ตามรอยธรรม...จากวัดป่ากลางขุนเขาแม่แตงถึงสวนทิพย์เมืองนนท์
..
อีกครั้งกับการเดินทางไกลไปในดินแดนแห่งขุนเขาและสายน้ำ ตามรอยครูบาอาจารย์ในเมืองแม่แตง เมืองเล็กๆในจังหวัดเชียงใหม่ ที่ยังเขียวชอุ่มชุ่มชื่นเต็มไปด้วยต้นไม้และสายน้ำเย็นฉ่ำ ที่สำคัญเป็นการตัดสินใจเด็ดเดี่ยว เลือกที่จะเดินทางคนเดียว ท่ามกลางกลุ่มคนแปลกหน้าอีกสิบคน ด้วยท่าที่สบายๆและสุขใจตลอดการเดินทางของฉันด้วย
ก่อนไปฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับวัดป่าในเมืองแม่แตงมากนัก นอกจากอยากจะไปวัดผาแด่น วัดป่ากลางหุบเขา วัดเก่าของหลวงปู่บุญฤทธิที่ฉันนับถือ แต่กลายเป็นว่าฉันกลับได้รู้จักวัดป่าดีๆ มีโอกาสได้ฟังคำชี้แนะในการปฏิบัติอีกมากมาย มีเพียงวัดผาแด่นที่ฉันตั้งใจมาเท่านั้น ที่ฝนตกหนักไม่สามารถเดินทางเข้าไปได้
ฉันถึงกับแอบหัวเราะขำตัวเองอยู่คนเดียว ในที่สุดธรรมชาติก็ได้แสดงธรรมให้ฉันเห็นอีกจนได้ ว่าไม่มีอะไรแน่นอนบนโลกใบนี้
1.
แดดเช้าอ่อนอุ่นส่องผ่านสายหมอกสองข้างทาง ก่อนรถจะปีนป่ายขึ้นไปบนภูเขาสูง เพื่อตามหาวัดป่าปางกึ๊ดอ่อนโยนโอบหัวใจ
แต่ด้วยระยะทางที่ไกลและเส้นทางที่วกวนเลาะเลียบริมเขา เข้าไปในป่าลึกทำให้ฉันเริ่มมีอาการเวียนหัวไปตามแรงเหวี่ยงของรถ กว่าจะถึงก็เกือบจะแย่อยู่เหมือนกัน โชคดีที่อากาศรอบๆวัดสะอาดสดชื่น เมื่อรวมกับท่าทีสงบเย็นของหลวงพ่อบัวเกตุ ปทุมสีโล และคำแนะนำธรรมะจากหลวงพ่อ ที่ชีวิตนี้ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้พบได้ฟังอีกหรือไม่ ก็ทำให้อาการเวียนหัวของฉันหายทันที เป็นบุญของฉันจริงๆที่ได้มากราบหลวงพ่อในครั้งนี้
2.
ออกจากป่าลึกวัดป่าปางกึ๊ดก็มาแวะที่วัดอรัญวิเวก เพื่อกราบหลวงพ่อเปลี่ยน ปัญญาปทีโป ถึงท่านจะไม่ค่อยสบายหมอห้ามใช้เสียง แต่หลวงพ่อก็เมตตาให้ทุกคนเข้าไปกราบได้ ฉันรู้สึกสงบนิ่งกับบรรยากาศรอบๆและนั่งอยู่นานมาก จนคนขับรถต้องมาตามกลับไปขึ้นรถเป็นคนสุดท้าย
จากนั้นก็ไปแวะดูวัดบ้านเด่นแสนสวยกลางแดดเปรี้ยง ฉันเลยออกอาการเมาแดดขอกลับมานั่งหลับอยู่บนรถ จนกระทั่งได้รับข่าวร้ายว่ารถเข้าไปวัดผาแด่น ดินแดนที่ฉันอยากมาไม่ได้เพราะฝนตกหนักมาหลายวัน ฉันนั่งหัวเราะขำเรื่องความไม่แน่นอนบนโลกใบนี้ ทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่คนเดียวเงียบๆ
จากนั้น..รถสีขาวก็พาเราเข้าไปในป่าลึกเย็นชื้น มองไปทางไหนก็มีแต่ป่า ป่า แล้วก็ป่า ในที่สุดก็มาหยุดพักที่วัดผาเด็งเพื่อทำบุญถวายผ้าป่า เห็นสภาพวัดกลางป่าห่างไกลแบบนี้ ฉันรู้สึกดีใจมากที่เตรียมยาหลากหลายและของใช้ที่จำเป็น มาถวายสังฆทานด้วย
3.
กว่าจะถึงวัดป่าโป่งเดือด ที่พักของพวกเราคืนนี้ก็เริ่มเย็นย่ำ พระอาจารย์ให้รถกะบะของวัด พาไปอาบน้ำแร่ธรรมชาติ ที่อยู่ไม่ไกลจากวัดมากนัก ขากลับละอองฝนโปรยปราย รุ้งกินน้ำสองสายทอดตัวลงกินน้ำเต็มโค้งฟ้า ฉันชอบบรรยากาศกลางป่าแบบนี้จริงๆ รู้สึกเหมือนได้พักเต็มๆทั้งกายและใจ
อากาศยามเย็นในวัดป่าโป่งเดือดเย็นชื้น.. ฉันสวดมนต์ทำวัตรเย็น นั่งสมาธิท่ามกลางเสียงฝนตกกลางป่า เดินจงกรมอยู่กับเสียงแมลงดนตรีแห่งขุนเขาอยู่คนเดียว จนดึกดื่นและตื่นขึ้นมาทำวัตรเช้า นั่งภาวนาต่อด้วยความสงบและนิ่งกว่าหลายๆครั้งที่ผ่านมา ฉันเชื่อแล้วว่าสถานที่มีผลกับการเจริญสติของเราจริงๆ
4.
หลังจากใส่บาตรตอนเช้าที่วัดป่าโป่งเดือดแล้ว ก็ออกที่วัดป่าหมู่ใหม่ เพื่อไปกราบหลวงพ่อประสิทธิ และหลวงปู่สังข์ วัดป่าอาจารย์ตื้อ ซึ่งอยู่ไม่ไกลกันมากนัก ฉันเริ่มตกหลุมรักแม่แตงเมืองเล็กๆแสนสุขแห่งนี้มากขึ้นเรื่อยๆ สักวันฉันจะต้องกลับมาที่นี่อีกให้ได้ แต่ตอนนี้ฉันจำทางไปวัดป่าแต่ละที่ไม่ได้เลยนี่ซิ...จะทำอย่างไรดี
5.
ด้วยความเร็วและชำนาญทางของคนขับรถ ทำให้พวกเรากลับถึงกรุงเทพตอนตีสามก่อนกำหนดถึงสองชั่วโมง ฉันซึ่งมีนัดจะไปกราบหลวงปู่บุญฤทธิในวันรุ่งขึ้นตอนตีห้า เริ่มไม่สบายใจ เกรงใจพี่ยี่พี่สาวคนดีกัลยาณมิตรทางธรรม ที่จะต้องขับรถออกมารับฉันไปพักที่บ้านก่อนเวลานัดหมาย พยายามบอกเลิกนัดแต่พี่ยี่ยังคงยืนยันเหมือนเดิม ฉันเริ่มใจคอไม่ดี เพราะต้องลงไปยืนรอระหว่างทางกลางดึกคนเดียว ตามประสาคนบ้านนอกที่ไม่คุ้นชินกับเส้นทางในเมือง แต่เหมือนมีปาฏิหาริย์เล็กๆเกิดขึ้นกับฉันอีกครั้ง อยู่ๆพี่ที่ไปแม่แตงด้วยกันก็บังเอิญต้องลงรถกลับบ้าน ในจุดเดียวกับที่ฉันลงและอาสายืนรอเป็นเพื่อนจนกว่าจะมีคนมารับ
ไม่นานนักพี่ยี่ก็มารับและใจดีแวะไปส่งพี่ที่ยืนรอเป็นเพื่อนฉันให้ด้วย ทุกอย่างเกิดขึ้นเหมือนถูกจัดวาง.... ให้ฉันไม่รู้สึกอ้างว้าง และโดดเดี่ยวเกินไปในเส้นทางสายนี้ ฉันรู้สึกแบบนี้จริงๆนะ
6.
วันรุ่งขึ้น..พี่ยี่พาฉันและน้องๆอีก 2-3 คน ไปกราบหลวงปุ่บุญฤทธิที่สวนทิพย์ตามที่นัดหมายกันไว้ หลังจากพากันหลงทางวนไปวนมาและรถติดอยู่พักใหญ่ๆ กว่าพวกเราจะถึงสวนทิพย์ก็เกือบจะเลยเวลาเข้าพบหลวงปู่ ระหว่างทางฉันอธิฐานจิตมาตลอด ขอให้ได้กราบหลวงปู่สักครั้งเถอะนะ ฉันมาไกล และต้องอาศัยกัลยาณมิตรทางธรรมในหลายๆเรื่อง ทั้งที่พัก และการพามาสวนทิพย์ ถ้าพลาดก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้มาอีก
ด้วยความมีน้ำใจของหลายๆคน ในที่สุดฉันก็ได้เข้าไปกราบหลวงปู่แบบเฉียดฉิว และได้พวงมาลัยดอกมะลิหอมกรุ่นจากพานของหลวงปู่กลับมาด้วย
บันทึกการเดินทางตามรอยธรรม จากแม่แตง เชียงใหม่ถึงสวนทิพย์ เมืองนนท์ 6-9 พค. 54
Thanks
- พี่ยี่ พี่สาวใจดี กัลยาณมิตรทางธรรมที่เอื้อเฟื้อขับรถไปรับตอนตีสาม ให้ที่พักยามค่ำคืน พาไปกราบหลวงปู่ พาไปหม่ำก๋วยเตี๋ยวปลาเจ้าอร่อย และขับรถพามาส่งขึ้นรถกลับบ้านถึงสายใต้ (ขอบคุณด้วยหัวใจจริงๆค่ะ)
- พี่เพ็ญรุ่ง กัลยาณมิตรทางธรรมทริปแม่แตง ที่ยืนรอเป็นเพื่อนตอนตีสามจนกระทั่งพี่ยี่มาถึง
-เนียน เพื่อนตั้งแต่เป็นละอ่อนน้อยที่คอยเป็นห่วงโทรมาถามไถ่ เมื่อรู้ว่าเพื่อนต้องเข้ากรุงเทพเพื่อไปแม่แตงคนเดียว
- คนนำทางแห่งสัจธรรมและมิตรภาพดีๆในกลุ่มคนแปลกหน้า ที่ทำให้หลงรักแม่แตงเมืองเล็กๆเมืองนั้น
- น้องสุ น้องอาจารย์ และอ็อก เพื่อนร่วมทาง ไปกราบหลวงปู่บุญฤทธิ :: อยากบอกว่าน้องๆน่ารักมากจ้ะ
-จั๊กจั่นทุกตัวในป่า หิ่งห้อยสองตัว รุ้งกินน้ำ ต้นไม้ ใบหญ้า สายน้ำ ขุนเขา และแสงแดดยามเช้า ที่เอื้อให้การเดินทางจากแม่แตงถึงสวนทิพย์ของฉันแสนสุขแบบนี้
Create Date : 10 พฤษภาคม 2554 |
|
0 comments |
Last Update : 11 พฤษภาคม 2554 20:31:24 น. |
Counter : 6338 Pageviews. |
|
|
|