|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
แค่เพียงเพราะ...รัก
สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องสั้นมาให้เพื่อนๆช่วยอ่านกันค่ะ ยินดีรับคำวิจารณ์เพื่อนำไปปรับปรุงค่ะ
เขาทำหน้าหน่ายโลกกับแฟ้มเอกสารงานวิจัยซึ่งแพทย์ประจำบ้านทุกคนต้องทำวิจัยอย่างน้อยหนึ่งเรื่องในช่วงระหว่างเรียนต่อเฉพาะทาง เขาทำวิจัยเกี่ยวกับผู้ป่วยที่ได้รับอุบัติเหตุโดยเก็บข้อมูลย้อนหลังจากเวชระเบียนผู้ป่วย ความจริงงานใกล้เสร็จแล้ว แต่มีผู้ป่วยอีก 2-3 รายที่ไม่ได้มาติดตามอาการ ทำให้เขาต้องมานั่งหาที่อยู่,เบอร์โทรติดต่อเพื่อสอบถามข้อมูลและอาการ อันจะทำให้ได้ข้อมูลอย่างสมบูรณ์ แล้วจะได้ทำการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติเสียที
เขาถอนหายใจก่อนเปิดแฟ้มหนาเตอะที่ตั้งอยู่บนสุด อืมห์..นายพิเชษฐ์ เขาพึมพำชื่อที่อยู่บนหน้าแฟ้ม หวนนึกไปถึงวันที่นายพิเชษฐ์มาถึงโรงพยาบาลเป็นครั้งแรก เขายิ้มมุมปาก จำได้
มันเป็นเวรแรกของเขา
อย่างกับนรกแตก!!!
.. พิเชษฐ์มาโรงพยาบาลด้วยอาการไม่รู้สึกตัว หลังกระโดดลงมาจากชั้นสองของบ้าน คุณๆๆ ได้ยินไหม เขาปลุกเรียกคนไข้ และตามด้วยการกระตุ้นให้เจ็บเพื่อดูการตอบสนอง BP เท่าไหร่ เขาหันไปด้านซ้ายมือ เมื่อผู้ช่วยพยาบาลวัดความดันเสร็จ 100 กับ 60 ค่ะ 100 หมายถึงความดันตัวบน หรือ systolic blood pressure และ 60 หมายถึงความดันตัวล่าง หรือ diastolic blood pressure ตัวเลขดังกล่าวยังพบว่าปกติ เตรียมใส่ tube เขาหันไปสั่งพยาบาลขณะใส่หน้ากากช่วยหายใจให้ผู้ป่วย เขาใส่ ET-tube หรือท่อช่วยหายใจให้ผู้ป่วยเนื่องจากผู้ป่วยไม่รู้สึกตัว หลังจากผ่านการประเมินเบื้องต้นแล้ว เขาตรวจร่างกายซ้ำ คลำได้กะโหลกด้านขวายุบและมีแผลเปิด ขาขวาบวมผิดรูปชัดเจน คงหักสักท่อนใดก็ท่อนหนึ่ง ตอนนี้ต้องดามไว้ก่อน รวมถึงอาจมีการบาดเจ็บในทรวงอกหรือช่องท้องร่วมด้วย ซึ่งตอนนี้ทีมแพทย์ศัลยกรรมและศัลยกรรมกระดูกได้ลงมาช่วยประเมินและรักษาผู้ป่วยร่วมกัน เมื่อสัญญาณชีพของพิเชษฐ์..ซึ่งมาทราบชื่อภายหลังเมื่อเพื่อนของผู้ป่วยเดินทางมาถึงรพ
.คงที่ ผู้ป่วยถูกนำตัวไปเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมอง,กระดูกสันหลังระดับคอ และช่องท้อง
การผ่าตัดสมองเพื่อแก้ไขกะโหลกส่วนที่ยุบและเอาเลือดที่คั่งในสมองออกถูกกำหนดขึ้นอย่างเร่งด่วนหลังผลเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมองออก ญาติอยู่ไหน เขาถามพยาบาล ไม่มีญาติ มีแต่เพื่อนอยู่หน้าห้องฉุกเฉินค่ะหมอ เขาออกมาคุยกับเพื่อนผู้ป่วย
ญาติ ที่ยังเหลืออยู่ตอนนี้ ช่วงนี้เขาเศร้ามากครับ เพิ่งอกหัก ปกติพวกผมก็จะคอยอยู่ด้วย แต่วันนี้เพื่อนคนนึงไปทำงาน ผมก็ออกไปซื้อข้าว กลับมาอีกทีเขาก็โดดลงมาแล้วครับหมอ ยังไงก็ขอให้ช่วยเพื่อนผมให้สุดความสามารถนะครับ เพื่อนของพิเชษฐ์เล่าด้วยเสียงสั่น หลังจากเขาอธิบายเรื่องอาการและการรักษาซึ่งต้องผ่าตัดด่วน
ให้ตายเถอะ
อกหัก!! แล้วโดดลงมาจากชั้น 2 เนี่ยนะ
ฆ่าตัวตายรึไง? เขาคิดในใจ
ทำไมนะ
คนเราถึงกับต้องทำร้ายตัวเองจนถึงปลิดชีพเพื่อคนที่ไม่รักเราเพียงคนเดียว แล้วคนอื่นๆอีกหลายคนที่ยังรักเราล่ะ? อย่างน้อยๆ ผู้ป่วยรายนี้ยังมีเพื่อนอีก 2 คนที่ยังรักเขา
เขาคิดว่าอย่างนั้น
เพราะอะไรน่ะหรือ?
