อีกนานไหม หัวใจจึงจะกล้าเดิน ต่อตอน2
อยู่ใกล้ . . .แต่คุณทำตัวเหมือนไกลกัน
เหมือนอาทิตย์กับดวงจันทร์ที่ต่างห่างเหิน
คุณทำอย่างนี้กับฉันรู้ไหมหัวใจยับเยิน
ความรักที่ขาดขาด-เกินเกิน
รู้แล้วล่ะ . . . ฉันต้องเผชิญความปวดใจ
ไม่ชินกับการเดินคนเดียว
ทนกับความเปล่าเปลี่ยวไม่ค่อยไหว
ความรักที่อ่อนล้า จนน้ำตาท่วมหัวใจ
ความรักที่ไม่ต้องแบ่งใครใคร...
เพราะไม่มีใครคนไหนอยากได้มัน