รักเพื่อน - เข้าใจคำว่า "ไม่มีเวลา" !?

เมื่อสองวันก่อนรู้ว่าตัวเองจะได้ทำงาน มีตังค์เก็บ มันดีใจมากๆเลยนะ
แต่พอมาถึงวันที่จะได้ทำงานจริงๆ ปัญหากลับเข้ามา จนตรูจาเอาไงดี
ป๊าก็ไม่อยากให้ทำมันไกล นังเพื่อนก็บอกว่า ระวังนะมึง
แม่ก็บอกว่า มันไกลแม่ก็ไม่อยากให้ทำนะ
แล้วจาให้ทำไงเนี่ยว่ะ

ก็อยากทำนะ ลองดูก่อนว่ะ ถ้ามันไกลมากไป เราไม่ไหว ก็ไม่ทำ
เฮ้อ เกือบกลับมาโรตจิตตกเหมือนเดิมแล้วตรู เซ็งๆๆๆๆ

60 โลอ่าคิดดูดิ เหอะๆ วันนี้ขี้เกียจตื่นมาก แต่ก็ต้องตื่นเช้า
อตื่นมาป๊ามีการถามว่า ตื่นทำไมเร็วจัง แหมคุงป๊าก็ คนจาได้ทำงานนะค่ะ
ตอนแรกเมื่อคืนป๊าทะเลาะก่ะแม่นิสหน่อยอ่า เพราะป๊าไม่อยากให้ทำ มันไกล
แต่เราบอกเมื่อเช้าว่า เราเต็มใจทำเอง ป๊าเลยบอกว่า เดี๋ยวไปส่ง
ทำไมไม่บอกตั้งแต่เมื่อคืนค่ะป๊า นู๋จาได้ฝันต่อปายยยยยย
ทำงาน 12.00-20.00 แล้วตรูจากลับมาถึงบ้านตอนไหนว่ะเนี่ย

สู้โว้ยยยยยยย





เรื่องราวของ ลิงน้อยก่ะหมูน้อย วันอำลา

เมื่อวานนัดก่ะไอ้หมูว่าจาเจอกัน เพราะคงไม่มีเวลาแล้วนะ อะไรประมาณนี้
โทรไปปลุกมันตอนบ่ายโมง " มึงฝนตกนะเว้ย เอ่อๆเดี๋ยวตรูไป"
เสียงแบบงัวเงียมากๆ หุหุ สงสารเพื่อนเหมือนกันว่ะ ฝนก็ตก
แต่ก้มาเจอกันจนได้ จริงๆเพื่อนอีกคนนัดเราสองคนวันเสาร์
แต่ยัยหมูมันก็ไม่อยากมาคนเดียว เพระเพื่อนคนนั้น ดูเหมือนจาเข้าก่ะพวกเราไม่ค่อยได้
พวกเราแบบน่าตาดีไง คนนั้นเทียบไม่ได้เลย 55
รอยัยหมูมันประมาณสิบนาที มันก็เดินมาตั้งแต่หลังเลย เราอยู่ด้านหน้า
บอกหลายนอบแล้ว ว่าลงป้ายนี้ให้ขึ้นหน้าๆ เหงมันหอบอะไรไม่รู้มา
พอเหง ลืมค๊าบ ลืมสนืท 5555 F4 ลืม เหอะๆ เหงมันวันนี้ เหมืนวันสุดท้ายไงไม่รู้ว่ะ
ก็ไปกินข้าวกันร้านเวียดนาม ลูกเจ้าของร้านหล่อไง เลยนำเสนอไอ้หมูมัน
แฟนมันรู้เอาตรูตายแน่เลย 55 (ไม่มีไรหรอกพี่ เพื่อนเปิดหูเปิดตา อิอิ)
หลังจากกินโดยพี่คุงหญิงแม่เลี้ยงแล้ว เราก็ทิ้งแม่ให้กลับเอง 55
ลิงน้อยก่ะหมูน้อยเลยเดินเล่นกัน ท่ามกลางฝนที่โคตรเฮงซวย
วันที่แดดออก หมูก่ะลิง ม่ะออกกัน วันที่อากาศน่าถีบ มันสองคนช๊อบชอบ
ก็คนไม่เยอะดีไง นี่คือสิ่งที่เราสองคนเหมือนกัน ไม่ชอบคนเยอะ
เดินได้ DVD step up แล้วก็แวะซื้ออาหารญี่ปุ่นมากินห้องกัน
พอมาถึงห้องที่ไหนได้ มาถ่ายรูป 555 นังหมูมันเดินหามุม แล้วมันก็เรียก
สุดยอด ยอมมันมาก ก็เปิดหนังที่ซื้อมาใหม่ดุกัน แต่สุดท้าย
ไม่หนีเรื่อง หน้าเหลี่ยม2 ดูหนังไทย ช่วยชาติ ( กินลำใยช่วยชาติ )
แต่ก็ดูไป กินไป ถ่ายรูปกันไป กอดไอ้หมูไป และแล้วเวลาก้ผ่านไป
ทุ่มกว่าเดินออกไปส่งมันขึ้นรถ เฮ้อ เศร้าว่ะ ไม่อยากให้มันกลับเลย
แบบไม่รู้จาได้เจอกันตอนไหนอ่า เราก็ทำงาน ไม่มีเวลาโคตร
ไปถึงนะ ไม่ยอมให้มันขึ้นรถ ตกรถรอบนี้ รออีก สิบนาที เหอะๆ มันบ่นใหญ่เลย เอิ๊กๆ
ตรูไม่รู้นี่หน่า แล้วก็คร่ำครวญ อ้อนไม่ให้มันกลับ เหอะๆ แกะแขด กอดมัน จนเค้าว่าเปงเลสมั้ง
ตรูไม่สนโว้ยยยยยย ตรูมีแฟนแย้ว แต่ตอนนี้มันหาไม่เจอ 555
รถมามันขึ้นไปเร็วมาก ไม่ทันได้ลากันเยย หันมายิ้มแล้วก็เดินไปอย่างสง่า แต่ขาพลิก
เอ้ยไม่ใช่ อิอิ เหงาเว้ย เหมือนยังไงไม่รู้อ่า ต่างคนต่างรู้ว่าไม่มีเวลา
เปิดเทอมมาอย่าถามเลย ว่าจะได้เจอกันตอนไหน ต่างคนจ่างเรียนและเรียน
โคตรหนัก ไอ้หมูมันต้องฝึกงานอีก เราก็เรียนถึงค่ำ อาจจะทำงานเสาร์อาทิตย์
เวลาหายากมาก คำว่าไม่มีเวลา ก็กลับมาเหมือนเดิม
ปีที่แล้วนะ วันเกิดยัยหมู ก็ไม่ได้ไป วันคริสมาส ก็ไม่ได้ไป
วันขึ้นปีใหม่ ก็ไม่ได้ไป เพราะต้องทำงาน ปีนี้ก็จะอีกแล้วเหรอเนี่ย
คิดถึงแกนะเว้ยไอ้หมู มึงอ่าดูแลตัวเองด้วย เปิดเรียนมา สู้ๆนะเว้ย
ถ้าตรูไม่มีเวลาไปหามึง หรือไม่มีเวลาไปก่ะมึง อาจจะหมายถึงวันสำคัญอะไรด้วย
มึงอย่างอลตรูนะ ตรูรู้นะ ว่ามึงเข้าใจตรูแต่ทำเปงงอล แต่ก็ขอบใจมาก ที่เข้าใจตรูทุกอย่าง
ที่มึงทำให้เหงว่ามึงก็รักตรุเหมือนกัน เพราะตรูขี้น้อยจายยยยยยยยยยยยยยย
ที่มึงนัดเจอกันเมื่อวาน ที่มึงอุดส่าแบกสังขารมึงมา ทั้งที่อากาศโคตรแย่
ตรูรู้ว่ามึงเปงคนไง แต่มึงก็พยายามปรับให้เข้าก่ะเพื่อนที่น่ารักคนนี้ 55 นิสนึง ไม่อยากให้น้ำยายไหล เหอะๆ
ก็นะ คนอื่นคิดว่าหมุก่ะลิงเปงเลสกันหมดล่ะ บอกร้อยรอบว่า
เพื่อนโคตรสนิท เพื่อนโคตรรักกัน เพื่อนที่ทำอะไรให้กันได้ทุกเรื่อง โคตรรักมึงเลยไอ้หมู
ไม่รู้จาเขียนไรล่ะ ปกจิไม่ค่อยหวานหรอก ออกจะซกมก เหอะๆ
เอาเถอะว่ะ ยังไง ตรูก็จะอยู่ข้างๆมึงเสมอ ไม่ว่ามึงจะสุขจะเศร้า
จะอ้วนแบบนี้ไปตลอด ตรูก็จาอยู่เปงเพื่อนมึงตลอดไป
ไม่ว่ามึงจาอยู่ไทย ไม่ว่าตรูจะอยู่เขาไหน ตรูก็จะเปงเพื่อนมึงแบบนี้เสมอ
ไม่ว่ามึงจะมีอแฟนดุ 555 ตรูก็จะเข้าใจมึง อิอิ
ดูแลตัวเองด้วยเว้ย แค่นี้แหละ จบ



จาบอกก่ะเพ่อนทุกคน เพื่อนที่สนิทของลิงน้อยนะ ที่อยู่ไทยอ่า
ไม่ว่า ออม อิ๋ง ปูน อุ้ม อิ่ม แพท ฝ้าย อาย
ชานอ่ะรักพวกแกเสมอ คิดถึงพวกแกเสมอ
ไม่อยากให้คิดว่า ชานมีเพื่อนใหม่ แล้วชานจะลิมพวกแก
ชานบอกพวกแกตั้งแต่แรกแล้ว วันสุดท้ายที่ต้องจากลา
คำที่ชานบอกว่า
ถึงชานจะมีเพื่อนใหม่สักกี่คน ชานจะไม่ลิมพวกแก
และชานยังยินยำตำนั้น
ห้อยมันเพื่อนสนิทชานมากเหมือนกัน
พวกแกทุกคนก็เพื่อนสนิทชาน ชานรักก้อย ชานก็รักพวกแกนะ
ไม่อยากให้น้อยใจว่ะ เข้าใจชานนะ
ขอบใจพวกแกมาก ที่ไม่เคยลืมชาน
ตลอดเวลาที่ชานกลับไปเจอพวกแก
พวกเรายังเหมือนเดิมทุกอย่าง
มันเหมือนเป็นการพิสูตรนะว่า
ตลอดเวลาตั้งแต่ ป.5 ออม อิ๋ง อุ้ม อิ่ม
ม.1 แพน ฝ้าย อาย
พวกแกยังเหมือนเดิมทุกอย่าง
และชานคิดว่า ชานก็เหมือนเดิมเหมือกัน
จนตอนนี้เรา ม.5 แล้วนะ
รักพวกแกเสมอนะ
เป็นกำลังใจให้เพื่อนรักตลอดไป
ขอบใจที่คอยอยู่ข้างๆชานมาตลอด
ขอบใจที่ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง
ขอบใจที่พยายามส่ง จม พยายามบอกให้ชานสู้มาตลอด
รักพวกแกมากๆนะ

Create Date : 09 สิงหาคม 2550		2 comments
Last Update : 9 สิงหาคม 2550 14:56:11 น.
Counter : 515 Pageviews.
Share Tweet