The Starry Night The Starry Night : ค่ำคืนแห่งดวงดาวแสนเศร้า ★ ★★ ★★ ★ "Starry, starry night Paint your palette blue and grey Look out on a summer's day With eyes that know the darkness in my soul " "ค่ำคืนแห่งดวงดาวพราวฟ้า ระบายสีน้ำเงินและสีเทาลงบนจานสี พลางทอดสายตาผ่านวันแห่งคิมหันตฤดู ด้วยดวงตาที่บ่งบอกถึงวิญญาณอันหม่นหมองและสิ้นหวัง" ฉันนึกถึงภาพหนึ่งของศิลปินผู้อาภัพ ในค่ำคืนอันไร้ดาวของบางคนนั้น ภาพวาด Starry Night ของ Vincent Vangogh วินเซนต์ แวนโก๊ะ (ฟานก็อก) อันโดดเด่นด้วยต้นไซเปสส์แทงกิ่งก้านขึ้นสุดขอบฟ้า เป็นภาพวาดที่แสดงทิวทัศน์ยามค่ำคืนของชนบท ท่ามกลางก้อนเมฆ หมู่ดาว และดวงจันทร์ เขารังสรรค์ดวงดาวให้เด่นสว่างเกินความเป็นจริงบนท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้ม โทนสีและพู่กันตวัดแต้มสีเป็นเส้นๆ ทั้งเส้นตรงและเส้นโค้ง แฝงความลึกลับ มีพลัง และสะท้อนอารมณ์แปรปรวนของเขา “The Starry Night “ นี้แวนโก๊ะวาดในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1889 เป็นภาพวาดสีน้ำมันบนพื้นผ้าใบ แวนโก๊ะได้กล่าวถึงภาพ " Starry Night " นี้ว่า "ฉันกำลังประสบกับปัญหาอย่างมากในการเขียนภาพของยามค่ำคืน ถ้าพูดให้ถูกแล้วก็คือ การถ่ายถอดภาพลงบนผืนผ้าในเวลากลางคืนก็ได้ " ภาพของแสงสีในยามค่ำคืนนั้น เป็นภาพที่เขาใฝ่ฝันอยากเขียนขึ้น และความฝันของเขาก็ได้กลายมาเป็นความจริง เมื่อเขาตัดสินใจย้ายมา อยู่ที่เมืองอาเรส ในเดือนกุมภาพันธ์ของปี ค.ศ. 1888 ในจดหมายเขาได้กล่าวไว้ว่า " ในชีวิตของจิตรกรแล้ว ความตายอาจไม่ใช่ความยากลำบากที่สุดในชีวิต ฉันสามารถพูดได้ว่า ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย แต่เมื่อฉันได้มองดูดวงดาวแล้ว ฉันก็เริ่มนึกคิดจุดดำมืด ที่แสดงถึงภาพของเมืองและหมู่บ้านในแผนที่ ทำให้ฉันคิดว่าทำไมมนุษย์เราถึงได้ให้ความสำคัญ ของจุดดำมืดที่อยู่บนแผนที่ของฝรั่งเศส มากไปกว่าแสงสว่างอันแท้จริงที่ส่องตรงมาจากสวรรค์ มันก็คงเหมือนกับการที่เราเลือกไปรถไฟ เพื่อจะไปยังทาราสคอน หรือโรน หรือเราจะเลือกเอาความตาย เพื่อจะไปให้ถึงดวงดาวบนฟ้านั่น " ผลงานเจิดจ้าอันนิรันดร์จากฉากชีวิตอันแสนเศร้าของแวนโก๊ะ ฉันนึกถึงถ้อยคำเรนัวร์ ศิลปินอีกคน ที่วาดภาพโดยใช้พู่กันผูกไว้กับแขนว่า “The pain passes, but the beauty remains” ความเจ็บปวดผ่านพ้นไป แต่ความงามยังคงอยู่. ● ●● ●● ●● ● " Now I think I know What you tried to say to me And how you suffered for your sanity And how you tried to set them free They would not listen They're not listening still Perhaps they never will..." "ห้วงยามนี้ ฉันรับรู้แล้ว... ว่าคุณพยายามบอกอะไรแก่ฉัน ว่าคุณทุกข์ทรมานเพียงใดกับการควบคุมจิตใจที่ว้าวุ่น สับสน คุณพยายามจะปลดปล่อยความรู้สึกเหล่านั้นออกมาอย่างอิสระ พวกเขาไม่ฟังเลย พวกเขายังคงไม่รับฟัง บางที พวกเขาจะไม่..ตลอดไป...." ● ●● ●● ●● ●   Create Date : 01 ตุลาคม 2550 26 comments Last Update : 2 ตุลาคม 2550 19:23:03 น. Counter : 8197 Pageviews. Share Tweet

