ไม่รู้สินะเนื้อหา ของบล๊อกนี้อาจไม่ตรงกับหัวข้อเท่าไหร่
เรื่องมันเกิดก็ตอนที่ผมกำลังขี่รถคู่ใจกลับที่พัก ผมนึกถึงเธออีกแล้ว แอบเผลอฝันกลางวันตอนเย็นๆ ไปวูบหนึ่ง ฝันไปว่าเรารักกัน แล้วก็สะดุ้งตื่น ด่าตัวเองในใจไปรอบหนึ่ง แล้วผมก็พูดขึ้นมา
" อยู่อย่างใจสลาย ดีกว่าตายทั้งเป็น"
เออนะ! ผมก็คิด อยู่อย่างนี้มันก็ดี อยู่แบบใจสลายไปเลย อยู่อย่างคนที่ไม่มีหัวใจ ไ่ม่ต้องรักใครนอกจากตัวเอง กับครอบครัว ไม่ต้องคิดเข้าข้างตัวเอง
เหตุมันเกิดขึ้นเพราะว่า เธอคนนั้น โพส ข้อความหนึ่งบน social network ของเธอมันเป็นข้อความหนึ่ง มันเป็นประโยคที่เธอเคยพูดกับผม แต่ก็นะไม่รู้เธอเคยพูดกับใครหรือเปล่า ผมคงคิดไปเองบ้าไปเอง แล้วโพสต่อมาก็บอกทำนองว่าเธอกำลังแอบรักใครคนหนึ่งอยู่ มันทำให้ผมกลับไปคิดเข้าข้างตัวเอง
แล้วเสียงในหัวเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นว่า
" มรึงบ้าหรือเปล่า มรึงจะเข้าข้างตัวเองไปถึงไหน เขาก็บอกไปชัดเจนแล้ว ว่าเขาเพิ่งทำอะไรบางอย่างให้ผู้ชายคนนั้นไปไม่นาน แล้วมรึงเจอเธอครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ สามอาทิตย์ที่แล้ว มรึงยังคิดเข้าข้างตัวเองอีกเหรอ"
(เออ ลืมบอกไปจากบล๊อกที่แล้ว สุดท้ายผมก็ไม่ได้เจอกับเธอ เพราะเธอโทรมา cancle ผมดีใจนะที่เป็นอย่างนั้น ก็ดี ก็ดี ห่างๆ กันไปแหละดีแล้ว ยังไม่ไว้ใจตัวเอง)
ผมก็กลับมาคิด "นั้นสิ นั่นสิ ไม่ใช่มรึงหรอก" แต่ส่วนลึกในใจก็อยากให้เป็นผมนะ
แล้วอย่างที่บอก "อยู่อย่างใจสลาย ดีกว่าตายทั้งเป็น" ก็กลับมาเอาตีนก่ายหน้าผากตอนนี้เรามันกำลังตายทั้งเป็นนี่หว่า เฮ้อ ก็ดีแล้วไงเขากำลังจะมีรักใหม่ในฐานะพี่ชายเราควรดีใจไม่ใช่เหรอ 5555 หัวเราะทั้งน้ำตา
ก็ดี ก็ดี บางทีนะบางทีเราก็แค่นั้น ตอนนี้ก็ขอเป็นแค่พี่ชายที่ใจสลายคนหนึ่งดีกว่าเน้อะ
มองโลกแง่ดีมีความสุขครับ