|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน (คนละปี) พ่อแม่เดียวกันแต่มันต่างกันจัง
1 ธันวาคม ฝนตกมาสองวันแล้ว ไม่ได้ไปไหนเพราะไม่อยากเปียกและหนาว ลูกๆเริ่มออกอาการ หลังจากที่ปลุกปล้ำกันมาทั้งเช้า เมื่อวานดีมากๆๆๆ น่ารักๆๆๆ วันนี้มันแสบมากโดยเฉพาะตัวเล็ก มานั่งบ่นเพราะเลยเวลาโทรบ่นหาคนที่บ้านที่เมืองไทย เพื่อนที่นี่ที่โสดๆๆๆ ก็ทำงานกัน ได้แต่วิ่งไปห้องน้ำโมโหกรี้ดๆๆ เพราะไม่อยากแสดงอารมณ์เดือดกับลูก (ไม่อยากเป็นแบบอย่างที่ไม่ดี)
ตอนนี้นั่งเหนื่อย หลังจากที่ป้อนข้าวกลางวัน ซึ่งเป็นมันอบ ประมาณว่าเด็กที่นี่กินกันตั้งแต่เด็ก ไปงานเลี้ยงที่มีเด็กๆ ต้องมี ว่างั้น ส่วนตัวไม่ค่อยชอบเพราะเป็นแค่มันฝรั่งสับปรุงรส พ่อมันชอบด้วย ลูกๆชอบ เลยซื้อติดบ้าน ยามลูกเกิดเบื่ออาหาร
ที่เกริ่นเกี่ยวกับคนเกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัย พ่อแม่เดียวกัน ก็คือลูกชายทั้งสองของเรานั่นแล (ขณะที่พิมพ์อยู่นี้ คีแก้นลูกคนเล็กตัวแสบก็ร้องไห้ เพราะว่ามันเข้าไปเล่นข้างหลังโซฟาและติด แหงก ออกมาได้แล้ว และตอนนี้ได้ไต่ขึ้นมานั่งที่ตักข้าพเจ้าและวุ่นวายกับแป้นพิมพ์)
เรามีลูกสองคนหัวปีท้ายปี แต่งงาน 24 มีนา 50 ลูกคนแรกเกิด 13 มีนา ปี 51ชื่อไค ประวีร์ 32 เดือน น้องชายปี 52 ชื่อคีแก้น ปาณัท 20 เดือน
ก่อนหน้านี้เปิดร้านขายของไทย แต่มีอันต้องปิดเพราะว่าแม่สามีดูลิงสองตัวไม่ไหวแล้ว (ช่วยดูหลาน 1 คนตอนเราเปิดร้านและเราดู 1 คนพร้อมกันกับขายของ) และลิงสองตัวนี้ทำลายของซื้อของขายที่ร้าน เลยต้องปิด อีกอย่างขายไม่ค่อยดีด้วยแหล่ะ ไม่พอจ้างคนมาเฝ้าร้าน ถูลู่ถูกังมาหลายปี ในที่สุดก็สิ้นสุดจุดจบหญิงมั่น มาอยู่บ้านเลี้ยงลูกเพราะไม่อยากเอาลูกให้คนอื่นเลี้ยง
ก่อนหน้านี้แม่เลี้ยงมาดี โตมาด้วยค่านิยมว่าผู้หญิงสมัยใหม่ไม่ง้อใคร และเราไม่ชอบมากๆ กับคนที่เป็นแค่แม่บ้าน (ตอนนี้รู้ว่าแม่บ้านเลี้ยงลูกก็งานใหญ่เหมือนกัน ขอโทษค้าที่คิดผิดๆ)
เด็กสองคนนี้ช่างแตกต่างมากมาย เหนื่อยคนละอย่าง แต่คีแก้นเหนื่อยสุด ยกตัวอย่างป้อนกลางวันเมื่อกี้ จัดชามข้าวที่มีมันอบให้คนละจาน พร้อมน้ำคนละแก้ว กินที่โตีะ บอกลูกว่าร้อนอยู่ ไคถามอยู่นั่นแหล่ะว่ากินได้หรือยัง และกินเงียบๆเรียบร้อย คีแก้นไม่ฟังรีบเอาเข้าปากเลยลวกซะ จากนั้นเธอจับชามมันอบ ลุกขึ้นจากโต๊ะ คว่ำลงบนพื้น (พรมด้วย) และหยิบกินจากพื้น จากนั้นมาดื่มน้ำด้วยการคว่ำแก้วน้ำกระจาย เลยต้องรีบเก็บ รีบเช็ด รีบให้อิ่ม ไคพอกินเสร็จก็ช่วยแม่เก็บ
ในระหว่างที่เราพยายามห่อของขวัญคริสมาสต์ในห้องนอน ไม่รู้คีแก้นมาข้างหลังตอนไหน หยิบกรรไกรไป ได้ยินเสียงหัวเราะ กรี้ดกร้าดทั้งสองคนที่ห้องนั่งเล่น ไอ้เราก็นึกว่าดูทีวี(รายการเสริมสร้างพัฒนาการเด็กน้อย)แต่จะดูเกินเหตุ คีแก้นวิ่งหนีไคมาหาเราที่ห้องพร้อมกรรไกรอยู่ในมือ ไควิ่งตามจะเอากรรไกรด้วย
ยังมีอีกมากมายที่ไคตอนอายุเท่านี้ไม่ทำเอาแม่ปวดห้วเท่าคีแก้น บางวันเหนื่อยมากๆ ความรู้สึกที่อยากทำงานเพื่อมีรายได้เพิ่มก็ไม่เหลือเลย เหนื่อย //www.bloggang.com/data/e/eatandtravelwithfamily/picture/1291233321.jpg>
Create Date : 02 ธันวาคม 2553 |
Last Update : 2 ธันวาคม 2553 2:58:48 น. |
|
7 comments
|
Counter : 5017 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:2:33:47 น. |
|
|
|
โดย: diamondsky วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:5:03:34 น. |
|
|
|
โดย: diamondsky วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:15:14:09 น. |
|
|
|
โดย: Sugar lip วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:6:25:58 น. |
|
|
|
โดย: au_jean วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:8:54:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
์ํNY United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
ไม่ได้ทำร้าน(ทำงาน)แล้ว (สถานะ ว่างงาน/ไม่มีรายได้) ตอนนี้เลี้ยงลูกอย่างเดียว(สถานะ แม่บ้่าน) ไม่ใช่ไม่เหนื่อย ไม่ใช่ว่าว่างจัด แต่อยากให้เวลากับตัวเองมากขึ้นเกี่ยวกับการอ่าน การเขียน และศึกษาข่าวสารบ้านเมือง บันเทิง การศึกษา สังคม ในมุมมองของจิตวิทยาและสังคมศึกษา ผ่านการใช้ชีวิตส่วนตัว
|
|
ถือว่าเล่าสู่กันฟัง มีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง วิชาการน้อยบ้าง มากบ้าง ก็พิจารรากันเอาเองเด้อ อ่านเอาเพลินๆ ถ้าคิดว่าหลงผิดมาอ่าน รู้สึกเสียเวลา ก็ขออภัยเด้อ
ไม่สงวนลิขสิทธิ์ิืแต่ประการใด
|
|
|
|
|
|
|
|
ว่าแต่ชื่อสูกทั้งสองคนชื่อไทยนี่เพราะยังเลยนะค่ะ แปลว่าอะไรค่ะเนี่ย