ไป เชียงคาน เลย มั๊ย กับ นายเข้ามางงนิดนึง ตอนที่ 3 แล้วพบกันใหม่ เชียงคาน

วันนี้กลับมาเขียนบล๊อคตอนที่ 3 ซึ่งเป็นตอนจบของ เชียงคาน ครั้งที่ 2 ของผม

ตื่นเช้าขึ้นมาก็ไม่ต้องคิดอะไรมากครับ ชีวิตที่นี่ ทุกอย่างเหมือนเดิมทุกวันคือ

ตื่นมาใส่บาตรข้าวเหนียว นั่งคุย สนทนา และเปลี่ยนทัศนคติ

เดินเล่นชมวิว ริมแม่น้ำโขง



สายน้ำโขงปีนี้น้ำมาก คงเนื่องมาจาก น้ำที่ท่วมมาจากเมืองจีน ซึ่งแตกต่างจากครั้งแรกที่ผมมาเยือนคราวที่แล้วที่น้ำ แทบจะไม่มีเลย แห้งขอด และนี่เองที่ทำให้เห็นว่าสายน้ำสายนี้ยังคงมีชีวิต



ชีวิตที่เงียบสงบ ผู้คนมากมายอาจล้วนใฝ่ฝันหา แม้เพียงแต่แค่ช่วงเวลาใดเวลาหนึ่งนั้นมันก็มีค่ามากมายที่จะเติมพลังให้กับชีวิตที่บางทีก็เหนื่อยล้าไม่ว่าจากเรื่องใดๆก็ตาม



วิถีชีวิตของคนที่อยู่ที่นี่ น้ำใจไมตรีที่คนเหล่านี้มอบให้ ก็มากมายที่เราจะมีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อไป



การถามหาสารทุกสุขดิบ พูดคุย แบ่งปัน นี่คือสิ่งที่คุณจะได้พบเมื่อมาที่เมืองแห่งนี้



ถนนสายนี้ ผมว่ามันเปี่ยมได้ด้วย เรื่องราวและความทรงจำของหลายๆที่มาเยือนที่นี่ ความสงบ ความราบเรียบของชีวิต



ร้านค้าที่ไร้นักท่องเที่ยวและผู้คน บางทีมันก็ทำให้รู้สึกเหงา แต่ว่านี่คือการรอคอยครับ การรอคอยนักท่องเที่ยวผู้มาเยือนเมืองแห่งความสงบเมืองนี้



หมีน้อย ที่คอยต้อนรับนักท่องเที่ยวนักเดินทางทั้งหลาย ก็ยังคงรอต้อนรับอยู่เหมือนเคยๆ



กระดานดำ ที่รอให้ พวกคุณไปละเลงความรู้สึก



หรือจะเป็นสมุดลงทะเบียนเยี่ยมเยียน ที่เริ่มมีกันแทบทุกบ้าน



เสื้อผ้าลวดลายน่ารักที่รอให้พวกคุณไปเลือกซื้อ เลือกชม เอาไปฝากคนที่คุณรักและคิดถึง



ความน่ารัก ที่ถูกแทรกซึมไปทั่วทุกมุมในเมืองแห่งนี้



บางทีการที่เราอยู่ที่ไหนซักที่ ที่มีความสุขมากๆ มันก็ทำให้เรารู้สึกว่า ชีวิตของเราไม่ต้องการเวลาเลย และอยากจะให้มันหยุดหมุนไว้ที่ตรงนี้





"การมาเชียงคานนั่น ครั้งแรกที่คุณมา เพราะ คุณไม่รู้ว่า เชียงคาน ป็นอย่างไร แต่ครั้งที่ 2 ที่คุณมา คุณมาเพราะ คุณได้รู้แล้วว่า คนเชียงคานเป็นคนอย่างไร คุณถึงต้องกลับมาที่นี่ "

นี่คือประโยคที่พี่ชายคนหนึ่งบอกกับผม



เชียงคานอาจจะไม่มีความสะดวกสบายแบบที่ใจผู้ใดต้องการ ห้องหับที่นอนก็อาจจะคับแคบ มีเพียงแค่ที่ซุกหัวนอนเท่านั้น



การแบ่งพรรคแบ่งพวกเหรอครับ บอกได้คำเดียวว่ายาก ถึงแม้ที่นี่จะมีหลายพัก แต่ก็มีแต่พักน่ารักๆทั้งนั้นครับ พักร้อน พักรบ พักใจ พักรัก และที่นี่คือ
" ที่ทำการพัก "



เชียงคานในวันนี้ บางคนบอกว่าเริ่มเปลี่ยนแปลงไป ความเจริญต่างๆนาๆเข้ามา ความสงบเงียบหายไป ทุกอย่างที่เคยได้ยินมานั้น บอกได้คำเดียวครับ ไม่จริง เชียงคานไม่มีวันเปลี่ยนไปครับ แต่สิ่งที่เปลี่ยนคือ คน

เชียงคานยังคงเป็นเชียงคานที่เงียบสงบ น่ารัก อัธยาศัยดี มีไมตรีจิต มีความรักรอทุกคนอยู่เสมอ

และจะกลับมาอีกครั้งเมื่อ เวลาเดินทางมาพบกัน

ผมรักที่นี่มากๆ เชียงคาน




และปิดท้ายด้วยความหวังว่าซักครั้ง จะต้องไปเยือนให้ได้ เมืองแห่งความรักและความสงบที่รออยู่ เมืองแห่งประเทศเพื่อนบ้าน

หลวงพระบาง

แล้วพบกันใหม่ในบล๊อคหน้า ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยีย่มชมนะครับ

สวัสดี

Create Date : 17 กันยายน 2553		16 comments
Last Update : 17 กันยายน 2553 11:40:27 น.
Counter : 5417 Pageviews.
Share Tweet