ก็เพราะประโยคที่บอกว่า .. ขอให้หมอช่วยให้สุดความสารถ
มันเป็นประโยคยอดฮิตของญาติคนไข้เหมือนในละคร แต่นี่คือชีวิตจริง!!
ชีวิตจริงที่คนมีความรักในตัวผู้ป่วยคนนั้นกำลังขอร้องให้หมอยื้อชีวิตคนที่เขารักจากเงื้อมมือของมัจจุราชอย่างเต็มความสามารถ
เขาฟังแล้วมันฮึกเหิมยังไงไม่รู้
เขาไม่ได้ไปออกรบที่ไหนหรอก
แต่รู้สึกมีกำลังใจไปผ่าตัด มันอาจเป็นเพราะเขารู้สึกว่า..ตัวเองกำลังทำงานอยู่ท่ามกลางความรัก!!
3 ชั่วโมงคือเวลาที่ใช้ในการผ่าตัด หลังผ่าตัดพิเชษฐ์อาการดีขึ้นเรื่อยๆ ความจำ,กำลังกล้ามเนื้อ,การพูดเริ่มกลับมาใกล้เคียงปกติ แต่พิเชษฐ์ยังคงดูซึมเศร้าและไม่เคยยิ้มเลย
จากการได้พูดคุยกับญาติและเพื่อนของพิเชษฐ์ ทำให้เขาทราบว่า พิเชษฐ์เป็นลูกชายคนเดียวทำงานเป็นพนักงานบัญชีของบริษัทแห่งหนึ่งในจังหวัด เช่าบ้านอยู่กับเพื่อนสนิทอีกสองคน..คนที่มาโรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกนั่นเอง พิเชษฐ์คบหาดูใจกับสาวสวยดาวคณะรุ่นน้องมาตั้งแต่สมัยยังเรียนมหาวิทยาลัย เมื่อพิเชษฐ์เรียนจบและตัดสินใจกลับมาทำงานที่บ้านเกิด ทั้งคู่มีปากเสียง ระหองระแหงกันบ่อยๆ อีกทั้งสาวน้อยดาวคณะก็กำลังมีหนุ่มคนใหม่ซึ่งรวยกว่ามาติดพัน จึงไม่แปลกที่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะยิ่งง่อนแง่นเข้าไปอีก ความเหงาอันเกิดจากความห่างไกลของฝ่ายหนึ่ง บวกกับความระแวงอันเกิดจากความไม่ไว้ใจของอีกฝ่ายหนึ่ง ยิ่งผลักดันให้คนทั้งสองห่างกันออกไปมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งช่องว่างนั้นมากเกินกว่าที่มือของคนทั้งคู่จะเอื้อมจับจูงกันเดินต่อไปได้อีก วันสิ้นสุดของความสัมพันธ์ก็มาถึง คำบอกเลิกราจากสาวน้อยหน้าหวานผู้อยู่ในดวงใจของชายหนุ่ม เปรียบเสมือนฟางเส้นสุดท้ายบนหลังของลาโง่อย่างพิเชษฐ์
พิเชษฐ์เป็นไงบ้างวันนี้ ปวดหัวไหม เขาทักทายพิเชษฐ์ในช่วงออกตรวจผู้ป่วยของเช้าวันหนึ่ง พิเชษฐ์ส่ายหน้า เดี๋ยวหมอทำแผลให้นะ นอนนิ่งๆล่ะ เขากลับเตรียมอุปกรณ์สำหรับทำแผล และเริ่มทำแผลให้คนไข้ ทำไมเรากระโดดลงมาล่ะ พิเชษฐ์ พิเชษฐ์เหลือบมองหน้าเขา ก่อนหลุบตาลง เขาจึงเริ่มแกะผ้าก๊อซอันเก่าออกอย่างเบามือ ใช้ยารึเปล่า เปล่า พิเชษฐ์ตอบทันควัน ขณะที่เริ่มทายาเบตาดีนลงบนแผล ผมไม่อยากอยู่..หมอ ทำไม เขาไม่รักผมแล้ว ใคร
แฟนเราหรอ พิเชษฐ์พยักหน้า เขามีคนอื่น..ผมไม่รู้อยู่ไปทำไม..นี่เขาก็ไม่มาเยี่ยมผมเลย เขาแปะเทปกับผ้าก๊อซอันสุดท้ายเสร็จพอดีเมื่อพิเชษฐ์พูดประโยคนี้ จึงเป็นช่วงที่พิเชษฐ์หันหน้ากลับมาหาเขาอีกครั้ง แล้วพิเชษฐ์คิดว่าตัวเองทำถูกไหม ...เงียบคือคำตอบ... นี่พิเชษฐ์ ฟังหมอนะ คนๆเดียวที่ไม่รักพิเชษฐ์ แต่ยังมีอีกหลายๆคนรักและเป็นห่วงพิเชษฐ์มากรู้ไหม อย่างน้อยๆที่หมอเห็นก็มีเพื่อนของเธอ 2 คน เขาเป็นห่วงและรักพิเชษฐ์มากนะ วันที่พิเชษฐ์มาโรงพยาบาลเขาบอกหมอให้ช่วยพิเชษฐ์จนสุดความสามารถ ถ้าไม่รักเขาไม่พูดแบบนี้หรอก ยังมีแม่พิเชษฐ์อีก คนที่ให้ชีวิตพิเชษฐ์มา แต่ต้องมานั่งดูแลพยาบาลพิเชษฐ์ซึ่งเจ็บป่วยเพราะทำลายชีวิตตัวเองเพื่อใครก็ไม่รู้ที่ไม่ได้รักพิเชษฐ์และเขาไม่ได้มาเยี่ยมเธอเลย เลิกเสียอกเสียใจได้แล้ว มองดูให้ดี มองไปรอบๆตัว พิเชษฐ์มีคนรักตั้งมากมาย ดีแค่ไหนที่พิเชษฐ์เจ็บแค่นี้ หากสมองได้รับการกระทบกระเทือนมากกว่านี้กลายเป็นเจ้าชายนิทราอย่างบิ๊ก ดีทูบี ต้องให้แม่ป้อนน้ำป้อนข้าว เช็ดตัว เช็ดขี้ เช็ดเยี่ยว จะทำยังไง
เขามองหน้าพิเชษฐ์..แม้สีหน้าจะเรียบเฉย แต่เขาเห็นแววตาสำนึกผิดของพิเชษฐ์ ทำให้เขาใจชื้น อย่างน้อยๆคำพูดของเขาคงไปสะกิดใจพิเชษฐ์บ้าง ส่งปรึกษาทางจิตเวชด้วยนะ เขาหันไปบอกพยาบาลขณะยื่นใบส่งปรึกษาแผนกจิตเวชให้
พิเชษฐ์ค่อยๆเริ่มมีชีวิตชีวามากขึ้น เขาต้องรักษาตัวในโรงพยาลนานร่วมเดือนเนื่องจากได้รับบาดเจ็บหลายระบบ ทั้งช่องท้องซึ่งมีตับแตก ดีแต่ว่าไม่ต้องผ่าตัด และขาขวาหักต้องผ่าตัดใส่เหล็กดามกระดูก และกายภาพบำบัดอยู่นาน แม่,และเพื่อนทั้งสองของพิเชษฐ์มารับในวันที่หมออนุญาตให้กลับบ้านไปพักรักษาตัวและกายภาพบำบัดต่อ แม้จะต้องนั่งรถเข็นและมีไม้เท้าสำหรับหัดเดินและยืนที่บ้าน แต่เขาก็ยังได้เห็นรอยยิ้มของพิเชษฐ์ก่อนที่จะออกจากหอผู้ป่วยไป
................................ พิเชษฐ์เป็นยังไงบ้างแล้วนะ เขาก้มดูแฟ้มเวชระเบียน มีแต่ที่อยู่แต่ไม่มีเบอร์ติดต่อกับพิเชษฐ์ อ้อ..ยังดีที่ยังมีเบอร์ญาติ ซึ่งเป็นเบอร์ของเพื่อนคนหนึ่ง และอีกเบอร์ลงประวัติไว้ว่าเป็นเบอร์โทรของพ่อพิเชษฐ์
พระครูกิตติ!! หือ..พ่อพิเชษฐ์เป็นพระหรอเนี่ย เขาเริ่มกดติดต่อเบอร์เพื่อนของพิเชษฐ์ก่อน อาจเป็นเพราะความคุ้นเคย มั้ง อ๋อ ตอนนี้ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วครับหมอ ที่เจอกันล่าสุด ก็สบายดีครับ เดินได้ดี แข็งแรงดีครับ เพื่อนพิเชษฐ์ตอบมาตามสาย หลังจากเขาแนะนำตัวและขอเบอร์ติดต่อกับพิเชษฐ์ รวมทั้งถามถึงอาการล่าสุดของผู้ป่วยรายนี้ ก่อนสิ้นสุดการสนทนาเพื่อนพิเชษฐ์ยังให้เบอร์โทรติดต่อกับพิเชษฐ์ซึ่งเป็นเบอร์เดียวกับที่เขามีอยู่
เบอร์ของพระครูกิตติ
เขาจึงต้องโทรไปหาพระครูอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พร้อมทั้งแนะนำตัวด้วยประโยคเดิม และอธิบายว่าที่ต้องโทรมารบกวนท่านเพราะเพื่อนพิเชษฐ์ให้เบอร์ติดต่อมาเบอร์นี้ ไม่เป็นไร พิเชษฐ์สบายดี แข็งแรงดี แต่ตอนนี้ไม่ว่างเพราะกำลังสอนพวกเณรน่ะหมอ หือ..ท่านว่ายังไงนะครับ พิเชษฐ์บวชแล้วหมอ พอเขารักษาตัวหายดี เรียบร้อย เขาก็มาขอบวช บอกว่าอยากศึกษาพระธรรม นี่ก็บวชได้เกือบสองปีแล้ว เขาคุยอีกสองสามประโยคก่อนวางสาย
ชายหนุ่มที่เคยพ่ายแพ้ในรัก อกหักจนคิดจะทำบาปขั้นสูงสุดด้วยการทำลายชีวิตอันมีค่าของคนเอง ตอนนี้กำลังอยู่ในร่มกาสาวพัตร์ หันหน้าเข้าศึกษาพระธรรม และเผยแพร่ธรรมะให้กับคนอื่นๆ
พิเชษฐ์
กับเส้นทางใหม่ที่เขาเลือกเดิน
เส้นทางที่เปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกอย่างไร นายแพทย์หนุ่มปิดแฟ้มเวชระเบียนของพิเชษฐ์อย่างช้าๆ จรดปากกาเขียนข้อมูลที่ได้รับมาลงในแบบสอบถามสำหรับการทำวิจัย ก่อนเก็บเอกสารลงแฟ้มตามเดิม
Create Date : 22 กรกฎาคม 2554 |
Last Update : 22 กรกฎาคม 2554 22:35:29 น. |
|
56 comments
|
Counter : 1428 Pageviews. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:10:17 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:32:20 น. |
|
|
|
โดย: ญามี่ วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:45:36 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:32:56 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:10:37 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:07:58 น. |
|
|
|
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:09:29 น. |
|
|
|
โดย: panaruss วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:45:30 น. |
|
|
|
โดย: Yes Coffee วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:43:32 น. |
|
|
|
