ร้องเพลงงาน christmas

วันนี้มีเรียนตั้งแต่ 8 โมงเช้าเหมือนปกติ เรียนเยอรมันสองคาบแรก อยากจะหลับมากๆ หลังจากนั้นก็พัก แล้วก่ะต่อด้วยเลขสองคาบ พอคาบเลขค่อยยังชั่วหน่อย เป็นเรื่องที่ชอบมากๆ สอง ชั่วโมง ตูยกมือตอบนับไม่ท่วน แมร่งไม่เข้าใจ เรื่องนี้เรื่องง่ายๆ มีแต่ตัวเลข แต่พวกเพื่อนในห้องแมร่งไม่เข้าใจ อู๊ย จะบ้าตาย เรื่องก่อนพวกหาพื้นที่ อะไรไม่รู้ ยากก่ะยาก ไม่รู้มุมไหนหารไร เลยสอบตก 55+ แต่ใครจะเชื่อว่ากุจะมาเก้งเรื่องนี้ เพื่อนที่นั่งใกล้ๆมันเลยบอกว่า "ฟ้า เต็มที่เลยเมิง ทำไมมึงเก่งขึ้นว่ะ" อ้าวอินี่ เรื่องกุชอบน้อ อิอิ แล้วจารแบบไล่ตามที่นั่งให้ตอบ เพื่อนทางซ้ายขวาแล้วก่ะอีกคนก่ะบอกให้คิดให้มันหน่อย สมองเราก่ะเลย ตืดๆ คิดให้มันสองสามรอบ ดีจารไม่ได้ยิน จริงๆอ่ะก่ะไม่อยากบอกหรอก เพราะคิดดูดิ ทีวิชาอื่นหรือเรื่องไร กุบอกให้เมิงบอกกุพวกเมิงกะไม่เคยบอกกุเลย กุก่ะอยากจะเห็นแก่ตัวบ้างนะ แต่ทำไม่ได้ว่ะ คือสำหรับฟ้านะ แบบแค่ตัวเองทำได้ ยกมือตอบ ได้คะแนน เราก็น่าจะบอกหรือสอนเพื่อน บอกแล้วไงเพื่อนที่นี่มันคนละแบบกับเมืองไทย เมืองไทยเราเจอเพื่อนที่ดีด้วยแหละ ต่างก็ช่วยเหลือกัน ไม่ใช่ตัวใครตัวมันแบบนี้ คิดแล้วก็ทำอะไรไม่ได้หรอก บางครั้งฟ้าเคยโกดเพื่อนนะ แบบ เหี่ย ช่วยกุหน่อยดิ แมร่งเห็นแก่ตัวจนฟ้าโมโห ไม่คุยกับมัน แล้วมันก็มาง้อ มาคุยก่อน ไอ้เราก่ะแบบ แล้วกุจะโกดไปทำไม ในเมื่อโกดไปมันก็เหมือนเดิม ปกติอยุ รร จะตลกๆ ขำๆ พูดมากแต่ถ้ากุพูดน้อยเมื่อไหร่ เมิงตายยยย
หลังจากนั้นก็เรียนประวัติศาสตร์ เอาล่ะค๊าบ ลอกการบ้านเพื่อนตอนพัก 555+ เพื่อนอีกสองคนมันลอกแบบเอากระดาษวางพื้นเลย แต่ไอ้เราชินแล้วไง รู้เลยเอาสมุดไปลอง 55+ อาจารย์เดินตรวจ เชื่อป่ะ แถวฟ้านะเหมือนกันหมดเลย ชิสสองแผ่น ข้อสุดท้ายไม่ทำกันเยอะมาก จารเลยถามว่า "เอ๊ะ ทำไมข้อสุดท้ายไม่ทำกันเยอะจัง" เพื่อนมันเลยบอกว่า ไม่เข้าใจค๊าจารขา เป็นคาบที่จะหลับมากๆ แอบคุยโทสับอยุ เอากระเป๋าที่ใส่ปากกาไรวางบังไว้ก่ะก้มหน้าคุย ไม่ได้ยินเสียงเค้าพูดหรอกแต่เราพูดก่ะพอ ฮ่าๆ หลังจากนั้นก่ะพัก 2 คาบเพราะว่าจารสอนประวัติศาสตร์ไม่มา หลังจากนั้นก็เรียนกีฬา 2 คาบ เล่นวอลเลย์ แมร่งโมโห เวลาเล่นกับเพื่อนแล้วมันเล่นไม่เปนกัน แต่ก่ะเฉยๆ ชิวๆ สงสารเพื่อนสนิทมากกว่า เวลามันต้องรับแล้วมันรับไม่ได้เพราะมันกลัว จารก่ะจะด่า แต่แมร่งเรื่องบอลเสือกเก่งนะ พอเลิกก่ะดูมือถือ อ้าวมันบอกว่า โทได้ตอนฉุกเฉิน เลยปิดเครื่องเปิดใหม่ ซวยล่ะตู จำรหัสซิมไม่ได้ แมร่ง กรี๊ดเลย เพื่อนเลยถาม "เมิงเปนบ้าหรออิหอก" หลังจากนั้นก็ไปรอร้องเพลงที่ในตัวเมือง Marktplatz ของเมืองที่เราเรียนคือ Hanau คิดดูไปถึง 15.45 จริงๆจารนัด 17.00 ก่ะไปซื้อซุชี่กิน แล้วก็ไปแมคกับเพื่อน เราก่ะนั่งกินซุชี่แบบไม่อายใคร