เห็นความว่างค่ะ
เห็นคำว่า ความสุข จาก blog
สิ่งที่เราใส่ใจให้ค่ามักดูใหญ่ และนาน
แต่สิ่งที่เราใส่ใจมักเป็นสิ่งที่แรียกว่า ทุกข์
บางครั้งทุกข์อาจน้อยกว่าสุข
แต่เรามัวแต่ไปคิดกับทุกข์มากไป จนลืมว่า สุข
สุข เลยผ่านไปเร็ว จริงๆ เรามี สุข มากว่าทุกข์นะ
สา เชื่ออย่างนั้น

ตะพาบนี้ ให้ข้อคิดดีค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ทุเรียนกวน ป่วนรัก Dharma Blog
โหวตให้ค่ะ ชอบๆ
พรุ่งนี้ไปทำบุญกันนะคะ
คืนนี้ นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^

โห ความสุขเล็กๆ เล็กจริงๆ ...กว่าจะหาเจอ -*-
หนนี้มาแนวธรรมะนะครับ
เห็นความควาย ทีแรกตกใจ เพิ่งมาเจอความวัวทีหลัง 555
ยินดีด้วยครับที่หนนี้ส่งตรงเวลา เฮๆ~

เป็นความสุขเล็กๆที่ไม่แพ้ความสุขใหญ่ๆเลย

แวะมาเยี่ยมค่ะ.....

อรุณสวัสดิ์ครับ

ชอบ "ความทุเรียน" ครับ
บล้อกนี้เก๋ ช่างคิด
อ่านแล้วได้คิดครับ

ความสุขเล็กๆ
มีความแตกต่างกันไปนะครับ

โห...วันนี้เกี่ยวกับ ธรรมมะ ก็ธรรมชาติของคน แปลก
ไปอีกแบบ

เมื่อกี้อ่านผ่าน ๆ แล้วกลัวจะไม่พบ ความสุขที่มีมากมาย
เลยกลับไปอ่านซ้ำ....

ความสุขอยู่ใกล้ตัวที่สุด ก็ใจของเรานะครับ ที่จะมองเห็น
แล้วก็แสวงหา นิด ๆ

เอาแล้วผมชักจะเข้าวัดไปทุกที 555 เมื่อวานไปวัด
มาแล้วจริง ๆ เมื่อกี้ก็ไปใส่บาตรมาด้วย นำบุญมาฝากครับ

เห็นความสุขและความทุเรียนจ้ะ (เริ่ดมาก)

กร๊ากกกก เพิ่งเข้ามาเห็นว่ามันมีความนัยซ่อนอยู่
แหม่ ไม่ใช่ความสุขเล็กๆเลยนะครับเนี่ย ใหญ่ขนาด 2200 พิกเซลเลยทีเดียว

แวะมาทักทายยามค่ำค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปต้อนรับน้องใหม่นะคะ
แว๊บแรกเห็นคำว่า "ความสุข" นะ แต่มันเล็กที่สุด
และไม่ได้ลากเมาส์ผ่านด้วย คือตั้งใจอ่านอย่า่งเดียวเลย
ซ่อน ความใหญ่ไว้ข้างในลึกมากกกก ฮ่าๆๆๆ
วันนี้กลับมาเลยมี การชี้เป้าไว้ด้วย เลิกซ่อนละ
เป็นข้อความธรรมดา ที่ไม่ธรรมดานี่เอง เจ๋งมาก ^^

วันเดือนปีเกิด คนสมัยเก่าไม่จำกันเลย
แม่ กับ พ่อ ไม่รู้วันที่เกิดเลยทั้งคู่ มีแต่ บอกได้แค่ว่า
วัน จันทร์ อังคาร พุธ เดือน อะไร ปี อะไรแค่นั้น

แต่สมัยนี้ ชัดเจน แม้กระทั้งวินาทีเกิด
สา เองแม่ยังสับสนอยู่ว่าเกิดคืนไหนแน่
สรุป วันนี้ ถามแม่อีกรอบ แม่บอกว่า คืน 14 ค่ำ ตี 3
ก็ถือเป็นวันใหม่ 15 ค่ำ แต่ก็ช่างเถอะ เราเกิดวันไหนก็ไม่สำคัญ
เท่าเราทำดี และมีความสุขก็พอแล้วเนอะ

