จากอุดรถึงหนองคายลัดเลาะริมโขงไปเชียงคาน
1.
จะว่าไปการเดินทางไกลครั้งนี้ของฉัน ก็เหมือนกับการรื้อกล่องใส่ความฝัน ว่าสักวันจะขับรถเลียบริมฝั่งแม่น้ำโขง ผ่านทุ่งนาฟ้ากว้าง วัดวาอาราม และวิถีชิวิตในชนบทให้กลับมาอีกครั้ง
แผนที่เดินทางไหว้พระลัดเลาะริมโขงเมื่อครั้งกระโน้น กลับมาชัดเจนในหัวใจทันทีที่แม่กับน้องตัดสินใจเดินทางไปกับฉัน
เช้ามืดวันแรกของการเดินทางเป็นวันพระขึ้น 15 ค่ำ พระจันทร์เต็มดวงยังคงค้างฟ้า ครอบครัวเล็กๆของฉัน แวะทำบุญใส่บาตรที่วัดป่าภูริทัต ออกจากวัดก็แวะไปกินมื้อกลางวันกันที่บ้านไม้ชายน้ำ ปากช่อง แม่ชอบบรรยากาศเก่าๆริมน้ำและดอกสร้อยอินทนิลสีม่วงมาก ฉันรับปากจะหาต้นไปให้แม่ปลูก
จากบ้านไม้ชายน้ำเราขับรถยาวเข้าเมืองอุดรกว่าจะถึงที่พักค่อนข้างมืด ทุกคนเริ่มอ่อนเพลียแต่ก็ยังมีเรื่องหัวเราะกันไปตลอดทาง การเดินทางวันแรกของฉันผ่านไปด้วยดี คืนนี้..ฉันนอนหลับสนิทตลอดคืน
2.
เช้ามืด....ครอบครัวของเราเดินทางไปใส่บาตร และกราบหลวงตาที่วัดป่าบ้านตาดตามที่ตั้งใจไว้ มากราบหลวงตาคราวนี้ตรงกับวันธรรมดาผู้คนไม่มากจนเกินไป ฉันกับแม่มีโอกาสได้เข้าไปใกล้ๆและได้กินขนมก้นบาตรหลวงตาด้วย ฉันแอบน้ำตาไหลอยู่คนเดียวอีกตามเคย
ออกจากวัดป่าบ้านตาดฉันพาแม่ไปกราบเจดีย์หลวงปู่ขาว อนาลโย และหลวงปู่บุญเพ็งที่ วัดถ้ำกลองเพล ตอนแรกคิดว่าจะไม่ได้พบท่านเสียแล้ว เพราะคนดูแลโบสถ์บอกว่าท่านกำลังไม่สบาย แต่โชคดีจริงๆที่ครูบาผู้ดูแลหลวงปู่ผ่านมาพบและบอกให้เข้าไปได้ หลวงปู่ทักทายครอบครัวเรานิดหน่อย
ขากลับพวกเราแวะเข้าไปกินข้าวที่หนองวัวซอ ฉันนึกถึงหลวงปู่ลีวัดถ้ำผาแดง อยากให้แม่ได้ไปกราบท่านสักครั้ง ลองถามเส้นทางคนแถวๆนั้น พอเห็นว่ารถคันเล็กของฉันน่าจะไปได้ ก็ตัดสินใจเลี้ยวรถเข้าไปตามคำแนะนำ แล้วก็โชคดีจริงๆที่ได้พบท่าน ในที่สุดฉันก็พาแม่มากราบหลวงปู่ลีถึงวัดถ้ำผาแดงจนได้
สาธุ
3.
