Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2552
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
2 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 
โลกแห่งความเป็นจริง

เมื่อวานนี้ไปดูที่ดินตามคำสั่งของนายหัวใหญ่จากพังงา  จขบ.กับคุณสามีจึงต้องขับรถออกจากตัวเมืองไปยังอำเภอนึง ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านจขบ.ประมาณ 40 กิโล โดยหนีบ เอ๊ย..ชวนพี่สาวในหมู่บ้านไปเป็นเพื่อน เนื่องจากจขบ.และคุณสามีไม่ใช่คนในท้องถิ่น ถ้าไปกันเองเวลาไปถามหาที่ทางอาจจะลำบากสักหน่อย เพราะอาจจะฟังภาษาท้องถิ่นไม่ค่อยเข้าใจนัก และคิดถูกจริงๆที่ชวนพี่เค้าไปด้วย เพราะภาษาอีสานของชาวบ้านต่างอำเภอฟังยากกว่าคนในตัวเมืองแยะ


แต่ถึงขนาดพาคนท้องถิ่นไป ยังวนหาบ้านผู้ใหญ่ตั้งนานสองนาน จากที่คิดว่าไปแค่ 40 กิโล ต้องบวกเพิ่มไปอีกยี่สิบ เพราะถึงที่ดินที่ต้องไปดู รวมๆระยะทางก็ประมณ 60 กิโล ก่อนจะไปถึงชาวบ้านในหมู่บ้านเค้าก็ถามว่ามาทำอะไร จะมาซื้อที่เหรอ จขบ.ก็บอกแค่ว่ามาดูๆก่อน แต่ได้ข้อมูลจากชาวบ้านว่าที่ตรงนั้นมันสลับซับซ้อนน่ะ ระหว่างเจ้าของที่คนเก่าและเจ้าของที่คนใหม่ และเล่าเพิ่มอีกมากถ้าไม่รีบตัดบทสงสัยจะไม่ได้ไปดูที่กันล่ะ และตอนนี้เจ้าของที่คนเก่ายังอยู่ ยังไม่ได้ย้ายออก จขบ.ก็แค่รับฟังเฉยๆ


ที่ดินผืนนั้นมีเนื้อที่ 1 ไร่กว่าๆ เข้าไปไกลพอสมควรห่างจากบ้านหลังอื่นๆในหมู่บ้าน แถมโทรศัพท์ระบบ GSM ของจขบ.ก็ไม่มีสัญญาณ ถนนก็เป็นถนนลูกรังดินแดง ถ้าฝนตกถนนคงเละน่าดู ดีที่ฝนไม่ตกและคิดถูกที่เอารถกระบะไป ที่ดินก็สวยดี รกไปหน่อย มีบ้านอยู่สองหลัง หลังนึงเป็นสังกะสีค่อนข้างเก่า ถ้าพายุมาแรงๆอาจพัดหายได้ อีกหลังเป็นบ้านปูนชั้นเดียวที่ยังสร้างไม่เสร็จ และคงไม่คิดจะสร้างต่ออีกแล้ว จขบ.ไปเจอยายคนนึงเป็นเจ้าของที่คนเก่านั่นแหละ โดยส่งหน่วยกล้าตายคือ พี่สาวข้างบ้านไปทักทายก่อน Smiley ปรากฏว่ายายแกก็ไม่มีอะไร ถามอะไรก็ตอบดี และชี้แนวเขตของที่ดินให้ดูอีกด้วย แต่นอกจากนั้นยายแกก็เล่าเรื่องราวเกี่ยวการเสียที่ดินให้จขบ.ฟังอีกด้วย ฟังแล้ว..อยากบอกว่าในปัจจุบันนี้มันยังมีปัญหาแบบนี้อยู่อีกเหรอ แกเสียที่ดินเพราะหลานสาวไปติดหนี้เขา และด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของหลานสาว หลานให้ยายแกแปะนิ้วโป้ง เพียงแค่นิ้วเดียวก็เสียที่ดินไปแล้ว แถมหลานแกยังถูกหลอกไปทำงานไม่ดีอีกต่างหาก มีคนบอกให้แกพาหลานไปร้องเรียนกับมูลนิธิปวีณา จขบ.ก็ได้แต่รับฟัง ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร เพราะไม่รู้ว่าเรื่องราวที่แท้จริงมันเป็นยังไงกันแน่ เท่าที่รู้ที่ดินผืนนี้ที่ตกเป็นของเจ้าของที่คนใหม่ได้มาจากการฟ้องร้องผ่านศาล จริงๆแล้วเรื่องที่ยายแกเล่ากับเรื่องที่คนในหมู่บ้านเล่าให้ฟังมันก็ตรงกันน่ะ แต่จขบ.แค่ไปดูที่ เลยเงียบไว้ดีกว่า แต่เท่าที่มองรอบๆบ้านสังกะสีที่ยายแกอยู่ ถ้าใครเคยดูรายการวงเวียนชีวิตทางช่อง3 จขบ.ว่าประมาณเดียวกันเลย แต่เท่าที่ถาม ยายแกไม่ได้อยู่คนเดียวน่ะ อยู่กับลูกชายอีกคน อายุสามสิบกว่าแล้วแต่ยังไม่มีงานทำ ที่นาแกก็ไม่มี หลังจากพูดคุยและเดินดูที่เรียบร้อย ออกมาจากตรงนั้นและพอมีสัญาณโทรศัพท์จขบ.ก็โทรหาแม่ทันที เล่าให้ฟัง แม่เลยบอกว่าไม่เอาแล้ว ไม่อยากมีปัญหา เรื่องจริงเป็นไงไม่รู้ ถ้าซื้อไปก็เหมือนไปซ้ำเติมเจ้าของที่คนเก่าอีก ยายแกก็บอกปาวๆว่าแกไม่มีที่อยู่ ถ้าให้แกออกแกก็ไม่รู้จะอยู่ที่ไหน ซื้อไปเราเองไม่สบายใจเปล่าๆ  ถ้าเรื่องที่เล่าเป็นเรื่องจริงขึ้นมาเรื่องมันก็ไม่งาม แม่อยากได้ที่สวยๆก็จริงแต่อยากได้ที่ประวัติดีๆด้วย เฮ้อ..พอแม่บอกไม่เอาจขบ.กะคุณสามีก็โล่ง เพราะถ้าซื้อจริงๆคนออกตังค์ก็คือคุณสามีนั่นแหละ


หลังจากมึนๆกันมาทั้งรถ ขากลับเลยแวะซื้อของกินกันตามรายทาง ทั้งกล้วยน้ำว้า (อ้อ..อันนี้ซื้อก่อน ซื้อของชาวบ้านแถวนั่นแหละ) ของข้างทางจริงก็คงเป็นไก่ย่างหนึ่งตัว ข้าวโพดต้มสามถุงห้าสิบ ขนมเข่งไส้เค็มอีกสิบบาท เอากลับไปกินที่บ้านแก้มึนดีกว่า เรื่องที่เล่าให้ฟังมันอาจฟังดูหดหู่ สะเทือนใจ คนบ้านนอกกับคนเมืองยังมีความเหลื่อมล้ำกันอยู่ ถ้าจะถามว่าแล้วจขบ.ได้ช่วยอะไรเค้ามั้ย ก็ขอบอกว่าไม่ได้ช่วยอะไรเพราะเราคือคนนอกที่บังเอิญเข้าไปรับรู้ และเค้าอยากจะระเบายให้ฟังก็ได้ จขบ.ก็ได้แต่เพียงเป็นผู้ฟังที่ดีเท่านั้น เราคงช่วยหรือแนะอะไรเค้าไม่ได้ และทางจขบ.ก็ได้แต่ฟังความข้างเดียวอยู่เลย แต่ถ้าถามว่าอยากฟังจากอีกฝ่ายมั้ย ก็คงบอกว่าไม่ เพราะเรารู้ว่าฟังไปเราก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้ ตัดสินใจว่าใครผิดใครถูกได้ ใครจะว่าจขบ.เห็นแก่ตัวก็ได้น่ะ แต่อยากบอกว่า เราก็แค่บังเอิญผ่านเข้ามาเท่านั้นเอง เรามิใช่ซุปเปอร์ฮีโร่หรือวันเดอร์ วูแมน ไม่ใช่นางเอกในนิยาย ที่จะแสดงความสามารถออกมาช่วยเหลือใครที่เดือดร้อนได้ เรื่องจริงเท็จไม่รู้ รู้เพียงแต่ว่า นี่มันคือโลกแห่งความเป็นจริง มันไม่ได้อยู่ในหนังสือหรือในทีวีเรื่องใดเรื่องนึง


**คุณสามีถ่ายรูปที่ดินไว้ด้วย ตั้งใจจะส่งไปให้แม่ดูและตัดสินใจ แต่ตอนนี้คงลบทิ้งหมดแล้ว แต่ตอนขับรถผ่านทุ่งนาสวยๆ คุณสามีถ่ายเก็บไว้ว่างๆจะขอรูปมาลงให้ดู ความสวยของธรรมชาติในชนบทมันยังคงมีอยู่**






Free TextEditor


Create Date : 02 สิงหาคม 2552
Last Update : 2 สิงหาคม 2552 14:55:32 น. 2 comments
Counter : 491 Pageviews.

 
Just dropping by to say hello ka.


โดย: CrackyDong วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:14:46:09 น.  

 
สังคมเราก็แบบนี้ล่ะคะ


โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:14:57:11 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

กล้ายางสีขาว
Location :
ขอนแก่น Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




"ยังคงเป็นคนรุ่นเก่าที่หลงใหลในกลิ่นกระดาษ"
New Comments
Friends' blogs
[Add กล้ายางสีขาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.