เจ็บ..เพราะไม่เข้าใจ..

  ขอร้อง..อย่าเพิ่งเข้ามาตอนนี้ได้ใหม..?

 

ตอนนี้ยังไม่พร้อมจะฟังอะไร จากใครทั้งนั้น..

ได้โปรด..ขอให้ฉันได้อยู่ตามลำพังสักพักหนึ่ง..

ขอเวลาทำใจหน่อย..อย่าพึ่งพูดอะไรตอนนี้เลย..

 

ผิดเหรอ..? ที่ฉันจะทำอะไรอย่างนี้..

ผิดมากเหรอ..ที่ฉันจะตามใจน้ำตาฉันบ้าง..

ผิดมากใช่ใหม..? ถ้าสิ่งที่ฉันกำลังทำ จะดูเหมือนคนโง่ที่ไม่รู้จักปล่อยวาง..

นั่นสินะ ก็ชีวิตฉันมันก็ทำเรื่องโง่ๆมามากมาย..จะทำมันอีกสักเรื่องจะเป็นไรเล่า..?

 

ถ้าหากฉันย้อนวันเวลากลับไปที่เดิมได้..อีกครั้ง

ถ้าหากวันนั้น ฉันตัดสินใจทำในเรื่องนี้อีกอย่าง..

ทำไม จุดจบกับจุดเริ่มต้น มันถึงต่างกันราวฟ้ากับเหว..

 

วันนั้น วันที่โลกมันสวย อะไรๆมันก็ดูเหมือนจะลงตัวไปเสียทุกอย่าง..

ฉันเข้าใจไปเองหรือเปล่า..ว่าเรารักกันมาก..

ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อ ความรัก และคิดว่าความรักก็คือตัวฉันและเขา..

มีเราอยู่ในความรัก.. มีความรักอยู่ในเรา..

 

น่าขำ ขำที่เรารักกันแต่เราเริ่มไม่ไว้ใจกัน..

มันแสดงออกมาจาก ความรู้สึกลึกๆของฉันเอง..ฉันรู้สึกถึงมันได้..

ความเชื่อมั่นในความรักของเราแทบจะกลายเป็นเศษขยะไร้ค่า..

เมื่อเขามาบอกว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้.. และเขาคงไม่ดีพอที่จะประคับประคองเรือรักของเรา..

ให้ไปตลอดรอดฝั่ง.. เขาขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา..

ขอโทษที่ทำให้ต้องเสียเวลามาเนิ่นนาน..

 

เหตุผลจริงๆคืออะไร..?   ฉันอยากจะรู้.. ฉันผิดอะไรหรือ ฉันจะได้ปรับปรุงตัว..

ทำตัวให้น่ารัก..

" คุณไม่ได้ผิดอะไร.. ผมผิดเอง ผิดที่ไม่ดีพอสำหรับคุณ..ลืมผมไปเสียเถอะนะ "

ถ้าฉันบอกว่าคุณดีพอสำหรับฉันแล้ว..ฉันพอใจแล้วทีมีคุณอยู่..อย่าไปเลยนะ..

 

คำตอบของเขาที่ฉันไม่อยากได้ยินเลย คือ.. ความเงียบ..ปราศจากคำพูดใดๆของเขา..

ฉันรู้ในวินาทีนั้นทันทีว่า.. มันจบลงแล้ว..ทุกอย่างมันได้จบลงแล้ว..

 

หากรู้ว่าความรักมันร้ายกาจเพียงนี้..

หากรู้ว่า หากรักใครแล้ว จะต้องเจอเรื่องแบบนี้.. ต้องรู้สึกแย่ๆแบบนี้..ฉันคงไม่เอา..

เสียเวลายังพอทนได้.. แต่หากต้องมาเสียกำลังใจด้วยแล้ว.. บอกตรงๆ ฉันท้อแท้เหลือเกิน..

ตอนนี้ก็ได้ทำในสิ่งที่ตั้งใจเอาไว้.. คือร้องไห้มันให้สาแก่ใจ..

ร้องเสียยิ่งกว่าที่เคยสูญเสียอะไรๆมาทั้งชีวิต..

ปลดปล่อยมันออกมาเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันจะไหลออกมาพร้อมๆกับน้ำตา..

 

วนเวียน ซ้ำซาก เหมือนไม่มีทางที่จะออกจากวังวนความทุกข์นี้ได้เลย..

เสียงาน.. เสียเพื่อน เสียความมั่นคงในจิตใจ..

นี่ไม่ใช่ความรักครั้งแรกของฉัน.. แต่มันอาจจะเป็นความรักครั้งสุดท้ายของฉันก็ได้..

แต่ฉันไม่โง่พอที่จะทำร้ายตัวเองหรอกนะ..

ฉันไม่ อำมหิต พอที่จะเอาชีวิตไปทิ้งกับเรื่องความรักแย่ๆครั้งนี้หรอกนะ..

ฉันรู้ว่าสักวัน สักวันฉันก็จะกลับมาเป็นฉันคนเดิม..

เป็นฉันที่ยังต้องทำเรื่องที่สำคัญอีกหลายเรื่อง..

ยังมีอีกหลายอย่างที่อยากจะทำแล้วมัวแต่เพลิดเพลิน ไหลจมกับรสรักในวันวาน..

และครั้งนี้แหละเป็นโอกาสที่ดีแล้วที่ฉันจะได้เริ่มต้นทำมันจริงๆจังเสียทีเสียที..

 

แต่ตอนนี้ขอระบายความอึดอัด แปรปรวนของหัวใจออกมาก่อนนะ..

ฉันไม่โทษใครหรอก.. ไม่ใครผิดในเรื่องนี้.. ทุกอย่างถูกต้องแล้ว..

มันเป็นไปตามสิ่งที่มันควรจะเป็น..

 

หากจะมีใครสักคนที่ต้องผิด.. ต้องมีใครสักคนที่ต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้..

มันก็ควรเป็น ความไม่เข้าใจความรักของฉันเอง..

แต่มันไม่ใช่ฉันในตอนนี้อย่างแน่นอน..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Create Date : 30 มีนาคม 2558 Last Update : 30 มีนาคม 2558 17:47:19 น. Counter : 1596 Pageviews.		0 comments
Share Tweet