หนาว อะไรบางอย่างเคลื่อนจากลำคอของผมลงไป พลันนั้นผมรู้สึกจุกในลำคอ ขาสั่นยืนไม่นิ่ง มันปลกเปลี้ยพร้อมจะหกล้มได้ทุกเมื่อ ปากสั่น ไม่นานนักลมเย็นวูบที่ลูบไล้ผิวหนังทำให้ผมสะดุ้งตัวสุดเฮือก แม้อากาศจะร้อนสักแค่ไหนก็ตาม อาการเช่นนี้ก็ไม่ยืนยันว่าจะไม่เกิดขึ้น มันเป็นภาวะที่ความร้อนกับอุณหภูมิในร่างกาย บวกกับอะไรบางอย่าง มาปะทะกันอย่างนั้นหรือ??? ผมไม่สามารถหาคำตอบนั้นได้... แต่สิ่งที่ผมยืนยันได้แน่ชัดคือ มันมีบางสิ่งบางอย่างมากระทบกับความรู้สึกของผม ... ต่อหน้า มันเป็นสิ่งที่ไม่คาดคิด... ยามเราหนาว สิ่งที่เราต้องการ นอกจากความอบอุ่นในร่างกายที่ต้องมีอย่างเพียงพอแล้ว เรามักต้องการสิ่งห่อหุ้มภายนอกเพื่อให้ความอบอุ่นแก่ตัวเราเอง เมื่อความหนาวมาเยือน เรามักปฏิเสธกับความโดดเดี่ยวที่มาเยือนอยู่พร้อมด้วยเช่นกัน เราอยากได้อณูแห่งความรู้สึกบางอย่างเข้ามากระทบกับร่างกายของเรา เพื่อบรรเทาความหนาวนั้น พลางเข้าไปซ่อมแซมจิตใจที่ถูกกัดกร่อน ความหนาวเจ้าเอย...ทำไมเราต้องโทษเจ้า... คราที่ผมเกิดอาการเช่นนั้น มันย่อมมีบางอย่างมาให้ผมเรียนรู้อยู่พร้อมด้วยเสมอ มันมาพร้อมกับบทเรียนที่มีค่าที่ทำให้เราโตขึ้น เขาสอนให้รู้ว่า เราไม่ควรถือโทษโกรธเขา มันย่อมหมายความว่าในโลกนี้เราก็ไม่ควรถือโทษโกรธใคร ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมักมอบรางวัลและบทเรียนให้กับชีวิต... ครานั้นที่ผมหนาว ผมมักจะหลับตาค่อยๆ รอคอยฝ่ามืออันอบอุ่นและแผ่วเบาของใครบางคนเข้ามาสัมผัสร่างกายของผมเพื่อบรรเทาความหนาวนั้น เจ้าหญิงน้อยข้างกายผมก็เช่นเดียวกัน... ยามที่เธอรู้สึกหนาว เธอหลับตาเบาๆ เพื่อรอคอยฝ่ามือที่เหลืออยู่ 2 ข้างมาสัมผัส ให้ความรู้สึกที่มีค่ากับเธอ เธอหลับตายิ้มกริ่ม... ผมมองพลางยิ้มอย่างมีความสุขด้วยเช่นกัน ยามที่ผมรู้สึกหนาว ฝ่ามืออันแผ่วเบาบางๆ คอยลูบไล้ร่างกายให้ความอบอุ่น ผมยิ้มรับความรู้สึกนั้น พลางลืมตาขึ้นมา ก็เพียงแต่เห็นตัวเองอยู่เพียงลำพัง... Create Date : 26 สิงหาคม 2548 Last Update : 26 สิงหาคม 2548 2:11:17 น. 0 comments Counter : 324 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก