ไม่รู้วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร . . แต่ขอให้โลกหมุนไปพร้อมกับวันที่สวยงาม ทุกวัน

ช่างดูน่าใจร้าย
เมื่อเราหลงลืมอะไรบางอย่าง ไปกลับการเวลา
จำได้ว่า ไม่เคยสัญญาอะไรกับใคร
คงเพราะ คิดว่าอาจจะลืมเลือนสัญญานั้น
คงเพราะ คิดว่าอาจจะลืมเลือนว่าเคยสัญญาอะไรไว้กับใคร
คงเพราะ คิดว่าอาจจะลืมเลือนเมื่อเวลาผ่านพ้นไป
ต้องดูไม่ดีแน่ๆ ถ้าสัญญาอะไรไว้ แล้วทำตามที่พูดไว้ไม่ได้
คำสัญญาจากฉันจึงยังไม่มี

หนทางอันยาวไกลยังไม่สิ้นสุดที่ตรงนี้
ฟ้าไม่ได้มีแค่ตรงที่เรามองเห็น
ลม พัดมาแล้ว เดี๋ยวก็ผ่านไป
ร่องรอยอาจไม่มีเหลืออยู่
แต่บางครั้ง ลม อาจทิ้งอะไรไว้หลายๆ อย่าง
ทิ้งไว้ให้หวนระลึกถึง ว่าครั้งหนึ่ง ลมเคยพัดผ่านมา

ความเศร้า ปรากฏได้หลายรูปแบบ น้ำตา อาจไม่ใช่คำตอบสุดท้าย
ลุกขึ้นเถอะนะ... ถ้าไม่ลุก แล้วจะก้าวเดินต่อไปได้อย่างไร จริงไหม?

ปาฏิหาริย์นั้น พระเจ้าให้ทุกคนติดตัวมาแล้ว อยู่ที่เรา ที่จะตัดสินใจใช้ปาฏิหาริย์นั้นเอง
ว่ากันตามหลักวิทยาศาสตร์ ซึ่งสามารถพิสูจน์ข้อเท็จจริงหลายๆ ข้อได้ อย่างมีระบบ และขั้นตอน
ศูนย์รวมของทุกสิ่งทุกอย่างของร่างกายอยู่ที่สมอง
ความคิด จินตนาการ การเคลื่อนไหว ความเจ็บปวด อยู่ที่สมอง
ที่เราพูดกันเสมอว่า อยู่ที่ใจ อยู่ที่ใจ
ทางวิทยาศาสตร์ก็บอกได้ว่า มันอยู่ที่สมองต่างหาก
เพราะหัวใจทำหน้าที่สูบฉีดเลือด มิใช่นึกคิด
สมอง ที่ทำหน้าที่ในการสั่งการ...
ทุกสิ่ง ทุกอย่าง
แต่มองอีกด้านหนึ่ง เรามักพูดกันเสมออีกเหมือนเดิมว่า อยู่ที่ใจ
ทำอะไรนั้นอยู่ที่ใจ ใจสู้รึป่าว?
นั่นคือสิ่งที่คนส่วนใหญ่ใช้พูดกัน
ฉันเอง ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ฉันมักใช้ประโยคว่า อยู่ที่ใจ เสมอ
เพราะอย่างน้อย โลกแห่งการจินตนาการอันไร้ขอบเขต ก็ช่วยสร้างความหึกเหิม กำลังใจ และพลังใจ

วันนี้ ยืนอยู่ตรงนี้ มองดอกไม้ ร่วงโรยไปตามกาลเวลา
พรุ่งนี้ ยอดอ่อนผลิแตกออกมาใหม่
ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน เกิดขึ้น มีอยู่ ก็ต้องดับไป
ไม่รู้วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
แต่ขอให้โลกหมุนไปพร้อมกับวันที่สวยงาม... ทุกวัน

รอยปิติ เริงร่า คราดอกไม้บานตรึงตรา
รอยเศร้า ผ่านมา ครากลีบดอกร่วงโรยหาย
รอยทรงจำ จารึกไว้ ครากลีบดอกไม้แย้มเสลา

ขอบคุณอีกครั้ง วันธรรมดาแสนพิเศษ ที่เรามีอยู่ด้วยกันทุกวัน

Create Date : 30 มกราคม 2553		3 comments
Last Update : 30 มกราคม 2553 13:10:31 น.
Counter : 1088 Pageviews.
Share Tweet