ผ่าคลอดหรรษา

ย้อนรำลึกวันคลอดน้องคีน

เหตุเกิดเมื่อ 26/10/2008

จะว่าไปมันผ่านไปตั้ง 2 เดือนแล้วนี่นา ทำไมรู้สึกเหมือนเพิ่งไปคลอดมาเมื่อวานนี่เอง ฮ่า ฮ่า

เช้าวันที่ 26 มาม๊าไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัดชลประทาน ยังอุตส่าห์ไปทำบุญ ที่ว่าไปเพราะหมอนัดผ่าคลอด จริง ๆ แล้วอยากคลอดเองมากกว่าแต่หมอบอกว่าลูกตัวใหญ่กว่าอุ้งเชิงกราน จะรอให้ปวดท้องคลอดไม่ได้ ไม่งั้นจะอันตรายทั้งแม่ทั้งลูก ไอ้เราก็ เอาวะ ยังไงก็ได้ ตามใจหมอละกัน อากงฝั่งปาป๊าเค้าว่าคนเกิดปีหนูต้องไม่เกิดตอนกลางคืน ไม่งั้นจะเป็นหนูหากินกลางคืน ฤกษ์ก็ไม่กำหนดอะไรมากแค่ก่อน 4 โมงเย็นก็พอ ทำบุญเสร็จ ตัวปลิวกลับบ้าน ไปรพ.กับส๊ามี แบบงง ๆ แอ๊ะ นี่เราจะไปคลอดหรอเนี่ย นึกภาพเอาไว้ต้องปวดท้อง น้ำคล่ำแตก วี้หว่อ  ๆ รีบไปรพ.นี่นา แต่เอิ้นกะแฟนเดินไปห้องคลอดเองซะงั้น ใจเย็นสุด ๆ มีจุ๊บ ๆ ให้กำลังใจอีกต่างหาก

ยอมรับว่าตื่นเต้นมาก อ้าวก็คนมันไม่เคยมีลูกนี่นา พอไปถึงรพ.นนทเวช ไปเซ็นชื่อนู้นนี่ว่ามาตามที่หมอนัดแล้วนะคะ กรอกประวัติ  พยาบาลก็จัดเจงให้เปลี่ยนเป็นผ้าถุงของโรงพยาบาล ให้นอนรอ ตรวจเสียงหัวใจลูก ได้ยินเสียงหัวใจลูกตลอดเวลา ตื่นเต้นจัง นอนรอไปรอมา เพราะเคสเราใจเย็นได้ อีกเคสนึงเค้ามาแบบปวดท้องคลอดอ่ะ เราเลยไม่ค่อยมีคนสนใจ ฮี่ ๆ เค้าให้สามีเข้ามานั่งรอด้วยได้ ก็นอนจนหลับไปเลยซะงั้นอ่ะ เป็นเพราะเมื่อคืนตื่นเต้นจนนอนไม่หลับวันนี้เลยเพลียมาก

จากนั้นเค้าก็ให้สวนอุจจาระ ง่า พอรับได้เพราะเคยdetoxด้วยกาแฟมาก่อน แบบเดียวกันเลย ปัญหาอยู่ที่ว่าเรารู้สึกปวดท้องเหมือนท้องเสียเลย กลัวอึ๊มันจะออกมาตอนคลอด เลยขอพยาบาลนั่งอยู่ในห้องน้ำประมาณครึ่งชั่วโมงได้ นานจนพยาบาลสงสัยว่าแอบไปเบ่งคลอดในห้องน้ำป่าวหว่า พอเสร็จออกมาก็โกน..จุด จุด จุด อั้ยหย๋า... แถงเข็มน้ำเหลือ แล้วก็ใส่ท่อปัสสาวะ จุดนี้นี่แหละที่เจ็บ โค ต ร ... แล้วก็ถึงเวลาเข็นไปห้องคลอดแว้วววว >.<

