หัวใจรักคนดีที่คิดถึง
เฝ้ารำพึงฝันหามาเสมอ
ในร้อยรสบทกวีที่พบเจอ
คำทีเพ้อพร่ำไปใช่เลื่อนลอย

ยังฝากฝันฝันว่าได้มาพบ
คืนสงบเดือนดับเผลอหลับผล็อย
เธอมาหาในวันที่ฉันคอย
น้ำตาพลอยรินไหลใจยินดี

รัก คือใจอิสระ ไร้ขอบเขตแห่งมายา

เข้ามาแอบอ่านกลอนครับ

หุหุ เมื่อก่อนตอนสมัยเรียนมัธยมที่เชียงใหม่ผมก็ขี่จักรยานไปเรียนทุกวันนะ ชอบปั่นขึ้นดอยสุเทพด้วยล่ะ

ปล. จริง ๆ แล้วอยากจะเม้นท์ในบล็อกนี้เป็นกลอนแต่ยังบิวท์อารมณ์ไม่ได้อ่ะ อิอิ

แค่หลับฝันก็ยังดีที่มีรัก
ได้ประจักษ์สุขนั้นนั่นไฉน
ได้รู้รสอิ่มเอมเปรมปรีดิ์ใจ
ไม่มีใครอกหักถ้ารักเป็น

เพราะรักคือการให้ไม่สิ้นสุด
บริสุทธิ์ยิ่งนักรักที่เห็น
หากรักแท้แน่นักชุ่มฉ่ำเย็น
รักก็เช่นน้ำทิพย์ชะโลมใจ

นำกุหลาบมาฝากให้เจ้า

ขอให้หัวใจเป็นสีชมพูเน้อเจ้า