แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
Group Blog
 
 
เมษายน 2548
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
28 เมษายน 2548
 
All Blogs
 

เม๊าท์ Le Notre...

เด็กที่รอคอยนอนไม่เป็นสุขในช่วงกลางวันมาหลายเพลาแล้ว ไม่แน่ใจว่าน้ำยาแอร์มันรั่ว หรือว่าอากาศมันร้อนจัดจนแอร์ก้อสู้ไม่ได้แล้วกันแน่ วิธีแก้คือ ควรออกไปเดินตากแอร์ในห้างเพื่อประหยัดไฟที่บ้าน ถูกมั้ย?

แต่บางวัน มันก้ออยากอยู่บ้านเหมือนกันนะ... (บางคนอาจคิดว่า ยี่ห้ออย่างเด็กที่รอคอยไม่น่าจะเป็นไปได้...) ถึงแม้จะชอบการอาบน้ำ แต่ก้อเบื่อที่จะแต่งตัวเพราะแถวบ้านเราบรรยากาศมิค่อยดีเลย ผู้คนจากต่างจังหวัดเข้ามาทำงานกันเยอะแยะไม่เหลือเค้าของซอยแบบสมัยก่อนเลยสักนิด แล้วเราก้อไม่มีรถขับเองด้วย ทำให้ค่อนข้างลำบากอยู่เหมือนกันกับการแต่งตัวออกมาข้างนอกเพราะรัศมีความงามมันจะฉายประกายเด่นเหนือผู้คนรอบข้างเป็นประจำ มันลำบากใจจัง

คนมันสวยช่วยไม่ได้จริงๆ...


เมื่อวานกะว่าจะไปซื้อการ์ตูนที่จตุจักร แต่เมื่อถามพี่ปุ๋ยแล้วก้อแทบเป็นลมล้มทั้งนอน

"เฮ้ย... แถวนั้นเค้าเลิกขายกันแล้วเค้ายุบทิ้งไปไม่นานนี้เอง" ว๊ากกกก จะบ้าเร๊อะ!! มายุบทิ้งก่อนเด็กที่รอคอยไปคุ้ยได้ยังไง ใจร้ายอิ๊บเอ๋ง แล้วตูจะทำไงดีล่ะ แต่พี่ปุ๋ยแกก้อว่า "ยังพอมีเหลือๆนะพี่ได้ข่าว แต่พี่ก้อไม่เคยเดิน ถ้าไปก้อเอาข่าวมาบอกกันมั่งล่ะ เอ้านี่พี่เขียนแผนที่ให้ไปดูเอาละกัน"

แผนการที่ออกมาเมื่อวานก้อเลยหลายเป็นว่า ... ออกจากบ้าน ขึ้นรถเมล์ไปอนุสาวรีย์ ต่อbtsไปลงเวิร์ลเทรด เดินไปพันทิพ...ได้แผ่นคาราโอเกะของปั่น(พวกเพลง love ballad ของปั่นทั้งหลาย)มาสองแผ่นเพราะมันไม่ค่อยมีอะไรน่าซื้อเลยช่วงนี้แม้จะอยากได้มากมายหลายอย่างก้อเหอะ สงสัยโดนกวาดเรียบไปแล้ว...(สวยแต่จนไง ซื้อได้แต่ของเถื่อน โปรดอย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคะ) กินข้าวซอยระหว่างรอแผ่น แล้วยังมีหน้าเดินข้ามถนนไปกินข้าวมันไก่ต่ออีก (เอ๊ออออออ!!) เกือบจะต่อหมูสะเต๊ะกะหนมปังปิ้ง แต่ยั้งตัวเองไว้ได้ทัน ... คิดในใจว่าจะขึ้นbts ไปจตุจักรต่อ ขณะนั้นก้อเวลาราวๆ หกโมงนิดๆ

รู้สึกตัวอีกที กลายเป็นเดิน Dhoom Dhoom ไปที่ซอยหลังสวน2 ซะแล้ว.... ซื้อหนมมากินสามชิ้น กระเป๋าตังค์เบาไปเยอะเลย




ไปแวะร้านนี้มานั่นเอง LE Notre



ซ้าย Millefeulle กลาง Concerto ขวาสุด Tart De Citron



เรียกง่ายๆว่า ทาร์ตเลม่อน นั่นเอง ...ที่ซื้อเพราะจำได้ว่างวดที่แล้วมันอร่อยกว่าเค้กที่นั่น เอามาลองดูซักอีกที... ร้านนี้คงไม่กินบ่อยหรอก เพราะหมั่นไส้อยู่เอาการ



คอนเชโต้ ยังไม่ได้หม่ำเลย แอ้งแม้งอยู่ในตู้เย็นรอเราไปพิฆาตพรุ่งนี้ ส่วน Millefeulle เรียบโร้ยโรงเรียนเด็กที่รอคอยไปตั้งแต่เช้าวันนี้แล้ว

