เฮ้อ ถึง(เดี๋ยวนี้)เราจะเถียงกัน ถึงเราจะอารมณ์เสียใส่กัน แต่เราก็ยังรักกัน(ใช่มั๊ย) เราถึงได้ยังคงอยู่ด้วยกัน ที่สำคัญคือ บางทีหลังจากเถียงกัน มันก็มีการเปลี่ยนแปลงที่ดีตามมานะ อะไรยอมได้และไม่สำคัญมากนักก็ยอม อะไรยอมไม่ได้ก็เถียงกันจนเพื่อนบ้านได้ยิน 55 ซึ่งบางครั้งฝนก็ยอมรับว่า เถียงกันไปเถียงกันมาเราก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เรากำลังเถียงกันคือเรื่องอะไร บางทีเราก็รู้ว่าสิ่งที่เราทำมันไม่ถูก ไม่มีเหตุผล แต่เราก็แค่ต้องการเอาชนะอีกฝ่ายเท่านั้น ข้อเสียของฝน คือ ถึงจะเป็นฝ่ายผิด แต่จะไม่ขอโทษ เฉพาะกับแฟนและคนสนิทเท่านั้น แต่ฝนจะทำหรือพูดบางอย่างให้เค้ารู้(หรือทำแล้วเค้าก็ยังไม่รู้)ว่า เราเสียใจ เราขอโทษนะ ฝนเคยบอกกับแฟนครั้งนึงว่า มันเป็นนิสัยของชั้น ที่ชั้นจะไม่พูดขอโทษ มันจะดีกับเรา2คนถ้าคุณเข้าใจชั้นในด้านนี้ และไม่expectในตัวชั้นว่า ชั้นต้องพูด I'm sorry หรือ please ทุกครั้งทั้งที่ชั้นผิดและทั้งที่คุณคิดว่า ชั้นทำผิด หรือทำให้คุณเสียความรู้สึก

เรารู้ว่าเค้ารักตัวมาก เรามีเซ้น555

วันจันทร์ที่ 27 กรกฎาคม 2552 : เรายังคงอยู่ด้วยกัน มีบ้านมีสวน มีที่ให้ฮอลลี่วิ่งเล่น ถึงจะยังไม่ใช่บ้านที่เป็นชื่อเรา แต่สักวันนึง เราจะต้องมีบ้านแบบนี้เป็นของเราแน่เลย ...

ตอนนี้เราสามคนก็ยังไม่มีสมาชิกตัวน้อยเพิ่มขึ้น เพราะเราวางแผนไว้ว่าอีก 2 ปี ค่อยมีอีกคน รอให้เดฟเรียนจบก่อน แต่ช่วงนี้ก็ยังแอบหวังนิดๆ อิ อิ

23 กรกฎาคม 2554 วันเวลาผ่านไป ความรู้สึกเรายังเหมือนดิม ตอนนี้เราอยู่ที่ออสเตรเลีย เราสองคนยังไม่เดินจับมือกัน เดฟไม่ได้เรียกฝนว่าสวีทฮาร์ท วันนี้วันเกิดเดฟแต่เราก็ทะเลาะกันเรื่องของขวัญวันเกิดที่เดฟบอกพ่อกับน้องสาวไปว่าไม่ได้อะไร (เดฟลืมเพราะเราซื้อกันหลายวันแล้ว) ฝนเสียใจที่เดฟบอกว่าไม่ได้อะไร เพราะเมื่อวานเย็นฝนทำเค้กให้ด้วย แต่เดฟตัดไปเมื่อเช้าสำหรับไปกินที่ทำงาน หรือว่าฝนต้องบอกว่า อันนี้เค้กวันเกิดนะ อย่าเพิ่งกิน เ...ฮ้.....อ....