เพื่อนมันเหนเรากินก่ะตะเกียบก่ะอยากกินมั้ง แต่มันเหนเรากินปลาดิบไรแล้วมันจะอวก อุอุ หลังจากนั้นก็เดินเล่นที่งานแล้วไปหาจารตอน 16.30 จารเลยบอกว่า "ฉันนัดพวกเทอ 17.00 นะ เทอมาเร็วเกิน" แล้วกุเหลือบไปเหนป้ายงาน "รร Schulzentrum Hessen-Homburg ร้องเพลง 18.15" กุโวยเลยค๊าบ เลยต่อว่าจารว่า ทำไมนัดมาเร็ว พวกฉันสามารถกลับบ้านได้เลยนะนั่น ให้มายืนรอหลาย ชม แล้วทำไมบอกงานเริ่ม 17.30 หนาวก็หนาวนะจาร bla bla.. เพื่อนมันก่ะบ่นก่ะจารต่อจากเรา หลังจากนั้นก่ะเดินหงุดหงิดเข้าร้านหนังสือ เพราะมันอุ่นและก็อยากหาซื้อหนังสือไปอ่านด้วย แต่เราเดินไปดูการ์ด เลยได้การ์ดมาสองใบก่ะจะส่งไปวันคริสมาส แล้วหลังจากนั้นก็บอกให้เพื่อนพาไปซื้อสร้อยที่เป็นรูปหัวใจเปิดออกได้ใส่รูปได้อ่ะ นึกออกกันน้อ แล้วหลังจากนั้นก็ไปหาเพื่อนๆกันที่หน้าเวที แล้วก่ะเจอเพื่อนหลายคน เพื่อนๆมันก่ะโวยใย๋ เพราะจารนัดมาเร็วมากๆ คนเยอะจริงๆ แล้วสักพักกุก่ะเริ่มหิว เลยหาไรยัดท้องต่อ แล้วก่ะยืนหนาวใจอยุหน้าเวทีกัน เพื่อนๆก่ะทยอยกันมา บางคนมันก่ะเปิดตัวแฟนมันบ้าง บางคนพ่อแม่ ผู้ปกครอง พี่น้องของแต่ล่ะคนก็มา (แล้วมีใครมาดูกุบ้างว่ะ ร้องมาสามปีล่ะ หุหุ) คิดแล้วแบบอยากให้น้าตายายน้อง มาดูเราน้อ อยากให้คนเรามาให้กำลังใจขอบเวที แต่ความจริงก็คือความจริง ที่เราอยุห่างจากพวกเค้าเหล่านั้น นี่คือประสบการณ์ปีสุดท้ายของงานคริสมาสที่จะได้ร้องเพลง เพราะปีหน้าก็จบแล้วเรียนต่อ คงไม่มีร้องโอเปล่าแล้ว คิดแล้วก็แปลกๆ ที่ว่า "ทุกวันนี้สิ่งที่เราทำ ที่เราเจอในเยอรมัน มันคือประสบการณ์ครั้งหนึ่งของชีวิตที่เราเจอ" มันทำให้เราคิดว่า อืม ต่อไปเรื่องวันนี้อาจจะเป็นเรื่องเราของเราก็ได้.....
18.00 คีบอร์ด กีต้า เบส เริ่มลองเสียง 18.15 พวก class 6 ร้องเพลง ตามด้วย class 8-9 แล้วหลังจากนั้นก็ตามด้วย class 10 พี่ใย๋ พวกเราเอง ร้องเพลงไป 4 เพลง เรายืนด้านหน้าเลย โคตรอาย เพราะจำเนื้อไม่ได้สองท่อน แต่ก่ะทำปากไป หนุกดี มองจากด้านบนสูงๆลงไปบนเวลาที บางคนพ่อแม่ก่ะเอากล้องวีดีโอมาถ่ายลูก บางคนก่ะถ่ายรูป เหนแล้วคิดถึงครอบครัวจัง อยากให้มาเห้นสิ่งที่เราทำ ร้องเสร็จ 18.55 รีบนั่งรถไปสถานีรถไปแล้วกลับถึงบ้าน ทุ่มครึ่งมั้ง รีบเปิดเครื่องดูรหัสซิมเลย เพราะคิดว่าต้องมีใครส่ง sms และโทเข้า พออ่านแล้วก็คิดถึงว่ะ...จบข่าว
หลังจากนั้นก็เปิดน้ำร้อนแช่อ้างครึ่ง ชม เพราะหนาวมากๆ เหนื่อยจริงๆ แล้วก็มาอัพบลอคส่วนตัวแล้วก่ะทำรายงานสักพัก อ่านหนังสือตาจะหลับ เพลียมากๆ แบบเล่นกีฬาเสร็จมายืนที่หนาวๆรอสองชั่วโมงครึ่ง แล้วมันหนาวมากๆ ลืมเอาผ้าพันคอไปด้วย เท้านี่เย็นหมดเลย สุดท้ายก่ะทนไม่ไหว หลับไปตอนสี่ทุ่มได้ ............

Create Date : 11 ธันวาคม 2551		1 comments
Last Update : 11 ธันวาคม 2551 17:51:48 น.
Counter : 583 Pageviews.
Share Tweet