Bloggang.com : fondakelly : หนีความวุ่นวายจากบางกอก...พูดไม่ออกมาเจอน้ำท่วมล่ะก๊า!!

หนีความวุ่นวายจากบางกอก...พูดไม่ออกมาเจอน้ำท่วมล่ะก๊า!!

หลังจากเงียบหายไปนานนับหลายสัปดาห์ไม่ได้ up blog เลย
(มีบางคนมาเคาะประตู blog ท้วงติงบ่อยๆ อิอิ)
ตอนนี้ขอกลับมาส่งข่าวแล้วจ้าว่าปลอดภัยดีทุกประการ มีเรื่องยุ่งๆวุ่นวายมากมายช่วงปลายเดือน พย.ต่อต้นเดือนธค. พอๆกับการเมืองไทยเลยนะเนี่ย!!
เริ่มตั้งแต่

วันพุธ พฤหัส 26-27 /11/51
..เริ่มมีการปิดสนามบินโดยพันธมิตร (ไม่แน่ใจว่าเริ่มวันไหนแน่ เนื่องจากเดือนที่ผ่านมาไม่มีทีวีดูเลย ใช้ check ข่าวจาก internet อย่างเดียว) ก็เออ!คงไม่เป็นไรมั้ง …เรากลับตั้งวันอาทิตย์ (เดินทางกลับหาดใหญ่ มาไถนา เอ๊ย ทำงาน) จองตั๋วการบินไทย วันอาทิตย์บ่ายสองไว้ ยังไงเขาคงสงบศึกกันได้ก่อนละมั้ง ขืนปล่อยไว้นาน เสียหายมากแน่ และยังไงการบินไทยน่าจะส่ง message หรือโทรมาบอกให้เลื่อน flight บ้างละน่า ขนาดสายการบิน low cost air asia ยังส่ง message มาบอกเลย โทรหาการบินไทยวันละครั้ง ก็ไม่ติด แต่ก็ไม่เป็นไร ช้านรอได้ …เลยลอยตัว ไปเที่ยวโน่น เที่ยวนี่ทู้กวันส่งท้าย อิอิ
..มีข่าวรั่วมาว่าจะปฎิวัติคืนวันพฤหัสด้วย(คนอื่นได้ยินกันบ้างใหมเอ่ย) ข่าวบางสายบอกว่าเห็นรถถังด้วย!! (น่าน …ข่าววงในม๊าก มาก) แต่ก็นะ ความกระแดะมันเข้าขั้น ยังไงชั้นก็ไปกินข้าวดูหนังที่อนุสาวรีย์ดีฟ่า
…ถึงสถานีรถไฟฟ้าอนุสาวรีย์ ไหงมีพี่ทหารยืนอยู่เป็นกลุ่มๆหว่า ทั้งทางฝั่งซอยโยธีและทางฝั่ง century …
“ไม่เอาค่ะ ไม่รับโบชัวร์ค่ะ”
เฮ้ย!! …เขาไม่ได้มายืนแจกโบชัวร์ !!
เอะ! หรือว่าปฎิวัติจะเป็นจริง!!! รีบกลับดีกว่า กินข้าวที่ซอยรางน้ำเสร็จ เกิดปอดแหกกลับดีฝ่าตู สรุปไม่ได้ดู vampire twilight เรยย์