โดย: Yes Coffee วันที่: 24 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:42:28 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:13:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:26:41 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 24 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:34:29 น. |
|
|
|
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 24 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:00:35 น. |
|
|
|
โดย: Yes Coffee วันที่: 24 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:55:12 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 24 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:40:49 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:48:05 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 25 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:27:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:14:49 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:50:02 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:50:02 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:07:51 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:12:34:13 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:51:16 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:33:06 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:05:20 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:56:52 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:26:09 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:42:39 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:24:41 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:56:54 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 2 สิงหาคม 2554 เวลา:21:36:23 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 3 สิงหาคม 2554 เวลา:16:09:24 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 สิงหาคม 2554 เวลา:21:19:58 น. |
|
|
|
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 4 สิงหาคม 2554 เวลา:21:51:36 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 สิงหาคม 2554 เวลา:6:11:06 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 5 สิงหาคม 2554 เวลา:7:15:22 น. |
|
|
|
โดย: พี่ขวัญ (NuHring) IP: 192.168.2.239, 61.19.24.122 วันที่: 5 สิงหาคม 2554 เวลา:13:42:13 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 5 สิงหาคม 2554 เวลา:21:24:10 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:6:12:51 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:8:09:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 สิงหาคม 2554 เวลา:6:05:08 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 8 สิงหาคม 2554 เวลา:21:45:58 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 สิงหาคม 2554 เวลา:5:58:42 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 9 สิงหาคม 2554 เวลา:21:21:29 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 สิงหาคม 2554 เวลา:5:55:03 น. |
|
|
|
โดย: Pujung IP: 202.12.73.65 วันที่: 19 ธันวาคม 2554 เวลา:20:55:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เดี๋ยวพี่ก่าเข้ามาอ่านอย่างตั้งใจอีกครั้งครับ