เย็นย่ำ..ริมฝั่งแม่น้ำโขงเมืองหนองคาย ฉันพาแม่กับน้องๆไปเดินเล่นตลาดท่าเสด็จ แวะกินแดงแหนมเนืองร้านดัง อิ่มพุงกางแล้วก็เดินดูวิถีชีวิตน่ารักๆ นอนหนุนตักแม่ดูพระอาทิตย์ตกแม่น้ำโขง
คืนนี้..ที่พักของเราเป็นเรือนไม้หลังเล็กๆซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ ไม่ไกลจากแม่น้ำโขงมากนัก
เช้ามืด..ดอกพลับพลึงสีชมพูข้างบันไดที่พัก ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆลอยตามลมมาทักทาย ทุกคนตื่นไปรอใส่บาตรริมแม่น้ำโขงด้วยความสดชื่น ฉันเห็นรุ้งกินน้ำตัวโตลงกินแม่น้ำโขงด้วย
วันนี้เราจะใช้เส้นทาง 211 เส้นทางในฝันของฉันเลียบแม่น้ำโขง จากหนองคายไปเชียงคาน แวะไหว้พระตามรายทางไปเรื่อยๆ เริ่มต้นด้วยการกราบหลวงพ่อพระใส พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิคู่บ้านคู่เมืองหนองคายก่อนเป็นอันดับแรก ตามด้วยพระธาตุบังพวน เจดีย์หลวงปู่เหรียญ วัดอรัญญบรรพต และ เจดีย์หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี วัดหินหมากแป้ง สองข้างทาง เส้นทาง 211 เขียวชะอุ่มชุ่มชื้น ผ่านหมู่บ้านและเมืองเล็กๆน่ารักริมแม่น้ำโขงเป็นระยะๆ
ครอบครัวเล็กๆของฉันตกหลุมรักตลาดชาวบ้านปากทางขึ้นวัดผาตากเสื้อ ผักผลไม้ทุกชนิดเป็นผักป่าและผักพื้นบ้านเก็บมาสดๆ คนขายส่วนใหญ่เป็นคนแก่กับหลานตัวกระเปี๊ยกหน้ายิ้มแย้ม มองดูใสๆ ซื่อๆน่ารักมากๆ ฉันตัดสินใจไม่ผิดเลยจริงๆ ที่ใช้เส้นทาง 211 แสนสวยเส้นนี้เดินทาง
4.
เชียงคาน ...ยามเย็นอากาศกำลังสบายๆ รถคันเล็กของฉันขับออกนอกเส้นทาง หลงเข้าไปในวัดท่าแขก ฉันนึกถึงน้องคนหนึ่งที่บังเอิญเจอกันที่วัดถ้ำผาแดง จำได้ว่าน้องคนนั้นถามฉันว่ารู้จักหลวงปู่ชอบไหม คนแถวนี้นับถือท่านมากถ้าไปเชียงคานน่าจะผ่านวัดของท่าน แล้วฉันก็ผ่านจริงๆ ผ่านแบบเข้ามาถึงประตูวัดของหลวงปู่เลยล่ะ
ตอนหลังฉันไปอ่านประวัติวัดท่าแขก ถึงได้รู้ว่าเป็นวัดเก่าแก่ที่หลวงปู่มั่นเคยธุดงค์ผ่านมา
ออกจากวัดท่าแขกฉันพาทุกคนเข้าพักที่เรือนแรมลูกไม้ ตึกเก่าแก่ริมแม่น้ำโขงในเมืองเชียงคาน เจ้าของเป็นศิลปินวาดภาพ ไม่แปลกเลยที่ที่พักคืนนี้ของฉัน จะถูกจัดวางอย่างลงตัวเรียบง่ายและมีศิลปะ โดนใจคนชอบดูภาพเขียนสวยๆอย่างฉันอีกแล้ว
เชียงคาน...ยามเย็นอากาศเป็นใจให้เดินเล่นเรื่อยๆสบายๆ มีร้านเก๋ๆมากมายหากแต่หลายอย่างกลับมองดูเหมือนขัดหูขัดตา แต่ก็นั่นล่ะนะ..ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลง ยามนี้ของฉันจึงพอใจที่จะเดินดูพระจันทร์ริมฝั่งแม่น้ำโขง อยู่คนเดียวเงียบๆมากกว่า
5.
เชียงคาน....ยามเช้า อบอุ่น น่ารักและเป็นตัวของตัวเองมากกว่าเชียงคานยามเย็น คนเฒ่าคนแก่เจ้าของเชียงคานที่แท้จริงถือกระติ๊บข้าวเหนียว ออกมาใส่บาตรหน้าบ้าน ..ด้วยวัยที่ใกล้เคียงกัน แม่ของฉันจึงมีเพื่อนเชื้อเชิญให้นั่งใส่บาตรด้วย
น้ำใสใจจริงและรอยยิ้มจากหัวใจแท้ๆของเชียงคานยามเช้า ทำให้แม่ประทับใจถึงกับเอ่ยปากว่าเชียงคาน เป็นเมืองน่าอยู่สำหรับแม่ ฉันเห็นด้วยทันที ขอให้เชียงคานยามเช้าน่ารักแบบนี้ต่อไปนานๆด้วยเถอะ...เพี้ยง!!!!
เราออกจากเชียงคานตอนสายโดยใช้เส้นทางเข้าเมืองเลย อยู่ๆก็มีเรื่องแปลกเกิดขึ้นกับฉันอีกครั้งหนึ่ง จำได้ว่าก่อนมาฉันพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับวัดศรีอภัยวัน ตลอดจนแผนที่เพื่อไปกราบหลวงปู่ท่อน แต่จนแล้วจนรอดฉันก็ไม่สามารถหาข้อมูลอะไรได้มากไปกว่า ตารางเวลาที่อนุญาตเข้าพบหลวงปู่ ซึ่งฉันก็ได้แต่ถอดใจ เพราะไม่ว่าจะยังไงฉันก็คงไม่สามารถออกจากเชียงคาน มาขับรถวนหาวัดให้ทันเวลาที่กำหนดได้ จึงได้แต่อธิฐานจิตขอให้มีโอกาสได้กราบหลวงปู่เพียงอย่างเดียว
ระหว่างทางจากเชียงคานเข้าเมืองเลย ฉันบังเอิญเหลือบไปเห็นป้ายวัด ศรีอภัยวัน ไม่รอช้ารีบจัดการเลี้ยวรถเข้าไปทันที ถึงจะเลยเวลาเข้าพบหลวงปู่แล้วก็ไม่เป็นไร ก็ขอให้ได้กราบรูปภาพในวัดของท่านก็ยังดี
พอครูบา 2-3 รูปที่อยู่แถวนั้นรู้เรื่องก็จัดการให้ครอบครัวเล็กๆของฉัน ได้เข้าไปกราบหลวงปู่อย่างไม่คาดฝัน หลวงปู่ท่อนใจดีและมีเมตตาครอบครัวฉันมาก ท่านพูดคุยด้วยอย่างอารมณ์ดี ให้ชานหมาก หนังสือ และเชือกร้อยสายข้อมือกับทุกคนๆ รวมทั้งบอกเส้นทางกลับบ้านให้ด้วย..พวกเราดีใจมาก
ฉันเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลยสักนิด แต่เป็นเรื่องที่ถูกจัดวางเอาไว้อย่างดี ไม่ว่าจะด้วยแรงอธิฐานจิตหรือด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันเพียรทำมา สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดถือเป็นมงคลกับชีวิตทั้งสิ้น
Thanks
- ขอบคุณแม่ น้องสาว น้องชายที่มั่นใจ เชื่อใจและไว้ใจ ในการเดินทางไกลร่วมกับฉัน
- ขอบคุณกล่องเก็บความฝันที่ฉันยังคงเก็บเอาไว้ - ขอบคุณรถคันเล็กๆของฉันที่พาเจ้าของเดินทางไกลร่วม 3000 กิโล ด้วยความซื่อสัตย์ (ฉันรักนายมากที่สุดเลยนะ...รู้มั้ย)
- ขอบคุณความโก๊ะของฉันที่จำทางไม่เคยแม่น จนได้พบกับสิ่งดีๆหลากหลายตลอดการเดินทาง
- ขอบทุกๆเว็บไซด์ที่เขียนแผนที่วัดป่าและรายละเอียดต่างๆ ไว้เป็นวิทยาทานกับผู้ไม่รู้อย่างฉัน
- ขอบคุณชาวบ้าน และทุกๆคนที่ช่วยบอกเส้นทาง ตลอดจนคำแนะนำต่างๆกับคนแปลกหน้าต่างถิ่น
ขอบคุณที่ช่วยทำให้ฉันพาแม่และน้องๆไปทำบุญไหว้พระ ตามที่ตั้งใจไว้ และกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพด้วยความเบิกบานใจ
Create Date : 28 กันยายน 2553 |
Last Update : 7 ตุลาคม 2553 2:11:42 น. |
|
0 comments
|
Counter : 2741 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|