ไม่เคยผ่าตัดมาก่อนเลย ไม่เคยป่วย เข้ารพ.อย่างมากก็ทำฟัน โห... ทำไมห้องคลอดมันหนาวงี้ฟระ ไม่รู้จะเปิดแอร์ให้เย็นไปทำไมคนยิ่งตื่นเต้นอยู่ หรือโป๊หว่า เกิดอาการสั่นเป็นเจ้าเข้า ทำไมมันมีแต่ผู้ชายเป็นผู้ช่วยอ่า อุตส่าห์รีเควสหมอผู้หญิง อ่อต้องแบกหมูตอนลงเตียงนี่นา เลยต้องใช้ผู้ชาย จากนั้นก็มีหมอวิสัญญีเข้ามา หน้าเหมือนครูไหวใจร้าย มาถึงก็หันข้าง โก่งตัว ต้องพยายามนึกภาพตาม ท้องโตมากกก จะให้หัวหนูชิดหัวเข่าได้ไงคะหมอ ลูกตัวเบ้อเริ่ม โดนหมอจับกดเลย ลูกดิ้นรอบใหญ่เหมือนจะรู้ว่า นี่ชั้นต้องออกมาแล้วหรอ ยังนินสบายอยู่เลย คุณหมอฉีดยา จึ๊กเข้าให้ ง่ะ เจ็บจัง แต่ทำไมใส่ท่อปัสสาวะเจ็บกว่าหว่า  

จากนั้นเค้าจับเรามัดบนเตียง กลัวดิ้น ถามว่าชายัง โอ้โห ยามันฤทธิ์แรงมาก ตอนทำจมูกยาออกฤทธิ์ไม่เร็วเท่านี้เลย ขาขวาหายไป ขาซ้ายหายไป ลามมาถึงพุง รู้สึกว่าชีวิตนี้มีแค่หัวกับหน้าอก หมอชวนคุยเล่นมุข ไปเที่ยวไหนมา หัวเราะกันใหญ่ ไม่เห็นใจชั้นหน่อยหรอค๊า รู้ตัวอีกทีรู้สึกมีหมอมากระทุ้งแถวพุง เหมือนปั๊มหน้าอกเวลาภายปอด หมอแทบจะโยนตัวกดพุง(ที่มีลูกน้อย ๆ ของหนูอยู่) ... เอ่อคูรหมอคะพยายามแอบมองแต่เค้าเอาผ้าเขียวกั้นไว้ พี่ผู้ช่าวยบอกว่าหมอรีดลูกอยู่ ก็หนูยังไม่อยากออกนี่นา มาเร่งทำมายยย เพลิน ๆ ไม่เจ็บเล้ยยย อยากเจ็บบ้าง

รู้ตัวอีกที มีเสียงสววรค์ดังขึ้นมา อุแว้ อุแว้ วินาทีนั้นขนลุกซู่เลย รู้สึกตื่นตันแบบบอกไม่ถูก ลูกของเรา สิ่งที่เกิดมาจากเรา คนที่เราประคบประหงมมาตลอด9เดือน ฟังเพลงคลาสสิก เลิกฉีดน้ำหอม เลิกใช้ครีมหน้าขาว เดินอย่างระมัดระวัง กินอาหารดี ๆ มากมาย เค้ามาแล้วววว พอเห็นหน้าเค้า(ไกล ๆ) พยาบาลเอามาทำความสะอาด เช็ดเลือดออก น้ำตามาจากไหนไม่รู้ ไหล พราก พราก พอเค้าเอาลูกมาให้ดูบอกไม่ถูก ร้องไห้ไปด้วย ยิ้มด้วย หัวเราะ ด้วย  ตื้นตัน ดีใจสุด ๆ เพิ่งเข้าใจความรักของแม่มันเป็นยังไง สัญญากับตัวเองว่าเราจะรักและดูแลลูกของเราให้ดีที่สุด มาม๊ารักหนูนะน้องคีน จากนั้นก็เย็บแผลประมาณ1ชั่วโมง หลับไปเลยคร๊าบบบบ...

Create Date : 07 มกราคม 2552		3 comments
Last Update : 7 มกราคม 2552 15:15:27 น.
Counter : 1939 Pageviews.
Share Tweet