ขอเล่าเรื่องสัตว์เลี้ยงของเราบ้าง เริ่มกันที่เจ้ากุ๊งกิ๊ง แมวพันธุ์เปอร์เซียร์ สีขาว   แรกเริ่มเดิมทีเราเป็นคนที่ไม่ชอบแมวสักเท่าไร โดยเฉพาะแมวไทย เพราะมันชอบมาพันแข้งพันขา น่ารำคาญ ส่วนแมวเปอร์เซียร์นี่ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นเลยว่าหน้าตาเป็นอย่างไร รู้แค่ว่ามีขนยาวๆ พองๆ กับเจ้ากุ๊งกิ๊งนี่เราพบกันครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2542 เพิ่งเข้ามหาลัย' ปี 1 สดๆ ร้อนๆ ไม่ทันจะ 2 เดือนคุณแฟนมาจีบ 555 (สงสัยหลงมา) แล้วพาไปบ้านน้าเจอทั้งหมาฝูงใหญ่และก็เจ้ากุ๊งกิ๊งนี่แหละอยู่ท่ามกลางหมาพู๊ดเดิลในกรง 3-4 ตัว ไอ้เราก็นะ...ตัวไรหว่า??? ขาวๆ กลมๆ น่าตาเหมือนตัวเฟอร์บี้ตลกจัง นั่งน้ำตาเยิ้ม (เพราะโดนหมาแกล้ง) อยู่ในกรง เราเลยปล่อยออกมาจากกรง  มันก็วิ่งไปซ่อนที่ไหนไม่รู้ ตามจับจนหาไม่เจอ เลยเบื่อหันไปนั่งเล่นกับหมาพันธุ์ปักกิ่งของน้าเค้าแทน (น่ารักกว่าเยอะ)  แต่พอเรานั่งแทะไก่ย่างนะสิ ไอ้เจ้ากุ๊งกิ๊งนี่แหละ (ซึ่งตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่ามันคือแมว นึกว่าหมา  แป่ว... มันมาขอกินไก่ย่างด้วย แต่ร้องขอแบบไม่มีเสียงอะ แล้วกันก็ดันมาแทะนิ้วเท้าเราแทน (สงสัยหิวจัด) เราก็เลยเออ...นะไอ้ตัวนี้น่ารักดี

แฟนเราก็เลยให้มาเลี้ยงที่บ้านตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา.....อยู่กันมา 12-13 ปี ตั้งแต่ปี 2542-2554 เจ้ากุ๊งกิ๊งก็แก่ตายตามธรรมชาติอย่างสงบ เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2554 เราเฝ้าดูจนวาระสุดท้ายของมันเลยละ จนมันตายแล้วเราก็ยังไม่เชื่อเลยว่าตายแล้วจริงๆ เหรอ  คิดแล้วเศร้าใจจัง