มีนก็ไม่ค่อยคุ้นกับลักษณะของพี่ชายพี่แอล
หรอกค่ะ ไม่คุ้นเพราะไม่ได้ใกล้ชิดมาแต่เล็ก
จนโต บางครั้งมองลักษณะการยุนั้น
แบบแปลกใจ เพราะบางครั้งมีนใช้
หัวใจสัมผัสไม่ได้เพราะมีนไม่ได้ใกล้ชิด
จนรู้นิสัย เลยรับได้แต่ว่า ไม่ห่วงกันจึงยุให้ทำ และเพราะไม่เกี่ยวกันจึงบอกให้ทำ ทำไป

หลังๆ ทราบมากขึ้นเพราะท่านมักอธิบายให้ทราบว่าคนเราต้องเจอเอง จะได้คิดเองได้ ทฤษฏีนั้นมีนเชื่อ เพราะอะไรเจอกับตัวเองจะรู้
แต่บางหนเหมือนมีนเคยพูดเสมอ เพราะการเลี้ยงมาไม่เหมือนกัน มีนไม่ได้หัวแข็งถึงขนาดใครเตือนไม่ฟัง หรือคิดเองไม่ได้ แต่บางครั้งการปรึกษาเพื่อมีคนช่วยคิดหรือแนะนำ เสริมความมั่นใจของตัวเองนั้น จำเป็นสำหรับคนที่ไว้วางใจกัน เพราะบางทีคนที่ไว้วางใจและพูดด้วยได้ทุกเรื่อง มีไม่กี่คน คนที่บอกแล้วทำให้ฉุกคิดได้ก็มีไม่กี่คน หากเจอลูกยุ และอารมณ์ไม่ดี มีนมักจะทำให้คนรอบตัวใจหายใจคว่ำได้เสมอ ..


แต่มันผ่านไปแล้วค่ะ นิสัยแบบเด็กดื้อถือรั้นแบบนั้น เพราะหนสุดท้ายคง-วนมาคล้ายใครบางคนบอกว่า ไม่เกี่ยวกัน ชีวิตใครชีวิตมัน ทำเองก็ต้องรับเองได้ อะไรยังงั้น เหอเหอ

เพียงแต่มีนคิดว่า การยุหรือใช้คำพูดรุนแรง
เพื่อให้คนคิดได้ ใช้ได้แค่กับบางคน
คนไม่เหมือนกัน เกิดมาก็ไม่เหมือนกัน
วิธีการพูดจึงต้องแตกต่างกัน แต่มีนก็ว่า
คงมีใครสักคนตอบเหมือนกันว่า
ถ้าคิดได้แค่นั้นก็ตามนั้น


มีนพวกชอบความใส่ใจ
ไม่ชอบการบอกปัด หรือไม่แสดงออก
ต่อให้รับรู้ว่าลึกลึกห่วงใยแค่ไหน
แต่ไม่มีใครเข้าข้างตัวเองได้ตลอดเวลา
หากไม่ตัวติดกันมาตั้งแต่เล็ก

อย่างว่าหล่ะน่ะคะ วิธีการใครวิธีการมัน
บ้านใครบ้านมัน (ฮา) รักแบบของใครก็ของมัน
และสุดท้าย ตัวใครตัวมันอีก แหะๆ ไปหล่ะค่ะ


มาอ่านสองรอบแล้วล่ะค่ะ ตอนแรกเม้นท์
ไปหน แต่เม้นท์ไม่ได้ เพราะต้องล็อกอิน
หนนั้นเลยไม่มีเวลาตอบ
วันนี้มีเวลาเลยแวะมาเม้นท์อีกรอบ :)