Group Blog
มิถุนายน 2555

 
 
 
 
 
2
3
5
6
8
9
11
12
13
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
30
 
[จดหมายถึงกอร์ดอน] Love After Life 29/06/2012

มีคนมาถามว่า คนที่รักแมวน่ะ รักเพราะอะไร
แมวทำอะไรได้บ้าง...หมาเฝ้าบ้านได้ แมวล่ะทำอะไร
ฉันนึกถึงเธอ...เธอเฝ้าบ้านไม่ได้ เธอจับหนูไม่ได้
แต่เธออยู่เป็นเพื่อนคุณยาย ทำให้คุณยายไม่เหงา
เธอสื่อสารกับคนทั้งบ้านได้ รับแขกได้
แต่ถึงเธอจะทำไม่ได้ ฉันก็รักเธออยู่ดี
เพราะเธอสอนให้ฉันเข้าใจอะไรหลายอย่างในชีวิต

วันนั้น ฉันกลับบ้านทั้งน้ำตา
ฉันถูกเลย์ออฟจากที่ทำงาน เขาไม่จ้างฉันต่อเพราะเกิดเหตุการณ์ปิดล้อมที่สีลม ฉันเพิ่งเข้าทำงานที่ใหม่ไม่นาน ก็โดนเสียแล้ว
ออฟฟิศที่ฉันทำงานตอนนั้น อยู่ตรงจุดที่โดนระเบิดและกระสุนบ่อย
เรียกว่ามีเสียงตู้มตามเพียงนิดหน่อย ก็ต้องแจ้นกลับบ้านแล้ว
ในมุมหนึ่งฉันก็เข้าใจบริษัท ลูกค้าตัดงบ เขาก็ไม่มีเงินมาจ้างคน
แต่ในอีกมุมหนึ่ง ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นฉัน
แล้วต่อไปฉันจะทำอย่างไร จะหางานใหม่ได้ไหม
สามีก็อยู่ต่างประเทศ อนาคตเราจะเป็นอย่างไร

ฉันกลับมาบ้าน เธอนั่งรอฉันอยู่เหมือนเคย
ปาดน้ำตา แล้วตรงไปที่ชามข้าวของเธอ
เธอกินเพียงนิดหน่อย แล้วเดินนำฉันไปที่สนามหญ้า

เธอหันหน้ามาพยักเพยิดให้ฉันเดินตามเธอไป


เธอนั่งลงบนหญ้า

สายลมอ่อนๆ ของยามค่ำคืนพัดกลิ่นดอกไม้และใบหญ้ามาตามลม


ฉันนั่งลงข้างเธอด้วยความเหนื่อยอ่อน น้ำตายังไม่แห้งดีเลย


เสียงจิ้งหรีดร้อง เธอหันมามองที่ฉัน แล้วแหงนขึ้นไปบนท้องฟ้า
ฉันมองตามสายตาของเธอ พระจันทร์ในคืนนั้นกลมโตสุกสว่าง
ช่างเป็นคืนที่สงบ เหมือน ไม่มีเรื่องร้ายอะไรเกิดขึ้น

เธอหันกลับมามองฉันอีกครั้ง
อะไรบางอย่างบอกฉันว่า นี่คือสิ่งที่เธอกำลังบอก
โลกไม่ได้ล่มสลาย ความสวยงามในชีวิตยังมีอยู่ และฉันก็ยังมีบ้าน มีเธอ
ฉันสูดลมหายใจลึกๆ ..ฉันไม่เป็นไรแล้ว
ฉันได้ความเข้มแข็งกลับคืนมา เพราะเธอ

แค่นึกว่าฉันกอดเธอ ก็รู้สึกเหมือนเธอยังอยู่ใกล้ๆ
รักเธอมากนะกอร์ดอน




Create Date : 29 มิถุนายน 2555
Last Update : 29 มิถุนายน 2555 9:22:42 น.
Counter : 3454 Pageviews.

4 comments
  
แมวที่รัก จะรู้ใจเรา ...

แบมโชคดี ที่ ณ ตอนที่คนที่รักอยู่ห่าง
ยังมีกอร์ดอนอีกคนที่รักแบม

^^
โดย: พี่หวาน (หมูน้อยของแมวเหมียว ) วันที่: 29 มิถุนายน 2555 เวลา:9:50:55 น.
  
แมวมีโลกส่วนตัวสูง ไม่ทะเล้นเหมือนหมา
...
นิสัยแมวออกจะหยิ่งๆ --ฮ่าๆๆๆๆ
เคยเลี้ยงแล้ว นิสัยเราไปกันไม่ได้
ต่างคนต่างอยู่ --
ปัจจุบันอยู่กับตายายที่ต่างจังหวัด
นิสัยยังไม่เปลี่ยนนะ
หยิ่งๆ -- เชิดๆ -- ฮ่าๆๆๆๆ
โดย: เสี่ยวเฟย วันที่: 29 มิถุนายน 2555 เวลา:10:17:50 น.
  
นี่แหละค่ะ ความผูกพันที่มีให้กัน....
มันมากกว่าที่จะบรรยายได้ค่ะ ต้องลองรักแมว ถึงจะรู้ว่า "เค้าไม่ได้เป็นแค่แมว" ค่ะ.....
ยังคิดถึงเค้าเสมอใช่ไหมคะ....เราก็เหมือนกัน...ยังคิดถึงเพื่อนสี่ขาที่จากไปเช่นเดียวกันค่ะ....
โดย: auau_py วันที่: 29 มิถุนายน 2555 เวลา:22:00:59 น.
  
แมวสอนให้เราให้รู้จักการให้ ให้โดยไม่หวังสิิงตอบแทน เอ หรือไม่ใช่ เพราะว่าเวลาที่แม่ปี้เปาเห็นเสื้อผ้า น่ารัก สวยสดใส ก็จะซื้อมาให้ปี้เปาโดยไม่ลังเลเลย แล้วจับปี้เปาใส่เสื้อใหม่ที่แม่ชอบนักหนา ปี้เปาก็จะทำหน้าแบบ แม่ก๊าบ แม่เคยถามปี้เปาบ้างไหม ว่าปี้เปาชอบหรือเปล่าอ่ะก๊าบแม่ก๊าบ แม่ปี้เปาก็ตอบไปในพลันว่า แม่ไม่สนว่าปี้เปาจะชอบหรือเปล่า แม่รู้แต่ว่าแม่ชอบอ่ะ ปี้เปาใส่เสื้อแล้วดุดีชะมัดเลย
โดย: น้องซาซ่า (น้องซาซ่า ) วันที่: 29 มิถุนายน 2555 เวลา:23:44:34 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Erika
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]