Bloggang.com : Wiz : ลูกโป่งสีแดง

ลูกโป่งสีแดง

ภายใต้ยามบ่ายละมุนหนึ่ง เมฆขาวสดมอบปีกให้ฉัน ตอบแทนความชื่นชมที่ฉันมอบให้

ปีกบางเบาเท่าสายลมพาฉันเร่ลมเล่นไปบนท้องฟ้ากว้าง ท่ามกลางฟ้าสดใส ฉันเห็นลูกโป่งสีแดงใบหนึ่ง ลอยเศร้าอยู่อย่างว้าเหว่

ลูกโป่งใบนี้อาจเป็นดวงใจของใครซักคน ที่พลัดพรากจากเจ้าของ ลอยหลงอยู่ในความอ้างว้างสีครามอันไร้ขอบเขต

ลูกโป่งสีแดง ฟากฟ้านี้ไม่มีจุดหมายของเจ้าหรอก ฉันตัดสินใจพาลูกโป่งกลับลงสู่พื้นโลก เพื่อเสาะหาเจ้าของ ฉันมองดูผู้คน ใครบ้างใครบ้าง ที่กำลังทุกข์เศร้า ใครบ้างใครบ้าง ที่กำลังเหงาว้าเหว่

ภายใต้แสงแดดสีทองและเมฆขาวสว่าง ฉันเห็นแต่ผู้คนทุกข์เศร้า เหงาและว้าเหว่

มีบ้างที่หัวเราะ หากแต่เขาหัวเราะเยาะหยันชีวิต มีบ้างที่แย้มยิ้ม หากแต่เขาเพียงยิ้มลาความฝันที่จากไป

ดวงใจของผู้คนเหล่านี้ จากไปเมื่อแสนนานมาแล้ว ฉันเห็นร่องรอยการจากไปตราไว้บนสายลมดึกดำบรรพ์

แล้วเช่นนั้น ลูกโป่งสีแดงสดใสใบนี้ เป็นดวงใจของใครกันเล่า ฉันออกเสาะหาอีกครั้ง ไปตามถนนเล็กๆที่ดูคุ้นตา ทอดขนานไปกับรั้วไม้เก่าๆบนทุ่งหญ้า

ที่ปลายสุดสายถนนออกไป มีเนินเขาเตี้ยๆ สีเขียวอ่อนๆ ตั้งอยู่ใต้ร่มเงาต้นไม้ใหญ่ รากของไม้นี้แทรกลึกอยู่กับวัยเยาว์ ร่มเงาแผ่ปรกทั่ววันนี้ ส่วนกิ่งก้านนั้นก็งอกงาม ผลิใบอ่อนอยู่ในความหวังและความฝัน

ที่ใต้เงาไม้นี้ มีเด็กๆของโลก นั่งกันอยู่หลายคน สายตารอคอยบางสิ่งฉันเดินไปหาพวกเขา มือยื่นส่งลูกโป่งสีแดงมอบคืนให้

พวกเขายิ้ม หัวเราะเสียงสดใสเหมือนใบไม้อ่อนต้องสายลม เด็กชายน้อยๆคนหนึ่ง รับลูกโป่งไปจากมือฉัน ใต้ร่มเงาไม้ในวันนี้ ฉันเข้าใจแล้ว

ฉันนั่งลง มองดูเด็กๆปล่อยลูกโป่งสีแดงใบเดิมกลับขึ้นไปสู่ฟ้ากว้างที่โอบอุ้มปุยเมฆไว้ ลูกโป่งสีแดงสดใส ลอยไกล ลอยไกล จนลับตา ฉันหันไปยิ้ม หัวเราะกับเด็กๆ

พร้อมทั้งยิ้มให้กับความหวังในใจ ที่มีอยู่ว่า อีกไม่นานหรอก อีกไม่นาน คนต่อไปนั้นคงเป็นเธอ ที่จะนำลูกโป่งสีแดงใบนี้กลับมาคืน

Create Date : 13 มกราคม 2551

Last Update : 13 มกราคม 2551 0:37:50 น.

0 comments

Counter : 254 Pageviews.