หลังจากอาหารปิ๊สดารงวดแรก ได้ออกสู่สายตาประชาชนไป
ก็ทำให้ ปวงประชา พากัน อึ้ง นึ่ง เหมียว
มาคราวนี้ คุณนายลุกขึ้นทำอาหารสุดเก๋ ด้วยที่คำชมเปาะของท่านทั้งหลาย
สิ้นคำชมคำสุดท้าย คุณนายก็ทะยานลุกออกจากหน้าจอ
ไปด้อมๆมองๆ ตะกุยตะกายตู้เย็น หวังทำอาหารชวนหวาดเสียวอีกครั้ง
หนูยืนแคะขี้มูกไปพลาง เหลือบมองคุณนายไปพลาง ดูดิ ว่าแกจะทำอะไร
แกแงะขนมกุ๋ยช่ายและขนมจีบใกล้เน่าออกมา แกจะทำอะไรกันแน่
แกงัดเบียร์กระป๋องของเหลือ ที่แกหวังจะเอาไปหมักผม แต่นี่แก แก...
แกแซะไก่ออกมา กลิ่นฉึ่งเลยค่า หยิบพริก กระเทียม ถั่วงอก และตามภาพ(ดูกันเองเหอะ)
ขณะที่แกหั่นไก่ กลิ่นเน่าก็โชย แกไม่ยี่หระ เพราะแกถือว่า นี่คือเมนูครีเอทสุดเท่
ใช่ซี่... ครีเอทสิ้นดี !
เกลือเกลออะไร แกก็หยิบมาอะนะ แกเอากุ๋ยช่ายกะหนมจีบมาหั่น มันเป็นก้อนๆ (คือมันกินไม่ได้แล้วอะ)
แกหยิบไก่ที่หั่นแล้วไปใส่ถ้วย ราดด้วยเบียร์บูด เหยาะด้วยซีอิ๊วหวาน หวังว่ามันจะสร้างรสชาติใหม่ขึ้นมาในสากลโลก
หลังจากนั้น นาทีจุดไฟเตาก็มาถึง แกก็ใช้กะทะใบเดิม
แกเทน้ำมันลงไป ตามด้วยกุ๋ยช่ายเน่า แกเผลอเปิดไฟแรงอีกแระ
อ้อ กรอเทปกลับไปนิด แกเอาพริกกะกระเทียมหั่นลงไปปั่นในน้ำมันก่อน
แกบอกว่า กุ๋ยช่ายจะได้หอม พอกระเทียมพริกส่งกลิ่น แกก็ตักขึ้น
เอากุ๋ยช่ายลง หวังจะทำให้กรอบ แกหันไปล้างหม้อล้างจานอย่างสบายใจ
พอหันมาดูที่กะทะ เอ๊ะ ทำไมมันไม่กรอบ ซ้ำร้ายมันกลับดูเละเทะ
ไม่ได้การ แกรีบตักไก่ลงไป คลุกๆๆ กะทะดีดีก็ไม่มีมาใช้ ก้นกะทะก็มีกุ๋ยช่ายติดเต็ม
แกรีบคลุกให้ไก่สุก มาถึงชั่วโมงนี้ หนูแว๋ ดูไม่ออกแล้วว่า อันไหนไก่ อันไหนกุ๋ยช่าย
ซ้ำร้ายอีกครั้ง หนูแว๋ ดูไม่ออกด้วยว่าไก่สุกหรือยัง
คุณนายเห็นไม่ได้การ แกเทน้ำปลา เทน้ำเบีร์หมักไก่ลงไป
เทพริกป่น และเกลือลงไปด้วย อ้อ ไม่แคล้วต้องเทพริกกระเทียมที่คั่วไว้แล้วลงไป
< หนูแอบดูดวงหน้าคุณนาย ดูคุณนายสิ้นหวังชอบก๊ล (สม)
หลังจากนั้นแกก็เทซอสหวาน แล น้ำเปรี้ยว ลงเพิ่มแบบทะลักทะลวง พร้อมกับโยนถั่วงอกลงไปตบสี่ที
แล้วแก็ตักใส่จาน ฮ่าๆๆ เหมือนเคย แกไม่กล้ากิน แกนำจานนั้นมาวางในบ้าน
แล้วเฉไฉ ทำเป็นขยันไปล้างจาน หลังจากนั้นพอแกใจกล้า แกเลยมาลองจกกินดู
อู้.. ไม่น่าเชื่อ จากการตั้งใจที่จะชิมแค่คำเดียว แกฟาดไปสาม หนูแว๋ ลองชิม
มันอาหย่อยค๊า........ ยิบปี้ หลังจากนั้นแกก็ไปล้างจานต่อ
และเดินมาคว้าจานไปห้องทีวี เปิดทีวีย้อมใจ แล้วจ้วงๆๆ อ้า อาหย่อย
แต่แล้ว... ผ่านไปครึ่งจาน คุณนายทำท่าคล้ายอยากจะขย้อนของเก่าออกมา
หนูแว๋งงมาก ก็ตะกี๋ ยังเมามันอยู่เลย อะไรกันนี่
หนูแว๋มองไปที่จานแก โห น้ำมันเยิ้มเลย หนูแว๋ว่าแกเลี่ยนจนยอากอ้วกแหละ (สม)
แต่ก็ก็ไม่ย่นระย่อ แกฝืนใจฟาดจนเกลี้ยง และด้วยความเค็ม
แกเทน้ำมันที่เหลือเก็บไว้ในตู้เย็น หวังผัดอะไรคราวหน้า จะได้ไม่เปลืองน้ำมัน
โอเช คุณนาย คุณนายเริ่มทำอาหารคล้ายอาหารคนเข้าทุกทีแล้ว
แต่.. หนูแว๋ ขออะไรอย่างได้ปะ ลงทุนซื้อกะทะแทฟล่อนมาใช้เหอะ
อาหารจะทำง่ายกว่านี้นะหนูแว๋ว่า... อิคุณนายเอ๊ยยย
จบการรายงานอาหาร เมนูเคลียร์ตู้เย็น ของคุณนายโสมแต่เพียงบัดนาว
หนูแว๋ แต๊ดแต๋น้อย(เสียเมื่อไร)
มาเยี่ยมชม มาทักทาย
มาเจิมเลยเหรอเนี่ย?
หลังจากที่ผมดูภาพและอ่านคำบรรยายแล้ว ผมเข้าใจว่าแม่โสมฯกำลังล้างตู้เย็นมากกว่าครับ แล้วทำเป็นโมเมว่าทำกับข้าว ไม่กลายเอาของเหลือไปทิ้งถังขยะอ่ะสิ กลัวเพื่อนบ้านเห็นใช่ไหมล่ะ?
ว่าแต่ว่า ... ไอ้ที่เรียกว่าอาหารที่ทำมาให้ดูเนี่ย มันกินได้จริง ๆ อ่ะป่าว? หรือว่าทำมาเพื่อลองกล้องถ่ายรูปนะ?
อิอิ