กรี๊ดดดด ชอบเหมือนกันอีกแล้ว ภาพของเขามีพลังมากเลยนะคะ เคยเล่าเรื่องนี้ไว้ในบล็อกแม่เกาลัดเหมือนกันค่ะ อ่านเจอในนิตยสารสารคดี ยิ่งประทับใจมากขึ้น เขาเขียนถึงการประดิษฐ์หลอดสี จนทำให้เกิดศิลปินอิมเพรสชันนิสม์ มาแทนที่การวาดรูปแบบเก่า https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=sineenart&date=25-05-2007&group=1&gblog=7 สงสารแวนโก๊ะจังค่ะ และจอห์น แรนด์ ด้วย อุตส่าห์อุทิศตัวเองให้กับการค้นคว้าการประดิษฐ์ ค้นพบต้นแบบหลอดที่คนเอามาใช้แพร่หลาย จากหลอดสี พัฒนาเป็นหลอดยาสีฟัน และอื่น ๆ แต่ตัวเองกลับยากจนตราบวันสุดท้าย   โดย: แม่เกาลัด IP: 202.29.77.2 2 ตุลาคม 2550 8:31:39 น.

font สีนี้อ่ายลำบากค่ะ ขอเป็นสีเดิม ได้มั้ยคะ ยิปซีสาวของโมก แสบตานิดๆ (สงสัยแก่แล้ว) ขอบคุณค่ะ คิดถึงค่ะ   โดย: โมกสีเงิน 2 ตุลาคม 2550 9:42:05 น.

สวยทั้งภาพ ทั้งเพลง และความหมายของเนื้อเพลง ขอบคุณมากครับเพิ่งรู้ความหมายวันนี้เอง   โดย: ลุงแอ๊ด 2 ตุลาคม 2550 10:41:32 น.

ชอบเพลงนี้มากๆ เลยครับ ภาพก็สวย เสียดายเจ้าตัวตายตอนยากจนข่นแค้น ผมไม่ได้ต้องการให้ใครมากลัวเกรงผมนะครับ ที่เขียนเล่าเรื่องแท็คนี้คือต้องการให้คนอ่านเห็นอีกมุมของผม จะได้คบหรือติดต่อกันแบบสบาย ๆ ฮิ้วกันไปได้เรื่อย ๆ   โดย: Johann sebastian Bach 2 ตุลาคม 2550 12:13:45 น.

คิดถึงท่าน สุเชาว์ ศิษย์คเนศ วานหามาลงหน่อยดิ น่าสนใจนะชีวิตท่าน   โดย: ตาพรานบุญ 2 ตุลาคม 2550 14:18:56 น.

อ่านประวัติฟานก๊อกแล้วเศร้าครับ (จริงๆชื่อเค้ายังเป็นอุปสรรคมากนะครับ ว่าจะเรียกยังไงดี) ชอบในความทุ่มเท มุ่งมั่นที่จะทำศิลปะในแบบที่ตนเชื่อ แต่หดหู่กับการฆ่าตัวตายของเขา แต่คิดดูอีกทีถ้าชีวิตของเขาไม่ได้จบลงแบบโศกนาฎกรรม โลกจะรู้จักชายคนนี้ในแง่มุมไหนหนอ บางที..."ความเศร้า เหงา เปล่าเปลี่ยวและความตาย" ของฟานก๊อกต่างหาก ที่ทำให้ผลงานของเขายิ่งใหญ่ เพราะมันเป็นศิลปะที่สร้างสรรค์มาจาก "ชีวิต"   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 2 ตุลาคม 2550 14:25:29 น.

แฟงก็ชอบแวนโก๊ะ ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมแล้วละ พอดีเพื่อนเรียนศิลปะเลยได้รู้เรื่องพวกนี้เยอะ เพาะต้องช่วยงานบางครั้งงะ เลยมีโอกาสรู้จักเรื่องเกี่ยวกับศิลปะ   โดย: d_regen 2 ตุลาคม 2550 15:37:54 น.

สายัณห์สวัสดีค่ะยิปซีฯ ------------------------------------------------- แบบว่า...ผู้หญิงคนนี้ 'รมณ์ติสสสสส์ซะ คำเขียนและภาพประกอบ...ชอบจัง ปล. จะไปบอกแม่ว่าเจอแล้ว "คนที่ชอบ" (จุ๊ ๆ ชอบจริง ๆ นะ) อะคึ่ ๆ   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 2 ตุลาคม 2550 16:39:52 น.

ถ้าฝีมือของคนหล่อกว่าจะอยู่อีกอันนะครับ กลัวจะพลาดงานของเค้าไป เพราะวันนี้อัพ 2 บล้อกครับ อิอิอิ ไม่ค่อยโปรโมทตัวเองครับ 5555   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 2 ตุลาคม 2550 17:57:32 น.

แอบไปมีภาพของเค้าหนึ่งภาพ แต่เป็นการเขียนแบบ ลองเลียนแบบนะค่ะ แต่ว่าตอนนี้หายไปไหนไม่รู้แล้ว ต้องรอรื้อออกจาก กล่องก่อนล่ะค่ะ เพราะว่าย้ายบ้านมา ภาพเก็บลง กล่องรอการเปิดอยู่ที่ไหนสักที่ ชอบภาพสดใสของเค้านะค่ะ สีเล่นสดๆ น่าดูเลย   โดย: JewNid 2 ตุลาคม 2550 18:23:48 น.

เคยดูหนังของ"คุโรซาว่า"ไหม ที่เดินเข้าไปในภาพเขียนของฟานก๊อกน่ะ ญี่ปุ่นนี่สะสมงานของปูแกไว้เยอะ(เรียกแบบตีสนิท ปู่)เคยเห็นหนังสือที่เกี่ยวกับด้านมืดของฟานก๊อก(หรือว่าปิคัสโซ่ ไม่แน่ใจ)ไม่รู้ยังมีขายป่าว ยอมรับว่าตาคนนี้แกอัฉริยะจริงๆลองคิดดูสมัยนั้นนะมีตาคนนี้เขียนแหวกแนวมาคนเดียว บ้าป่าว? เวลาผ่านไปกลับดังซะ อีกอย่างหนึ่งที่แกดังได้เพราะมีสื่อเขียนถึงเยอะด้วยล่ะ มีนักวิจารณ์ดังๆมาการัณตี ทำให้นึกถึง"ขรัว อินโข่ง"บ้านเรา ประวัติชีวิตก็หน้าสนใจไม่แพ้กัน รู้สึกว่าจะติดคุกนะแล้วโดนโทษประหารกระมังแต่ด้วยความที่เป็นคนมีฝีมือพระราชาจึงให้เว้นชีวิตไว้ แต่ให้มาไถ่โทษโดยการเขียนภาพรับใช้ศาสนา ผมไม่แน่ใจนะว่าท่านขรัว อินโข่งหรือศิลปินท่านอื่นเพราะยุคสมัยนั้นท่านเขียนภาพได้ลึกล้ำมาก (มันมีพลัง)))))))))))) อิอิ) หวังว่าสักวันหนึ่งจะมีผู้กำกับท่านใดนำอัตถะชีวประวัติท่านไปสร้างหนัง ลองดูดิ ป.ล หากข้อมูลผิดพลาดประการใดคุณยิปซีแก้ให้ด้วยนะ   โดย: ตาพรานบุญ 2 ตุลาคม 2550 20:15:41 น.

เข้ามาชมฟานโก๊ะด้วยคนนะครับ ผมเองไม่ใช่คนหัวศิลปะแต่อย่างได แต่เมื่อมีโอกาสไปชมมิวเซียมต่างๆ ก็พยายามศึกษาบ้างเพื่อให้ทราบข้อมูลเบื้องต้น จะลึกหรือไม่ก็ค่อยว่ากันอีกทีครับ สำหรับจิตกรชื่อดังคนนี้ หากจำไม่ผิด ผมเคยเห็นภาพวาดของเขาที่มิวเซียมออร์เซย์ ที่กรุงปารีสหลายภาพ แสดงให้เห็นถึงความสามารถของเขาในหลายๆด้านมากครับ ขอบคุณที่คุณยิบซีนำมาให้ชมกันนะครับ   โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 2 ตุลาคม 2550 21:40:07 น.

พี่ยิปซีฯคะ เคยได้ยินชื่อเสียงของ Vangogh มาบ้าง แต่ไม่ทราบรายละเอียดสักเท่าไหร่ มาได้เพิ่มเติมจากที่นี่ค่ะ ขอบคุณนะคะ   โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) 2 ตุลาคม 2550 21:47:22 น.

แวะมาเยี่ยม ก่อนเข้านอนอ่ะ คิดถึงนะ จึงมาหา   โดย: ดาวทะเล 2 ตุลาคม 2550 23:54:19 น.

ขี้เกียจชมแล้วล่ะยิปซีจ๋า ของดีๆๆไม่ต้องชมมากมาย ของเค้าดีจริงๆๆๆๆ ดู รู้ เห็น กันอยู่ ชมไปก้อเท่านั้นเน๊าะ แต่อยากจะบอกว่า ไม่เคยผิดหวัง สักครั้งเดียว และช่วงหลังๆๆมานี่ ไม่เคยมีพลาดสักบล๊อค บล๊อคฉันจะฝันถึงเธอก้อมานะจ๊ะ ลงชื่อด้วยแหละ แต่ไม่บอกๆๆๆๆ ว่าคนไหน อิอิ มีความสุขจังบ้านหลังชอบมาๆๆๆ เจ้าของบ้านน่ารักนิ ใครจะไปอดใจไหว จริงมั้ยคะคุณอินเดียนอิ๊งค์ เอ๊ย อินเดียนสีแดง หลงรักยิปซีเร่ร่อนเต็มเปา ฟิ้วววววววววววววววววววววว !!!!!!   โดย: ป้าซ่าส์ 3 ตุลาคม 2550 0:03:32 น.

นึกว่าจะคนละอัน don mclean มีอยู่2-3เพลงนี้หละ   โดย: tucarryon 3 ตุลาคม 2550 0:10:53 น.

รู้มั้ยคะว่าทำไม ชมชอบในตัวคุณ ไม่ใช่แค่เรื่องราว ที่เขียน ไม่แค่รายละเอียดในบล๊อกนี้ แต่เป็นทั้งหมดที่เป็นตัวตนของ "ยิปซีสีน้ำเงิน"สาวโรแมนติค ดีใจจริงๆ ค่ะ ที่ได้รู้จัก ขอบคุณที่ให้อะไรดีดี ขอบคุณมาก ๆๆ   โดย: โมกสีเงิน 3 ตุลาคม 2550 9:00:39 น.

สวัสดีค่ะ คุณยิปซี ฯ เหมือนว่าเขาวาดภาพตอนอยู่สถานพักฟื้นผู้ป่วยทางตอนใต้ของฝรั่งเศส และยังเขียนจดหมายบอกน้องชายว่า ..เมื่อเช้ามืดวันนี้ ก่อนตะวันขึ้นนานอยู่ ฉันมองออกนอกหน้าต่างไป ไม่เห็นอะไรเลย นอกจาก ดาวรุ่ง ที่ดูดวงใหญ่ยิ่งนัก.. เราเคยบันทึกข้อความบางส่วนนี้มาจาก Kirk Varnedoe เขียนไว้น่ะค่ะ ยามค่ำคืนอาจเปี่ยมไปด้วยพลังสร้างสรรค์ เปี่ยมไปด้วยพลังแห่งชีวิตของเขาก็ได้นะ ยอดแหลมของอาคารสีดำก็เป็นโบสถ์ที่เห็นอยู่ทั่วไปในฮอลแลนด์บ้านเกิดของเขาเอง เราเคยพยายามแปลเพลงนี้ ที่ Don Mclean ร้องไว้ เพราะชอบ เราเรียกว่าภาพราตรีประดับดาวน่ะค่ะ ซึ่งเราเองจินตภาพภาพนี้ว่าตระการตาแต่น่าสะพรึงกลัว ( เป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ) มีบางคนกล่าวว่า เพลงนี้เป็นเพลงที่ยากที่สุดของ Don Mclean เพราะเขียนถึงจิตรกรระบือนามคนหนึ่งของโลกที่ชื่อวินเซนท์ แวนโกะ เพราะตอนที่มีชีวิตอยู่นั้น ภาพของเขายังไม่ได้รับการกล่าวถึง และตัว Don Mclean เองถ่ายทอดความรู้สึกต่าง ๆ ของวินเซนท์ได้ดีมาก โดยเฉพาะน้ำเสียงที่จะบอกและถ่ายทอดถึงความขื่นขม ไม่สมหวัง น้อยใจ เก็บกดในชะตาชีวิตของแวนโกะ แต่เรากลับชอบเนื้อหาของเพลงมาก มีหลายสิ่งหลายอย่างที่กว่าจะรู้สึกถึงคุณค่าของสิ่งนั้น ๆ สิ่งนั้นก็ไม่ได้อยู่กับตัวเราเสียแล้ว ปล. ไม่ทราบว่า หายเจ็บแผลบ้างหรือยังคะ   โดย: ภูเพยีย 3 ตุลาคม 2550 9:01:44 น.

แอบมาบอกว่า ... แอบรู้ใจคุณยิปซีเลยได้พาไปเที่ยว ดูร่มบ่อสร้างด้วยกัน ... เชื่อแน่ว่าที่นี่ตอนนี้กับเมื่อก่อน คงเปลี่ยนไปเยอะเลยนะค่ะ ... เราเองไปที่นี่สองหน ขนาดว่าไปคนละครั้งไม่ห่างกันมาก เราก็ว่าเค้าก็มีอะไรเล็กๆ น้อยๆ เปลี่ยนเสมอเลยนะคะ   โดย: JewNid 3 ตุลาคม 2550 9:05:00 น.

ยิปซีจ๋า ทำไมไม่เห็นอินเดียนสีแดงเลยอ่ะ หลายครั้งแล้วน่ะเนี่ย เค้าไม่บอกๆๆๆๆ ว่ารักยิปซีนะ ปอ ลอ ช่วงนี้งานเยอะจ้า แล้วจะแว๊บมาอ่านข้างบนใหม่ แหะๆๆยังไม่ได้ดูอะไรเลย เลื่อนปรู๊ดดลงมาเม้นต์โลดดด   โดย: ป้าซ่าส์ 3 ตุลาคม 2550 14:09:37 น.

ชอบ Starry night มาก ๆ มีภาพนี้ติดฝาไว้นอนดูในห้องนอน (ภาพลอก ) ดูแล้วเหมือนได้ปลดปล่อยอะไรบางอย่าง เมืองนิ่ง แต่ฟ้าไม่นิ่ง ขอบคุณค่ะที่เล่าเรื่องราวแวนโก๊ะให้ฟัง   โดย: นกไพร IP: 125.26.206.20 5 ตุลาคม 2550 11:36:27 น.

แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ เทคแคร์นะค่ะ   โดย: สักกะนิด 9 ตุลาคม 2550 21:53:47 น.

สำหรับแวนโก๊ะ นี่คือภาพในดวงใจของผมเลยครับ และอีกครั้งที่ผมย้อนไปดูภาพที่ผมเคยวาด ผลงานของผมมากกว่าครึ่งเป็นภาพของยามค่ำคืน ไม่รู้ทำไม   โดย: พลทหารไรอัน 18 ตุลาคม 2550 13:33:47 น.

มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี จัดโครงการประกวดจิตรกรรมต้นแบบผ้าปักไทย เขียนด้วยสีน้ำมัน สีอะคริลิกและสีฝุ่น แบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ จิตรกรรมต้นแบบแนวไทยประเพณี และประเภทจิตรกรรมต้นแบบแนวประเพณีร่วมสมัย ชิงเงินรางวัลทั้งสิ้น 620,000 บาทและถ้วยพระราชทานสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถฯ ส่งผลงานภายในวันที่ 27 มิย 51 ณ โปรแกรมศิลปกรรม อาคาร 6 ชั้น 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ 081-7708842   โดย: ขอลงข่าวประชาสัมพันธ์งานประกวดครับ IP: 202.28.54.175 5 มิถุนายน 2551 12:20:18 น.

ราคาของภาพ The Starry night เท่าไรค่ะบอกหน่อย   โดย: ขิง IP: 118.174.68.164 5 กรกฎาคม 2552 16:02:49 น.

ชอบเพลงนี้มากๆค่ะ ได้รู้เรื่องราวของ แวนโก๊ะ สมัยเรียน ศิลป์ ม.ปลาย จดจำมาจนถึงวันนี้ค่ะ ขอบคุณที่ได้เปิดเจอ ดีใจค่ะ   โดย: พัขรวลัย IP: 112.142.89.162 24 กรกฎาคม 2552 3:15:23 น.