แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2549
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
25 ธันวาคม 2549
 
All Blogs
 

เมื่อเด็กที่รอคอยฉลองคริสต์มาสกับกิ๊ก

สวัสดีประชาชน

เด็กที่รอคอยยังคงร่อนเร่ไปมาตามปกติ ถึงจะเงียบหายไปบ้าง แต่ก้อไม่ได้เสียชีวิตแต่อย่างใด แม้จะใกล้แล้วก้อตาม

ช่วงระหว่างที่หายไปนี้ ก้อไม่ได้หลบลี้หนีหายไปเต้นแร้งเต้นกาอยู่ตามผับกินเหล้าหัวราน้ำประชดชีวิต ... ไม่ได้วิ่งแร่ไปหาแหล่งช๊อปปิ้งเพื่อ ผะ หลาญ ( อ่านว่า ผลาญ ) เงินแก้เซ็ง ไม่ได้ไปเดทกะผู้ชายที่ไหนให้หายโศกเศร้า แต่อย่างใด



เพียงแต่นั่งเรือบินกลับบ้าน เพื่อมาเจอกับ กิ๊ก


อือ ...


กิ๊ก ...


ผู้ชายน่ะสิ (ยัง ... ยังไม่คิดจะเปลี่ยนใจไปชอบผู้หญิงแม้จะใจจะยับเยินแค่ไหนก้อตาม ... )


จริงๆนะ ...



น้องใหม่ล่าสุดที่ร้าน ชื่อ กิ๊ก จ้ะ


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


ตอนแรกก้อไม่เข้าใจว่า ทำไมผู้ชาย จึงชื่อกิ๊ก แต่เมื่อน้องเค้าชื่อกิ๊ก ก้อต้องเรียกเค้าว่า กิ๊ก ... พ่อแม่ช่างเข้าใจตั้งชื่อให้น่ารักน่ากุ๊กกิ๊กอะไรซะขนาดนั้น


เห็นเค้าว่ากันว่า ทีแรกที่มาที่ร้าน หลุดโลกเรสเตอรองท์ เนี่ย ... น้องกิ๊กเธอมาในสภาพ ผมยาวเลยบ๊อบมาหน่อย(ส่วนมันจะ เท หรือ ไม่ ... ไม่สามารถไอเด็นติฟายได้เพราะหัวมันมักจะกระจุยมา ) เวลาทำงานไปซักพักผมจะปรกหน้าน่ารำคาญ เธอก้อจะเอาที่คาดผม(เข้าใจว่า เป็นแบบเรียบๆไร้ซึ่งโบว์หรือเพชรวูบวาบ) มาคาดซะ พร้อมทั้งมียางรัดผมมามัดหางม้าด้านหลังอีก


เล่นเอาพ่อกับแม่ของเด็กที่รอคอยไม่แน่ใจว่า ... ตกลง มันจะเอาดีทางเพศไหนของมันกันแน่ แต่เมื่ออยู่ๆกันไป ก้อเห็นว่า น้องเค้าคงเป็นแมนแท้ๆแน่นอน ก้อเลยไม่ได้สนับสนุนให้ไปเดินขบวนมาร์ดิกราส์ให้มันยั่วสายตาชาวเลือดสีม่วง ...


พอก่อนที่เด็กที่รอคอยจะกลับมาบ้านเท่านั้นล่ะ น้องเค้าก้อผีเข้า ...เอ๊ย ไม่ใช่ น้องเค้าก้อกลับใจ ไปตัดผมอันแสนจะ ... บ๊อบ ของเค้าทิ้ง กลายเป็นชายหนุ่มธรรมดาๆที่มีผมเหมือนผู้เหมือนคน ทันเวลาพอดี๊...เลย ไม่งั้นนะ


มันต้องโดนเด็กที่รอคอยจวกเอาแน่ๆเลย โทษฐาน ทำงานบริกร แต่แต่งกายเหมือนกรรมกร ....


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

น้องเค้าก้อยังไม่คล่อง แต่หัวไว ที่สำคัญ เค้าเป็นผู้ชาย

เป็นผู้ชายแล้วไง


เป็นผู้ชายก้อหมายความว่า เค้ายกขยะในบาร์ไปทิ้งให้ได้โดยไม่ต้องเปลืองแรงงานของหญิงสาว 2 คนแทนไง แต่ก่อนมีเด็กที่รอคอยกะน้อง ก. หรือเหยื่อคนอื่นๆนี่แหละที่ต้องยกกันไปทิ้งเอง เมื่อก่อนนี้ผู้ชายที่ร้านน้อยอ่ะ จะมาเยอะก้อวันศุกร์เสาร์นู่น ทีนี้ว่า เมื่อกิ๊กของเด็กที่รอคอยมาทำงานทุกวัน แน่นอน ... เค้าก้อคือ สุภาพบุรุษผู้ที่นำขยะไปทิ้ง ทู๊กกกก วันเลยล่ะ อา ...



ฮีโร่มัยซินจริงๆน้องเอ๊ย ... !


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


ทำงานด้วยกันมาพักนึงละตั้งกะต้นเดือน โดยฝึกฝนการทำกาแฟและเสิร์ฟแบบ fine dining และหาเรื่องคุยกันให้มันสำราญเล่นไปเรื่อยเปื่อย (อันหลังนี่สำคัญมาก คุยกันแล้วไม่สำราญ คงต้องแยกย้ายกันทำงานของใครของมันสถานเดียว) น้องกิ๊กคนนี้ก้อเป็นคนที่เรียนรู้ได้ไวดีไม่เลว เลยตัดสินใจ ขายมาร์โบโล่แดงให้น้องเค้าไปค๊อตนึง ... ด้วยความสงสาร

ก้อเห็นมันดูดเป็นเรื่องเป็นราวดี เลยแสดงความใจดีเอามาขายต่อซะเลยจะได้ไม่ต้องไปเสียเงินซื้อมากมาย


ตามร้านขายค๊อตละแพงนะฮ๊า ... ขนาดในดิวตี้ฟรีตามสนามบินยังค๊อตละ 30ดอลเป็นอย่างต่ำ เด็กที่รอคอยขายเหมือนให้เปล่า แค่ 18ดอลเอง

ถามว่า น้อง ... ทั้งค๊อตอันนี้อยู่ได้นานเท่าไหร่?


มันบอก สองอาทิตย์ ... มั้งครับถ้าไม่หมดซะก่อน ... โห เด็กสมัยนี้ ดูดหรือ แ_ก กันแน่(วะ)คะ...? แต่โดยรวมแล้วเป็นเด็กดีใช้ได้ ก้อพอจะชอบใจพอสมควร


ทีนี้น้อง ก. เค้าก้อเพิ่งจะกลับจากเมืองไทยมา (ยังกะเล่นไม้ผลัดกันเลยเนอะ เด็กที่รอคอยมา น้อง ก. ไป พอน้อง ก. มา เด็กที่รอคอยจะไป )น้อง ก. เนี่ยว่าไปแล้วเค้าเป็นคนชักชวนน้องกิ๊กเข้าวงการนี้ เพราะเป็นเพื่อนกันที่มหากะลัย ... พอมาทำงานด้วยกันสามคน ทั้งเด็กที่รอคอย น้องกิ๊ก น้อง ก. ... ก้อกลายเป็น 2450 คนไทยครองหลุดโลกเรสเตอรองท์ ไปเลย ก้อดีเหมือนกัน เปลี่ยนบรรยากาศมั่ง


หลังจากมีแต่เด็กฝรั่งมานาน

แต่คงจะเจี๊ยว ... จ๊าวกันใหญ่ เลยล่ะมั้ง ... ไอ้เจ้านี่มันก้อช่างรู้จักพูดคุยเสียด้วยน่ะนะ



@@@@@@@@@@@@@@@@@@


พอถึงวันนี้ ... วันคริสต์มาส เด็กที่รอคอยผู้ซึ่งเกริ่นๆกับพ่อและแม่ไว้ว่า อยากกินข้าวแบบคริสต์มาส ก้อมีอันได้เชื้อเชิญน้องกิ๊กมาร่วมโต๊ะด้วยกัน


ที่จริงน่ะชวนมาตั้งกะอาทิตย์ก่อนนู้นแล้ว แต่กิ๊กก้อยังไม่ได้ให้คำตอบ พอใกล้จะถึงวัน ปรากฏว่าช่วงทำงานกลางคืนมันยุ่งเกือบทุกวันเลย เหนื่อยพอสมควร เลยคิดว่าอาจจะไม่ทำกินกันแล้ว (มาม่าที่บ้านละกัน ไหนๆก้อได้หยุด นอนไถลไถเถือกอยู่บ้านซะก้อดี...)

กิ๊กก้อไม่ได้คอนเฟิร์ม อาจจะลืมไปแล้วหรือมีกินที่อื่นแล้วก้อเป็นได้ เราเลยเฉยๆ ... ปรากฏว่า หึๆๆ ... น้องเค้าไม่ลืมว่ะ มาสะกิดถาม ... กินกันกี่โมงครับผมจะรีบมา เด๋วมาสายอดกินครับ .... น๊านนนนน!!!



เอ้า .... ชวนเค้าไว้นี่หว่า เอาวะ กินก้อกิน


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


ไม่ได้ทำอะไรยุ่งยากเท่าไหร่เพราะคิดอยากจะกินกันแบบ บ้านๆ เท่าที่คิดไว้ก้อคือ จะอบไก่งวงกัน แล้วก้อมีขนมปังกระเทียม สปาเก็ตตี้ มันบด กุ้งนึ่ง สลัดผัก อะไรเทือกนั้น


ถามกิ๊ก ... กินได้เปล่า ไก่งวง คนไม่เคยกินอาจจะไม่ชอบ

มันบอก ... ได้ครับพี่ ไม่เป็นไร แค่ไก่มีงวง ... (ป๊าดดดดด !!! )


ทีนี้ก้อมาถึงกรรมวิธีทำไก่งวงกันล่ะ ... เอาเลยมั้ยล่ะจะอธิบายให้ฟังว่า ....


.... เอ่อ คือ ...


คือจะบอกว่า ...



ทำไม่เป็นเหมือนกัน เกิดมายังไม่เคยทำเลย


แต่ไม่เป็นไรนะ ข้างบ้านเค้ายังมีคุณยายคนนึงอยู่กับครอบครัว ก้อไปถามเค้ามาว่าคุณยายเคยอบไก่งวงมั้ยคะอยากจะขอถามสูตร แกก้อว่า ไอ้สูตรแท้ๆนี่ยังไงไม่รู้นะแต่ชั้นทำแบบที่เคยเรียนมาจากแม่สามี(โอย ... แล้วนั่นมันตั้งกะยุคไหนวะเนี่ย ได้แต่คิดในใจ แต่หน้ายังยิ้มอยู่ ) แกก้อบอกว่า ต้องเอาอะไรมาบดเพื่อยัดไส้ในตัวไก่งวงก่อนนำไปอบมั่ง โดยรวมแล้วก้อจะมีพวก หอมใหญ่สับ ผักชีฝรั่ง เกล็ดขนมปัง เบค่อน กึ๋นไก่ ฯลฯ บดให้ละเอียดด้วยกันแล้วเอามายัดใส่ แล้วนำไปอบร่วมสาม ช.ม แล้วแต่ขนาดของไก่ แต่สามช.ม นี่อาจจะขนาด สามกิโล


แกก้อย้ำแล้วย้ำอีก ว่าเข้าใจนะ ไม่งงนะ


เด็กที่รอคอย รับคำ พยักหน้าหงึกๆ ...