วันศุกร์ 28/11/51
..เฮ้ย !เริ่มสังหรณ์ใจว่าเรื่องมันคงยืดเยื้อแน่ๆ ไม่จบง่ายๆเลย วันอาทิตย์นี้สนามบินก็คงปิดแน่ๆ
..ตอน 4 ทุ่ม เริ่มกังวลใจ (กว่าจะรู้ตัว เวงกรรม) ตายละวา โทรหาการบินไทย ไม่ติดตลอด โทรเข้าสนามบินดอนเมือง (ไม่รุว่าโทรไปทำไมเหมือนกันก็รู้อยู่แล้วว่าโดนปิด..งี่เง่าอีกแระ แต่ก็นะ วินาทีนั้นมันนึกอะไรไม่ออกนี่หว่า ก็ลองโทรไปดูเผื่อพันธมิตรจะรับ 5555)
..ติดค่ะ! (ไหมล่ะ) แต่ไม่มีคนรับ (555555 ใครมันจะมารับฟระ)
..ตัดสินใจโทรหา สน.ดอนเมือง ตอนนั้นหน้ามืดตามัว คิดอะไรไม่ออก คิดว่าตำรวจต้องช่วยประชาชนตาดำๆได้อ่ะ คุณพี่ตำรวจบอกว่า หาทางกลับที่อื่นเลย วันอาทิตย์ยังไม่น่าจะเปิดสนามบินดอนเมืองได้ ต้องขอขอบคุณพี่ตำรวจมากๆ วันหลังจะใช้บริการบ่อยๆนะคะ...ต้องขอบอกเลยค่ะว่า ตำรวจยังเป็นที่พึ่งของประชาชนด้าย 5555
..ได้ยินดังนั้น จึงรีบโทรถามตั๋วรถไฟให้วุ่นวาย เนื่องจากวันเสาร์เราติดเรียนช่วงบ่าย ต้องกลับรถไฟวันเสาร์เที่ยว splinter เท่านั้นเพราะรถออกเกือบห้าทุ่ม มั่นใจแน่ๆ รถไม่น่าเต็ม โอ๊ย สบายๆ เพราะว่าไม่ใช่น่าท่องเที่ยวหรือ ปิด/เปิดเทอม โทรไปปรากฏว่า ตั่วเต็มทุกเที่ยวแล้วคร้าบพี่น้อง !!! วันอาทิตย์ก็เต็ม เหลือแต่ชั้น 2 พัดลมกับชั้น 3 !!!! ซวยแล้วตู เริ่ม agitation
..โทรไปถามคิวรถทัวร์กับปิยะทัวร์,สยามเดินรถ เวลานั้นเริ่มประมาณเกือบ ตีสองแระ ยังมีตั๋วแต่ต้องไปซื้อที่หน้าเคาน์เตอร์ที่สายใต้ เลยรีบนอนด้วยจิตใจว้าวุ่น พรุ่งนี้จะได้ตื่นแต่เช้าไปจองตั๋ว
..มาถึงตอนนี้ขอต่อว่าการบินไทยหน่อยเหอะ เห็นเรานั่ง low cost รึไง น่าจะโทร,message,e-mail มาบอกก็ได้ จะได้เตรียมตัวตั้งแต่เนิ่นๆ ไม่ใช่ติดต่อไปก็ไม่ได้ ควรมีหน่วยงานด้านนี้โดยตรง ผู้โดยสารตาดำๆบางทีก็คิดอะไรไม่ออกนะคะ board การบินไทยขา

วันเสาร์ 29/1/51
..งัวเงีย ลืมตามองนาฬิกา…..สิบโมง!! ตายแล้วตรู…รีบเก็บของ…ซึ่งเยอะมาก กระเป๋าเริ่มออกลูกออกหลาน ไม่ทราบว่ามันไปผสมพันธ์กับใคร เมื่อไหร่ แต่ตอนนี้มี กระเป๋างอกเกินออกมาสามใบ และเราก็ได้ทำการทำคลอดมันเรียบร้อยไม่ต้องส่งรพ.…เฮ้อ กระเป๋าไม่พอ ต้องไปยืมกระเป๋าของเพื่อนอีกต่างหาก เก็บของเสร็จ อาบน้ำ แต่งตัว จับ taxi รีบไปสายใต้ใหม่
..สถานีขนส่งสายใต้ใหม่ ดูดีมีระบบ และสะอาดกว่าเดิมมากกกกกกก มีร้านอาหาร,ร้านขายของเยอะและเป็นระเบียบ เอาละ…ละการช้อปไว้ก่อน อดทนไว้ อดทนไว้ รีบเดินไปเคาน์เตอร์....
..ปรากฎว่าตั๋วป.1 32 ที่นั่ง (เที่ยวนี้เก้าอี้จะกว้าง นั่งสบาย) เต็มแล้ว เหลือแต่ รถป.2 45 ที่นั่ง ออกตอนสองทุ่ม เอาวะ !!ยังไงก็ต้องกลับวันนี้ มองนาฬิกา…เที่ยงเกือบครึ่ง รีบกินข้าวจับ taxi รอบสองไปที่เรียนตรงถนนอรุณอัมรินทร์ 37 รถก็ติดม๊าก..มาก…เรียนบ่ายโมง …กระหืดกระหอบเข้าห้องเรียนบ่ายครึ่ง (อ่ะนะ…เรื่องแย่ๆมักมาพร้อมกัน เอิ้ก!)
..ห้าโมงสิบห้าเลิกเรียน ….แม้เป็นคาบสุดท้ายแต่ไม่มีเวลาร่ำลาหรืออาลัยกับใคร หรืออะไรทั้งนั้น รีบเดินมาขึ้น taxi รอบสาม….วันนี้เสียค่า taxi มากกว่าตั๋วรถทัวร์อีกอ่ะ
..ถึงที่พักประมาณหกโมงเย็น เก็บของที่เหลือใส่กระเป๋าที่งอกเงย (ไม่อยากจะนับแล้วว่ากระเป๋ากี่ใบ)
..ถึงสายใต้ใหม่..ทุ่มนึง เฮ้อ!! เหนื่อยจัง โชคดีว่ามีรถเข็นบริการขนของ ไม่งั้นตายแน่เลยตู (กระเป๋าออกลูกออกหลานตั้งหลายใบนิ) ในที่สุด…….ก็ได้ขึ้นรถกลับบ้านสักที เฮ้อ
..รถทัวร์ ป.2 45 ที่นั่งค่อนข้างแคบ นอนไม่ค่อยหลับ เมื่อยด้วย ไม่หนาวมากเนื่องจากมีผ้าห่มให้ เขามีเปิดหนังให้ดู เรื่องอะไรจำไม่ได้ เพราะดูๆหลับๆ แต่มาตื่นตอนเกือบสีทุ่มเขาให้ลงไปทานข้าว ที่ร้านข้าวแกงตามปั๊มน้ำมัน ไม่น่ากินเลยอ่ะมีแต่แกงเผ็ดในมื้อดึกเนี่ยนะ ก็เลยนอนต่อบนรถ ลงไปเข้าห้องน้ำ ยืดแข้งยืดขาอย่างเดียว

วันอาทิตย์ 30/11/51
..ถึงหาดใหญ่ประมาณ 10 โมงเช้า (โอ้...หาดใหญ่ที่รัก) ฝนตกหนักมากกกกก ของก็เยอะ คราวนี้ล่ะ ไม่มีคนมารับ ต้อง…ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน…เท่านั้น!! ขนของมากมายไปกับรถตุ๊กๆ พี่ตุ๊กๆคงคิดในใจ…ซวยแล้วกุ รับใครไม่รับ มารับยัยนี่
..ถึงหอพักแล้ว จัดการเก็บของเรียบร้อย ไปกับพ่อแม่เพื่อไปเยี่ยมเพื่อนท่านที่ป่วย แทบจะไปหลับข้างเตียงคนไข้
..เหนื่อยจัง…ฝนยังไม่หยุดตกเลยตั้งแต่มาถึง ไม่เห็นแสงอาทิตย์เลยอ่ะ ฝนตกหนักมากกกกกก เริ่มมีข่าวว่าน้ำในคลองระบายน้ำเริ่มเต็ม แต่ก็แล้วไงล่ะ …ช้านเหนื่อย ….นอนดีกว่า…

วันจันทร์ 1/12/51
..ฝนยังตกหนักยังกะฟ้ารั่ว….ทำงานไปหนาวไป ไม่เห็นแดดเลย ได้ข่าวว่าน้ำเริ่มท่วมในตัวเมืองแล้ว คนไข้มาเลือ่นนัดกันตรึม เนื่องจากติดน้ำท่วมมาตรวจไม่ได้ เออ!! ได้ตรวจคนไข้น้อยเลย กังวลใจเล็กน้อยว่าไม่มีของกินสำรองที่หอเลย แต่เอาน่า…ถึงคราวซวยจริงๆมาอาศัยกินข้าวเวรที่รพ.ก็ได้ฟระตู พยาบาลและเจ้าหน้าที่เริ่มมาขึ้นเวรไม่ได้หลายคน ดูวุ่นวายกันทั้งวอร์ด ต้องอยู่เวรวันนี้ด้วยอ่ะ เครียดนะเนี่ย ยังเหนื่อยกับการเดินทางอยู่เลย แต่ก็ต้องสู้ทนกันต่อไป
..คืนนี้มีคนโทรมาบอกให้ดูพระจันทร์ยิ้มด้วย...แต่ที่หาดใหญ่ไม่เห็นเลย ฝนตกตลอด เมฆบัง เสียดาย อิจฉาคนกรุงเทพจัง

บ่นไปบ่นมา ….ในที่สุดก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี พอศึกการเมืองสงบ..
ชีวิตช้านก็เริ่มสงบด้วย แม้จะวุ่นวายก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำ
คืนนั้นอยู่เวรได้นอนด้วย ปกตินี่เวรนางทาสมากๆ ยุ่งตลอด สงสัยคนไข้ติดน้ำท่วมออกมาหาหมอไม่ได้(ถ้าเป็นอย่างนั้นก็น่าสงสารคนไข้ …ให้เรายุ่งดีซะกว่า)
วันสองวันต่อมาก็ได้ข่าวว่าน้ำลด ทางรพ.ได้จัดทีมแพทย์ไปออกตรวจตามชุมชนที่โดนน้ำท่วมด้วย แต่เราไม่ได้ไปหรอก ให้น้องๆเค้าไปกัน ฝนยังตกเป็นระยะๆตามเคย อากาศเย็นชื้นตลอด ไม่เห็นแสงอาทิตย์เลยตั้งแต่กลับมาจากกทม. ล่าสุดได้ไปดู vampire twilight แล้ว (ด้วยความกระแดะส่วนตัว ขนาดน้ำเพิ่งลดนะนั่น)

เฮ้อ …วุ่นวายจริงๆนะเนี่ย

Create Date : 13 ธันวาคม 2551

Last Update : 13 ธันวาคม 2551 22:55:30 น.

20 comments

Counter : 469 Pageviews.

วุ่นวายจริงๆนะคะ

แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี

โดย: นู๋นิด (happypig@nk

) วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:21:13:06 น.

กรี๊ดดดด พี่เปิ้ล return ค่ะ
หลังจากที่คุณพี่ดองเอาไว้นานก็กลับมาแว้วววว
หนูอ่านเรื่องที่พี่ลงแล้ว รู้สึกว่าคุณเสื้อเหลืองนี่เค้าก่อความวุ่นวายเอาไว้มากเลยนะนั่นน่ะ แล้วรัฐบาลต้องมานั่งรับผิดชอบมันอีก พอๆๆๆๆ เข้าการเมืองอีกแล้ว
ที่หาดใหญ่ฝนฝนตกหนักแต่ที่นี่ฝนไม่มีซักหยดแถมหนาวอีกแน่ะ
หนูเคยคิดตอนเด็กๆว่าชีวิตวุ่นวายมันเป็นสนุกชอบมากๆ พอโตมาแล้ว ความสงบสุขนี่มันดีที่สุดเลยอ่า

โดย: Fai_Cotton_lonely

วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:22:36:35 น.

สวัสดีค่ะ
ขอเรียกคุณเปิ้ลตามที่น้องฝ้ายเรียกนะคะ
คุณเปิ้ลทำงานโรงพยาบาลไหนค่ะ
วันอังคารที่2 นาห์เพิ่งพาคุณแม่ไปหาหมอที่โรงพยาบาลหาดใหญ่มาด้วยค่ะ
ทีแรกคิดว่าจะต้องโทรไปเลื่อนเสียแล้วโชคดีที่น้ำลด
แต่พอจันทร์ที่ผ่านมาไปสงขลาท่วมแถวหน้าเทคนิคต้องฝ่าน้ำไป เหอๆ

...ขอบคุณที่เข้าไปทักทายกันค่ะ
ตอนนี้ก็ต้องเริ่มเก็บการ์ดด้วยค่ะ
พอเรียนจบทำงานเพื่อนๆก็เข้าคิวแต่งกันเลยอ่ะ
แต่บางคนก็ส่งการ์ดมาทางอีเมลล์ บางคนก็โทรตาม(เหมือนเลี้ยงรุ่นเลย อิอิ)
ก็เลยยังมีแค่ไม่กี่ใบ

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:23:23:58 น.

อ่านแล้วขำไปด้วยเลย แต่พี่ว่าตอนเจอจริงๆ ตอนนั้นคงขำไม่ออก ..เห็นใจนะ แต่นู๋เปิ้ลคนเก่งก็แก้ไขสถานะการณ์และผ่านมันมาได้ด้วยดีใช่มั้ยหล่ะ

เห็นรูปงานแต่งแล้วจ้า นังน้องช้านเนี่ยมานช่างดูดีจนน่าหมั่นใส้เสียจริง...ว่ามะ

โดย: ktycoons IP: 220.255.7.209 วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:23:38:05 น.