กลอนรักรำพัน

ฉัน..พยายามทำใจเพื่อไปจาก
ฉัน..ลำบากที่เห็น..ไม่เป็นผล
ฉัน..ซ้อมสวดสะกดเพื่ออดทน
ฉัน..เป็นคนกลมเกลียวต้องเยียวยา

ลืม..ถ้อยคำพร่ำสั่งที่หลั่งไหล
ลืม..หวั่นไหว..พอที..มีปัญหา
ลืม..ร้อยรสบทประพันธ์จำนรรจา
ลืม..น้ำตาหล่นร่วงไปช่วงใด

ได้..ซบหนุนอุ่นไอไฟสวาท
ได้..รสชาติชีวิตเมื่อชิดใกล้
ได้..ชั่วครู่.ชั่วค่ำร่ำพิไร
ได้..มอบใจสองดวงพ่วงอารมณ์

แล้ว..พอตื่นทำใจ..ว่าในฝัน
แล้ว..เสกสรรให้ซดแต่รสขม
แล้ว..ถ้า"ฉันลืมได้แล้ว"คลายปม
แล้ว..ชื่นชมฉันนะ.ถ้า-จะ-ไป-****
***********มาเรียงร้อย คำรัก ที่แสนหวาน
มาขับขาน ยามสาย ให้ห่วงหา
ถ้อยคำรัก ฝากเรียง เคียงข้างมา
แสงแดด สะท้อนตา มาวิบไว

ความรัก คืออะไร ใครรู้บ้าง
เหมือนฟ้าพร่าง สร้างสรร วันฟ้าใส
หรือว่ารัก นั้นเหมือน ดั่งเปลวไฟ
ที่อาจจะ เผาใหม้ ใจทุกคน

เคยไหม นั่งมองฟ้า ถามหารัก
สายลม มาทายทัก ไม่สับสน
คำว่ารัก มากมาย ในสกล
รักหมุนวน ทุกเวลา และนาที

ฝากความรัก นั้นไป ปลายขอบฟ้า
สายลม ไม่อ่อนล้า หรือลาหนี
ลมพัดพาย ผ่านใน สายนที
ความรักนี้ ยังมี ที่ฟ้าไกล************
-**กลอนรำพัน*-
//www.aggie39.net***เคดิตเจ้าของกลอนติดตามเอาเอง

Create Date : 01 ธันวาคม 2554 Last Update : 1 ธันวาคม 2554 20:27:10 น. Counter : 944 Pageviews.		1 comments
Share Tweet