เรื่องเล่าในวัยเด็กของ สา เยอะมากค่ะ
ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องที่ใครหลายคนที่เป็นเด็ก ตจว.ต้องบอก
เป็นเสียงเดียวกันว่า นี่ เธอชีวิตเหมือนกันเลย ฮ่าๆๆๆ
บ้านนอก เหมือนกันเลย แบบนี้เลย สนุกดีนะ

"เดี๋ยวตุ๊กแกมากินตับนะ!" ประโยคหลอกเด็กที่คุ้นหู
มาตลอดเลย โดนบ่อย ยิ่งมีหนังผี สมัยเก่าด้วยที่มีตุ๊กแกผี
ยิ่งทำให้จิตนาการล้ำเลิศไปอีกมากมาย ฮ่าๆๆๆ
พูดถึงเรื่องเก่าๆ ก็มีความสุข คุยได้ไม่เบื่อ

เอ้า เม้นเรื่องสั้นอีกแล้ว วันนี้คงอิ่มบุญ เพลิดเพลินมาก
สา เอาบุญมาฝากด้วยนะคะ ทำบุญมาเมื่อเช้าค่ะ

คืนนี้ นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^

ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ
มาอ่านงานตะพาบค่ะคุณทุเรียนกวน
ความสุขซุกซ่อนอยู่ภายใน ตัวใหญ่กว่าใครเลยค่ะ


แอมอร

เห็นด้วยกับคุณก๋านะค่ะว่า .. เป็นตะพาบ
เขียนได้เก๋ไก๋มากเลยค่ะ

คุณทุเรียนออกเดินด้วยความสุขเล็กๆ จัดเต็ม..

แหะไปแพมต้องอ่านข้ามๆดิ๊ เด่วหายไปแป๊บนึง
กลับมาระจะมาอ่านแบบเต็มๆๆๆเร๊ยยยยยย^^

อรุณสวัสดิ์ครับคุณทุเรียน

สงสัยคุณทุเรียนซ่อนโค๊ดเนียนมากนะครับ 555
ผมเองก็ไม่เห็นอะไร
แต่มองดูรูปที่เป้นภาพว่างๆ
กลับชอบครับ 555

บางทีเราก็ดูแต่รูปภาพกันเอยะ
จนลืมไปว่าการไม่มีรูปภาพบ้างในบางเวลา
ก็เป็นสิ่งสบายตาเช่นกัน

แวะมาอ่าน"ความสุขของทุเรียนฯ"
อุ๊ย!! เก่ไก๋จริงๆ
พี่อ้อไม่ได้เขียนเลยค่ะ ไม่ได้เข้าบล็อคด้วย เพิ่งว่างเช้านี้
เลยแวะมาดูความสุข ของ someone

เข้ากันดีกับวันเข้าพรรษา อิอิ ...สุขสันต์วันสุกจ้ะ 5555

ความสุขคือการไม่มีกิเลสใช่เปล่าพี่

ใหญ่จริงค่ะ "ความสุข" เจอแล้ว...

เข้าใจเขียนดีครับ ว่างเปล่าจริงๆ แล้วมีลูกเล่นให้คลิกด้วย

แต่ที่ฮาคือความทุเรียน กับความกลิตเตอร์นี่แหละ

ถ้าเน็นดรอยโดนขม้ำ Dead Master คงได้กลายเป็น อูมามิเบอร์ 2 แน่นอน

แหม~ น้องผิงถามคำถามที่ตอบยากเหมือนกันนะเนี่ย


ผมเกือบโอนให้ "หมื่นตา" ตอบแทนซะแล้ว (แต่เกรงใจคุณก๋า ^^")
ออกตัวก่อนนะครับว่าผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญทางศาสนา
เพียงแต่เคยศึกษามาบ้าง ขอตอบแบบที่ผมเข้าใจนะครับ
ผิดถูกอย่างไรขออภัยด้วย...ผู้รู้ที่ผ่านมาช่วยชี้แนะด้วยครับ

.....


ผมคิดว่า "ความสุข" ไม่ใช่การไม่มีกิเลสหรอกครับ


(แต่จะบอกว่าไม่ใช่ทั้งหมดซะทีเดียวก็คงไม่ได้
เพราะสำหรับนักบวชหรือผู้แสวงหาโลกุตรธรรมแล้ว
การละกิเลสทั้งปวงอาจเป็น "ความสุข" ของท่านก็ได้ครับ)


"ความสุข" ในที่นี้ผมหมายถึงความสุข "ในปัจจุบันขณะ" น่ะครับ
คืออะไรที่เราสามารถสัมผัสหรือรู้สึกได้ ที่นี่-เดี๋ยวนี้ เลย
เพื่อง่ายแก่การอธิบาย ขอสมมติตัวอย่างแทนนะครับ...เช่น

เราหิว (นี่คือทุกข์) ...เราก็กินข้าว (นี่ก็คือความสุข)
แต่ถ้าเรามีกิเลส...กินมากเกินไปจนจุก นี่ก็เกิดทุกข์อีกแล้วใช่มั้ยครับ
เราจึงควรกินแต่ "พอดี ๆ" ถึงจะก่อเกิดความสุขได้เต็มที่ ^^

เรารู้สึกร้อน (นี่คือทุกข์) ...เราก็เปิดแอร์ (นี่คือสุขที่เราอยากได้)
แต่ถ้าแอร์เสีย...ก็เปิดพัดลมแทน (สุขน้อยลงนิดแต่ก็คลายทุกข์ได้)
แต่ถ้าไฟดับ...ก็เอาพัดมาพัดสิ (สุขน้อยลงอีกแต่ทำไงได้ล่ะเนอะ ^^")
.
แต่ถ้าเราไม่ยอม...ยังไงก็ยืนยัน "อยาก" จะเปิดแอร์ให้ได้
ลงทุนสั่งซื้อแอร์ใหม่ และเครื่องปั่นไฟมาเดี๋ยวนั้นเลย (เวอร์มาก)
ทั้งที่รอไม่กี่ชั่วโมงไฟก็มาแล้ว นี่คือ "กิเลส" ครับ
.
ความสุขไม่ใช่สิ่งแน่นอนครับ สำหรับความสุขตัวเดียวกัน...
ที่เคย "สุขมาก" ตอนนี้ พอสถานการณ์ผ่านไปอาจ "สุขน้อย" ลงก็ได้
เปิดแอร์ "หน้าร้อน" ย่อมสุขกว่า "หน้าหนาว" อยู่แล้ว จริงมั้ยครับ



สรุปอีกทีตามความคิดของผมนะครับ

ความสุขทางโลกิยะ (ธรรมทางโลกสำหรับ เรา ๆ นี่แหละ ^^)
คงไม่ใช่การไม่มีกิเลสหรอกครับ หากแต่เป็นการคลายทุกข์ในขณะนั้น
แต่การแสวงหา/อยากได้ความสุขมากเกินไป อาจเป็นกิเลสได้นะ
ความสุขที่พอดีนี่แหละครับ ที่ไม่ทำให้เป็นทุกข์ (และเกิดกิเลสใหม่เพิ่มขึ้น)

.....


น้องผิงถามแค่บรรทัดเดียว แต่เป็นคำถามที่น่าสนใจนะครับ
เลยทำให้ผมตอบยาวมาก...ยาวที่สุดในปีนี้ของผมเลยนะเนี่ย

มานั่งอ่านคำตอบของคุณทุเรียนอย่างตั้งใจครับ
คุณทุเรียนตอบได้ดีมากเลยครับ

ชอบประโยคนี้มกาเป้นพิเศษครับ
.
.


ความสุขที่พอดีนี่แหละครับ ที่ไม่ทำให้เป็นทุกข์
(และเกิดกิเลสใหม่เพิ่มขึ้น)

.
.
.


ปล. หมื่นตาตอนใหม่ คงจะทยอยลงในบล้อกประมาณเดือนหน้า
ผมเพิ่งเขียนเสร็จไปอีก 20 กว่าตอนครับ

ยังไม่ได้บอกใครเลยนะครับ
เห็นคุณทุเรียนพูดถึงหมื่นตา
เลยนึกขึ้นได้ครับ 555

ขอมาโฆษณาที่บล้อกคุณทุเรียนที่แรกเลยครับ อิอิอิ

อธิบายได้เห็นภาพมากเลยพี่ ดีจังเลยอะ แต่หนูว่าปัญหามันอยู่ที่ความอิ่มของแต่ละคนมันไม่เท่ากันแล้วแต่ละคนก็ชอบเอาปริมาณอาหารที่ตัวเองอิ่มไปเที่ยววัดความอิ่มของคนอื่นอะ

คลิกดูแล้ว มันใหญ่จริงนะ ฮ่าๆๆ


เห็นกรอบ กดรีเฟรชตั้งหลายที นึกว่าภาพไม่ขึ้น

แหะ ๆ เอ่อ คือ ว่า ตอนแรกเปิด มาเห็นมันโบ๋ ๆ นึกว่าเน็ต ตัวเองโหลดไม่ขึ้น เอิ๊ก


..พอมองอ่าน ลงมา อ่อ เข้าใจ .. ความสุข มันอาจเล็ก กว่าเพื่อน แต่เมื่อสิ่งต่างๆ หายไป มันจะใหญ่ขึ้นมา
และที่สำคัญ มันอยู่กะเรา ตลอดไป นึกถึงทีไร ก็มีความสุข นะคะ คุณ ทุเรียน ..ว่าเปล่า ชื่อเรียก ยาว เนาะ .
มช้า ค่ะ เขาหยุด กัน แต่ตัวเอง ก็ยุ่ง ..มาตามเก็บ อ่าน เพิ่งครบ วันนี้ ..
ขอบคุณ ที่ร่วม แจม ครั้งนี้ หวัง ว่างวดหน้า คงเจอ อีก โจทย์ ง่ายค่ะ..
โจทย์ รอบนี้ คนเขียนเยอะ เพราะ อยากแบ่งปัน ความสุข นะสิ เนาะ..
ขอให้เป็นวันพักผ่อน ที่มี ความสุข นะคะ..

สวัสดีค่ะรีบมมาอ่านก่อนค่ะก่อนที่จะเปลี่ยนบล็อก แหะ แหะ มัวแต่เที่ยววันหยุดเพลินมาอ่านซะช้ามากเลยค่ะ
ความสุขเล็กๆ ซ่อนอยู่ในอารมณ์หลากหลาย นะคะ
และเมื่อคลิดเข้าไปดูแล้ว โห...ไม่เล็กเลยค่ะ ใหญ่มาก 555 เข้าใจเขียนดีค่ะกิ่งอ่านเพลินพร้อมฉงนสนเท่ห์ในที่สุดก็ได้คำตอบอย่างลงตัว อิอิ เยี่ยมค่ะ

และก็ขอให้มีความสุขในวันหยุดอีก 1 วันนะคะ

สวัสดีครับคุณทุเรียน อิอิ ^^

ว่าจะมาตามอ่านงานตะพาบก็ยังไม่มีเวลาครับ

มาอ่านแล้วก็สรุปเองนะครับ แหะๆว่า สุขนั้นคือกรอบว่างๆ

ที่มีอยู่ไม่ไปไหน แต่ทุกข์ก็คือกิเลสที่เข้ามาเป็นทีๆ แหะๆ ไม่รู้จะถูกหรือเปล่า

แล้วก็อ่านคำตอบน้องผิง ได้แง่มุมความสุขดีมากๆครับผม

เขียนแบบนี้ก็ดีนะครับ แบบว่าคล้ายๆเซ็นเห็นแล้วจิตมันจะได้รับไปโดยไม่ผ่านภาษาที่มันจะกลายเป็นความจำเสียมากกว่าครับ

................


ใช่เลยครับ แทนได้ด้วยคำว่าเมตตา แต่ก็อาจถึงกรุณาคือลงมือช่วยเหลือด้วยครับ แหะๆ


งานหน้าอย่าลืมเขียนอีกนะครับ สนุกดีครับผม อิอิ ^^

สวัสดียามดึกค่ะ ขอบคุณนะคะที่ไปอ่านงานตะพาบกิ่ง
ความสุขเล็กๆมีอยู่ใกล้ตัวเราจริงๆค่ะ

หลับฝันดีนะคะ

เคยอ่านเจอในหนังสือ "หิมะกลางฤดูร้อน" ของท่านโชติกะ(พระชาวพม่า) ว่า "หากเราไม่อยากที่จะมีความสุข เราก็มีความสุขแล้ว" ตอนอ่านชอบมาก ๆ เลยค่ะ เที่ยวบอกใครต่อใครไปหลายคนเลยค่ะ

เกาะช้าง ถ้าเอาความรู้สึกพี่นะ พี่ยังชอบอยู่ ไม่เปรียบเทียบดีกว่า เหมือนคนบอกว่าปายเปลี่ยนไป พี่ไปปายตอนปายเป็นแบบนี้แล้ว เลยไม่มีภาพเปรียบเทียบ เรามองหามุม "งาม" ที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้เหรอ ทำไมต้องเรียกร้องให้มันเหมือนเดิมแบบที่เราก็ไม่เคยเห็นด้วยตัวเองซะหน่อย แง่มุมงาม...มีอยู่ในทุกสิ่งเนาะ อะไรที่ไม่มากไม่น้อยไป ชาวบ้านอยู่ได้ นักท่องเที่ยวพอใจ พี่ว่าก็โอเคนะ ถามชาวบ้านแถวนั้นที่เค้าขายของกัน เค้าก็ชอบให้มีนักท่องเที่ยวเยอะๆ นะ เค้าก็มีรายได้กัน ถามว่าให้นักท่องเที่ยวอยู่กันแบบดิบๆ เลย มีปะปา มีไฟฟ้าให้ใ้ช้เป็นเวลา เอามั้ย พี่คนนึงแหละ ไม่เอาค่ะ

ปล. คอมเมนท์ด้านบน หนังสือเรื่อง "หิมะกลางฤดูร้อน" ดีมากจริงค่ะ ช่วยบอกต่อด้วย ต้องบอกว่าคนแปลๆ ดีด้วย

(กดแล้วเจอ) ความงง อิอิ

สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านงานตะพาบ
ความสุขเล็กๆของทุเรียน

เจอแล้วค่ะ

ความสุข คับจอจริงๆ

ให้ความสำคัญกับสิ่งดี ๆ มากเข้า ความสุขเราก็จะใหญ่ตามไป

สวัสดีวันอาสาฬหบูชาย้อนหลังงงงงงค่ะ
ชอบรูปแบบนำเสนอและมุกมาก โดยเฉพาะความวัวกับความทุเรียน ^^

เนื้อหาก็พลิกความคาดหมายนะคะที่ชี้ให้เห็นว่าความสุขนั้นมีอยู่เพียงแต่เรามัวแต่จดจ่อกับความรู้สึกอื่นๆ จนรู้สึกว่ามันเล็กนิดเดียว...
โดนใจเชียวค่ะ ยึดมั่นกับอะไร โดยเฉพาะเรื่องร้ายๆ สิ่งที่ดีๆ ที่มีอยู่ก็กลายเป็นมองไม่เห็น ยิ่งเผลอเป็นนิสัยยิ่งทำให้ใจหมองง่าย

"แต่เมื่อเราเริ่มคิดได้ว่า...สิ่งนั้นหนาเป็นต้นเหตุแห่งทุกข์
กลับลุกถอนตัวทันทีไม่ได้ เพราะใจจดจ่อมากจนหม่นหมอง
มองหาทางดับทุกข์ไม่เจอ ทั้ง ๆ ที่ทางออกนะเหรอ...อยู่ใกล้นิดเดียว
ก็เพราะใจเรานั่นเชียว ที่ทำให้มันดูเล็กจนมองไม่เห็นซะเอง"

นี่ก็ตรงกับประสบการณ์ปฏิบัติธรรมก่อนวันอาสาฬหบูชาที่ผ่านมาเชียวค่ะ

ขอบคุณที่เตือนสตินะคะ ^^

ตอนนี้ก็จำได้ ทันค่ะ