| |
ชายิกาของเจ้าชาย  ขอบคุณรูปภาพจากเว็บนายอินทร์นะคะ ชายิกาของเจ้าชาย นปภา ความรักคือพลังอันยิ่งใหญ่ และบางครั้งก็ทำให้คนเรายอมเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้ แม้กระทั่งตัวเอง คำโปรยบนปกหลัง 'เงือกน้อย'หญิงสาวที่เสียสละเพื่อความรัก จากอมตะเทพนิยาย กลายเป็นจินตนาการรักแสนหวาน เมื่อสาววายตัวแม่โคจรมาพบกับสองหนุ่มหล่อ เรื่องราวความรักฉบับอลเวงระหว่างเจ้าชายกับนิยายเกย์จึงเริ่มต้นขึ้น หนังสือเรื่องชายิกาของเจ้าชาย เป็น 1 ในนิยายเซ็ต The Princess ของสำนักพิมพ์สื่อวรรณกรรม ซึ่งเอาเนื้อเรื่องจากวรรณกรรมคลาสสิกหลายๆเรื่องมาเขียน ในส่วนของเรื่องชายิกาของเจ้าชาย นำเนื้อเรื่องมาจากเรื่อง เจ้าหญิงเงือกน้อย เรื่องย่อ แพรธารา หรือ'มารีน'สาวใสซื่อ แต่กลับเป็นเป็นเจ้าแม่ฟิควาย ทั้งแต่ง อ่าน และสะสม ไม่รู้ว่าสเน่ห์ส่วนไหนของเธอไปทำให้'ลอยด์'เจ้านายของตัวเองแอบหลงรักมานานหลายปี แต่สาวเจ้ากลับไม่เข้าใจ เห็นว่าเป็นความรักแบบเพื่อนสนิทมีให้กันเท่านั้น วันหนึ่งขณะที่มารีนขี่มอเตอร์ไซค์เพื่อเอาเอกสารไปส่งให้ลอยด์นั้น ก็เกิดเจอโจรขโมยกระเป๋า ด้วยความที่เป็นคนดี มารีนจึงได้เข้าไปช่วยจับคนร้าย ก่อให้เกิดความประทับใจแรกพบกับ'คามิน'หลุ่มหล่อ รวย ชาติตระกูลดี คามินตกหลุมรักมารีนเข้าอย่างจัง จึงหาโอกาสมาขายขนมจีบให้กับมารีนอยู่เสมอโดยมีเอื้อมฟ้าเพื่อนสนิท(คิดไม่ซื่อ)คอยเป็นผู้ช่วย แต่ก็มีลอยด์คอยกันท่าอยู่ตลอด ในขณะที่สองหนุ่มฮึ่มฮั่มใส่กัน เพื่อแย่งกับทำคะแนนกับมารีนนั้น เจ้าตัวกลับไม่สนใจอะไร นอกจากโลกสีม่วง เมื่อมารีนเห็นลอยด์อยู่กับคามินเมื่อไหร่ ในหัวมักจะมีฉากเด็ดๆ ให้สาววายอย่างเธอจับไปจิ้นได้ทุกทีสิน่า! ความรู้สึกหลังอ่าน เนื้อหาต่อไปนี้เป็นความเห็นของผู้อ่านล้วนๆค่ะ และมีสปอยเนื้อเรื่อง ถ้าไม่อยากรู้ก็ข้ามไปได้นะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 3 ของเซ็ต The Princess ที่เราอ่าน ต่อจากเรื่อง หอคอยแห่งมนตราที่เคยรีวิวไปแล้ว กับเรื่อง รักนี้ที่สิเน่หา ตอนแรกก็ว่าจะรีวิวเรื่อง รักนี้ที่สิเน่หา แต่ว่าตอนที่อ่านเสร็จใหม่ๆก็มัวแต่ไปทำงานที่งานหนังสือ ก็เลยลืมไป คิดว่าถ้าว่างเมื่อไหร่จะเอามารีวิวเก็บไว้อ่านดูเหมือนกัน เข้าเรื่องชายิกาของเจ้าชายนะคะ เรื่องนี้บอกตามตรงว่าไม่เข้าใจว่าดัดแปลงมาจากเรื่องเจ้าหญิงเงือกน้อยยังไง เพราะว่าเรื่องเจ้าหญิงเงือกน้อยที่เราจำได้คือ แอบหนีพ่อมาดูโลกมนุษย์ แล้วก็ไปตกหลุมรักเจ้าชาย เลยไปแลกเสียงของตัวเองกับแม่มด เปลี่ยนเป็นขาแทน แต่สุดท้ายเจ้าชายก็ต้องแต่งงานกับเจ้าหญิง ส่วนเจ้าหญิงเงือกก็กลายเป็นฟองอากาศ ซึ่งในเรื่องนี้ อ่านไปจนจะจบเล่มแล้วก็ยังนึกไม่ออกว่ามันดัดแปลงมาจากส่วนไหน จนสุดท้ายก็มาเฉลยว่า อ้อ! นางเอกเปลี่ยนแปลทุกอย่าง เพื่อให้เข้ากับคามิน(ที่มาดเป็นเจ้าชายมาก)เหมือนกับเจ้าหญิงเงือกของเรา ที่พยายามทุกอย่าง เพื่อให้ได้อยู่กับเจ้าชาย แต่มันเป็นส่วนคล้ายที่เรารู้สึกว่าน้อยไป ถ้าเทียบกับ 2 เรื่องก่อนหน้า จะรู้สึกได้เลยว่า จับจุดเด่นของวรรณกรรมคลาสสิคอย่าง ราพันเซล และมู่หลานออกมาเขียนได้ดีทีเดียว แต่ถ้าไม่นับเรื่องที่ว่าไม่คล้ายกับเจ้าหญิงเงือกน้อย เราว่าเรื่องนี้เขียนออกมาได้ดีเลยทีเดียวค่ะ โดยเฉพาะคาเรกเตอร์นางเอกที่ว่าเป็นสาววาย จับออกมาเขียนได้เหมือนนั่งกลางใจสาววายเลยทีเดียว ซึ่งบอกตามตรงเราก็ถือว่าเป็นคนที่ชอบอะไรวายๆเหมือนกัน พอมาเห็นนางเอกในเรื่องนี้แล้วเลยรู้สึกว่าเป็นพวกหัวอกเดียวกันมั้งคะ  เราชอบมากที่คนเขียนมีบรรยายฉากที่นางเอกจิ้นระหว่างพระเอก 2 คน มันเหมือนเป็นสีสันของเรื่องนี้เลยก็ว่าได้ ส่วนพระเอก เราเชียร์ลอยด์ตั้งแต่แรกแล้วค่ะ คือเราเป็นพวกที่ว่า ผู้ชายคนไหนออกมาก่อน เราก็จะคิดว่าคนนั้นเป็นพระเอก และถ้าตอนท้ายมันไม่ใช่ขึ้นมาล่ะก็ จะเฟลขั้นรุนแรงเลย เรื่องนี้เราก็แอบเปิดไปท้ายเล่ม(อีกแล้ว)ว่าใครเป็นพระเอก แต่พอท้ายๆเล่มก็เริ่มรู้สึกว่า ทำไมนางเอกดูรักคามินขนาดนั้น หรือว่าตอนที่เปิดไปดูแว้บๆนั่นดูผิด และเริ่มกระวนกระวายจนแทบจะไม่อยากอ่านต่อ เรื่องนี้ตอนแรกไม่ชอบคามินเลย คือด้วยบุคลิก เป็นคนดี ดูใจเย็น แล้วยิ่งฉากที่คามินของนางเอกแต่งงานในลิฟท์นะ ถ้าเราเป็นมารีนของกรี้ดสลบอยู่ตรงนั้น เพราะมันโรแมนติกมาก แต่เพราะอะไรไม่รู้ เราถึงรู้สึกหมั่นไส้ไม่อยากให้นางเอกคู่กับคามินเลย แต่พออ่านไปหลังๆเริ่มรู้สึกหมั่นไส้นางเอกแทน คือแบบกำลังจะแต่งงานอยู่แล้ว พึ่งมาเริ่มเอะใจว่าสรุปเราชอบลอยด์หรอ ทั้งๆที่อยู่ด้วยกันมาสามสี่ปี แถมลอยด์ก็พยายามจะบอกอยู่ตลอดเวลา เลยรู้สึกว่านางเอกโลเลจัง ส่วนคามินก็ทุ่มเทให้นางเอกสารพัด แต่พอนางเอกบอกขขอเวลาทบทวน คามินก็ปล่อยไป คือเข้าใจค่ะว่าไม่ผิด แต่ว่าถึงขั้นวางแผนแต่งงานกันอยู่แล้ว มันควรจะมีปฏิกิริยาอะไรมากกว่านี้รึเปล่า ตอนจบยิ่งแล้วใหญ่ ขอบอกว่าจบง่ายมากกกกกก คืออยู่ๆนางเอกก็ได้ทบทวนว่า เรารักลอยด์นะ ส่วนพระเอก อยู่ๆก็รู้ตัวว่า รักเื้อื้อมฟ้านะ แล้วทั้งมารีนกับคามินก็เลยจากกันด้วยดี คืออย่างที่คามินกับมารีนในเรื่องพูดเลย "คบง่าย เลิกง่าย" ดีแท้ ส่วนตัวละครในเรื่องนี้ที่เราชอบมากที่สุดกลับไม่ใช่พระนาง หรือบุคคลสำคัญใดๆในเรื่อง แต่เราชอบ 'มาร์ช' พี่ชายนางเอกที่เป็นเชฟมาก ในเรื่องดูเป็นพี่ชายใจดี เข้าใจน้องสาว ที่สำคัญพูดจาคะ ขา ได้น่ารักสุดๆ ถ้าหากคนแต่งจับมาร์ชมาเป็นพระเอกเมื่อไหร่ เรารับรองว่าต้องรีบไปอุดหนุนมาเป็นของตัวเองซักเล่มแน่ๆค่ะ  ในส่วนของสำนวนการเขียน เราว่าเขียนได้ดีเลยทีเดียว อ่านแล้วไม่มีติดขัด คาเรกเตอร์ชัดเจน แต่เรื่องนี้ขาดความหวานระหว่างพระนางไปนิดหน่อย คงเป็นเพราะกว่าลอยด์กับมารีนจะเข้าใจตรงกันว่ารักกันก็เกือบจะหมดเล่มอยู่แล้วด้วย อีกเรื่องที่อยากติง คืออันนี้เป็นโรคส่วนตัว คือเราเป็นคนที่เห็นคำว่า 'นะค่ะ' แล้วมันขัดหูขัดตามาก คือคำนี้ไม่มีในภาษาไทย แต่คนก็ใช้ผิดกันเยอะมาก แล้วในเรื่องนี้มีพิมพ์แบบนี้อยู่พลายจุดเลย เราเลยหงุดหงิดเล็กน้อยเวลาเจอ  คะแนน 8 เต็ม 10 ค่ะสำหรับเรื่องนี้ ถือว่าเป็นนิยายที่สนุกโอเคอีกเรื่องหนึ่ง อ่านได้เรื่อยๆ มีแทรกมุกขำมาเป็นระยะ แต่ขอหักตรงพิมพ์ผิด จบง่าย และพลอตไม่ตรงคอนเซปต์เนอะ
|
fabibell
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
Link |
|||||||||||||
ซื้อเล่มนี้มาอ่านเพราะนางเอกเป็นสาววายค่ะ :P แต่โดยรวมแล้วเฉยๆ