ที่จริงตอนไปสั่งซื้อ ไม่ได้เรียกตามชื่อเค้าหรอก เด็กที่รอคอยชี้ "เอาทาร์ตมะนาวชิ้นนึง คอนเชโต้ชิ้นนึง วนิลาสไล๊ซ์ชิ้นนึงค่ะ" (หลังจากที่โดนพนักงานไซโคเชียร์ให้เอา ไอ้ลูกช๊อคโกแลต กลมๆที่ติดทองเปลว...ไม่เอาอ่ะ หวานชิเหง เคยกินแล้วไม่ประทับใจโจ๋เลย) พนักงานอึ้งไปเล็กน้อยแต่ก้อยังค่อยๆหยิบใส่กล่อง แต่แป๊บนึงก้อถามเด็กที่รอคอยอีกครั้งว่า "อีกชิ้นนึงนี่อะไรนะครับ?" เด็กที่รอคอยย้ำคำเดิม ... วนิลาสไล๊ซ์ค่า...

พนักงาน : (ค่อยๆหยิบขนมใส่กล่อง) เอ้อ... ไม่ทราบว่ามีร้านไหนเรียกตัวนี้ว่า วนิลาสไล๊ซ์หรือเปล่าครับ?

เด็กที่รอคอย : (มองขนมชิ้นอื่นในตู้ดิสเพลย์) แถวบ้านค่ะ

พนักงาน : (อึ้งกิมกี่) เอ่อ... ครับ ... เชิญคุณผู้หญิงเอาบัตรนี้ไปยื่นจ่ายเงินที่แคชเชียร์นะครับ


เค้าคงเข้าใจว่า Le Notre เป็นที่เดียวที่ทำขนมชนิดนี้มั้ง... และผลที่ออกมาก้อคือ แถวบ้านเราทำอร่อยกว่า Le Notre ด้วยแหละ ฮี่ๆๆ แต่ตัวคัสตาร์ดโอเคนะ ไม่หวานมากไป ก้อให้คะแนน 7เต็ม 10 แหละ


Le Notre ที่บ้าบอคอแตกที่สุด น่ากลัวจะเป็นของที่ประเทศทางตะวันออกกลาง ... ปกติเวลากินข้าวบนโต๊ะฝรั่งจะมีขวดเกลือและพริกไทยใช่มั้ยเอ่ย? และเป็นสากลเลยว่า ขวดที่มีรูเดียวนั้น ให้เชื่อขนมกินได้เลยว่าเป็นเกลือ ส่วนรูเยอะๆนั้นคือพริกไทย

เพื่อนเด็กที่รอคอยพบเห็นความผิดปกติบนโต๊ะอาหารที่ Le Notre สาขานั้น จึงเรียนเตือนผู้จัดการ

แต่ผู้จัดการประเทศนั้นบอกว่า มาดาม... ผมจะบอกอะไรคุณให้ ร้านผมทำแบบฝรั่งเศสแท้ๆ เราใช้ขวดที่มีรูเยอะๆไว้ใส่เกลือ(โว้ย) คุณน่ะช่างไม่ทราบอะไรเสียเลยว่า Real French เค้าเป็นยังไง


ปิ้วววววว..... วันนั้นเราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ไม่งั้น คงมีถามต่อแน่ๆ


ฝาหรั่งเศส
หรือเศษฝาหรั่งกันแน่ คุณลุ๊งงงงงงง.... !!!


บทสรุป : ซื้อ Le Notre แล้วนั่ง bts ไปเอ็มโพเรียมเพื่อที่จะพบว่ามีงาน Food fair ที่นั่นและ Le Notre ไปออกร้านด้วย ...เวง แล้วปล่อยตูเดินไปซื้อถึงหลังสวน... สุดท้ายเลยได้ บราวน์นี่มาอีกชิ้น ...รสชาติก้อโอเค แต่ยังไม่สะเป๊คเท่าไหร่เลย ซื้อของนิดหน่อย ลงไปร้องคาราโอเกะหยอดตู้ แล้วนั่ง bts ไปต่อ รถใต้ดิน โผล่คาร์ฟูรัชดา ซื้อของให้เสร็จทันห้าทุ่ม นั่งแท๊กซี่กลับบ้านก่อนห้าทุ่มครึ่ง

แล้วก้อมานั่งนึกในใจหลังจากอาบน้ำขึ้นนอนตอนตี1 ว่า... นี่เค้าเรียกว่าช๊อปปิ้งแบบมาราธอน ใช่มั้ยนะ...?




แหม.....

ทำ ไป ได้...




 

Create Date : 28 เมษายน 2548
5 comments
Last Update : 28 เมษายน 2548 2:24:42 น.
Counter : 1351 Pageviews.

 

พี่อ้อน -___-"

กินคนเดียวไม่แบ่งเลยอ้ะ Y________Y
ว่าแต่สรุปไม่ได้ซื้อตูนสิคะนี่?? ว้า เลยไม่มีหนูทดลองให้เลยแฮะ - -"

ปล. พี่อ้อนเล่นตะลอนกินทั่วเมืองแบบนี้ไม่ดีนะ ขอให้อ้วนคนเดียว!!

 

โดย: too (=too= ) 28 เมษายน 2548 10:52:15 น.  

 

เราชอบกินเค้กและเบเกอรี่ ที่สมาคมฝรั่งเศสตรงสาทร นะ เราว่าอร่อยดี อาหารเช้าเค้าก็อร่อย อาหารกลางวันก็อร่อย (แต่ไม่เคยกินตอนเย็นอะ) ราคาก็ไม่แพงด้วย รู้สึกว่า มันให้บรรยากาศฝรั่งเศสดี(ไม่เคยไป แต่เดาเอา)

 

โดย: Ham IP: 68.21.7.157 28 เมษายน 2548 12:46:35 น.  

 

เริ่มต้นด้วย จะไปหาการ์ตูน (น้อยติดตามใจจดจ่อ) อยากรู้ข่าวร้านตูนด้วยคน
สุดท้ายเด็กที่รอคอยไปหยุดที่ขนมอีกจนได้ มันน่ากินน่อ แล้วแถวนี้มันหากินม่ะได้ ได้แต่กลืนน้ำลายและเจ็บใจเด็กที่รอคอยไปพลาง อิอิ

 

โดย: แว่นน้อย@หาดใหญ่ 29 เมษายน 2548 15:02:46 น.  

 

อ่ะ ตกลงยังมะได้ไปเซอร์เวย์ร้านตูนเก่าเหยอ
แหม พี่ก็หวังพึ่งอ้อนเป็นหนูทดลองนี่แหละน้า

ไปแล้วบอกด้วยยยย อิอิอิ

 

โดย: ปป IP: 203.154.148.50 4 พฤษภาคม 2548 13:35:33 น.  

 

จนป่านนี้ยังไม่ได้ไปเลยพี่... มันร๊อนนนน ร้อนเนอะ เดินไม่ค่อยไหวเลย(เลยต้องไปหาอะไรกินแทน) สงสัยจะได้ฤกษ์ไปคุ้ยอาทิตย์หน้าแหงๆ

น้อย เราก้อเจ็บใจที่น้อยไม่เข้ามากรุงเทพซะที ไม่งั้นเราคงได้เห็นน้อยรำวงรู้แล้วรู้รอดไปตั้งกะงวดที่แล้วที่ไป อะกาลิโกแล้วอ่ะ...

สมาคมฝรั่งเศสเรอะ... เออน่าสนใจนะแฮม เคยไปแต่สมาคมศิษย์เก่าอังกฤษตรงไหนไม่รุ้ รู้สึกใกล้ๆคลองแสนแสบ แต่ว่ามันก้อปิดไปแล้วล่ะ(ร้านอาหารด้านใน)เสียดายเหมือนกันเค้าทำปลาช่อนลุยสวนอร่อยดี ไม่แพงมากนั่งกินเหล้าก้อสบายๆดี ถ้าไปไหวจะลองไปดูสมาคมฝรั่งเศสมั่งแต๊งกิ้วเน้อ

ตู่อย่าบ่นได้มั้ย..ตู่ก้อ ดังแล้วแยกวงไปกินนั่นกินนี่เหมือนกัน เราก้อแช่งให้ตู่อ้วนเหมือนกันล่ะฮ่าๆๆๆ

 

โดย: เด็กที่รอคอย เพิ่งอาบน้ำมาหอมฉุยเลย IP: 203.145.27.237 5 พฤษภาคม 2548 1:23:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เด็กที่รอคอย
Location :
กรุงเทพ Australia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




จะเป็นกรวดหรือเพชร ถ้าไปนึกรักมันเข้าแล้วหายไปเมื่อไรก็เสียดาย ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียดายมาก บางคนถึงกับเสียคนไปก็มี


"ถ้าเราไม่อยากทุกข์มากไม่อยากเสียคน ก็อย่าไปรักอะไรให้มากนัก ถึงจะรักก็ต้องรู้กำพืดว่ามันเป็นเพชร หรือเป็นกรวด"


ถ้ารู้ราคาจริงๆของมันเสียแล้วถึงมันจะหายไป เราก็จะไม่เสียดายมากนัก

(จาก "สี่แผ่นดิน" โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช)

สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง
ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ
ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
Friends' blogs
[Add เด็กที่รอคอย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.