พ รุ่ ง นี้ ยั ง มี แ ส ง ต ะ วัน
ฉันบอกตัวเองอย่างนั้น ในวันที่ความฝันอ่อนล้า
ถึงแม้กลางคืนจะยาวนานให้ข้ามผ่านรอยน้ำตา
แต่ฉันก็รู้ว่า แสงสีทองของตะวันจ้า จะทอประกาย
- - - - -
ฉั น จึ ง อ ย า ก บ อ ก เ ธ อ เห มื อน กั น
ว่าสิ่งที่เกิดกับเธอนั้น ฉันเห็นมันและเข้าใจในความหมาย
เมื่อโลกไม่อาจหยุดนิ่ง ทุกสิ่งย่อมเปลี่ยนไป
มันเป็นธรรมดาเชื่อไหม เธอกับเขา ฉันหรือใคร ไม่ต่างกัน
- - - - -
ป ล่ อ ย มั น น ะ ใ ห้ มั น ผ่ า น ไ ป
วันนี้ร้องไห้ได้ อีกไม่นานหัวใจจะกลับมายิ้มได้ดังฝัน
คิดเสียว่าเราโชคดี ที่ได้เรียนรู้และเข้าใจมัน
ประสบการณ์ของเธอนั้น อยากบอกว่า ..
ต ร ง กั น .. แ ต่ ต่ าง ใ จ
*****
พ รุ่ ง นี้ ยั ง มี แ ส ง ต ะ วัน
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [