Group Blog
 
 
เมษายน 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
10 เมษายน 2552
 
All Blogs
 
( 4 ) เด็กคนนี้จะเดินไม่ได้ตลอดชีวิต

โอมโอมครับ วันที่แม่ย้ายหนูไปที่รพ.รัฐ แห่งใหม่นี้ วันแรกที่พวกเราไปถึง
คุณหมอก็พาตัวหนูเข้าห้อง ICU เด็ก แม่นั่งรอหนูหน้าห้อง ICU แม่เป็นห่วงหนูมาก คิดอย่างเดียวว่า คุณหมอจะถอดเครื่องช่วยหายใจได้ไหม กล่องเสียงของหนู จะหายบวมไหม แม่เครียดมากจริง ๆ นะลูก

หลังจากหนูเข้าห้อง ICU ได้ไม่นาน คุณหมอ ICU ก็เรียกแม่เข้าไปนั่งคุย
คุณหมอ ICU นั่งอยู่กับคุณหมอผู้หญิงฝึกหัด 1 คน ท่าทางเป็นคุณหมอฝึกหัดที่มาฝึกเฉพาะทาง คุณหมอทั้งสองดูฟิล์มสแกนสมองของหนู
ประโยคแรกที่คุณหมอ ICU บอกคุณหมอฝึกหัดและบอกแม่ก็คือ
" เด็กคนนี้จะเดินไม่ได้ตลอดชีวิต พิการแน่นอน " แล้วคุณหมอ ICU
ก็บอกหมอฝึกหัดว่าเซลล์สมองของหนู ถูกทำลายเป็นจุด ๆ ทั่วสมอง
อนาคตของหนู ต้องพิการแน่นอน ที่คุณหมอยืนยันคือ หนูจะเดินไม่ได้อีก
แต่ความพิการอย่างอื่น จะมีอะไรเพิ่มเติมอีกไหม ยังบอกไม่ได้ แต่หมอบอกว่าหนูน่าจะอาการหนัก

โอมโอมครับ วินาทีนั้น แม่ไม่สนใจจริง ๆ ว่าหนูจะเดินได้ไหม หนูจะพิการอะไรบ้าง แม่ยอมรับได้ทุกอย่าง ขอเพียงให้โอมโอมยังอยู่กับแม่ อย่าไปไหน สิ่งเดียวที่แม่เป็นห่วง ณ เวลานั้น คือ กล่องเสียงหนูจะหายบวมไหม
หนูจะหายใจได้เองไหม หนูจะพ้นขีดอันตรายหรือยัง

คุณหมอ ICU บอกเฉพาะเรื่องเดินไม่ได้เรื่องเดียว แล้วก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก คุณหมอให้แม่ออกมารอหน้าห้อง สักครู่หนึ่ง คุณหมอก็มาบอกว่าถอดเครื่องช่วยหายใจแล้ว ปกติดีแล้ว กล่องเสียงไม่บวมมาก
โอมโอมครับ หนูปลอดภัยจากเรื่องกล่องเสียงบวมแล้วลูก

หลังจากนั้นไม่นาน น่าจะเป็นช่วงเย็น คุณหมอ ICU ก็สั่งให้ย้ายหนูไปห้องพักธรรมดา แม่ดีใจมาก ๆ เลยลูก มันหมายความว่า หนูรอดปลอดภัยแล้วใช่ไหมครับ ( แต่ในใจแม่ก็ยังสงสัยว่า ไม่ต้องอยู่รอดูอาการอีกคืนเหรอ ปลอดภัยแล้วแน่นะ แต่แม่ก็ไม่กล้าถามหมอ คิดเองว่า ห้อง ICU อาจจะเต็ม
อาจมีเด็กคนอื่นที่เจ็บมากกว่าหนูรอใช้ห้องก็ได้ )

เราย้ายหนูไปห้องพักผู้ป่วยเด็กแล้ว ณ เวลานั้น หมอใหญ่เจ้าของไข้ของหนูก็ยังไม่มาเพราะเป็นตอนเย็น ท่านคงกลับบ้านแล้ว มีแต่พยาบาลมารับและดูแล

คืนนี้เป็นคืนแรกที่แม่จะได้นอนเฝ้าหนูอย่างเต็มที่ ได้กอดโอมโอม ได้จับตัวโอมโอม แต่แม่ไม่นึกเลยจริง ๆ ว่ามันเป็นคืนที่โหดร้ายมาก ๆ ในชีวิต ที่แม่จะไม่มีวันลืมเลย...








Create Date : 10 เมษายน 2552
Last Update : 30 มิถุนายน 2552 21:09:52 น. 9 comments
Counter : 607 Pageviews.

 
เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: pamoopam วันที่: 10 เมษายน 2552 เวลา:16:40:39 น.  

 
คุณแม่เข้มแข็งนะคะ ......


หัวอกคนเป็นแม่เหมือนกัน ลูกเจ็บป่วย ถ้าแลกได้ คนเป็นแม่ก็พร้อมที่จะแลกเสมอ......


โดย: แม่น้องเบนส์ วันที่: 10 เมษายน 2552 เวลา:16:47:10 น.  

 


ได้อ่านเรื่องราวของน้องโอมโอมแล้ว
รู้สึกได้เลยค่ะ ว่าแม่น้องโอมโอม จะเครียดแค่ไหน
เพราะขนาดมินยังเครียดเลย
เหตุการณ์นี้เกิดเมื่อปี 45 แสดงว่าตอนนี้
น้องอายุ 12-13 ปี แล้วใช่ไม๊คะ
ขอเป็นกำลังใจให้แม่โอมโอม นะคะ
ขอให้แม่โอมโอม เข้มแข็ง และมีสุขภาพที่แข็งแรง
และ ขอให้มีปกฏิหารย์ใด ๆ ก็ได้
ให้เกิดกับน้องโอมโอม และคุณแม่ด้วยค่ะ
ปล.ขอ add นะคะ


โดย: มินทิวา วันที่: 10 เมษายน 2552 เวลา:18:50:15 น.  

 
ขอบคุณมากสำหรับทุกกำลังใจนะคะ

คุณมินทิวาคะ ขอ add แปลว่าอะไรคะ ต้องทำอะไร
เราไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ


โดย: หลับฝันดี วันที่: 10 เมษายน 2552 เวลา:19:22:46 น.  

 

ขอทรงพระเจริญ



ความหมายที่แท้จริงของเสื้อเหลือง
คือเป็นวันประสูติของในหลวง

แค่นั้นจริงๆ


โดย: พลังชีวิต วันที่: 10 เมษายน 2552 เวลา:20:04:23 น.  

 

ขอทรงพระเจริญ



ความหมายที่แท้จริงของเสื้อเหลือง
คือเป็นวันประสูติของในหลวง

แค่นั้นจริงๆ


โดย: พลังชีวิต วันที่: 10 เมษายน 2552 เวลา:20:08:57 น.  

 
เอาใจช่วยคุณแม่และน้องโอมโอมนะคะ



โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 10 เมษายน 2552 เวลา:21:19:50 น.  

 
สู้สู้คะ


โดย: แม่น้องครีม (acream ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:30:25 น.  

 
ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะดิฉันก็มีลูกที่ยังเดินไม่ได้เหมือนกันตอนนี้เค้าอายุเกือบ5ขวบแล้วทุกข์ใจและทรมานใจที่สุดเมื่อคนที่เรารักที่สุดในชีวิตเราไม่สามารถแม้แต่จะรู้ว่าเค้าป่วยเป็นโรคอะไรและจะมีวิธีรักษาเค้ายังไงเพราะไปหาหมอมาเป็นสิบสิบโรงพยาบาลแล้วก็ไม่มีหมอที่ไหนช่วยได้เลยเค้าน่ารักเหมือนเด็กปกติทั่วไปทุกอย่างแต่เวลาเค้าสั่นเกร็งเค้าจะหมดแรงล้มลงไปเลยเดินเองได้นิดหน่อยต้องคอยจูงมือพาเดินพูดก็ยังพูดไม่ได้สงสารลูกมากและเสียใจที่เราไม่สามารถเข้าใจเวลาเค้าต้องการอะไรและเวลาที่เค้าจะล้มบางครั้งก็จับไว้ไม่ทันคงจะเป็นเวรกรรมได้แต่หวังว่าคงจะมีสักวันหนึ่งเค้าจะพูดคำว่า"รักแม่"ได้แค่นี้ก็มีความสุขมากแล้ว เป็นห่วงแต่ตอนที่เราไม่มีชีวิตอยู่แล้วใครจะดูแลเค้าหากเค้ายังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้



โดย: แม่น้องพั้นช์ IP: 124.121.240.54 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:19:55:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หลับฝันดี
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add หลับฝันดี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.