ชีวิตจะเจอแต่เรื่องแย่ๆใช่ไหม

ทะเลาะกับแฟนแม่อีกแล้ว แต่ครั้งแรงเกินจนเรารับไม่ได้ เราไม่ไหวจิงๆ เมื่อวานเราเหนื่อยก็เหนื่อย ปวดหัวก็ปวดหัว เอาใบมาว่าต้องให้เราทำไร เราทำให้หมดทุกอย่างเพียงแต่ไม่ได้เอาขวดไปทิ้งเพราะเราก่ะจะเอาไปวันนี้มันเปนทางไปขึ้นรถไปทำงานพอดี
ตอนเช้าเราก็เคลียร์กับแฟนเรียบร้อยแล้ว ร้องไห้อีกล่ะตู แต่ก็ดีใจที่กลับมาเปนเหมือนเดิม ยิ่งทำให้เข้าใจและรักกันมากกว่าเดิม ขอบคุนจิงๆที่ให้โอกาส เค้าจะรักษามันเปนอย่างดี จะไม่ทำอีกแล้ว เข็ดเกิน ไม่เคยง้อ ไม่เคยทำไรแบบนี้ฟร่ะ ทั้งร้องเพลง ส่งข้อความขอโทด อ้อนวอนแล้วอ้อนวอนอีก จุฟๆ ^^
เราคุยกับแฟนจนถึงสิบโมงเช้า คุยตั้งแต่ตีห้ามั้ง แล้วหลังจากนั้นก็หลับปานตาย เพราะปวดหัวมากๆ หลับได้สักพัก แม่เข้ามาห้อง สักพักแฟนแม่เข้ามาห้อง สักพักแม่เข้ามา สักพักแฟนแม่เข้ามา แล้วแฟนแม่ก็เข้ามาเหยียบบนเตียงเราแล้วไปเปิดหน้าต่างของเรา เปิดหมดเลย เรานอนติดหน้าต่าง หนาวก็หนาว หนาวมากๆ ห่มผ้าห่มสองผื่น คนจะหลับเราเลยเอาผ้าห่มคลุม จิงๆเราจะตื่นแล้วล่ะ แต่ไม่ชอบให้เค้ามายุ่ง ห้องของเรา วันหยุด เราทำงานตอนเย็น อยากจะพักผ่อนบ้าง มาเปิดหน้าต่าง เปิดประตูห้องทิ้งไว้ แล้วก็มาเรียกเรา เราก็บอกมีอะไร แล้วสักพักมันก็เข้ามาบอกว่า ออกมาด้านนอกดิ เราไม่อยากมีปัญหาเราเลยออกไป ตอนแรกคิดว่ามันจะใช้เราทำอะไร เพราะเราก็จะทำให้ แต่มันกลับบอกว่า ทำไมยังไม่ตื่นอีก ตื่นมาทำไรบ้าง เราก็แบบกลับมาเตียงต่อ ไม่ได้หลับหรอก ร้องไห้อ่า เปนไรไม่รู้เหมือนกัน แอบๆร้อง สักพักแม่ก็เดินเข้ามาบอกว่า นี่ก่ะจะไม่ทำอะไรเลยหรือไง ก่ะจะตื่นแล้วออกไปทำงานเลยหรอ เราเลยเดินออกไปจะไปล้างจาน มันก็ไม่มีให้ล้าง เราก็แต่งตัวจะออกไปทำงานทั้งที่ไม่ใช่เวลาออกบ้าน อีกหลาย ชม เลยกว่าเราจะทำงาน เราก็แต่งตัว แล้วแบบใจมันทนไม่ไหวจิงๆ เราเลยโทหาน้า เราก็แอ๊บเสียง สุดท้ายน้าเปี๊ยะบอกว่า ทำไมเสียงเป็นแบบนั้นล่ะลูก มีอะไร บอกน้ามาสิ มีอะไรลูก เราก็บอกไม่มีอะไรหรอก แค่ฟ้าเหนื่อย น้าก็บอกเป็นอะไรลูก เล่าให้น้าฟังหน่อย สุดท้ายเราก็ร้องไปเล่าไป แล้วแม่ก็เข้ามาตะคอกบอกว่า ออกไปคุยกับมัน ออกไป เราก็แบบ แม่ ฟ้าเหนื่อยจิงๆ เมื่อวานฟ้าทำทุกอย่างตามที่มันบอก ฟ้าทำจิงๆแม่ ฟ้าปวดหัว ฟ้าก็ทำ ฟ้าไม่อยากให้เค้ามาว่า แต่ฟ้าทำแล้วแม่ แม่จะให้ฟ้าทำไรอีก ฟ้านอนอยุของฟ้า เข้ามายุ่งวุ่นวายอะไร ฟ้าทนมาสุดๆแล้วนะ ฟ้าจะออกไปซื้อตั๋วแล้ว แม่เลยออกมา มาคุยให้รู้เรื่อง (เราเปนคนไม่ชอบพูดไง เวลาโมโหก็จะไม่ด่าต่อหน้าหรือประเชิญหน้า เราไม่อยากคุยกับคนที่เราเกลียด) แต่ครั้งนี้เราสุดๆมาก เราก็เดินออกไป มันก็บอก เทอเหนกระดาษเมื่อวานที่ชานเขียนไว้ไหม ทำไมเทอไม่ทำ ไอ้เราก็ ฉันทำแล้ว มันเลยบอก ทำแล้วเหรอ มันก่ะบอกว่า ตามมานี่ ไปชี้ขวดเหล้าขวดไวน์ที่มันแดก เราก็เก็บใส่ถุงไว้เพราะจะเอาไปทิ้งวันนี้ตอนออกไปทำงาน เราก็เลยไปหยิบมันมาแล้วจะเอาไปทิ้ง มันก็บอกเดี๋ยวก่อน แล้วทำไมไม่ถูบ้าน เราก็บอกว่าเราถูแล้ว มันเลยพาไปดูตรงเหรียญที่หล่นอยุ เมื่อวานเราก็เหนแต่เราไม่เกบไง มันบอกว่า ถ้าเทอถูแล้วเหรียญนี่มันยังอยุที่เดิมได้ยังไง เส้นผมก็ยังหล่นอยุ เราก็บอก มีไรต่ออีก ว่ามา มันบอกว่า พรมทำไมไม่สลัด เราเลยบอกสลัดแล้ว มันเลยบอกมันยังมีฝุ่นเกาะอยุ เราเลยอืม สักพักมันก็ไปลูบตรงตัวทีวี ซึ้งกุนึกในใจ อันนั้นอ่ะกูเช็ดกับมือจิงๆ มันไปลูบบอกว่า อืมมันยังมีฝุ่นติดอยุบ้างแต่ก็ไม่เปนไร แมร่งเหี่ย กุนึกในใจ มึงจะให้มันเอี่ยมมากๆเลยเหรอ สัส กุเช็ดจิงๆกับมือเมื่อวาน แล้วมันไปลูบตรงกระจกชั้นวาง มันบอกว่าแน่ใจหรอว่าเช็ด แล้วมันก็บอกว่า ทิ้งขยะ ซักผ้า เทอทำแล้วชานเหน เหอะๆ
บักหน้าควย บักสัส บักอับปรี กุไปเอาขี้ควายปาหัวมึง กุเอาตีนกุที่เหยียบขี้หมาไปเหยียบมึงหรอ กุไปฆ่าพ่อแม่มึง กุไปตัดหำมึงให้เป็ดกินหรอ ถึงทำกับกุมากขนาดนี้อ่า กุทนมากจริงๆ มันหลายครั้งแล้ว ไม่ใช่แค่ 2 3 4 5 แต่มันมากกว่านั้นจิงๆที่มึงทำนิสัยเหี่ย หาเรื่องกุแบบนี้ หาเรื่องตัดเนตกุ กุคุยโทสับก็หาว่ากุไม่ทำไร กุทำไรก็หาว่ากุไม่ทำสักอย่าง หาว่ากุขี้เกียจ แล้วที่กุเลิกเรียน ปิดเทอม กุทำงาน ผ้ากุซัก พับ จานมึงแดกวางเต็มครัวกุล้าง กุถู งานบ้านกุทำ แล้วเมิงจะเอาอะไรกับกุอีก ให้กุไปมีอะไรกับมึงหรอ บักควยเอ้ย กุไม่ใช่เมียมึงนะ อย่ามาบงการเป็นเจ้าชีวิตกุมากได้ไหม พ่อกุก็ไม่ใช่ พ่อกุไม่เคยทำกับกุแบบนี้ ชีวิตกุไม่เคยมีใครทำกับกุแบบนี้
ต่อไปนี้กุจะไม่ยอมอะไรอีกแล้ว หน้าที่ของกุกุจะทำให้ดีที่สุด แต่ขอร้องอย่ามายุ่งกับกุมากเลย เพราะกุทนชกมึงไม่ได้จิงๆ วันนี้กุเกือบต่อยมึงไปแล้ว อย่าให้กุถึงที่สุดเหมือนวันนี้ อย่าให้กุรู้สึกเกลียดมึงมากไปกว่านี้เลย เพราะตอนนี้มึงคือคนที่กุเกลียดที่สุดในชีวิต มึงคือคนที่ทำรายชีวิตกุทุกๆอย่าง มึงคือคนที่กุต้องการฆ่า มึงจำไว้อย่าให้กุถึงขีดสุดท้าย

