Bloggang.com : : dworasayan : ฮาลองอาลัย

ฮาลองอาลัย

เบนใบไปสู้ลม
แม้ทุกข์ตรมต้องอยู่ได้
จากอ่าวร้าวอาลัย
ฮาลองใหญ่ไม่กลับมา
เหมือนเรือแล่นจากฝั่ง
ห่างรักยังทั้งห่วงหา
จำใจให้อำลา
ไม่แน่ว่าได้มาคืน
อ่าวงามในความเศร้า
ยิ่งใหญ่เล่าเราสุดฝืน
กางใบไปขื่นขื่น
หวังเป็นอื่นสุดฝืนใจ
ชลงามในยามนี้
ไหนจะมีที่สุขได้
เกาะยืนฝืนเดียวดาย
เรือแล่นไปไกลเกินตา
แม้จากหากเคยรัก
ถึงต้องหักห่างอำลา
ยังดีที่มีมา
ได้จำว่าเคยรักกัน
เราจากรักยังไม่
สมหวังใดในสัมพันธ์
เริ่มได้ไม่กี่วัน
ก็โศกศัลย์ในวันนี้
หักใจไปข้างหน้า
ก็อยู่มายังไม่มี
ผ่านได้ไปอีกที
ด้วยรักนี่ไม่มีใจ
ฮาลองมองงดงาม
ใช่ทุกยามจะอยู่ได้
นานนักก็รักคลาย
เมื่อไม่ใช่ไม่ได้มา
แล่นเรือเชื่อใจตัว
มองชมทั่วเพื่ออำลา
ต้องไปในชลา
และชีวาต้องอยู่ไป
ออกอ่าวในคราวนี้
อื่นยังมีที่มากมาย
ถึงคราวที่อ่าวใด
ที่ดวงใจได้อยู่กัน

Create Date : 09 กันยายน 2550

Last Update : 14 กันยายน 2550 16:47:58 น.

0 comments

Counter : 314 Pageviews.