กลับไปบอกแม่ที่ร้านว่าคุณยายให้ทำยังไงมั่ง เราสองแม่ลูกจึงมาคิดและตัดสินใจกันในตอนหลังว่า เอายังงี้ก้อแล้วกัน ....ในเมื่อคุณยายบอกว่า กึ๋นไก่ ที่จะต้องนำมาบดละเอียดแล้วยัดไส้เนี่ย มันจะ brings out the flavour งั้นเราก้อ .... เอาไก่งวงไปหมัก ดีหมาย...?


หมักซอสภูเขาทอง น้ำตาล น้ำปลา น้ำมันหอย พริกไทยดำบด ... เสร็จแล้วนำไปอบ ใช่หมาย ...?


แล้วก้อ พอเสร็จแล้ว เราก้อ ทำน้ำจิ้มแจ่ว ... ใช่หมาย ...?

พอมาถึงตรงนี้ พ่อเด็กที่รอคอยเริ่มขมวดคิ้ว แล้วถามว่า มันใกล้เคียงกันยังไงระหว่างสูตรคุณยายกะสูตรของเรา ก้อเลยบอกพ่อไปว่า ... เอาเห๊อะ ...


น้ำจิ้มแจ่ว ก้อคงจะ brings out the flavour เหมือนกันนี่แหละน่า!!


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


หม่ายร๊อก ....


พอถึงวันจริงนะ อย่าว่าแต่จะอบไก่หมักที่ว่านั่นเลย

แค่จะทำน้ำจิ้มแจ่ว ยังไม่ได้ทำด้วยซ้ำ สุดท้ายก้อไปสั่งไก่งวงอบแล้วแล่มาเรียบร้อยพร้อมซอสแครนเบอร์รี่ราด มาจากร้านอิตาเลี่ยนข้างๆซึ่งเป็นเพื่อนบ้านกัน (นานๆทีจะญาติดีกันเนื่องจากมันก้อช่างเป็นเพื่อนบ้านที่กวนส้งติงส์ จริงๆเป็นบางที...) เนื่องจากพ่อคงจะทนไอเดียของเด็กที่รอคอยไม่ได้ หรือไม่ ก้อคงอยากจะกินข้าวแบบคริสต์มาสจริงๆที่ไม่เคยได้กินมาเกือบสามสิบปีแล้วก้อเป็นได้ ...



เป็นอันว่าสุดท้ายแล้ว ... ภาพที่โผล่ออกมาบนโต๊ะก้อคือ


แบบนี้ล่ะจ้ะ .... เชิญดูภาพยั่วน้ำลายได้ เด๋วจะอธิบายว่าอะไรเป็นอะไร


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@





เอาล่ะนะ ... ถ้ามองไปทางด้านซ้ายจะเห็นคล้ายๆแกะนะคะ ... ซึ่งถูกค่ะ มันคือ แกะค่ะ lamb chop หมักและย่างด้วยสีมือพ่อครัวของเด็กที่รอคอยเอง(พ่อ+ครัว = พ่อ ตรู เอง...) ขวามือ เป็นไก่หมักย่างค่ะ ส่วนหมักด้วยอะไรบ้าง ไม่สามารถบอกได้เนื่องจาก ลืมถาม และแม่ครัว ...(แม่ + ครัว = ...) ก้อหมักไปมั่วๆ แต่อร่อยมากเชียว เธอทำไว้ให้ลูกสุดที่รักผู้ซึ่งไม่สามารถรับประทานเนื้อสะเต๊กได้ ... แต่สามารถมองจนน้ำลายไหลหยดย้อยได้ไม่ผิดกติกา...


ด้านหน้าคือ ชามสลัดค่ะ บ้านเด็กที่รอคอยกินผักสลัดกันไม่ยั้ง กินเหมือนเกิดมาเป็นหนอนดักแด้ยังไงก้อไม่รู้ คือจะบอกว่าปกติแล้วทั้งชามนี่ เด็กที่รอคอย ไม่ก้อพ่อ จะกินหมดคนเดียว แต่วันนี้พิเศษหน่อยตรงที่มีผู้มาร่วมกินด้วยอีก ห้าชีวิต (รวมแล้วทั้งสิ้น 8 คนด้วยกัน) อาหารก้อมีเยอะ เลยต้องเผื่อแผ่ผักให้ผู้อื่นไปด้วย ในสลัดก้อจะมีพวกผักสลัดทั่วไป อย่าง cos lettuce มะเขือเทศเล็ก แครอท celery มะกอก และแซลมอนรมควันอย่างดี ราดด้วยน้ำสลัด balsamic น้ำมันมะกอก ... แค่นี้ก้อเปรี่ยวปากเลี้ยวอ่า ...


ซ้ายมือของสลัด คือ มันฝรั่งอบแบบพิเศษ ... แน่นอนว่า พิเศษเพราะไมรู้สูตร อันนี้สั่งมาจากร้านเพื่อนบ้าน ก้ออร่อยดี เหมือนเอาไปอบเครื่องเทศในเนยยังงั้นล่ะ


ส่วนด้านขวาของสลัดคือ ขนมปังกระเทียมที่ทำจากขนมปังฝรั่งเศสแบบยาวๆน่ะ กรอบเชียว ... นี่ยังเอามากินเป็นของว่างได้เลย กัดที กร้วมมม!!! ... แม่บอก "ลูกไปซื้อมาตั้งกะวันก่อนนี่นะ มันเลยกรอบยิ่งกว่าโปเต้อีก" อ่า ...ความผิดเราเอง แต่ไม่เป็นไรจ้ะแม่หนูยินดีกิน


ด้านหน้าสลัดเป็นพวก platter ที่มีไก่งวงแฮม ซะลามี่ ไส้กรอกอิตาเลี่ยน พร้อมชีสวางไว้กับมะกอกดำ ... อันนี้ให้ความรู้สึกเป็นคริสต์มาสดีชะมัด แต่ขายไม่ค่อยออกเลย คนบนโต๊ะมิใคร่ให้ความสนใจใยดี


ทีนี้ ซ้ายกะขวาของ platter นี่แหละก้อจะเป็นไก่งวงแล่ ราดแครนเบอร์รี่ซอส ... มันคงจะเข้าใจว่าเรากินแบบฝรั่งไม่เป็นมั้งนะ เล่นราดมาซะเจิ่งนองเป็นวันเพ็ญเดือนสิบสองน้ำนองเต็มตลิ่งเชียว อยากด่าชะมัด ... แต่ก้อโอเค ดีกว่าให้แม่ทำ ไม่อยากให้แม่เหนื่อยมาก


หน้าของ platter เป็นน้ำเกรวี่แบล๊คเป๊บเปอร์ไว้ราดไก่ย่างและเนื้อสะเต๊กฮ่ะ และใกล้ๆกันนั้นก้อจะมีกุ้งนึ่งซึ่งเดิมทีว่าจะจัดเป็นแบบกุ้งค๊อกเทล แต่ไปๆมาๆ น้ำจิ้มซีฟู๊ดมันใกล้มือกว่าเลยเสร็จหมู่เฮาไปด้วยวิธีฉะนี่ ...


แล้วก้อมีกระหรี่พั๊ฟแบบอบด้วยเพราะแม่ขี้เกียจทอด น้อง ก. บอกว่าอร่อยเหมือนพายที่ขายตามเบเกอรี่ ... เออ ไม่เคยลองทำเลย ไว้เด๋วจะชิม เพราะวันนี้กินเยอะมากไม่มีโอกาสชิมเลย



แล้วก้อมี กุ้งมังกือย่างด้วยน๊า ....




แล้วก้อ มี เหล้า ... วันนี้วันคริสต์มาส ตามร้านอื่นเขาไม่ขายแอลกอฮอล์ลกันหรอก แต่เด็กที่รอคอยกะพ่อ แอลกอฮอล์ลิซึ่ม อยู่บ้านกินเหล้ากันดีก่า เสียดายที่พ่อไม่ยอมเปิดขวดละหมื่น(บาท) ให้กิน สงสัยเด็กที่รอคอยจะจ้องแบบเปิดเผยมากไปหน่อยเลยเอาไปซ่อนซะฉิบ ... ด้านหน้าที่เป็นขวดเล็กๆนั่นคือ ไวน์ที่ใช้ดื่มแทนกินขนมหวานนะคะ





แต่เราก้อ สามารถละเลงได้หลายกระบวนท่า อะไรมาตั้ง ตรู ฟาดหมด ...






ครือว่า อันที่เห็นไกลๆนั่นก้อเป็นกลิ่นไอของวันคริสต์มาสเหมือนกัน นั่นก้อคือ คริสต์มาสพุดดิ้งที่ร้านเพื่อนบ้านทำมาให้จ้ะ ... ถามว่าอร่อยมั้ย ... อืมม ....


คิดว่า ปีหน้าถ้าได้กลับมาบ้านอีก จะนำเสนอด้วยสีมือตัวเอง ... อาจจะนะ อาจจะ เพราะ เกิดมายังไม่เคยทำขนมพุดดิ้งอะไรเลย จอะรอดรึเปล่ายังไม่รู้ โปรดติดตาม ...






และโฉมหน้าของ บราวน์นี่ ฝีมือเด็กที่รอคอยเอง ขายดีพอสมควร แต่พอถึงตอนนี้ใครๆก้ออืดกันถ้วนหน้า ต้องกินขนมไปซดกาแฟตามไปซะส่วนใหญ่





ไม่อยากจะคุย ... สุดท้าย แม่ก้อเอามะม่วงน้ำปลาหวานมาตบท้ายรายการได้อย่างเข้ากั๊น...เข้ากัน เออ ... สรุปว่า อาหารแต่ละอย่าง มัน brings out the flavour จริงๆเลยให้ตายเหอะวะ!


ตอนนี้แต่ละท่านก้อกำลังเก็บตัวเงียบอยู่ในห้อง เรียกว่าตื่นเช้ากันมาทำอาหาร บ่ายกิน กว่าจะเสร็จเกือบห้าโมงเย็น ... กินกันทั้งวันเลย กลับบ้านปุ๊บ นอน น้องกิ๊กก้อฟัดกับข้าวใหญ่ มันกินเก่งดี กินพอๆกะเราเลย(อ้าววว??!! ) ได้กับข้าวกลับไปเพียบ


ก่อนกลับถามกิ๊ก ... เฮ้ย เย็นนี้มีคนนัดกินข้าวอีกนี่ แล้วจะกินไหวเรอะ

กิ๊กบอกด้วยความมั่นใจ ... ไหวครับ ผมไม่อยากให้ใครผิดหวัง ...อ๊ะนั่นแน๊!!


ไม่เกินปีหน้า เปลี่ยนชื่อจากกิ๊ก เป็นกลิ้งได้เลย หนุ่มเอ๊ย!!



ป.ล. น้อง ก. อาจจะมีข่าวดีเร็วๆนี้ โปรดติดตามค่ะ

ป.ล.2 มีเก้น ลาออกไปแล้วล่ะ อวสานโดยสิ้นเชิง ต่อจากนี้ไปคงเป็นน้องกิ๊กและน้อง ก. ที่เป็นไฮไลท์ของไดฯ พบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ ขอให้สุขสันต์วันคริสต์มาสและสวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะ









 

Create Date : 25 ธันวาคม 2549
8 comments
Last Update : 25 ธันวาคม 2549 21:10:43 น.
Counter : 1407 Pageviews.

 








MeRrY ChRiStMaS
มีความสุขมาก ๆน่ะค่ะ


 

โดย: icebridy 25 ธันวาคม 2549 21:30:23 น.  

 

ป.ล.3 มันจะ 2550 นี่นา ... ดันย้อนไปอีกร้อยปีทำไมฟระ

 

โดย: เด็กที่รอคอย 25 ธันวาคม 2549 21:30:34 น.  

 








สวัสดีค่ะแพทแวะมาส่งความสุขให้นะคะ ขอให้มีแต่ความสุขความเจริญค่ะ


อยู่ด้วยกันด้วยความรัก

หยดน้ำที่รวมตัวกันมากเข้าย่อมก่อให้เกิดมหาสมุทรได้ ฉันใด

ด้วยเมตตาธรรม คนเราก็ย่อมก่อให้เกิดมหาสมุทรแห่งมิตรภาพได้ ฉันนั้น

รูปโฉมของโลกจะเปลี่ยนไปมากทีเดียว หากเราทุกคนอยู่ร่วมกันด้วยความรัก ความเมตตา

....................................................





 

โดย: Baby I love you 25 ธันวาคม 2549 23:01:05 น.  

 

hosting by pHosted.com

ขอให้มีความสุขนะค่ะ

 

โดย: opleee 25 ธันวาคม 2549 23:22:51 น.  

 

กำลังจะบอกอ้อนพอดีเลยว่า 2550 ก็ได้นะ แต่จะพ.ศ.ไหนก็ครองหลุดโลกเรสเตอรองได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ^_-

ขำสุภาพบุรุษผู้ได้รับหน้าที่ยกขยะไปทิ้งทุกวันจริงๆเลย

 

โดย: froggie IP: 125.24.164.10 26 ธันวาคม 2549 9:06:16 น.  

 

โอ๊ย มาอ่านตอนดึกเนี่ย มันหิวจริงๆ เว้ยยยยย

อาหารน่ากินโคด (โครก โครก โครก - ท้องร้อง)


อ้อน บาปกรรม บาปกรรม (ทำเสียงเหมือนหลวงจีนเส้าหลินแก่ๆ ในหนังจีน)

 

โดย: ปป IP: 203.113.38.10 4 มกราคม 2550 22:34:25 น.  

 

แอ๊ะ อ้อน ... เพิ่งเห็นเอนทรี่นี้อ้ะ (ตาถั่วจังเรา...)

นี่ดีนะที่เพิ่งกินข้าวมาอิ่มๆ ไม่งั้นแย่แน่ๆๆๆ

สวัสดีหลังปีใหม่จ้ะ อิๆๆ

 

โดย: วีวี่ IP: 58.147.102.50 8 มกราคม 2550 14:11:17 น.  

 


 

โดย: zzz IP: 222.46.18.34 21 มกราคม 2550 23:43:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เด็กที่รอคอย
Location :
กรุงเทพ Australia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




จะเป็นกรวดหรือเพชร ถ้าไปนึกรักมันเข้าแล้วหายไปเมื่อไรก็เสียดาย ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียดายมาก บางคนถึงกับเสียคนไปก็มี


"ถ้าเราไม่อยากทุกข์มากไม่อยากเสียคน ก็อย่าไปรักอะไรให้มากนัก ถึงจะรักก็ต้องรู้กำพืดว่ามันเป็นเพชร หรือเป็นกรวด"


ถ้ารู้ราคาจริงๆของมันเสียแล้วถึงมันจะหายไป เราก็จะไม่เสียดายมากนัก

(จาก "สี่แผ่นดิน" โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช)

สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง
ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ
ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
Friends' blogs
[Add เด็กที่รอคอย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.