กุไม่ต้องการให้มึงมาทำลายอนาคตของกุ

บอกตามตรงถ้าใครไม่มาอยุจุดนี้ ไม่รู้หรอก ทุกคนจะไม่รู้ว่ามันทรมาน มันเสียใจ มันท้อ มันสาระพัดจิงๆ ไม่ใช่เราไม่ทน เราทนเราพยายามทำตัวเองให้ดีมาตลอด เราพยายามทำหน้าที่เราให้ดีมาเสมอ เราสงสารแม่ เราเกลียดมันแค่ไหน แต่เราต้องปรับตัว เราพยายามปรับตัวเพื่อแม่ เพื่อคนที่แม่รัก แต่ตอนนี้อยุใครอยุมันเถอะ เราจบเราก็กลับไทยจิงๆ ถึงตอนนั้นเรากลับจิงๆ ขอโทดที่เปนลูกไม่รักดี ขอโทดที่เปนหลานที่ไม่เอาไหน แต่ฟ้าทำดีที่สุดแล้ว

เชื่อป่ะนั่งรถไปถามพาสปอร์ทที่สถานฑูตมา แต่ยังไม่ได้ เพราะเราก่ะว่าถ้าได้พาสปอร์ทเราจะไปซื้อตั๋วทันทีจะบินกลับให้เร็วที่สุด เราไม่ไหวจิงๆ แต่นี่เราไม่ได้ไง รอต่อไป รอให้ได้พาสปอร์ทก่อน ทิดหน้าคงได้ แล้วค่อยดูต่อไปว่าเราจะทำยังไง ตอนนี้คิดไรไม่ออก อาจจะทนๆให้จบปีสุดท้ายก่อน แล้วเรากลับจิงๆ
หลังจากนั้นก็นั่งรถไฟไปทำงาน ไปถึงร้านก่อนชั่วโมงนึง พี่เล็กกับเจ้าของร้านก็รู้เรื่อง เพราะเราตาดูไม่ได้จิงๆ นั่งรถไฟไปคนเยอะๆ เราก็แบบร้องไห้อ่า น้ำตาออกมาได้ไงไม่รู้ แต่เราไม่สนไรแล้ว เปนอะไรที่กุไม่อายจิงๆ มันที่สุดมากๆ เจ้าของร้านก็ถามว่าทำงานไหวไหม เราเลยบอกว่าไหว สุดท้ายเราก็ทำต่อ กลับมาบ้าน เนตก็ยังเล่นไม่ได้ เราเลยไปบอกมันว่า ตัดเนตฉันอีกแล้วเหรอ แม่ก็อยุนั้น มันเลยบอก เออ ฉันตัด เหอะๆ กวนตินน้อ
เราอ่าเป็นคนไม่ค่อยพูด อะไรๆก็ยอมมาตลอด แต่พอกันที เราไม่ใช่ขี้ค่า พอจิงๆ จบๆ จบทุกอย่าง อยุใครอยุมัน เราไม่สนจิงๆแล้ว เราก็จะทำงานบ้านทุกอย่างให้ดี ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน เราจะไม่สนว่ามันจะให้เราทำไรให้มันอีก เราทำแค่นี้พอ ไม่ต้องมายุ่งกับเรา จะด่าจะไรเรา เราจะไม่ทำตามแล้ว เพราะมันคือคนที่กุเกลียดที่สุดในโลกกกกกกกกก
วันนี้จะฟัง VirginSoft 103 ให้ได้ไง ไม่งั้นไม่ตัดสินใจไปบอกให้มันรู้หรอกว่ากุรุ้ว่าเมิงตัดเนตกุ ตลอดเวลามันอ้างว่ามันไม่ได้ทำ แต่กุจะฟังดีเจอ้อนก่ะดีเจปอณ์ดให้ได้ วันสุดท้ายแล้วก่อนจะไม่มีคลื่นนี้


ปล. ขอโทดนะที่ใช้คำไม่สุภาพ
ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าจะเอายังไงต่อไป
คงต้องทนอีกสักหน่อย รอให้จบปีนี้ก่อน
แล้วเจอกันเมืองไทย

เหนื่อยมากๆเลยนะ เฮ้อ เหนื่อยใจมากกว่ากายอีก

Create Date : 31 ธันวาคม 2551		5 comments
Last Update : 31 ธันวาคม 2551 7:39:09 น.
Counter : 741 Pageviews.
Share Tweet