All Blog
|
สอน สอน เวลากำลังวิ่งผ่านทุกลมหายใจที่สูดและพ่นออกมาเป็นอากาศทุกวินาที ปีแรกๆมันก็ยังวิ่งช้าอยู่ พอจนปี3และนี่ มันเริ่มไวขึ้นทุกวัน ความเร็วของมันกำลังเร่งสปีดขึ้นทุกชั่วลมหายใจ การฝึกงานเหมือนเป็นการบอกให้ เตรียมพร้อมที่จะโต การที่จะต้องรับผิดชอบหน้าที่+ภาระ โทนสีห้องที่ซ้ำซากและภาพชีวิตที่สาระวนอยู่กับการใช้ชีวิตแบบซ้ำๆในห้องสี่เหลี่ยม ค่อยๆปรากฎขึ้นในหัว ไม่ ไม่ ไม่ !!! กรูยังไม่จำเป็นต้องคิดถึงขนาดนั้น ณ ตอนนี้การเก็บเกี่ยวความสุขถือว่าเป็นงานที่สำคัญที่สุดและจะต้องพยายามกอบโกยมันให้ได้เท่าที่จะมากได้ ละทิ้งช่วงเวลาที่เบื่อ เศร้า เหงา เซ็งออกจากชีวิตซ่ะและพร้อมที่จะ สนุก ให้เต็มที่ เพราะสิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือ เก็บความสนุกไว้ให้ความทรงจำ ก่อนที่จะรับบท ชีวิตคนทำงาน[หรือว่ากรูจะไม่จบว่ะ? ไม่มั่นใจ] ประเด็นความรักที่ใครๆใฝ่หา กรูก็เป็น แต่นานๆมันจะมาที แน่นอนแหละกรูยังกิน ขี้ ไม่ได้ปี้ นอน แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นขนาดนั้น และมันก็ขาดไมได้ซ่ะด้วย การที่มีน้ำมาหล่อเลี้ยงหัวใจในบางเวลาเป็นสิ่งที่พยุงให้คนเรานั้นมีแรงที่จะทำกิจกรรมต่างๆ และในบางเวลาการที่มีน้ำมาหล่อเลี้ยงมากไปอาจจะมากเกินไป หลายต่อหลายคู่ พยายามที่จะเติมให้กันส่วนที่ขาดกัน บ้างก็ไม่รู้ว่า มันเกินไป บ้างก็ไม่รู้ว่ามันยังขาดอยู่ แต่ยังไงซ่ะ พวกเขาเหล่านั้น ก็ได้พยายามทำเพื่อกันและกัน ย้อนกลับมามองดูตัวเองหน้ากระจก เราไม่ดีตรงไหน? หรือว่าเค้าไม่ดีพอสำหรับเรา หรือว่าโลกส่วนตัวของเรามากเกินไป ได้แต่ยังรอความฝันที่จะเป็นจริงในสักวันหนึ่ง เมื่อเราพร้อมและเมื่อเธอพร้อม เราจะได้รักกัน อย่างนิรัน แต่ ณ ตอนนี้เรามีความฝัน กับ การที่น้ำมาหล่อเลี้ยงบ้างบางเวลาก็พอใจแล้ว ครอบครัวเรา ไม่ได้จน และไม่ได้รวย อยู่ในสถานะ ที่เรียกว่า พอเพียง เพราะพ่อเป็นคนสอนให้รู้จักคำว่า พอ ตั่งแต่ยังเด็ก ทุกวันนี้เรามีเงินกินเหล้า เรามีเงินซื้อหนังสือที่อยากอ่าน มีเงินทำกิจกรรมที่อยากทำ และขาดสิ่งของที่อยากได้อยู่บ้าง[พวกเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ไม่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต] มีคอมไว้เล่น มีเน็ตที่เต่าบ้างในบางขณะ ชีวิตในอนาคต ที่คาดไว้ว่าไม่น่าจะตกงาน พ่อแม่ได้สร้างไว้ให้เรียบร้อยแล้ว สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คือ พยายามเก็บรักษาสิ่งที่มีไว้ให้อยู่กับตัวตลอดไป แม้มันเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน แต่ก็พยายามที่จะทำ ความพอเพียงสอนให้ คนเรารู้จักคำว่า มี และคำว่า ไม่มี ว่ามันสำคัญเพียงไร เข็มนาฬิกายังเดินอย่างต่อเนื่อง อดีตผ่านพ้น วนภาพที่เคยทำผิด สอนให้รู้จักแก้ไข สิ่งใหม่ๆ กำลังเริ่มสอนเราอีกเรื่อง อีกเรื่อง อีกเรื่อง ชีวิตเป็นสิ่งที่ไม่มีใครรู้มาก่อน เราควรพร้อมทุกขณะที่จะเจอกับสิ่งใหม่ๆ ความรัก อกหัก ติดโปร ได้บอล อาจารย์เลิกคาสก่อนกำหนด ขี่รถล้ม เมา หลง ฟุ้งซ้าน กังวล . . . เขียนดีมากๆเลยค่ะ อ่านได้แบบไม่ค่อยติดขัด
โดย: sorry about that วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:00:08 น.
โดย: นายแจม วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:35:59 น.
|
เจ้าชายฟลุค
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] การเดินทางของเศษเสี้ยวกลไล เพื่อที่ผลักดันให้ตัวเองมีชิวิตเรียนรู้ คำว่าโลก Link |