Bloggang.com : ปีศาจความฝัน : เมื่อใจผมมันชินชา ตอนพิเศษ4

เมื่อใจผมมันชินชา ตอนพิเศษ4

29 มีนาคม 2552

-ห้องผม-

นอนไม่หลับอีกแล้ว
พอได้เจอคุณผมเลยนอนไม่หลับ
คิดถึงคุณอีกแล้ว

คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง

แต่คงไปนอนกอดคุณไม่ได้แล้ว
เพราะคุณไม่อยากให้ผมไป

03.39 น.

“เลิกร้องไห้ได้แล้ว ยังไงสุดท้ายผมก็ไม่มีทางที่จะหยุดรักคุณได้”

ผมได้รับข้อความคุณ ผมยิ้มอีกครั้ง......

03.46 น.

“คงไม่เท่าที่ผมรักคุณหรอก”

ผมส่งข้อความกลับไป

แล้วผมก็หลับตานอน
แม้มันจะนอนไม่หลับก็ตาม

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-ที่ทำงาน-

กระส่ำกระส่าย ในหัวเฝ้าแต่วนเวียนคิดถึงคุณ
ทำยังไงดีเนี่ย
โอ้ย...ไม่ไหวแล้ว
วันนี้อยากไปหาคุณจัง
อยากคืนดีกับคุณจัง
อยากให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมจัง

10.30 น.

“คุณไม่น่าเข้ามาคอมเม้นต์ใน hi5 ผมเลย
ความเข้มแข็งของผมหายไปหมดแล้ว
ผมทนไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ ขอร้องละครับ
ขอผมกลับไปอยู่กับคุณตอนนี้เลยได้ไหม
จะเจ็บแค่ไหนผมจะพยายามทนให้ได้
ผมกลัวว่าตัวผมจะทนไม่ไหว ทำอะไรงี่เง่าลงไป
ผมรอคุณอีกต่อไปไม่ไหวแล้ว ได้โปรดเข้าใจผมนะ
ตอนนี้ไม่ไหวแล้วนะครับ รอคำตอบนะ
ผมรักคุณมาก มากกว่าที่จะเลือกรักตัวเอง”

เงียบ...............................................................................................

12.38 น.

“ยังไม่ตื่นอีกหรอครับ
หรือไม่อยากให้ผมไปอยู่จริงๆ
ขอร้องละ ไม่สงสารผมหรอ
ผมไม่น่าบอกเลิกคุณไปเลย
ผมน่าจะทนแกล้งโง่ต่อไป
น่าจะทนเจ็บต่อไป
น่าจะแอบร้องไห้คนเดียว
เพื่อให้มีคุณอยู่ข้างกายเหมือนเดิม
ใจผมจะตายแล้ว
ผมไม่สามารถอยู่ต่อไปได้ ถ้าไม่มีคุณ”

เงียบ................................................................................................
.......................................................................................................

13.25 น.

“เงียบ...ไม่มีคำตอบ
อย่างนี้ถ้าผมไปหาก็คงไม่อยู่ใช่ไหม?
แต่ผมก็จะไปอยู่ดี
ผมจะไปนั่งรอคุณที่หน้าห้อง
ผมจะนั่งรอจนกว่าคุณจะกลับ
แต่ถ้าวันนี้ผมไม่ได้เจอคุณ
คงไม่มีผมบนโลกใบนี้อีกแล้ว”

เงียบ................................................................................................
.......................................................................................................
.......................................................................................................

13.42 น.

“ผมไม่กล้าโทรหาคุณ
กลัวคุณไม่ยอมรับโทรศัพท์
กลัวคุณบอกว่ายังไม่อยากเจอผมแบบเมื่อคืนอีก
แต่ผมก็จะโทร รับโทรศัพท์หน่อยนะครับ”

และเงียบ...........................................................................................
.......................................................................................................
.......................................................................................................
.......................................................................................................

...............ตรู๊ด................ตรู๊ด….......…...ตรู๊ด…..…....…ตรู๊ด…...........…...

ในที่สุดคุณก็ยอมรับโทรศัพท์ผม
คุณบอกผมว่ายุ่งๆ เรื่องเรียนซัมเมอร์อยู่
เลยไม่ทันได้อ่านข้อความ
ไม่เป็นไร... แค่คุณบอกผมให้ไปหาเย็นนี้ก็ดีใจแล้ว

14.22 น.

“ทำงานเสร็จแล้ว จะรีบกลับนะครับ จะได้กินข้าวด้วยกันแล้ว ดีใจจัง”

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-ห้องคุณ-

มาถึงห้องคุณ ห้องเก่าของเรา
คุณรอผมอยู่ในห้อง ผมเข้าไปกอดคุณ
น้ำตาเจ้ากรรมมันจะไหลอีกแล้ว

คิดถึงคุณจัง ผมไม่อยากจากคุณอีกแล้ว
ผมอยากอยู่แบบนี้ตลอดไป
ผมอยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม
ผมอยากกลับมาใช้คำว่า “เรา” อีกครั้ง

ผมรีบเข้าประเด็น

“ขอคืนดีได้ไหม?” ผมถาม

“ตอนนี้ยังไม่ได้ มันไม่เหมือนเดิมแล้ว” คุณตอบ

ผมใจแป้ว เจ็บข้างในอก

“ทำไม? เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้” ผมถาม

“ผมยังไม่พร้อม ถึงกลับมาตอนนี้ก็ไม่เหมือนเดิม รอหน่อยนะ” คุณตอบ

“ได้โปรด!!! กลับมาเป็นแบบเดิมได้ไหม? ผมขอร้อง” ผมอ้อนวอนอีกครั้ง

“ผมไม่อยากสูญเสียความรักไปอีกแล้ว” ผมย้ำ

“ผมไม่อยากโดนทอดทิ้งอีกแล้ว” ผมย้ำ

“ผมรักคุณ” ผมย้ำ

“อย่าทิ้งผมเลย คุณก็รู้ ผมไม่เคยได้รับความรักจากพ่อเลย ถ้าคุณทิ้งผมไปคราวนี้ หัวใจผมคงไม่เหลืออะไรแล้ว” ผมย้ำอีกครั้ง

“ยังไงมันก็ไม่เหมือนเดิม” คุณส่ายหน้า

ผมเจ็บ......
น้ำตาผมไหลออกมาแบบไม่ทันตั้งตัว
มันไหลออกมาแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
มันเยอะแยะ มันมากมาย มันมากกว่าครั้งไหนๆ ที่เคยร้องไห้มา
ผมเสียใจ ผมสิ้นหวัง และผมก็ร้องไห้

คุณร้องไห้ตามผม
คุณบอกให้ผมหยุดร้องไห้
แต่ผมทำไม่ได้ ผมต้องเสียคุณไปอีกครั้งแล้ว
คราวนี้ผมทำใจไม่ได้
มันไม่ได้แล้ว มันหยุดร้องไม่ได้แล้วจริงๆ
หัวใจดวงนี้มันรับไม่ไหวแล้ว

10 นาที่ผ่านไป
30 นาทีผ่านไป
1 ชั่วโมงผ่านไป.......

ผมร้องไห้จนไม่มีน้ำตาไหลออกมาให้ร้อง
ตาผมแดงก่ำ น้ำมูกไหล แสบตา ตาบวม
ผมหยุดร้อง ผมมองหน้าคุณ และผมพูดว่า...
“ความรักของคุณ เมื่อผมออกจากห้องนี้ไป ขอคืนไว้ให้คุณตรงนี้”

Create Date : 22 มิถุนายน 2552

Last Update : 8 สิงหาคม 2552 23:13:26 น.

5 comments

Counter : 1603 Pageviews.