ต้องเตรียมพร้อมกับสถานการณ์ฉุกเฉินให้มากกว่านี้
"นี่มึงหลอกกูมาตลอดเลยเหรอ" สิ้นประโยค ฝ่ายชายซึ่งซ้อนท้ายอยู่ ก็ตบหัวฝ่ายหญิงซึ่งเป็นคนขับรถมอเตอร์ไซต์ รถเสียหลัก หัวรถซิกแซ็คน่าหวาดเสียวอยู่พักหนึ่ง แล้วรถก็ล้มลง ฝ่ายชายลุกขึ้นมาได้ ไม่เป็นอะไร แต่ฝ่ายหญิงยังนอนอยู่บนถนน
จุดที่รถล้ม เป็นลานจอดรถโล่งๆ มีลวดหนามกั้นไว้ ไม่มีบ้านคนเลย บรรยากาศเปลี่ยวและมืดมาก ผมรู้สึกว่ารถล้มนานผิดปกติ ฝ่ายหญิงอาจโดนรถทับ ประกอบกับมีเหตุการณ์ตึงเครียดระหว่างสองคนก่อนหน้านั้น ผมจึงตัดสินใจวิ่งเข้าไปช่วยยกรถ ผู้ชายคนนั้นมาช่วยยกรถด้วย จริงๆ แล้วผมไม่ได้ออกแรงอะไรเลย ผู้ชายคนนั้นด้วยซ้ำที่ออกแรงเยอะกว่า
ฝ่ายหญิงหัวแตก เลือดเปรอะใบหน้า ประเมินสถานการณ์ดูแล้ว ฝ่ายชายคงไม่พาไปโรงพยาบาลแน่ๆ เพราะพูดอยู่ตลอดว่า "อย่าไปช่วยมัน" ผมนึกอะไรไม่ออก ได้แต่พยายามโบกรถ หวังว่ามีสักคันจอดรับผู้บาดเจ็บ แต่เนื่องจากรถมอเตอร์ไซต์ก็ยกขึ้นมาแล้ว และจุดนั้นก็มืดมากด้วย ก็เลยไม่มีใครรู้ว่าเกิดอุบัติเหตุ จึงไม่มีใครจอดรับ ในขณะเดียวกัน ฝ่ายชายยังพูดว่า อย่าโบก อย่าโบก อยู่เป็นระยะๆ
ผมหันกลับมาที่ผู้บาดเจ็บ ก็ยังชะงักอยู่ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อดี ได้แต่พูดฆ่าเวลาไปว่า พี่พาเขาไปส่งโรงพยาบาลเถอะ พยายามโฟกัสที่ผู้บาดเจ็บ ไม่พูดถึงเรื่องความผิดของฝ่ายชาย กลัวแกจะบันดาลโทสะ เดี๋ยวเรื่องจะไปกันใหญ่ ทำไม่รู้ไม่ชี้ ถามฝ่ายชายอีกว่า มีอะไรห้ามเลือดไหม ผ้าปิดปากที่พี่ใส่อยู่ เอาไปห้ามเลือดเขาได้ไหม
อีกใจนึง ก็เหลือบตามองที่รูกุญแจ รถมอเตอร์ไซต์ กำลังคิดอยู่ว่า ถ้าเราออกตัวขอพาคนเจ็บขึ้นมอเตอร์ไซต์ไปเอง ฝ่ายชายเขาจะว่าอย่างไร แต่แล้วก็โล่งใจ เมื่อฝ่ายชายใจอ่อน คว้ามอเตอร์ไซต์ แล้วบอกให้ฝ่ายหญิงขึ้นรถ เพื่อจะไปโรงพยาบาล
ถึงแม้เหตุการณ์จะคลี่คลายไปได้ แต่ผมก็ยังรู้สึกผิดอยู่ในใจ ผมควรจะ Alert มากกว่านี้ ผมควรจะตั้งหน้าตั้งตาโบกรถ ไม่ควรจะชะงักเสียเวลายืนดูผู้บาดเจ็บ นี่คือข้อเสีย ผมมักจะอึ้งเมื่อเจอเหตุการณ์ฉุกเฉิน เหมือนพยายามจะหนีปัญหา สิ่งที่ผมควรจะฝึกฝนเพิ่มเติมก็คือ สติที่เตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลา และความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับปัญหา
ขอพร่ำเพ้อออกนอกเรื่องอีกสักหน่อยก็แล้วกันนะครับ สาเหตุของเรื่องราวที่เกิดขึ้น ผมเดาว่าสาเหตุคงเกิดมาจากเรื่องความรัก ผู้ชายอาจโดนผู้หญิงหลอกอะไรประมาณนั้น ประเด็นที่มันติดอยู่ใจใจของผมก็คือ สุดท้ายแล้ว "รักแท้" มันมีอยู่จริงไหม ข่าวที่มีปัญหาผัวเมียขัดแย้งกันเพราะถูกหวยก็มีให้เห็น รักแท้น่าจะพิสูจน์กันได้ตอนที่ลำบากนะ ทั้งคู่ก็คบกันมาตั้งแต่ตอนที่ลำบาก แต่ทำไมพอมีเงินขึ้นมา กลับกลายเป็นว่ามีปัญหาเสียได้
ผมก็เพิ่งอกหักมา และชีวิตช่วงนี้ก็ตกต่ำสุดๆ แทบไม่มีความหวังอะไรเลยที่จะหาแฟนในตอนนี้ เคยคิดว่าถ้าเราพบใครสักคนที่รักเราตอนที่เราลำบาก นั่นคงจะเป็นรักแท้ แต่จากเหตุการณ์ต่างๆ นานา กลับทำให้ผมคิดว่า มันอาจไม่เป็นเช่นนั้น
อีกเรื่องหนึ่งที่อยากเพ้อคือ เมื่อคืนวานผมเจอหมาแม่ลูกอ่อนตัวหนึ่ง มันผอมมาก ผมก็เลยเอาขนมขาไก่ที่ซื้อจากเซเว่นให้มันกิน ปกติ หมาจรจัดก็เลือกกินอยู่เหมือนกันนะครับ ขนมแปลกๆ บางทีให้แล้ว ก็ไม่ค่อยจะกิน แต่ตัวนี้ คงหิวมาก ให้เท่าไหร่ก็กินหมด ในใจก็คิดว่า เรามาบ้าบอกับเรื่องอกหัก ความรักอยู่ทำไมวะ ยังมีคนที่ทุกข์และลำบากกว่าเราอีกเยอะ เราจะไปสนใจทำไมกับคนที่ไม่เห็นค่าของเรา เรามีคุณค่าในตัวเอง เราช่วยเหลือคนอื่นได้ ทำให้คนอื่นมีชีวิตที่ดีได้
พระเจ้าอาจให้เราอกหักซ้ำซาก เพื่อจะได้สอนเราว่า... จงปล่อยวางกับเรื่องเหล่านี้เถอะ มันไม่มีสาระสำคัญอะไรเลย ถ้าเราแต่งงานกับใครคนหนึ่งสัก 10 ปี แล้วมีเหตุให้เลิกกัน และเราไม่เสียใจ ร้องไห้เลยสักนิด ผมว่า นั่นแหละ คือสุดยอดของชีวิตแล้ว มันหมายความว่า คุณปล่อยวางได้แล้ว คุณจะไม่ทุกข์อีกแล้ว
ลองคิดดูเล่นๆ เมื่อคืนวานช่วยเหลือหมา วันนี้ช่วยเหลือคน มันคือกฎของแรงดึงดูดหรือเปล่าเนี่ย แล้วแถมก่อนกลับถึงหอ มีคนมาขอเงินกินข้าว 5 บาทอีก ปกติจะเจอนายคนนี้นานๆ สักที แต่ผมไม่ให้เงินหรอกนะ ให้เป็นรอยยิ้มแทน เพราะตอนนี้ผมก็ขัดสนเรื่องเงินเหมือนกัน ผมไม่ให้ เดี๋ยวเขาก็เดินขอคนที่มี ได้เองแหละ
อีกเรื่องหนึ่งก็คือ สถานการณ์อุบัติเหตุและเหตุทะเลาะวิวาทที่เกิดขึ้น ไม่ได้บานปลายมากนัก อาจเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นตัวเล็ก และช่วงนี้ผมอ้วนมาก อ้วนจนอึดอัด เลยทำให้ดูว่าตัวใหญ่ ผู้ชายคนนั้นเลยไม่กล้าทำอะไรรุนแรง พาลให้คิดไปว่าความอ้วนก็มีประโยชน์เหมือนกัน
| Create Date : 18 ตุลาคม 2558 |
| Last Update : 18 ตุลาคม 2558 21:21:18 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 546 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [