|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ธรรมชาติ กับ เวลา...ดวงตา กับ การมองโลก
เวลาที่ฉันไม่สบายใจ มักพยายามพาตัวเองเข้าไปอยู่ใกล้ธรรมชาติ...มันช่วยบรรเทาความทุกข์ในใจได้ดี...สถานที่ที่ไปอาศัยกลิ่นไอความสุขบ่อยๆคือ "สวนหลวง ร.9" ตอนที่ฉันอยู่หอพักใกล้สวนหลวงฯ ฉันลงทุนซื้อจักรยานคันหนึ่ง (ตอนนั้นเงินเดือนกระจึ๋งหนึ่ง...ลงทุนสุดๆ) ปั่นไปเกือบทุกวันหยุดสุดสัปดาห์...มุุมที่ชอบนั่งที่สุด เป็นมุมที่เงียบสงบ ใกล้ริมน้ำ มีคนสัญจรไปมาน้อย ต้นไม้เขียวครึ้มสูงใหญ่ ตรงที่อากาศเย็นสบายทั้งวัน ฉันชอบนอนกางแขนกางขาบนพื้นหญ้าชื้นๆ เป็นช่วงที่อารมณ์เบิกบานที่สุด..แรกๆก็อายที่ถูกคนอื่นมอง หลายครั้งเข้าผนังหน้าเริ่มหนา...อิอิ ส่วนใหญ่ฉันจะขี้เกียจ เอาแต่นั่งๆนอนๆ ฟังเพลง แต่ก็มีหลายครั้งที่เอาชนะความขี้เกียจปั่นจักรยานไปรอบๆ (แอบ)ดูกิจกรรมน่ารักๆของคนอื่น...สวนหลวงฯมีกลิ่นอายของความสุข สดใสอยู่ทุกที่ เพราะคนส่วนใหญ่จะมาเป็นครอบครัวหรือเป็นกลุ่มๆ มีกิจกรรมหลากหลาย อาทิ โยคะ รำมวยจีน ตีแบดฯ นอนปั่นหู (เสียว คริคริ) ฯลฯ และลูกเด็กเล็กแดงวิ่งไล่กันเต็มไปหมด...อืม สรุป ดีมั่กมั่ก
สมัยก่อน...ฉันชอบไปนั่งโดดเดี่ยวคนเดียว จมอยู่กับความเศร้าที่เจอ คิดอะไรไปเรื่อย เรื่องครอบครัว เรื่องงาน เรื่องแฟน เรื่องเพื่อน สารพัด ฯลฯ...แล้วก็เหงา แล้วก็ร้องไห้ (เฮ้อ! ไม่รู้อะไรกันนักกันหนาน้า)...ทำไมเงียบจัง ฉันเหมือนตัวคนเดียวในเวลานั้น...เหงา เหงา และก็เหงา
แล้ววันหนึ่ง...ฉันมีโอกาสไปสวนหลวงฯกับคุณชายคนสนิท เราเดินเล่นตรงมุมโปรดมุมเดิมของฉัน เดินด้วยกัน...แต่ต่างคนต่างเงียบ ฉันนึกอะไรไปเรื่อยๆ คิดเรื่องของตัวเอง (ตามเคย) รู้สึกดีอยู่บ้างที่วันนี้มีเพื่อนมาด้วย...สักพัก เขาก็จุ๊ปากให้ฉันฟังเสียงอะไรบางอย่าง...ฉันเงี่ยหูฟัง ได้ยินเสียงปลายต้นไม้ที่อยู่สูงๆสั่นไหวเพราะแรงลม...กระรอกหลายตัววิ่งเล่นไล่กันบนต้นไม้...บางตัวคงไล่เพลินแล้วพลาดตกแอ๊กลงมาที่พื้น ก่อนวิ่งหน้าตั้งกลับขึ้นต้นไม้ เสียงนกร้องแข่งกับเสียงลม แล้วเขาก็ชี้ให้ฉันดูตัวเงินตัวทองที่ลอยคออยู่ในน้ำ...ฉันประหลาดใจกับสิ่งที่เห็นและได้ยินมาก ตอนที่ฉันพึมพำว่า ไหงวันนี้ สิงห์สาราสัตว์ออกมาโชว์ตัวเยอะจัง...ผู้ชายคนนั้นมองหน้าฉันแปลกๆด้วยอ่ะ
ฉันต้องขอบคุณเขา เขาทำให้ฉันเห็นสิ่งที่ต่างออกไป...ต้นไม้น่ะก็เล่นลมอยู่ทุกวัน กระรอกมันก็วิ่งไล่กันทุกวันเพราะอาศัยอยู่ที่นี่ นกก็ร้องเป็นปกติ...แต่ฉันต่างหากที่ไม่เคยได้ยิน ไม่เคยสังเกตเห็นสิ่งเหล่านี้ ฉันเห็นแต่ตัวเอง วันนั้นฉันมีความสุขกว่าทุกๆวัน...ตอนที่ล้มตัวลงนอนบนผืนหญ้า มองดูต้นไม้ที่เหนือขึ้นไป ใบไม้ไหวจากการวิ่งไล่ของบรรดากระรอก เสียงนกร้องกังวาน (หวังใจว่า ตัวเงินตัวทองคงไม่คลานขึ้นมาร่วมวงด้วย อิอิ) เบื้องหลังมีฉากเป็นท้องฟ้าสีใสแจ๋ว...ฉันบอกตัวเองว่า
ต่อไปนี้ ต้องมีความสุข...เพื่อตัวเองและต้องเผื่อแผ่คนอื่นด้วย
"อยู่ที่เธอนั้นจะกล้าเปิด...เปิดตา เปิดหู เปิดใจ มองโลกด้วยมุมมองด้านใหม่...ไม่ว่าจะร้ายหรือดี"
Create Date : 29 เมษายน 2551 |
|
10 comments |
Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 22:11:19 น. |
Counter : 613 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: gluhp 29 เมษายน 2551 22:48:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: นักเหงาตัวยง IP: 151.163.2.8 30 เมษายน 2551 19:26:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: จิกน้ำ 2 พฤษภาคม 2551 20:44:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดอกสามหาว IP: 124.121.11.232 3 มิถุนายน 2551 22:07:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณชายต้นรัก IP: 223.206.133.175 23 พฤศจิกายน 2553 9:47:25 น. |
|
|
|
|
|
|
"กำลังใจ" เป็นสิ่งสำคัญ
ให้กำลังใจตัวเองทุกวัน...
และเผื่อแผ่แก่คนรอบข้าง...
|
|
|
|
|
|
|
|
โชคดีที่มีคุณชาย คอยช่วยชี้ชวนให้มีมุมมองอื่นๆบ้าง
คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