เมื่อคนขี้เกียจเขียนเรื่องสั้น
ช่วงหลังๆ ผมไม่ค่อยจะมีสมาธิ หรืออดทนทำอะไรเป็นเวลายาวนานสักเท่าไหร่ ไม่ชอบอ่านอะไรที่มันยาวๆ พอคิดจะลองเขียนหนังสือเล่นๆ ก็เลยเลือกที่จะเขียนเรื่องสั้น โดยพยายามจะเขียนให้สั้นที่สุด เพราะขี้เกียจพิมพ์
แต่เอาเข้าจริง มันก็หาเป็นเช่นนั้นไม่ ผมเขียนเรื่องเลยเถิดยาวไปเรื่อยๆ จนมันจะไม่ใช่เรื่องสั้นแล้วละ นี่ถ้ามีเวลาสักหน่อย คงขยายเรื่องราวเขียนเป็นนิยายได้เลย ดังนั้นผมก็เลยต้องใช้เวลาขัดเกลาเรื่องอยู่นาน เพราะอยากจะรวบรัดให้มันสั้นที่สุด
สาเหตุที่เรื่องมันยาวขึ้นก็เพราะ นั่งเขียนไป คิดไป มันก็อยากเติมนั่นเติมนี่ไปเรื่อย และอีกประเด็นหนึ่งก็คือ ผมอยากจะทำให้เรื่องมันสมเหตุสมผล ไอ้พวกเหตุผลนี่แหละยิ่งจะขยายให้เรื่องมันยาวไปเรื่อยๆ การเขียนเรื่องสั้นจึ่งดูจะขัดแย้งกับนิสัยขี้เกียจของผมยิ่งนัก ไปๆ มาๆ แต่ละเรื่องนี่ นั่งพิมพ์กันเป็นชั่วโมงเลยทีเดียว
ตอนนี้นึกสนุก อยากจะเขียนเรื่องสั้นหลายๆ เรื่องที่มีจุดเชื่อมโยงเรื่องราวเข้าด้วยกัน ดังนั้นไอ้เรื่องที่อยากจะเขียนก็ไม่ได้เขียนสักที ต้องแต่งเรื่องใหม่ซึ่งปูเรื่องไปยังเรื่องที่เราคิดพล็อต งานนี้ดูเหมือนอะไรที่ต่อเนื่องยาวนานอีกชิ้น นิสัยขี้เกียจ แต่ไอเดียมันนำพาให้ทำอะไรแบบคนขยันซะงั้น
แต่ความขี้เกียจ ผัดวันประกันพรุ่ง มันก็มีข้อดีคือ พล็อตเรื่องที่ผมคิดไว้สี่ห้าเรื่อง แต่ไม่ได้เขียนสักที ก็ได้เข้าโครงการเรื่องสั้นชุดใหม่ชุดนี้ นี่ถ้ารีบเขียนแล้วเผยแพร่ ก็คงจะไม่มีวัตถุดิบมารองรับโครงการนี้เป็นแน่แท้
| Create Date : 13 ตุลาคม 2557 |
| Last Update : 13 ตุลาคม 2557 5:33:52 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 527 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [