|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
บนเส้นทางแห่งความฝัน
บนหนทางก้าวเดินสู่ความฝัน มันไม่ได้ราบเรียบเป็นถนนคอนกรีตอย่างดี พร้อมปูด้วยพรมเปอร์เชีย และโรยด้วยกลีบกุหลาบ มันมีทั้งทางที่เป็นคอนกรีตอย่างดี เป็นหญ้านุ่ม เป็นดินแตกระแหง หรือเต็มไปด้วยตะปูและขวากหนาม บางครั้ง
แม้เราระมัดระวัง แต่เราก็อาจจะพลาดเดินเหยียบตะปูได้ เจ็บ
เลือดออก จะทำอย่างไร? ในเมื่อจะเดินต่อไปก็ก้าวไม่ไหว จะอยู่ที่เดิมก็ไม่มั่นคง
เพราะต้องยืนด้วยขาข้างเดียว เลือดที่ออก หยดตามทาง ดั่งจะเรียกร้องความสนใจจากผู้คนผ่านไปมาด้วยตัวมันเอง คนรอบข้างต่างเฉยเมย
บ้างเดินนำหน้าไปอย่างไม่แยแส
บ้างหันกลับมาดูเพื่อแสดงความสมเพชน่าสงสาร...บ้างสมน้ำหน้า สุดท้ายล้วนแต่เดินจากไป จะทำอย่างไร? เมื่อยืนอยู่คนเดียว..ด้วยขาข้างเดียว..ไม่มีมือยื่นมาประคอง ในวันที่ฟ้าหลัว..อากาศหม่น จะทำอย่างไร? ให้ก้าวผ่านพ้นไป หรือต้องรอเวลา
ให้เลือดหยุดไหล
แผลหายอักเสบ เพื่อที่เราจะได้เดินต่อไป...บนเส้นทางความฝัน เพื่อหวังว่าวันหนึ่ง
แผลที่โดนตะปูตำจะเป็นเพียงแผลเป็นจางๆที่ไม่มีใครสนใจ หรือจะถอยออกมา
เดินไปบนทางเส้นอื่นดี ?
Create Date : 07 มิถุนายน 2552 |
Last Update : 7 มิถุนายน 2552 0:11:51 น. |
|
33 comments
|
Counter : 1693 Pageviews. |
|
|
|
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:0:24:35 น. |
|
|
|
โดย: NuHring วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:1:42:02 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:8:15:35 น. |
|
|
|
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:21:27:38 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:8:19:14 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:11:08:25 น. |
|
|
|
โดย: gigAgain วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:15:37:58 น. |
|
|
|
โดย: fondakelly IP: 203.170.234.20 วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:15:59:57 น. |
|
|
|
โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:18:35:49 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:8:21:26 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:18:14:51 น. |
|
|
|
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:22:33:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:5:52:10 น. |
|
|
|
โดย: gigAgain วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:19:16:42 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:22:49:35 น. |
|
|
|
โดย: tomcat007 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:17:41:30 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:18:05:38 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:21:51:04 น. |
|
|
|
โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:22:19:31 น. |
|
|
|
โดย: ญามี่ วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:23:34:06 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:8:01:59 น. |
|
|
|
โดย: NuHring วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:9:52:48 น. |
|
|
|
โดย: เอวาเจลีน วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:22:34:22 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:8:24:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:8:07:46 น. |
|
|
|
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:22:38:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:8:12:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:22:03:29 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:8:03:38 น. |
|
|
|
โดย: nongmalakor วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:11:41:34 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:19:32:24 น. |
|
|
|
|
|
|
|
มีเรื่องราวมากมายให้ค้นหา
เราจะทำอย่างไรในเวลาต่อมา
เพื่อบรรเทาเยียวยาความปวดใจ
เดินต่อหรือหยุดอยู่กับที่
ทางไหนดีที่จะช่วยแก้ไข
คำตอบเดียวคือทางที่มุ่งไป
เก็บความหลังเอาไว้เป็นบทเรียน
เจ็บปวดทรุดนั่งร้องไห้
หวั่นไหวท้อแท้ใจหมดเรี่ยวแรงฝัน
คำปลอบโยนของใครคงไม่สำคัญ
เท่าคำปลอบขวัญตนเองให้ลุกยืน
...เจ็บปวดเพราะเหตุการณ์ใด
ท้อแม้ใจอย่างไรพี่ไม่รู้
แต่พร้อมที่จะปลอบและให้กำลังใจ
สู้ๆน๊า ค่อยๆคิด เป็นกำลังใจให้