Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 1857230 - เผชิญหน้ากับความจริงไม่ใช่แค่ภาพถ่าย/แช่ง

เผชิญหน้ากับความจริงไม่ใช่แค่ภาพถ่าย/แช่ง

เผชิญหน้ากับความจริงไม่ใช่แค่ภาพถ่าย/แช่ง

มีหลายครั้ง ที่ผมไปท่องเที่ยวในที่ต่างๆ ก็จะเก็บภาพความประทับใจเอาไว้ ถ้าไม่ใช่ โทรศัทพ์ ก็ เป็นกล้องถ่ายรูป เมื่อผมย้อนกลับมาดูภาพเหล่านั้น ทำให้ใจเราคิด มากกว่า ภาพที่เรา ถ่ายมาอีก เคยเป็นแบบนั้นไหมครับ

สิ่งที่อยู่ลึกๆ ในจิตใจของ เรา มันถูกเก็บและบันทึก พร้อมๆ กับ เวลาที่เราบันทึกภาพนั้นไว้ บางทีก็เป็นความรู้สึก ถึงอากาศ ที่เย็นสบาย ไม่มีมลพิษ หรือ เราจะรู้สึกถึงคน ที่ไปด้วยกับเรา เพื่อนๆ หรือ คนที่เรารัก ฯลฯ

เมื่อ เวลาผ่านไป สิ่งที่เราเก็บเอาไว้ในความทรงจำ ลึกๆนั้น ได้ถูกเปลี่ยนไปจากเดิมที่ใจเราคิดหรือเปล่า ณ.วันที่เราดูรูปภาพเหล่านั้น ถ้าวันที่คุณบันทึกภาพคุณรู้สึกดีๆ กับใครสักคน ที่อยู่ด้วยตรงนั้นกับคุณด้วย ต่อให้วันเวลาผ่านไปแค่ไหน ก็ยากนะครับ ที่จะทำให้ความรู้สึกนั้นเปลี่ยน

มันคงคล้ายๆ กับความฝัน บางครั้ง การที่เราได้ฝันไปคนเดียว มันก็ยังดีกว่า การได้รับรู้ความจริง ที่ว่า สิ่งที่เราคิดมาทั้งหมด มันคือความฝันของเราเอง เพียงคนเดียว ผมถึงไม่แปลกใจ ว่าทำไม คนส่วนใหญ่ถึงจมอยู่กับความฝัน

มีหลายคน ที่ไม่กล้าเผชิญกับความจริง กับ สิ่งที่เราบันทึกไว้ทั้งรูปภาพ และ ความทรงจำ บางท่านไม่กล้า ที่จะเปิดดูภาพเหล่านั้นอีกเลย หรือ อย่างแย่ที่สุด อาจจะลบภาพนั้นทิ้งไปจากที่บันทึกไว้ทั้งหมด

ต่อให้คุณทำลายหลักฐาน ที่มันเกิดขึ้นเท่าไหร่ คงไม่สามารถทำลาย บันทึกที่อยู่ในใจ คุณให้หมดลงไปได้ เหมือนที่คุณลบนั้น คุณเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า ครับ

ถ้าคุณกำลังเป็นอยู่ หรือ จิตใจของคุณว้าวุ่นกับสิ่งนี้อยู่ ผมอยากให้คุณเผชิญหน้ากับความจริงกับของจริง สถานที่เกิดเหตุในใจจริงๆคุณจะกล้าไหม ?

ย้อนกลับไป ที่ๆ คุณ มีความประทับใจนั้นไปคนเดียว และบอกกับตัวเองว่า "ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย" และลองถ่ายภาพ ตรงที่คุณรู้สึกดีๆและทำให้คุณรู้สึกแย่ตอนนี้ดูครับ ว่าเหมือนเดิมไหม ภาพที่ออกมาก็เหมือนเดิมทุกอย่างใช่ไหมครับ

แต่สิ่งที่ผมแนะนำให้คุณไป ไม่ใช่ไปดูภาพเก่า ซ้ำๆ หรอกครับ แต่ผมอยากให้จิตใจของคุณเข้มแข็ง และกล้าที่จะยอมรับความจริง และเก็บบันทึก ในจิตใจของเราเสียใหม่ ว่า "วันนี้ ที่เรากลับมาตรงนี้อีกครั้ง มาบอกกับใจตัวเอง ว่า มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ"

การที่เราตอกย้ำ ตรงที่มันเจ็บ มันก็เจ็บทุกครั้งที่เราตอกนะครับ มันจะมีอะไรที่เจ็บกว่านี้อีกไหม มันจะมีอะไรที่มาทำร้ายจิตใจเราได้อีกไหม และจะมีใคร ที่ไหน ช่วยคุณได้ไหม บอกซ้ำๆ กับตัวเองครับ

คนที่มีจิตใจอ่อนไหวกับความรัก และ เก็บสิ่งต่างๆ จมอยู่กับอดีต ส่วนตัวคิดว่าเป็นคนจิตใจดีนะครับ ไม่ลืมอะไรง่ายๆ แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนานแล้วก็ตาม

ถ้าคุณคิดว่า ยังไงก็ลืมไม่ได้ ก็ไม่ต้องลืมครับ จำเอาไว้ให้แม่นๆ เลย ว่าไม่มีอะไรแน่นอนในชีวิตของเรา รวมทั้งความรักด้วย และเริ่มต้น ชีวิตใหม่ครับ เพราะความรัก พร้อมที่จะให้คุณเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ เริ่มจากหัวใจคุณ....