Bloggang.com : eikon : Lost in USA (continued)

Lost in USA (continued)

พูดต่อจาก Lost in USA อันแรกเลยนะคะ

ที่จริงโดยส่วนตัวแล้วแทบไม่ได้อยู่ในตัวเมืองแอลเอเท่าไหร่เลยค่ะ เพราะมันรู้สึกวุ่นวายมาก ไม่ต่างจากกรุงเทพฯ เท่าไหร่ ยิ่งคนหลายเชื้อชาติมาอยู่รวมกัน ก็ยิ่งรู้สึกถึงความวุ่นวายและการแบ่งแยกและแก่งแย่งมากขึ้นเท่านั้น เพราะฉะนั้นพื้นฐานนิสัยของคนอเมริกันจึงปกป้องตัวเองด้วยการไม่เอาตัวเองไปยุ่งเรื่องใคร แต่ว่าใครอย่าพลาดมาเชียวแหละ ฉันฟ้องแหลก

จากที่ตัวเองได้สัมผัสมา เมื่อได้ที่พักอาศัยในหมู่บ้านที่ดูเหมือนไม่ยุ่งกันแล้ว แต่วันดีคืนดีเรานึกอยากต่อเติมบ้านหรือสวนหลังบ้านให้น่าอยู่ ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องแบบนี้ฝรั่งก็ทำให้มันเป็นเรื่องได้เช่นเดียวกัน ไม่บอกว่ามันทำเสียงดังรบกวนเค้าบ้าง ไม่ก็บอกว่าเราต่อเติมบ้านผิดแบบอาจก่อให้เกิดอันตรายกับเค้าภายภาคหน้าบ้าง จึงไม่น่าแปลกใจถ้าอาจจะได้ฟังเรื่องที่ออกจะงี่เง่า Silly จากคนในอเมริกา แต่อยากบอกอย่างหนึ่งว่า ด้วยความที่กฎหมายออกจะเข้มงวด ทุกคนในอเมริกาจึงใช้ช่องทางของกฏที่สร้างขึ้นมาอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย นั่นคือฟ้องกันเป็นกิจวัตร หรือที่มักใช้คำว่า Zoo แต่ใช่ว่าพูดแบบนี้แล้วฝรั่งจะไม่ดี ไอ้ที่ดีก็มี นั่นคือทุกคนต้องเรียนรู้กฎหมาย และใช้กฎหมายตามสิทธิที่พึงมีพึงได้กัน

ด้วยความที่พักงานทางเมืองไทยไปเที่ยวและอยากหาประสบการณ์ ดิฉันเริ่มต้นด้วยการหาตั๋วเครื่องบินในชั้นประหยัด และเงินติดกระเป๋าระหว่างทางไปเพียง 4000 บาทไทย ตอนนั้นแลกเป็นเงินดอลล่าห์ได้เพียง 100 กว่าเหรียญ แต่ที่พักก็พร้อมอยู่แล้วเพราะอาศัยมีท่านพ่อท่านแม่อยู่ แต่อย่างอื่นก็ต้องช่วยกันตามวิสัย

แลกเงินไปเพียงเท่านั้นใช้อย่างประหยัดได้กี่วัน ????บนเครื่องไม่ได้ใช้ เพราะกินเข้าไป ...
ไปถึงพ่อกับแม่ไปรับ...ถึงที่พักไม่เสียตังค์....
ค่ากินต่อมื้อ อาหารไทย เริ่มต้นที่จานละ 5.99 - 7.99 $ นั่นคือราคามาตรฐานที่พอหาทานได้ แต่ถ้า junk food พวก Mc Donald ก็พอมีเริ่มต้นที่เบอร์เกอร์ 99 cent ไปจนถึง 4.99 ถ้าเอาดีทางทำกับข้าวไปซื้อของในซุปเปอร์มาทำกันเอง จ่ายทีก็อาจประมาณ 20$ แต่อาจอยู่ไปได้ 5-6 มื้อ ก็แล้วแต่สะดวก ...นี่คือแบบประหยัดสุดที่เคยลองมาแล้ว... และไม่ถือว่าลำบากใจเกินไป...สำหรับอาทิตย์แรกก่อนการหางานเล็กๆ น้อยๆ ทำเพื่อเป็นเงินในเวลาต่อมา ก็ต้องอยู่กินแบบนี้ไปก่อน

ที่นี่อากาศดีค่ะ ไม่ร้อนไม่หนาวจนเกินไป ถ้าให้เทียบก็ประมาณเชียงใหม่นั่นแหละ อากาศแบบนั้น ทำให้การเดินหางานไกลๆ ไม่เหนื่อยจนเกินไปนัก...สรุปสุดท้ายก็ได้ที่ฝากท้อง..คือทำงานในร้านอาหารไทย...(กรณีนี้เอาเป็นตัวอย่างไม่ได้นะคะ โดน black list ส่งกลับประเทศอย่างเดียว...แต่นี้เป็นการทดลองหาประสบการณ์)

ทำไมถึงทำงานร้านอาหารไทย ???
คนไทยหลายคนมาถึงประเทศที่เค้าใฝ่ฝันแล้ว แต่สุดท้ายต้องกลับมาจบชีวิตอยู่หลังครัวไม่น้อยค่ะ...หลายคนเสี่ยงที่จะมาทั้งที่ภาษาไม่ได้เลย อย่างนี้ก็ต้องทำงานกับคนไทยที่เจอฝรั่งน้อยที่สุด นั่นก็คืองานในครัวร้านอาหารไทย... และอีกปัจจัยนึงคือ อาหารทำทานได้เลย กินอยู่ในตัวเสร็จ บางร้านรวมที่พักให้ได้เงินน้อยมากหน่อย บางร้านก็ไม่รวมที่พัก ราคาค่อนข้างจะใกล้เคียงหรือมาตรฐานค่ะ อย่างตอนที่ไปงานในครัวถ้าเป็นมือหนึ่งก็ได้ราวๆ 70-80$ ต่อวัน วันละ 10-12 ชั่วโมง แต่ถ้าตำแหน่งอื่นๆ 40-70$ คนเสริฟ ได้ประมาณ 40-60$ ไม่รวม tip แต่เมื่อได้ทิปแล้วก็อาจได้ถึง 100$ ก็เป็นได้แล้วแต่ความแน่นของลูกค้าในร้าน แต่ต้องไหวพริบกับกล้าพูดต่อรองกับฝรั่งได้...เหตุที่พูดแบบนี้เพราะมีหลายกรณีที่ต้องเจรจาต่อรอง อย่างเช่น ลูกค้าหาข้ออ้างเรื่องอาหารต่างๆ นานา เพื่อที่จะกินฟรีบ้าง ได้แก่ อาหารไม่อร่อย มีเศษอะไรต่อมิอะไรในอาหาร ฯลฯ สารพัดที่จะยกมาอ้าง นั่นคือในกรณีที่เจอลูกค้าไม่พึงประสงค์ แต่ถ้าโดยมารยาทแล้วก็ไม่ค่อยเป็นหรอกค่ะ ธรรมเนียมที่นี่คือ ทานแล้วต้องทิป ทิปอย่างน้อย 10-15% แต่หลังๆ ก็มีพวกทิปไม่ถึงเหมือนกันนะ

ดิฉันเลือกหาประสบการณ์หลังครัวในระยะแรก ทำอาทิตย์ละ 3 วัน วันละ 12 ชั่วโมง และเริ่มขยับมาเต็มอาทิตย์ จนสุดท้ายขยับออกไปเสริฟนอกครัว เจอกับลูกค้าหลายประเภท แต่ร้านที่เลือกทำจะเป็นร้านเล็กๆ นอกเมืองค่ะ เพราะแค่อยากลองดูว่าชีวิตคนในอเมริกาเป็นอย่างไร อยากบอกว่าคนไทยที่อยู่ในอเมริกากลับมาเมืองไทยใครๆ คิดว่าเงินใหญ่กลับมา ร่ำรวยกลับมา แต่อยากบอกว่ากว่าจะได้แบบนั้นเหนื่อยสายตัวแทบขาด ถ้าวันไหนหยุด เงินก็ไม่มีค่ะ... เพราะที่นี่จ่ายตามจริงคิดเป็นชั่วโมง (ถ้าคิดเป็นวินาที เดี๋ยวจะเหมือน DTAC เกินไป

)

เมื่อได้เงินแล้วทำอะไร??? กินฟรีที่ร้านไทยแล้ว ชั่วโมงทำงานก็ทำให้เวลาเที่ยวหายไปเยอะแล้ว ก็เอาเงินที่ได้มาเที่ยวแบบเร่ร่อนทัวร์ค่ะ...คืองมเที่ยวกันเอง หาข้อมูลและกางแผนที่แล้วลุยขับรถไปเลย...(to be continued)

Create Date : 28 เมษายน 2551

Last Update : 1 กันยายน 2551 16:25:44 น.

3 comments

Counter : 584 Pageviews.

ว้าาวววว น่าติดตาม น่าติดตาม อิอิ...

โดย: idEA** IP: 202.44.210.45 วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:11:02:16 น.

idea ติดตามต่อไปเรื่อยๆ นะ เพราะถ้ามีเวลาจะรวมรวมข้อมูลเที่ยวที่น่าสนใจลงไปด้วย พร้อมภาพประกอบ แต่ตอนนี้งานยุ่งแหละ มีเวลาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

โดย: eikon

วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:20:25:15 น.

I'm waiting to here yours story.

โดย: Toy IP: 198.137.214.36 วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:21:05:00 น.