1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
ราเมงญี่ปุ่น | ทงโคทสึราเมงต้นตำรับคิวชู (ฟุกุโอกะจ้า)
Dear diary, หนาว ๆ อย่างนี้ไม่อยากขยับ กินข้าวเช้าเสร็จก็มุดเข้าใต้โคตาทสึเลยทีเดียว อย่างงี้ไม่อ้วนได้ไงเนาะ กินแล้วก็นอน ว่าแต่ว่าต้องปัดฝุ่นบลอกเรื่องอาหารกันหน่อยแล้วค่ะ ไม่ได้เคลื่อนไหวเลยตั้งแต่เดือนพ.ย. เริ่มต้นที่อาหารที่กินมาตอนปีใหม่รวบยอดทีเดียวเลยแล้วกันเนอะ (สาเหตุที่น้ำหนักขึ้นมากิโลนิด ๆ อยู่ที่นี่เองจ้า) คืนวันที่ 27 ธ.ค. 51 คุณแม่ฝาชีจัดปาร์ตี้โอเด้งเล็ก ๆ แค่ไข่กับเต้าหู้อิชั้นก็ชักจะจุกแล้ว แต่ทนแรงยุจากคุณม่ทาคะไม่ไหว เด็กหญิงฟาขอเติมอีก 2 ครั้ง พร้อมข้าวเปล่าอีก 1 ถ้วย หุ ๆ 28 ธ.ค. 51 ออกไปตัดผมกับน้อยสาวของทาคะค่ะ แต่รูปเอาไว้คราวหน้าแล้วกันเนาะ เพราะคราวนี้ตั้งใจจะโฟกัสที่อาหาร ประเดี๋ยวดูรูปเจ้าของบลอกแล้วจะพานทำให้หายอยากอาหารซะ หลังจากตัดผมเสร็จ (ร่วม 3 ชม.) นัดทาคะให้มาเจอที่ห้างแถวร้านตัดผม ย่านนี้มีห้างเยอะมาก เรียกว่าเป็นจุดศูนย์กลางของฟุกุโอกะเลยทีเดียว น้องสาวคุณสามีอยากทานโดเรีย ก็ไปกัน... ของฟา โดเรียชีส ข้างในเป็นข้าวผัดกับซอสมะเขือเทศ ใครมีเทคนิคทานโดเรียแล้วไม่เลี่ยนมั้ยคะ? กินไปได้ครึ่งจานชักเอียนเนาะ และคิดว่าคราวหน้าจะไม่มากินอีก ที่จริงอร่อยมากค่ะ ของทาคะคล้าย ๆ กันแต่มีแฮมด้วย น้องสาวทาคะน่ารักมากค่ะ ออกจากร้านมาก็ไหว้ทาคะอย่างงามแล้วพูดว่าขอบคุณค่ะ (พี่ชายเธอจ่ายน่ะค่ะ) ตัดหน้าเราซะอีกแน่ะ 55 หลังจากนั้นแยกย้ายกันไป น้องสาวทาคะเหมือนจะมีเดท? หรือเปล่าไม่ทราบค่ะ ส่วนฟากับทาคะไปเดินกันต่ออีกห้างนึง ตั้งใจจะเดินเล่น ๆ ที่ห้างนั้นจัดว่ามีนักท่องเที่ยวเยอะมาก โดยเฉพาะชาวจีน เจอคนไทยหน้าร้านขนมกุลิโกะด้วย เลยซื้อคิตตี้จังรุ่นกุลิโกะให้เจ้าแฟงนั่นแหละค่ะ ขึ้นไปที่ชั้นบนสุดของห้าง ปรากฎว่าเป็นชั้นที่มีแต่ร้านราเมงค่ะ ทาคะก็ไม่เคยทราบมาก่อนเพราะไม่ได้มาห้างนี้ 7 ปีแล้ว ร้านราเมงน่าทานทั้งนั้น มีทั้งราเมงของภาคต่าง ๆ ในญี่ปุ่น ซึ่งจะต่างกันออกไปค่ะ มาคิวชูทั้งทีขอแนะนำ "ทงโคทสึราเมง" ลักษณะพิเศษของทงโคทสึคือน้ำซุปข้นกระดูกหมู มีขาหมูตุ๋น เส้นค่อนข้างแข็ง (ไม่ได้แข็งมากมายแต่ถ้าเทียบกับเส้นเมนที่อื่นก็จะแข็งกว่าค่ะ) ต้องทานให้ได้นะคะ ส่วนนี่เป็นราเมงคิตะคิวชูค่ะ (อยู่ในจังหวัดฟุกุโอกะ) ร้านราเมงโดยทั่วไปมีการจ่ายเงินหลายแบบค่ะ แบบที่นิยมทำกันมากที่สุดคือซื้อตั๋วราเมงโดยเครื่องขายตั๋วหน้าร้าน พอเข้าร้านก็ยื่นตั๋วให้พนักงานเสิรฟไปค่ะ แบบกินก่อนจ่ายทีหลังก็ยังมีเหมือนกัน แล้วแต่ระบบเค้าแหละค่ะ ทาคะขอเพิ่มเส้นตามระเบียบ ไม่ทราบจริงเท็จแค่ไหน แต่ทาคะบอกว่าที่อื่นในญี่ปุ่นหาได้น้อยมากที่จะมีบริการเติมเส้นค่ะ ในโตเกียวคงไม่มี คืนวันที่ 29 ธ.ค. 51 สนุกสนานช่วยคุณแม่ทาคะแล่ปลาชื่อว่าบูริค่ะ แล้วน้องสาวทาคะก็ชวนกันทำเค้กชอคโกแลตอีกแน่ะ เราจัดว่าเป็นคนไม่มีหัวด้านเบเกอรี่เอาซะเลย คุณแม่ทาคะทำสลัดจานโตไว้ให้ทานกับซาชิมิ อิ่มอร่อยมาก ๆ ส่วนเค้กได้ทานอีกทีวันถัดไปค่ะ วันนี้มึน ๆ เมา ๆ กันทั้งบ้าน เพราะว่าเราไปซื้อค็อคเทลมาดื่มด้วย มือดี ดูแค่ว่ารสองุ่นเท่านั้นก็หยิบมา ปรากฎว่ายี่ห้อนั้นมีแอลกอฮอล์อยู่ 6 เปอร์เซ็นต์ (แรงกว่าเบียร์ญี่ปุ่นอีก) 31 ธ.ค. 51 คนญี่ปุ่นทั่วไปจะจัดการทำความสะอาดบ้านวันนี้ค่ะ แต่คุณแม่ทาคะแกล้งทำฟอร์มใช้ฟากับทาคะให้ไปซื้อโมจิ ส่วนน้องสาวของทาคะก็ไปเที่ยวกับเพื่อน คุณแม่ทำความสะอาดคนเดียวเอง การเป็นแม่คนเนี่ย หมายถึงความเสียสละจริง ๆ เนาะ (ที่จริงอยากช่วยเค้ามากกว่า แต่เค้าไม่อยากให้ช่วย เฮ่อ..) ขากลับแวะไปทานทงโคทสึราเมงอีก คราวนี้ไปอีกร้านนึง อย่างนึงที่ร้านราเมงในฟุกุโอกะจะไม่เหมือนที่อื่นคือ นอกจากขิงดองแล้ว ก็จะมีผักกาดดองรสเผ็ด และอาจจะมีถั่วงอกดองรสเผ็ดด้วย คือคนคิวชูทำอาหารรสชาติจัดจ้านกว่าโตเกียวน่ะค่ะ ขอคอนเฟิร์มว่ามาที่นี่ไม่ต้องกลัวจะต้องทานจืด ๆ แน่นอน สำหรับสาว ๆ ผมยาวทั้งหลาย เส้นผมจะไม่เป็นอุปสรรคในการกินอีกต่อไป เพราะร้านนี้มียางแจกให้ค่ะ ใครใช้แล้วก็เอากลับบ้านไปเลยนะจ้ะ ไม่คิดตังค์ค่ะ หน้าตาราเมงก่อนปรุง (ของฟาเลือกน้ำซุปรสจัด) หลังปรุง .... ของคุณสามี จืดกว่านิดนึง คืนวันเดียวกัน คนญี่ปุ่นเรียกวันที่ 31 ธ.ค. ว่า "โอมิโสะกะ" ค่ะ ในคืนโอมิโสะกะ เราจะทานโซบะ เพราะความเชื่อที่ว่าเส้นโซบะมันยาว ชีวิตเราจะได้ยาวเหมือนกับโซบะ คืนวันก่อนขึ้นปีใหม่ของญี่ปุ่นก็สนุกดีค่ะ เราออกไปศาลเจ้าใกล้ ๆ บ้าน เพื่อทำบุญขึ้นปีใหม่ โยนเหรียญเข้าไปในกล่อง แล้วก็ตบมือ 2 ครั้ง ขอพร หลังจากที่ทำบุญแล้ว ใครที่มีความเชื่อก็ซื้อเครื่องรางบ้าง เสี่ยงทายทำนายชะตาชีวิตบ้าง เราไม่ได้เสี่ยงทำนาย คุณแม่ทาคะซื้อเครื่องรางเกี่ยวกับสุขภาพให้เฉย ๆ ทั้งคุณแม่และน้องสาวทาคะต่างก็ขะยั้นขะยอให้เราลองเสี่ยงดู แต่เราตั้งใจว่าเดือนสิงหาคมค่อยเสี่ยง เพราะเราเสี่ยงไปแล้วตอนเดือนนั้น เช้าวันที่ 1 ม.ค. 52 ทานโอเซะจิกันค่ะ บรรยายภาพนิดนึงเผื่อใครอยากรู้ว่าใส่อะไรบ้าง น้ำซุป ใส่เนื้อปลาบูริ เผือกชิ้นพอดีคำ ผักชนิดหนึ่งของฟุกุโอกะ เต้าหู้แบบย่าง ลูกชิ้นปลา ใต้สุดเป็นโมจิค่ะ อร่อยมากเช่นกัน อาหารที่ทานกันในคืนนั้น มีหลายอย่างค่ะ ทั้งลูกชิ้นปลา ไข่ปลาดอง ไข่ทอด ฯลฯ ที่สำคัญขาดไม่ได้ต้องมีถั่วดำต้มค่ะ เจ้าของบลอกจัดเองหมดเลยนะ เพิ่งเคยทำเป็นครั้งแรกเหมือนกัน ไว้จะถ่ายรูปของปีหน้ามาลงเปรียบเทียบค่ะ ว่าฝีมือดีขึ้นหรือเปล่า ^-^ เรื่องราวของกินยังมีอีกหนึ่งบลอก ขอเก็บไว้คราวหน้าดีกว่าค่ะ ไว้คอยติดตามกันนะคะ ฟา ป.ล. ขอบคุณกรอบน่ารักจากคุณ Lozocat ค่ะ
Create Date : 08 มกราคม 2552
Last Update : 8 มกราคม 2552 10:29:14 น.
15 comments
Counter : 2443 Pageviews.
โดย: twins วันที่: 8 มกราคม 2552 เวลา:11:14:15 น.
โดย: thamakorn วันที่: 8 มกราคม 2552 เวลา:12:01:08 น.
โดย: บุปผามาลา วันที่: 8 มกราคม 2552 เวลา:14:44:57 น.
โดย: รักแท้มีอยู่จริง IP: 122.31.25.34 วันที่: 8 มกราคม 2552 เวลา:14:48:56 น.
โดย: บุปผามาลา วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:1:52:14 น.
โดย: กูจิ IP: 211.4.116.231 วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:19:32:24 น.
โดย: F@ngky IP: 125.27.114.55 วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:21:02:46 น.
โดย: tanamura วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:4:26:00 น.
โดย: =Zakk= วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:15:38:18 น.
โดย: บุปผามาลา วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:16:40:58 น.
โดย: cutie_nitty วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:6:49:39 น.
โดย: ^_^ อลิส IP: 118.173.116.27 วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:21:20:56 น.
Location :
Yokohama City Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [? ]
Hi, I am Fah ... I write diarys about Thailand, Japan, Yummy Foods, Places to See, Lifestyle, climbing, and etc. Let's join if you are interested in my blog. (●´∀`)ノ*【こ】*【ん】*【に】*【ち】*【ゎ】* 初めまして、ファーです! タイのこととか日本のこととか旅行のこととか 登山とか色々なことの日記を書きますよ。 もし、ファーの日記が気に入ったら 遊びに来てくださいね。